…………………………………………….
രാവിലെ ഋഷി എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ തല ചുറ്റുമ്പോലെ തോന്നി…
“താൻ ഇത് എവിടെയാണ്..” ഋഷി ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി..
ഋഷിക്ക് അപ്പോഴാണ് താൻ ഇന്നലെ കുടിച്ചിട്ട് വന്ന കാര്യവും മറ്റും ഓർമ്മ വന്നത്…
തഴേക്ക് നോക്കിയപ്പോഴാണ് താൻ നഗ്നനാണെന്നു മനസ്സിലായത്..
അവന്റെ മനസിലൂടെ സ്വാതി അവന്റെ മുകളിൽ ഇരുന്നു അടിക്കുന്നത് ഓർമ്മ വന്നു.
ഋഷി അവന്റെ കുണ്ണ ഒന്നും പിടിച്ചു നോക്കി.. അറ്റമെല്ലാം നല്ലപോലെ ചുമന്നിരുന്നു..
“ഹോ അടിച്ചു പരുവമാക്കിയല്ലോ സ്വാതി നീ.. എന്തായാലും കരുതിയതിലും മിടുക്കിയാണ് നീ ..”
ഋഷി സ്വാതിയെക്കുറിച്ചോർത്ത് വീണ്ടും കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു ……
……………………………………………..
ഡോക്ടർ കാണണം എന്നു പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് കാണാൻ വന്നതാണ് സ്വാതി….
“സ്വാതി… എങ്ങനെ പോകുന്നു.. കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞതുപോലെ എല്ലാം നടക്കുന്നില്ലെ…” ഡോക്ടർ ചോദിച്ചു..
“ഉണ്ട് ഡോക്ടർ എല്ലാം ചെയ്യുന്നുണ്ട്..”
“എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ പറയണം കേട്ടോ…”
അതിനു മറുപടിയായി സ്വാതി തല കുലുക്കി..
“പിന്നെ ഞാൻ വിളിപ്പിച്ചത് എന്താണെന്നുവച്ചാൽ… മനോജിന് നാളെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യാം.. പക്ഷെ നല്ലപോലെ കെയർ ചെയ്യണം…ആഴ്ച്ചയിൽ ഒരിക്കൽ ഇവിടെ വന്നു ചെക്കപ്പ് ചെയ്യണം…”
ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു നിർത്തി സ്വാതിയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെ ചിന്തയോടെ നിൽക്കുന്ന സ്വാതിയെ ആണ് കണ്ടത്…
അതുകണ്ടു ഡോക്ടർ തുടർന്നു…
“സ്വാതി പേടിക്കണ്ട ഇവിടെ അടുത്ത് നിങ്ങൾക്ക് താമസിക്കാൻ ഒരു വാടക വീട് ഏർപാടാക്കിയിട്ടുണ്ട്.. നിങ്ങൾക്ക് അങ്ങോട്ട് മാറാം.. എല്ലാം കാര്യങ്ങളും മോഹനൻ നോക്കിക്കൊള്ളും… പിന്നെ പത്തുമാസം എന്തായാലും എടുക്കുമല്ലോ കാര്യങ്ങൾക്ക്…
പിന്നെ മോളെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുപോരെ… ഇനി ഇപ്പോൾ ഇവിടെ എവിടെയെങ്കിലും പഠിക്കാം…”
സ്വാതിക്കും അതാണ് നല്ലതെന്ന് തോന്നി…
അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ നിറവയറുമായി അവിടെ എങ്ങനെ താമസിക്കാൻ…
ഡോക്ടർക്ക് നന്ദി പറഞ്ഞു സ്വാതി പുറത്തേക്കിറങ്ങി…
അപ്പോഴാണ് ജാനുചേച്ചിയുടെ വിളി വരുന്നത്
ഹലോ ജാനുചേച്ചി
” ആ സ്വാതി മനോജിന് എങ്ങനെ ഉണ്ട് ”
ഇപ്പോൾ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല ചേച്ചി…
“ആ സ്വാതി ഞാൻ വിളിച്ചത് എന്താണെന്നു വച്ചാൽ…. ഇവിടെ ഇന്നലെ നല്ല മഴയും കാറ്റുമായിരുന്നു.. ആ താഴെ നിൽക്കുന്ന മരം കടപ്പുഴകി വീട്ടിലേക്ക് മറഞ്ഞു… ഓട് മുഴുവൻ പോയി.. ഇപ്പോൾ വെള്ളം മുഴുവൻ വീട്ടിലുള്ളിലാ..”
“അയ്യോ ജാനുചേച്ചി…. ഞാൻ വരാം ചേച്ചി അങ്ങോട്ട്.. ” അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഡോക്ടറെ കണ്ടു മനോജേട്ടനെ നോക്കിക്കൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു പുറത്തേക്കിറങ്ങി… സ്പെഷ്യൽ നഴ്സിനെ വച്ചതുകൊണ്ട് മനോജിന് യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും വരില്ലെന്ന് സ്വാതിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു…
അവൾ നേരെ ബസ്സ്റ്റോപ്പിൽ ചെന്ന് വീട്ടിലേക്കുള്ള ബസിൽ കയറി..
