അപ്പോൾ എനിക്കൊരു സംശയം… അവൾ അല്ലേ????എന്തായാലും അന്ന് മുഴുവൻ എന്നെ മെസേജ് അയച്ചു വട്ടം കറക്കിയ ശേഷം അയാൾ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി. സൗമ്യേച്ചി!!!!!!
ആദ്യം ഒരു സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ സ്വയം നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുത്തു. ആദ്യം കുറചു ദിവസം ഞാൻ ഒളിച്ചു കളിച്ചു നടന്നെങ്കിലും പതിയെപതിയെ എനിക്കെന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുകയായിരുന്നു. പതിയെപ്പതിയെ ഞങ്ങളുടെ ചാറ്റിങ്ങിൽ കാമവും സെക്സും കടന്നു വന്നു തുടങ്ങി. ചാറ്റിംഗ് പതിയെ രഹസ്യ കോളിങ്ങിലേക്ക് വഴിമാറി.
ഫോണിലൂടെ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം വികാരങ്ങൾ കൈമാറി. ചേച്ചിയുടെ സൈസും എന്തിന് ഓരോ അണുവിലെയും അടയാളങ്ങൾ വരെ എനിക്ക് മനഃപാഠമായി. വാണമടിയും വിരലിടിലും പതിവായി. ശിവേട്ടൻ നന്നായി കളിച്ചു കൊടുക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ചേച്ചി ഒരു അവിഹിതം കാംക്ഷിക്കുന്നപോലെ. പലവട്ടം ചേച്ചി എന്നെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചെങ്കിലും പോകാൻ എനിക്ക് പേടിയായിരുന്നു. പോയാൽ എന്റെ കൻഡ്രോൾ പോകുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. അത് ശിവേട്ടൻ എങ്ങാനും കണ്ടാൽ തെക്കോട്ട് എടുക്കാൻ പോലും ബാക്കി കാണില്ല. സൗമ്യേച്ചി ഉള്ളതിനാൽ റോസിനെ ഞാൻ രാത്രിയിൽ ചെറുതായി ഒഴിവാക്കി.
എന്തായാലും ഇതിനിടയിൽ മറ്റൊന്ന് നടന്നു. കോളേജ് ഇലക്ഷൻ….. ആൽബിയുടെ ശല്യം മൂലം പൊറുതിമുട്ടിയിരുന്ന കോളേജിൽ അവനെതിരെ മത്സരിക്കാൻ ഞാനല്ലാതെ മറ്റാര്????!!!!
എതിർപാർട്ടി എന്റെ കാലിൽ വീണു എന്നു വേണമെങ്കിൽ പറയാം. കൂട്ടത്തിൽ വിശാലും റോസും. ഞാൻ ചെയർമാൻ അയാൽ കിട്ടുന്ന ഇമേജ് ആയിരുന്നു അവരുടെ ലക്ഷ്യം. പക്ഷേ വീട്ടിൽ എല്ലാരും ഒന്നിച്ചു നിന്ന് എതിർത്തു.
എന്നെ അൽബിയുടെ പാർട്ടി തട്ടും എന്നായിരുന്നു അവർക്ക് പേടി. എനിക്കും തെല്ലൊരു ഭയം ഇല്ലാതിരുന്നില്ല. എന്തായാലും ചേച്ചിയുടെ കാലിൽ വീണു ഞാൻ എല്ലാരെക്കൊണ്ടും സമ്മതം മേടിപ്പിച്ചു. പ്ലാസ്റ്ററോടെ വന്ന് ആൽബിയും നോമിനേഷൻ കൊടുത്തിരുന്നു. ഞാൻ നോമിനേഷൻ കൊടുത്ത അന്ന് തന്നെ പാർട്ടിക്കാർ എന്നെ പലവട്ടം ഫോണിൽ വിളിച്ചു ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്തി. ഞാൻ നോമിനേഷൻ പിൻവലിക്കാം എന്നു ഉറപ്പു കൊടുത്തിനാൽ തൽക്കാലം അതൊതുങ്ങി.
