“എന്തിന്? ലിസിയുള്ളപ്പോള് ഞാന് വേറെ എവിടെപ്പോകാന്? ഹം ആപ്കെ ഹേ കോന്?”
“ഹം ആപ്കെ പെഷ്യന്റ്റ്…”
അവള് തിരിഞ്ഞ് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. തിരിഞ്ഞപ്പോള് അവളുടെ തുട അവന്റെ കാലിനെ ഒരുമ്മി. അവള് പെട്ടെന്ന് അകന്നു. അവന് പക്ഷെ അവളോട് കൂടുതല് ചേര്ന്ന് നിന്നു.
“ഇത്രേം സൌന്ദര്യമുള്ള ചെറുപ്പം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണിനെ വിട്ട് എങ്ങനെയാ എന്റെ മോളെ വേറെ ആരുടെയെങ്കിലും പുറകെ പോകുന്നെ?”
എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും മുഖത്തേക്ക് ഇരച്ചെത്തിയ ലജ്ജ മറച്ചു പിടിക്കാന് ലിസിയ്ക്കായില്ല.
“എന്നെ ഇങ്ങനെ എന്തിനാ പൊക്കിപ്പറയുന്നേ വിമല്?”
ലിസി ലജ്ജയോടെ ചോദിച്ചു.
“പൊക്കിപ്പറഞ്ഞതല്ല…”
അല്പ്പം കൂടി അവളോട് ചേര്ന്ന് ഉരുമ്മി നിന്നുകൊണ്ട് വിമല് പറഞ്ഞു.
“ലിസി സൂപ്പറല്ലേ? സൌന്ദര്യറാണി എന്ന് പറഞ്ഞാല്പ്പോലും പൊക്കിപ്പറച്ചിലാവില്ല…”
അത് പറഞ്ഞ് അവന് അവളുടെ മുഴുത്തുരുണ്ട വലിയ ചന്തിയില് ഒന്ന് ഞെക്കി വിട്ടു.
“ശ്യെ! എന്തായിത്?”
അവള് പെട്ടെന്ന് കുതറി മാറി.
“സോറി സോറി!!”
അവന് കൈകള് ഉയര്ത്തി അബദ്ധം പറ്റിയത് പോലെ ആംഗ്യവിക്ഷേപം കാണിച്ച് പറഞ്ഞു.
“പെട്ടെന്ന് ഇത്രേം ഭംഗിയുള്ള ച… പിന്ഭാഗം കണ്ടപ്പോള് എനിക്ക് കണ്ട്രോള് വിട്ടുപോയി..സോറി…”
ലിസി അയാളെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
“ലിസി പ്ലീസ് !”
അയാള് യാചിക്കുന്ന സ്വരത്തില് പറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങനെ ദേഷ്യപ്പെട്ട് നോക്കല്ലേ! ഞാന് അങ്ങനെ ഒരുപാട് പെണ്കുട്ടികളെ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല. റിലേഷന്സും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എന്റെ മോളെപ്പറ്റി എപ്പോഴും ഓര്മ്മയുള്ളത് കൊണ്ട് ഞാനിതുവരെ പെണ്ണുങ്ങളെത്തേടിപ്പോയിട്ടുമില്ല… പക്ഷെ ലിസിയെപ്പോലെ ഒരു പെണ്ണ് ഇതാദ്യമാ!”
“വശീകരിക്കുന്ന ഓരോ പെണ്ണിനോടും ആണുങ്ങള് പറയുന്ന യൂഷ്വല് വാക്കുകള്!”
ലിസി പരിഹാസത്തോടെ ചിരിച്ചു.
“എത്ര പെണ്ണുങ്ങളോട് റിലേഷന്സ് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്? നേര് പറ…”
“ഒരു പത്ത് പതിനായിരം പെണ്ണുങ്ങളോട്!”
അല്പ്പം ദേഷ്യത്തോടെ വിമല് പറഞ്ഞു.
“അല്ല പിന്നെ!”
“പതിനായിരമോ?അപ്പം ശ്രീകൃഷ്ണനാണോ?”