പോകുന്ന കാര്യം മോഹനേട്ടനെ വിളിച്ചു പറയുകയും ചെയ്തു… പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു വരണമെന്നും.. ഇന്നത്തെ ദിവസത്തെ പ്രിത്യേകതയും ഓർമ്മിപ്പിച്ചു ഫോൺ നിർത്തി…
സ്വാതി മണിക്കൂറുകൾ പിന്നിട്ട് അവിടെ എത്തി..സ്വാതി നോക്കുമ്പോൾ വീടിന്റെ ഒത്ത നടക്കു മരം വീണിരിക്കുന്നത്.. ഭൂരിഭാഗം ഓടുകളും പൊട്ടിപോയിരുന്നു…
ദിവാകരൻചേട്ടൻ ഒരു മരം വെട്ടുകാരനെ കൊണ്ടുവന്നു ഉച്ചകഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും മരമെല്ലാം വെട്ടിമാറ്റി…പിന്നീട് ഞാനും ജനുചേച്ചിയുംകൂടി ഉള്ളിൽ കയറി ആവിശ്യമുള്ള സാധനങ്ങൾ എല്ലാം എടുത്തു ചക്കിലാക്കി ജാനുചേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ ആക്കി..
ഉച്ചക്കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ.. മനോജേട്ടന്റെ കാര്യങ്ങളും അവിടെ വീടെടുത്ത കാര്യം എല്ലാം പറഞ്ഞു…
“സ്വാതി ഭാഗ്യമുണ്ട് നിനക്കു, ആ സാറിന്റെ സഹായം വേണ്ട സമയത്ത് കിട്ടിയല്ലോ…”
അതെ.. അവൾ ചിരിച്ചു..
ആ ഭാഗ്യം തന്റെ പൂറു പണയം വച്ചു കിട്ടിയതാണെന്ന് ജാനുചേച്ചിക്ക് അറിയില്ലലോ.. സ്വാതി മനസ്സിലോർത്തു…
വൈകിട്ട് സ്കൂൾ വിട്ടു വരുന്ന മോളെയും കണ്ടുമടങ്ങാം എന്നു സ്വാതി തീരുമാനിച്ചു അതിനായി അവൾ അഞ്ചുമണിവരെ അവിടെ നിന്നു.. മോള് വന്ന ശേഷം വിശേഷങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു സ്വാതി ആറു മണിയായപ്പോൾ ഇറങ്ങി….
അപ്പോഴക്കും മഴ ചാറി തുടങ്ങിയിരുന്നു… അതുകൊണ്ട് അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞു സ്വാതി ബസ്സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു….
സമയം ആറുമണി….
“ഹലോ മോഹനേട്ടാ സ്വാതി എന്താണ് ഇതുവരെ വരാത്തെ… “അടുക്കളയിൽ ചായ കുടിക്കുകയായിരുന്ന ഋഷി ഇതുവരെ സ്വാതിയെ കൊണ്ടുവരാത്തത് എന്താണെന്ന് അറിയാൻ മോഹനനെ വിളിച്ചു..
“അത് സർ സ്വാതി വീടുവരെ പോയതാ.. ഇതുവരെ എത്തിയിട്ടില്ല… കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം മോഹനൻ ഋഷിയോട് പറഞ്ഞു ഞാൻ പോയി അന്യോഷിക്കാം സർ..”
“മ്മ് അവളുടെ വീട് എവിടെയാ..”
“ഇടിക്കി ആണ് സാറെ..”
“രാത്രിയായല്ലോ.. ഇനി ചേട്ടൻ പോകണ്ട ഞാൻ തന്നെ പോകാം… അവളുടെ ഡീറ്റെയിൽ ഇങ്ങു അയക്ക്..”
അതും പറഞ്ഞു ഋഷി വണ്ടി എടുക്കാനായി നടന്നു.. അടുക്കളയുടെ വാതിൽ പടിയിൽ എത്തിയപ്പോളാണ് ഋഷിയുടെ മനസ്സിൽ മറ്റൊരു ചിന്ത വന്നത്..
ഋഷി തിരിഞ്ഞു.. ഷെൽഫിൽ ഇരിക്കുന്ന ഒരു കുപ്പിയെടുത്തു പോക്കറ്റിലിട്ട് വണ്ടി എടുത്തു സ്വാതിയുടെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടിച്ചു….
സമയം ഏഴര… സ്വാതിക്ക് അപ്പോഴും വണ്ടികിട്ടിയിട്ടില്ലായിരുന്നു…
അവൾ ആകെ പരിഭ്രമിക്കാൻ തുടങ്ങി.. “ഇന്നു അവസാന ദിവസം അല്ലെ… അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ സാർ കലിപ്പാ ഇതുകൂടി ആയാൽ…”
“പടിക്കൽ കൊണ്ടുപോയി കാലമുടച്ചല്ലോ.. ശെ… ” സ്വാതി മനസിലോർത്തു…
സമയം മെല്ലെ നീങ്ങി അവസാന ബസ്സും വരേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞതും സ്വാതിയുടെ സകല പ്രതീക്ഷയും തീർന്നു….
ഫോൺ ആണെങ്കിൽ ചാർജ് തീർന്നു ഓഫ്‌ ആയി.. അതുകൊണ്ട് മോഹനേട്ടനെ വിളിക്കാനും കഴിയുന്നില്ല…
സ്വാതി ആകെ ടെൻഷനിലായി….
ഇനി ഇവിടെ നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ല… സമയം എട്ടര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… സ്വാതി തിരിഞ്ഞു ജാനുചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോളാണ് മുമ്പിൽ ഒരു വണ്ടി വന്നു നിന്നത്…
സ്വാതി ആദ്യംമൊന്നു പേടിച്ചെങ്കിലും.. പിന്നീട് അകത്തെ ആളെ കണ്ടപ്പോൾ ആശ്വാസം തോന്നി…
സ്വാതി നോക്കി നിൽക്കെ അവൾക്കായി വണ്ടിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു…
അവൾ അതിൽ കയറി തലകുനിച്ചിരുന്നു..
ഋഷി വേഗം തന്നെ വണ്ടി തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് യാത്ര…തുടർന്നു..