നോമിനേഷൻ പിൻവലിക്കേണ്ട അവസാന ദിനമെത്തി. ഞാൻ നോമിനേഷൻ പിൻവലിച്ചേക്കാം എന്ന തീരുമാനത്തിൽ ആയിരുന്നു. നടുറോഡിൽ കിടന്നു വെട്ടേറ്റു മരിക്കുന്ന പാർട്ടിക്കാരുടെ ചിത്രങ്ങൾ ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ. എന്തായാലും അങ്ങനൊരു ദുർമരണം ഞാൻ ഒട്ടും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം.
പക്ഷേ ഞാനെന്റെ തീരുമാനം പറഞ്ഞതും ഞങ്ങളുടെ നാൽവർ സംഘത്തിൽ നടന്നത് ഒരു യുദ്ധമായിരുന്നു.
ഫ….പൂറാ…. ഒരുമാതിരി പല തന്തക്ക് പിറന്ന പരിപാടി കാണിക്കരുത്….വിശാൽ നിന്നു ചീറി.
എന്താടാ….എന്തു പറ്റി????
എന്തു പറ്റിയെന്നോ???? നാണമുണ്ടോടാ നിനക്ക്???? ഈ കോളേജിലെ പിള്ളേരെ മൊത്തം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു പറ്റിക്കാൻ??? റോസിന്റെ വക.
നിനക്കത് പറയാം….നടുറോഡിൽ കിടന്ന് ഉരുളുന്നത് എന്റെ തലയല്ലേ….നീയൊക്കെ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഞാൻ നോമിനേഷൻ പിൻവലിക്കും.
പോടാ….പോയി പിൻവലിക്ക്. നീയൊരു ആണാണെന്നായിരുന്നു ഇന്നലെ വരെ എന്റെ വിശ്വാസം. അത് അല്ലെന്നു നീ തെളിയിച്ചു. ടാ…. ആണായാൽ നട്ടെല്ല് വേണമെടാ….പറഞ്ഞ വാക്കിന് വിലയില്ലാത്തവനെ…. നിന്നെ വിശ്വസിച്ച ഞങ്ങളയാടാ തല്ലേണ്ടത്….. ശ്രീയുടെ ആക്രോശം അൽപ്പം കൂടി കഠിനമായിരുന്നു.
എനിക്ക് നന്നായി ദേഷ്യം വന്നു.എന്തിനും കൂടെനിക്കുമെന്ന കരുതിയവർ…..ബന്ധുക്കൾ ശത്രുക്കൾ എന്ന് പറയുന്നത് വെറുതെയല്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
നീ കൂടുതൽ ഉണ്ടാക്കല്ലേ…വാടീ കാണിച്ചു തരാം ഞാൻ ആണാണോന്നു….എന്നെ കൊല്ലിക്കണമെന്നു എന്താടീ മറ്റവളെ നിനക്കൊക്കെ ഇത്ര വാശി….ഞാൻ ജീവിച്ചിരുന്നാലല്ലേ നിന്റെ പൊറകെ നടക്കൂ എന്നോർത്താണോ????ഇല്ലടി….ഞാനിനി ഒരു പൂറിയുടെയും പുറകെ പോകില്ല. നിന്റെ മൊലയും കുണ്ടിയും കണ്ടു ഞാനങ്ങു മയങ്ങിപ്പോയെന്നു കരുതിയോടി നീ…ഇല്ലടി ഇല്ല. ജോക്കെ…. നിന്നെക്കാളും നല്ല പെടക്കണ പെണ്ണിനെ കിട്ടും. അതുകൊണ്ട് നീയങ് വല്ലാണ്ട് ഉണ്ടാക്കല്ലേ….നിനക്ക് ഞാൻ ആണാണോ എന്നറിയണമല്ലേ….. പൊടി……. നിന്റെ തള്ളയോട് പോയി ചോദിക്കടീ പൂറി……. വന്ന കലിക്ക് ഞാൻ വായിൽ തോന്നിയതൊക്കെ വിളിച്ചു കൂവി. അതു കഴിഞ്ഞാണ് എനിക്ക് ബോധം വന്നത് എന്നൊക്കെ വേണമെങ്കിൽ പറയാം. ഗ്രവുണ്ടിൽ ആയിരുന്നതിനാൽ അതികം ആരും കേട്ടു കാണില്ല. എന്നാലും കുറേപ്പേർ അവിടെയും ഇവിടെയും നിന്ന് ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.