“ശ്രീ കൃഷ്ണന് അല്ല! ശ്രീ വിമല്…”
“അപ്പോള് കുറഞ്ഞത് പതിനായിരം തവണയെങ്കിലും എന്നോടീ പറഞ്ഞ ഇതേ വാക്കുകള് അവരോടും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്! ഇല്ലേ?”
ലിസി ഉച്ചത്തില് ചിരിച്ചു.
“ഇല്ല…”
അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി വിമല് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ ഭാര്യയെ പുകഴ്ത്തിയിട്ടുണ്ട്…പ്രശംസിച്ചിട്ടുണ്ട്…അവള്ക്കെന്നോട് പ്രേമമാണെന്ന് തോന്നിയപ്പോഴൊക്കെ…മറ്റൊരു പെണ്ണിനേയും പുകഴ്ത്താന് ഇതുവരെ എനിക്ക് ഭാഗ്യമുണ്ടായിട്ടില്ല…” അയാളുടെ നോട്ടം തന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്നത് പോലെ ലിസിയ്ക്ക് തോന്നി. അവന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ പ്രത്യേകത കണ്ടപ്പോള് അവന് പറയുന്നത് സത്യമാണ് എന്ന് അവള്ക്ക് തോന്നി.
“വാ…”
കാപ്പി ട്രെയില് എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട് ലിസി പറഞ്ഞു.
“ലിസി മുമ്പേ നടക്ക് ഞാന് പിന്നാലെ വന്നുകൊള്ളാം!”
“അത് എന്തിനാണ് എന്ന് എനിക്കറിയാം..തല്ക്കാലം മോന് മുമ്പില് നടന്നാല് മതി,”
അവള് പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ, ഇനി ഞാന് അനുവാദമില്ലാതെ ലിസിയുടെ ചന്തിയേല് ഇനി പിടിക്കില്ല…”
“അനുവാദത്തോടെയും പിടിക്കില്ല…”
അവള് സ്വരം കര്ശനമാക്കിപ്പറഞ്ഞു. അപ്പോള് എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവള്ക്ക് ചിരിക്കാതിരിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അവനോടൊപ്പം ഹാളിലേക്ക് നടക്കുമ്പോള് ലിസിയ്ക്ക് തോന്നി, ചന്തിയില് ഇപ്പോഴും അവന്റെ കൈയ്യുടെ ചൂടുണ്ട് എന്ന്. എന്തൊരു പിടുത്തമായിരുന്നു! നന്നായി, അമര്ത്തി, സുഖിപ്പിച്ച്, ഒരു ഞെക്ക്! ഹാളില് അഭിമുഖമിരുന്നു കാപ്പി കുടിക്കുമ്പോള് വിമലിന്റെ നോട്ടം മുഴുവന് ലിസിയുടെ മുഖത്തും കണ്ണുകളിലും മാറിലും അരയിലുമായിരുന്നു. അത് ലിസിയെ അറിയിക്കണം എന്ന രീതിയിലുള്ള നോട്ടം.
“ലിസീടെ പീരിയഡ് ഇന്ന് കഴിയില്ലേ?”
അവന് പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. ലിസിയ്ക്ക് കാപ്പി വിക്കിപ്പോയി.
“എന്താ?”
അവള് പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
“എന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ?”
വിമല് ചിരിച്ചു.
“എന്നോട് ജെയിംസ് പറഞ്ഞിരുന്നു. ലിസിയ്ക്ക് ഇപ്പോള് മെന്സ്ട്രുവല് പീരിയഡ് ആണ്..ഇന്ന് ലാസ്റ്റ് ഡേ ആണ് എന്നൊക്കെ…”
“ശ്യെ! നിങ്ങള് എന്ത് തരം ഫ്രണ്ട്സാ !”
ലിസി ഈര്ഷ്യയോടെ പറഞ്ഞു.
“സ്വന്തം അമ്മമാരെപ്പറ്റി ഇതുപോലെയുള്ള കാര്യങ്ങള് ഒക്കെയാണോ പറയാറ്! വൃത്തികെട്ടവന്മാര്!!”
