തേന്‍വരിക്ക – 1

“ഇങ്ങനെ കരയല്ലെ മോളേ’

വേദനനിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അച്ചൻ യാചിച്ചു.

“ഇത് തെറ്റാണ്. അതുകൊണ്ടാണ്. ജോസച്ചന്റെ സ്വരത്തിലേ ദുഖമറിഞ്ഞ് മേരി കണ്ണുയർത്തി കണ്ണുനീർ തുടച്ചിട്ടു ശാന്തമായി പറഞ്ഞു. “ശരിയാ അച്ചൻ പറഞ്ഞത്. അച്ചൻ പൊയ്ക്കോ പക്ഷേ ഇങ്ങനെ പിണങ്ങിപ്പോയാൽ എനിക്ക് സഹിക്കാനാവില്ല” അച്ചനവളേ നോക്കി ഒരു പൊടി സ്നേഹത്തിനായി കെഞ്ചി യാചിക്കുന്ന ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറ്റില്ലെന്ന് പറയാൻ അച്ചന് നാവനങ്ങിയില്ല “ശരി ഏതായാലും വീടു വെഞ്ചിരിച്ചിട്ടു പോകാം” അച്ചൻ സാവകാശം പറഞ്ഞു. “ആട്ടെ’ മേരി പ്രസാദത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ പോയി രൂപത്തിന്റെ മുമ്പിൽ തിരി കത്തിക്കാം. എന്റെ പൊന്നച്ചനല്ലേ, ഞാൻ ഇനി വേറൊന്നും ചോദിക്കില്ല സത്യം. ഞാനീ പാല എടുത്തുപോയില്ലേ. അച്ചനൊന്ന് കൂടിക്കുന്നേ.”

“ആട്ടെ. കുടിച്ചേക്കാം.”
അച്ചൻ ഗ്ലാസ് മേടിച്ചു കൂടിച്ചു. ചെറുചൂടുള്ള പാൽ അകത്ത് ചെന്നപ്പോൾ എന്തോ ഒരു സുഖവും ഉണർവും വന്നുകേറിയപ്പോൾ പര്യമ്പറത്തു വെച്ചിരുന്ന ഹന്നാൻവെള്ളകുപ്പിയും (പാർധനാപുസ്തകവുമെടുത്ത് ജോസച്ചൻ അകത്തേക്ക് കയറിക്കോണ്ട് വാച്ചിൽ നോക്കി. സമയം 12 30 ആയി . താമസിച്ചു. വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നപ്പോൾ സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. പെട്ടെന്നിവിടുന്നിറങ്ങണം. അച്ചൻ മനസിൽ കരുതി ജോസച്ചൻ ഹന്നാൻവെള്ളവും (പാർധനാപുസ്തകവും എടുത്ത് അകത്ത് എത്തിയപ്പോഴേക്കും മേരി കിടപ്പുമുറിയിലുള്ള കുരിശുരൂപത്തിന് മുമ്പിൽ തിരികത്തിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അച്ചൻ മുറിയലേക്കു കയറി രൂപത്തിൻ മുമ്പാകെ നിന്ന് കുരിശുവരച്ചു. പുസ്തകം തുറന്ന് ആശീർവാദത്തിന്റെ (പാർധന ചൊല്ലി. മേരി അച്ചന്റെ പുറകിൽ കയ്യും കൂപ്പിനിന്ന് പാർധനക്കുത്തരം ചൊല്ലി. അച്ചൻ ഹന്നാൻ വെള്ളമെടുത്ത് മുറിയിൽ തളിച്ചു.

കിടപ്പുമുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അടുക്കളയിലും ചുറ്റും വരാന്തയിലും വെള്ളം തളിച്ചു തിരിച്ചെത്തി കുപ്പി അടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ മേരി ചെറുകുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.

“വീടിനുമാത്രമേയുള്ളോ ആശീർവാദം, വീട്ടിലുള്ളവർക്കല്ലേ അച്ചോ.”

“അതിനെന്താ, നിന്നേയും ആശീർവദിക്കാം”

അച്ചൻ മേരിയുടെ നേരേ തിരിഞ്ഞ് ഹന്നാൻവെള്ളക്കുപ്പി അവളെ തളിക്കാനായി കുലുക്കിയപ്പോൾ അടപ്പു തുറന്നുപോയി. മേരിയുടെ നെഞ്ചത്ത് ഒന്നോ രണ്ടോ തുള്ളി വെള്ളമല്ല പകരം രണ്ടുതുടമാണ് വീണത് അച്ചന് അയ്യടാന്ന് ആയിപ്പോയെങ്കിലും മേരി കൊട്ടികൊട്ടി ചിരിക്കുന്ന കണ്ടപ്പം അച്ചനും ചിരിവന്നു. മേരി അച്ചന്റെ കൈ കടന്ന് പിടിച്ച് വെള്ളക്കുപ്പി പിന്നെയും നെഞ്ചത്തൊട്ട് ചെരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു

“ഒന്നു നന്നായിട്ട് ആശീർവദിക്കെന്നേ.”