ശ്രീ അത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അടുത്ത നിമിഷം എന്നെ നടുക്കിക്കൊണ്ടു എങ്ങലടിച്ചു ഒറ്റ കരച്ചിൽ. ഞെട്ടി നിന്ന റോസ് പെട്ടന്ന് സമനില വീണ്ടെടുത്ത് ശ്രീയെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ അവൾ കരച്ചിൽ നിർത്തുന്നില്ല….എന്തോ അതൊരു കള്ളക്കരച്ചിൽ പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്.
നീ കെടന്ന് കാറിക്കോടി….ഞാൻ നോമിനേഷൻ പിൻവലിക്കാൻ പോവാ….പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
പോടാ…പോ….നീയൊരു കാര്യം ഓർത്തോ….ഈ കോളേജിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ ഇതുവരെ ഒരു ഫസ്റ്റ് ഇയർ കാരനും ചെയർമാൻ ആയിട്ടില്ല. അതിന് സീനിയേഴ്സ് ഒട്ടു സമ്മതിച്ചിട്ടുമില്ല. ആ അവസരമാ അവര് നിനക്ക് വെച്ചു നീട്ടുന്നത്….അത് നിന്നെ പേടിച്ചിട്ടല്ല….നീയൊരു ചങ്കൂറ്റമുള്ള ആണാണല്ലോ എന്നോർത്താ….കരച്ചിലിനിടയിലും ശ്രീ വിളിച്ചു കൂവുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു…….
എന്റെ കാലുകൾ അറിയാതെ നിശ്ചലമായി. ആ വാക്കുകൾ എവിടെയോ കൊണ്ടപോലെ. ഇപ്പോഴത്തെ കണ്ടീഷനിൽ ജയിക്കും എന്നത് ഉറപ്പാണ്. ർ
എന്നാലും ആ ഭീഷണി…. ഞാനാകെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി. ഞാൻ ചേച്ചിയെ വിളിച്ചു.
നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ….ഇതിനും വേണ്ടന്ന്….വേണ്ട ജോക്കുട്ടാ….നമുക്ക് പറ്റിയ പണിയല്ല രാഷ്ട്രീയം…. എന്നിക്ക് പേടിയാകുന്നെടാ….വേണ്ട മോനെ…..ചേച്ചിയുടെ മറുപടി ഇതായിരുന്നു.
ടാ നീയത് ആരെയാ പേടിക്കുന്നെ???? ശിവേട്ടനെ കണ്ടപ്പോ കയ്യും കാലും കൂട്ടിയിടിച്ച പാർട്ടിക്കാരെയോ???? വിശാൽ എന്റെ അടുത്തെത്തി.
ജോ…ഒരാൾക്ക് ദൈവം ഒരവസരമേ കൊടുക്കൂ….അതാ ഇപ്പോ നിനക്ക് വന്നേക്കുന്നെ….കളയല്ലേടാ….ശ്രീയെക്കൊണ്ട് ഒരു തരത്തിൽ കരച്ചിൽ ഒതുക്കി റോസും എന്റെ അടുത്തെത്തി.
എനിക്ക് ടോട്ടൽ കണ്ഫ്യുഷൻ…. കോളേജ് ചെയർമാൻ എന്ന സ്വപ്നതുല്യമായ സിംഹാസനം തൊട്ടു മുന്നിൽ. പാർട്ടിക്കാർ എന്ന സിംഹം തൊട്ടു പിന്നിൽ. മധുരിച്ചിട്ട് തുപ്പാനും വയ്യ കയ്ച്ചിട്ട് ഇറക്കാനും വയ്യ എന്ന അവസ്ഥയിലായി ഞാൻ.
ടാ നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ ശിവേട്ടനെ പേടിച്ചു നിന്റെ നേരെ ഒന്നു കയ്യുയർത്താൻ അവന്മാർക്ക് ധൈര്യം വരുമെന്ന്???? വിശാൽ വീണ്ടും എന്നെ ഇളക്കി.