“ഹലോ! ഹലോ! എക്സ്യൂസ് മീ!”
വിമല് ശബ്ദമുയര്ത്തി.
“പ്യുവര് സയന്സായ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചപ്പോള് ലിസി ഭയങ്കര കുലസ്ത്രീയാവുകാണോ! ഞാനേ ഡോക്റ്ററാ! അത് കൊള്ളാം!”
ലിസിയ്ക്ക് അപ്പോള് ചിരിക്കാതിരിക്കാനവുന്നില്ല.
“ആ! ഇന്ന് ലാസ്റ്റാ! രാവിലെ തീര്ന്നു…”
അവള് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. കാപ്പി കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞ് വിമല് പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
“ഇത് എന്തേരെ ഉണ്ട് ലിസി പറമ്പ്?”
“രണ്ടേക്കര്!”
“കോഴിക്കോട് ടൌണിനടുത്ത് രണ്ടേക്കര് സ്ഥലം! സൂപ്പര് റിച്ച്!”
ലിസി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“നല്ല ഗാര്ഡന്സ് ഒക്കെയാണല്ലോ..എല്ലാ തരം കൃഷീം ഉണ്ടല്ലോ!”
പുറത്തേക്ക് നോക്കി അവന് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് പറമ്പ് ഒക്കെ ഒന്ന് കാണണം എന്നുണ്ട്!”
“അതിനെന്താ, വാ!”
ലിസി ഉത്സാഹത്തോടെ പറഞ്ഞു. ലിസി എഴുന്നേറ്റു. അയാളും. അവര് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അല്പ്പ നിമിഷങ്ങള്ക്കുള്ളില് കാപ്പിയും കൊക്കോയും തെങ്ങുകളും കുരുമുളക് വളരുന്ന മരങ്ങളും നിറഞ്ഞ പറമ്പിലെത്തി.
“ഇവിടെ എന്തൊരു തണുപ്പാണ്! എന്ത് നല്ല ഭംഗി…!”
പറമ്പിനകത്തെ സുന്ദരമായ കാഴ്ച്ചകളില് കണ്ണുകള് നട്ട് ആഹ്ലാദത്തോടെ വിമല് പറഞ്ഞു. മരച്ചില്ലകളിലൊക്കെ പലതരം പക്ഷികള്. ചിത്ര ശലഭങ്ങള്. വെയിലും നിഴലുകളും നൃത്തത്തിലെന്നത് പോലെ ഇളകിയാടുന്നു.
അന്തരീക്ഷത്തിന് അപ്പോള് വല്ലാത്തൊരു മായികഭാവം കൈവന്നത് ലിസിയും അറിഞ്ഞു. മുമ്പ് പറമ്പില് നില്ക്കുമ്പോള് അങ്ങനെ തോന്നാറില്ല. ഇപ്പോള് എന്തുകൊണ്ടാണ് ദേഹമൊക്കെ വലിഞ്ഞു മുറുകുന്നത് പോലെയും കണ്ണുകള്ക്ക് ഒരു മയക്കവും? ലിസി അവനെയും കൊണ്ട് പറമ്പിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു. ഓരോ കാര്യങ്ങളും വിവരിച്ച്, വിശദമായി പറഞ്ഞ്….
“ലിസി ഞാനിപ്പം വരാം! ലിസി ഇവിടെ നില്ക്ക്…” അയാള് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“എന്ത് പറ്റി?”
അയാള് ഇടത് കൈയ്യുടെ ചെറുവിരല് ഉയര്ത്തിക്കാണിച്ചു.
“എമര്ജെന്സി!”
അയാള് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഓ! ഒന്നിനാണോ? അതിനു വാഷ്റൂമില് തന്നെ പോണം എന്നുണ്ടോ? ഇവടെയെങ്ങാനും നിന്ന് സാധിക്ക് ഡോക്റ്ററെ!”
“അയ്യേ! ലിസി നിക്കുമ്പഴോ!”
മുഖത്ത് ചമ്മിയ എക്സ്പ്രഷന് വരുത്തി അയാള് ചോദിച്ചു.