“എന്നാൽ അങ്ങനെ തനേ” എന്നും പറഞ്ഞ് അച്ചൻ ആ കുപ്പി അവളുടെ തോളുകളിലും കഴുത്തിന്റെ വിടവിലും ഒക്കെ ഒഴിച്ചു. മേരി മൊത്തം കുളിച്ചു. നനഞ്ഞു. വെള്ളം ബ്ലൗസിനകത്തുകൂടി ഒഴുകി അടിവയറുവരെ എത്തി. കൊഴുത്തുരുണ്ട് മൂലകളും കറുത്ത മുലഞെട്ടുകളും തണുത്ത ജലസ്പർശനത്താൽ ഒരു വിറവലോടെ കുതിഞ്ഞുയർന്നു. അവൾ തലമുടി കെട്ടിയൊതുക്കാനായി കൈകൾ ഉയത്തിയപ്പോൾ നനഞ്ഞ ബ്ലൗസ് ആ തേൻകുടുക്കകളിൽ വലിഞ്ഞുരഞ്ഞു. ഹുക്കുകൾ ഏതുനിമിഷവും അടർന്നപോകുമെന്ന് അച്ചന്നു തോന്നി. സ്ത്രതീസൗന്ദര്യം പിഴിഞ്ഞുവാർത്ത ഈ കലാവിഗ്രഹം മുമ്പിൽനിന്ന് കുഴഞ്ഞാടിയാൽ ഏത് വിശ്വാമിതനാണ് അലിയാത്തത്. അച്ചന്റെ ശരീരം പിന്നെയും തിളച്ചു.
മുഖം തുടുത്തു. അടിയിലേ പത്തി അമർത്തുവാൻ ഇത്തവണ അണ്ടർവെയറിന്റെ കരുത്തുള്ള ഇലാസ്റ്റിക്കില്ലായിരുന്നു. അച്ചന്റെ പുരുഷത്തം ഉയർന്നെഴുന്നേറ്റ് ജോഹക്കടിയിൽ കൂടാരമടിച്ചത് മേരി കണ്ടു. അവൾ മെല്ലെ അച്ചന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിനിന്ന് പാവാടയുടെ മുകളിൽകൂടി സ്വന്തം അരക്കട്ടിലും തുടകളിലും തടവിക്കൊണ്ട് ഒരു ചെറുശ്യoഗാരത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഇതെന്നാ ജോസൂട്ടീ, പകുതിപണിയേ ആയുള്ളല്ലോ. താഴോട്ടിനിയും കിടക്കുന്നു ആശീർവദിക്കാൻ സ്ഥലം. ഇനിയൊണ്ടോ വിശുദ്ധജലം”

അച്ചൻ എന്തോ പറയാൻ വാ തുറന്നപ്പോഴേക്ക് അവൾ ജോഹയിലേ കൂടാരത്തിന്റെ അഴിക്കോലേൽ കയറിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“വേണ്ട; ഇനി ആശീർവാദത്തിനുള്ള വെള്ളം എനിക്കിവിടെ കിട്ടി.”

അച്ചൻ ഷോക്കിൽനിന്ന് ഉണരുംമുമ്പേ ജോഹയുടെ നടുഭാഗത്തുള്ള ഒരു ബട്ടൺ തുറന്ന് അവൾ അച്ചന്റെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചുകഴിഞ്ഞു. അവൾ തൊട്ടതേ ഇരുമ്പുലക്കയുടെ കരുത്തോടെ കുണ്ണ പിടച്ചുപൊങ്ങി. ഒരു കയ്യിൽ ഒതുങ്ങാത്ത വണ്ണവും ചൊടിചൊടിപ്പും കരുത്തും. ഇപ്പോഴെ അവനീ നീളവും കരുത്തും ആണെങ്കിൽ എന്തായിരിക്കും കളി എന്നവൾ മനസിലോർത്തു. കുണ്ണയുടെ അടിയിൽ തൂങ്ങിക്കെടക്കുന്ന രണ്ട് മണിച്ചെപ്പുകളെ അവൾ മെല്ലെ തലോടി ഒരു മനുഷ്യജീവിക്കും കയ്യെത്താത്ത ദൂരത്ത് ദൈവത്തിനായി കാത്തുസൂക്ഷിച്ചിരുന്ന പരമരഹസ്യസങ്കേതത്തിൽ അവൾ സൈരപൂർവം ഇരച്ചുകേറി. ഒരു (ബഹ്മചാരിയുടെത് മാത്രമായിരുന്ന കന്നു.ഭൂമി അവൾ കൃഷിക്കൊരുക്കാൻ തുടങ്ങി. ആ ഭൂമിയിൽ അധികാരത്തോടെ അവൾ നൃത്തമാടി. സ്ത്രതീയുടെ അടിമയായിരിക്കാൻ പുരുഷന് ജന്മസിദ്ധമായി ലഭിച്ചിരിക്കുന്ന ആ വിധിയുടെ സുഖം അവനും ആസ്വദിച്ചാസ്വദിച്ചറിയട്ടെ. അവൾ അവന്റെ കൈയെടുത്ത് തന്റെ മാറിൽ വച്ചു. നനഞ്ഞ ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കുകൾ ഓരോന്നായി അവൾ അഴിച്ചുകൊടുത്തു. വെണ്ണയിൽ വാർത്തെയുത്ത രണ്ടു താമരമൊട്ടുകൾ അടിച്ചുകെട്ടിൽ നിന്നു സ്വതന്ത്രരായി അവന്റെ സ്പർശനത്തിനായി കൊതിച്ചിട്ടെന്നപോലെ മൂന്നോട്ടുകുതിഞ്ഞുപൊങ്ങി ജോസച്ചന്റെ വിറക്കുന്ന രണ്ടു കൈകൾ പെൺസൗന്ദര്യത്തിന്റെ മുകൂടമുത്തായ ആ തങ്കക്കുടങ്ങളെ വളരെ മെല്ലെ സ്പർശിച്ചു. (തുടരും)

ഈ കഥയുടെ അടുത്ത ഭാഗം എഴുതുവാന്‍ പ്രോത്സാഹനം ദയവു ചെയ്തു കമന്റായി കൊടുക്കുക നിങ്ങളുടെ പ്രോത്സാഹനം എഴുത്തുകാരന്റെ ഊര്‍ജ്ജം…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *