പക്ഷെ മാനസിയുടെ ആ പ്രാർത്ഥനയും ഫലവത്തായില്ല,, പക്കുവടയും ചായയും കഴിച്ചു രാത്രി ഭക്ഷണവും കഴിച്ചാണ് അവരെല്ലാം സഭ പിരിഞ്ഞു പോയത്,,
ഏതാണ്ട് മൂന്നു നാല് ദിവസത്തേക്ക് തൻറ്റെ കുടുമ്പത്തിനു മാത്രം പാകം ചെയ്യാൻ പോരുന്ന പച്ചക്കറികൾ ആ ഒറ്റ രാത്രി കൊണ്ട് തീർന്നു!!
എല്ലാം കഴിഞ്ഞു രാത്രി അവരുടെ ബെഡ്റൂമിലെ ചില വാക്‌പോരാട്ടങ്ങൾ,,,
മാളു ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു,, ഹർഷൻ കുളിക്കാൻ കയറിയ തൻറ്റെ ഭാര്യയെയും കാത്തു മാളുവിനൊപ്പം ബെഡിൽ കിടക്കുന്നു,,,
ഏറെ നേരത്തെ കാത്തിരിപ്പിന് ശേഷം കുളി കഴിഞ്ഞു മാനസി മുറിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു,,
മറ്റെന്തോ പറയാൻ കാത്തു നിന്ന ഹർഷൻ,, മാനസിയുടെ കാർമേഘം മൂടിയ മുഖഭാവം കണ്ടു ആ പ്രേമ വാക്കുകൾ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു,, ഇങ്ങനെ ഉള്ള അവസരങ്ങളിൽ കൊഞ്ചിക്കാൻ ചെന്നാൽ നല്ല ആട്ടു കിട്ടും എന്ന ബോധ്യം ഇത്രയും കാലത്തേ സഹജീവിതത്തോടെ ഹർഷൻ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു,,,
കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് തൻ്റെ ഈറൻ മുടി വാരി ഒതുക്കുന്ന മാനസിയോടായി അൽപ നേരത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്കു ശേഷം ഹർഷൻ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി,,,
എന്താടോ ഭാര്യേ?? താൻ ഇതുവരെ ആ ഉള്ളി വിഷയത്തിൽ നിന്നും വിട്ടില്ലേ??
മാനസി ഹർഷന്റ്റെ നേർക്ക് ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കിയതിനു ശേഷം വീണ്ടും തൻ്റെ ഈറൻ മുടി വാരി ഒതുക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ത്രീകരിച്ചു
കഷ്ട്ടമുണ്ട് ഹർഷേട്ടാ,,, ഉള്ളി മാത്രമല്ല ,, ഏതാണ്ട് ഒരാഴ്ചയോളം എത്തിക്കാവുന്ന പച്ചക്കറികളും തീർന്നു,, എനിക്ക് പാചകം ചെയ്യുന്നതിലോ,, ഏട്ടൻറ്റെ കൂട്ടുകാർ ഇവിടെ വരുന്നതിലോ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല,,
പക്ഷെ ഹർഷേട്ടൻ മാസച്ചിലവിനുള്ള കാശ് എൻ്റെ കയ്യിൽ ഏല്പിക്കുന്നതോടെ ഹർഷേട്ടൻറെ ബാധ്യത കഴിഞ്ഞു,, പിന്നെ അത് വെച്ച് ആ ഒരു മാസം മൊത്തം ചെലവ് നടത്തി പോകുന്നതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് എനിക്കെ അറിയൂ,,,
5 അപ്പം കൊണ്ട് അയ്യായിരം പേർക്ക് വിരുന്നൊരുക്കുന്ന യേശുവിന്റെ വിദ്യയോ അല്ലെങ്കിൽ ദ്രൗപതിയുടെ കയ്യിലുള്ള അക്ഷയപാത്രമോ എൻ്റെ കയ്യിൽ ഇല്ല,,, മാനസി സ്വല്പം ശബ്ദമുയർത്തി കൂട്ടിച്ചേർത്തു !!
“ഞാൻ നാളെ വരുമ്പോൾ കുറച്ചു പച്ചക്കറികൾ വാങ്ങിച്ചു കൊണ്ട് വരാം”,,, ഹർഷൻ ശാന്തമായി പറഞ്ഞു,, ഇപ്പോഴും അയാളുടെ മനസ്സിലോ,, മുഖത്തോ ലവലേശം കുറ്റബോധം ഇല്ലായിരുന്നു,,,
അതിപ്പോ,, ഹർഷേട്ടൻ വാങ്ങിച്ചാലും ഞാൻ വാങ്ങിച്ചാലും ഈ മാസത്തെ ചിലവിനുള്ള കാശിൽ നിന്ന് തന്നെയല്ലേ വാങ്ങുന്നത്?? അതിൽ മാറ്റമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ ??
ഈ പ്രാവശ്യം ശബ്ദം ഉയർത്തിയില്ലെങ്കിലും,, മാനസിയുടെ മുഖത്തു ഒരു പുച്ഛഭാവം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു,,
എന്നാ പിന്നെ ഇനി ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് ഇവിടെ ആരും ഭക്ഷണം കഴിക്കണ്ട !!
ശബ്ദം അടക്കിപ്പിടിച്ചാണെങ്കിലും അങ്ങേയറ്റത്തെ അമർഷം അടക്കിപ്പിടിച്ചായിരുന്നു ഹർഷൻ അത് പറഞ്ഞത്!
നിങ്ങൾ എന്തിനാ എന്നോട് ദേഷ്യം പിടിക്കുന്നെ??,,, മാനസി ഒരു അലർച്ചയോടെ ചോദിച്ചു,,
മാനസിയുടെ അലർച്ച കേട്ട മാളൂട്ടി, ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഒന്ന് ഞെരങ്ങി തിരിഞ്ഞു കിടന്നു,,
മാനസി നാക്ക് കടിച്ചു കൊണ്ട് മാളൂട്ടിയെ നോക്കി നിന്നു,, ഹർഷൻ പതിയെ മാളൂട്ടിയുടെ നെറുകയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും മോളെ ഉറക്കത്തിലേക്കു നയിച്ചു!!
മാളൂട്ടി ഉറക്കം ആയി എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തിയതിനു ശേഷം ‘മാനസി’ അടക്കിപ്പിടിച്ച സ്വരത്തിൽ ഹർഷനോടായി പറഞ്ഞു,,
” നാളെ എനിക്ക് രണ്ടായിരം രൂപ പിൻവലിക്കേണ്ടി വരും,, മോൾക്ക് കുറച്ചു സ്കൂൾ ബുക്ക്സ്, സ്റ്റേഷനെരീസ് ഒക്കെ വാങ്ങിക്കാനുണ്ട്”
ഓഹ്,, ഇത് തീരില്ലേ?? മാസാമാസം ബുക്കും, പെന്നും, പിക്നിക്കും ഇവർ സ്കൂൾ ആണോ നടത്തുന്നെ അതോ അറവു ശാലയോ?
അങ്ങേയറ്റം അസഹിഷ്ണുതയോടെ ആയിരുന്നു ഹർഷൻ അത് പറഞ്ഞത്,,
മോളെ ഇത്ര കേമമായ സ്കൂളിൽ വിട്ടു പഠിപ്പിക്കണം എന്ന് വാശി പിടിച്ചത് ഞാൻ അല്ല,, നിങ്ങളാ,, മാനസിയും വിട്ടു കൊടുത്തില്ല!
മറ്റെന്തും ഞാൻ കോമ്പ്രോമൈസ് ചെയ്യും,, ബട്ട്,, സ്കൂൾ,, പഠിത്തം,, നെവർ!! ,, അത് അവളുടെ ഭാവിയാണ്,,, ആ പിങ്ക് കളർ ഡിസൈനർ ഷൂസ് കയ്യിൽ പിടിച്ചു തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കിക്കൊണ്ടായിരുന്നു ഹർഷന്റ്റെ ആ നയം വ്യക്തമാക്കൽ!!
ഹർഷന്റ്റെ കയ്യിൽ ആ ഷൂസ് കിടക്കുന്നതു കണ്ടതും മാനസി ഒന്ന് പരുങ്ങി,,
ഭയപ്പെട്ടത് പോലെ തന്നെ ഒട്ടും താമസിയാതെ ഹർഷനിൽ നിന്നും ആ ചോദ്യം ഉയർന്നു,,
എത്രയായിരുന്നു ഈ ഷൂസിനു??
അയ്യായി,,, അല്ല,, അഞ്ഞൂറ്,, മാനസി തപ്പിത്തടഞ്ഞു പറഞ്ഞു,,
അല്ലാതെ ഇപ്പോൾ മാനസിക്കു അതിന്റെ ശരിയായ വില ഇവിടെ പറയാൻ നിർവാഹമില്ല,,, പോരാത്തതിന് ഹർഷേട്ടന് കേട്ടുപരിചയം പോലും ഇല്ലാത്ത,, തനിക്കു തന്നെ വലിയ ആത്മബന്ധം ഇല്ലാത്ത മായേച്ചിയിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒരു ഔദാര്യം കൈപറ്റി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ,, അതും അയ്യായിരം രൂപ മൂല്യമുള്ള ഔദാര്യം !! അത് വലിയ പുല്ലാപ്പാകും എന്നത് മാനസിക്ക് 100 തരം ആയിരുന്നു !
ഇത് ഒഴിവാക്കിയാലും കുറച്ചു ദിവസത്തേക്കുള്ള പച്ചക്കറികൾ വാങ്ങിക്കാനുള്ള പണം ബാക്കിയാകുമായിരുന്നു,,, ആ ഡിസൈനർ ഷൂസ് വായുവിലേക്ക് എറിഞ്ഞു പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു തർക്കിക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ ഹർഷൻ പറഞ്ഞു,,,
അത് കേട്ടപ്പോൾ മാനസിയുടെ മനസ്സിലൂടെ ഒരു നിമിഷത്തിനകം പലതരം വികാര വിചാരങ്ങൾ കടന്നു പോയി,,
ഇപ്പോഴും ഹർഷേട്ടൻ തൻറ്റെ തെറ്റുകൾ മനസ്സിലാകുന്നില്ല,, അല്ലെങ്കിൽ സമ്മതിച്ചു തരുന്നില്ല,, മോളുടെ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും തീർത്തു കൊടുക്കാൻ ഇന്നത്തെ സാമ്പത്തിക സാഹചര്യത്തിൽ ഞങ്ങൾക്ക് സാധിക്കുന്നില്ല,, ഏറെ കാലത്തിനു ശേഷമാണു അവൾക്കു ഒരു ഷൂസ് വാങ്ങിച്ചു കൊടുക്കുന്നത് എന്നിട്ടും ഹർഷേട്ടൻ പറയുന്നു അത് ഒഴിവാക്കാം ആയിരുന്നു എന്ന്,,
ഇപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂട്ടുകാർ ഇവിടെ വന്നു തിന്നു മുടിക്കുന്നതു ഒരു കുറ്റമല്ല,, സ്വന്തം മോൾക്ക് ഒരു ഷൂസ് വാങ്ങിതു കുറ്റം,,
മാനസി ഇങ്ങനെ പല പല ചിന്തകളിലൂടെ ഹർഷനെ മനസ്സാൽ പഴി ചാരിക്കൊണ്ടു അവിടെ ഒരു കസേരയിൽ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു,, അല്ലാതെ അതിനെ ചൊല്ലി വീണ്ടും തർക്കിക്കാൻ നിന്നില്ല,,
മാനസി അങ്ങനെയാണ്,, ഒരുപാട് ദേഷ്യമോ സങ്കടമോ വന്നാൽ പിന്നെ തർക്കിക്കാനോ,, ദേഷ്യപ്പെടാനോ മുതിരില്ല,, തന്റെ വിധിയെ പഴിച്ചു കൊണ്ട് മൗനമായി ഒറ്റ ഇരിപ്പാണ്,, വേണ്ടാന്ന് എത്ര കണ്ടു ശ്രമിച്ചാലും കണ്ണിൽ നിന്നും സങ്കടങ്ങൾ ഒഴുകി ഇറങ്ങും,, ‘എൻ്റെ വിധി’ എന്ന് തൻ്റെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചുകൊണ്ടു ഇരിക്കയും ചെയ്യും,,,
മ്ലാനമായ മനസ്സോടെ മാനസി കുറച്ചധികം നേരം ആ ഇരുപ്പ് തുടർന്നു,, ആ ഇരുപ്പിൽ പല ഓർമ്മകളും അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി ,, അതിൽ ചിലതു നല്ല ഓർമകളും ആയിരുന്നു ,, അവളുടെ നാട്ടിലെ വീട്,, അച്ഛൻ, ‘അമ്മ ,, താൻ വളർന്നു വന്ന സുഖ സൗകര്യങ്ങളോടെ ഉള്ള ബാല്യകാലം അങ്ങനെ പല കുറച്ചു നല്ല ഓർമ്മകൾ,,, പക്ഷെ ഇപ്പോൾ ?? ഇപ്പോഴുള്ള തൻ്റെ ജീവിതം ??