പെരുമഴക്ക് ശേഷം – 3

ചെറിയമ്മായിയുടെ ഒപ്പം അവൾ….. അതേ അതവൾ തന്നേ …. മയില്പീലിയുടെ നിറമുള്ള പട്ട് പാവാടായിട്ട് .. മുട്ടൊപ്പമുള്ള മുടിയുടെ തുമ്പ് കെട്ടിയിട്ട് …ഒരു കൈകൊണ്ട് പാവാടയുമൊതുക്കി നാലമ്പലത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വരുന്ന അവൾ…. കൈയിൽ ഇലച്ചീന്തിൽ പ്രസാദം…. പുറത്തിറങ്ങി അവൾ എന്റെ നേരെ നോക്കി…. അത്ഭുതത്തോടെ ആ കണ്ണുകൾ എന്നെ തുറിച്ച് നോക്കി….. എന്റെ സ്വപ്നത്തിലെ പെണ്ണ് … പക്ഷെ കുഞ്ഞമ്മായിയുടെ കൂടെ കണ്ടപ്പോഴേ എനിക്ക് മനസ്സിലായി ….അത് അനുമോളാണ്…. എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് നടന്ന കുറുമ്പുകാരി .. ഇപ്പോൾ പതിനാറിന്റെ നിറവിൽ…. എന്റെ ഉള്ളിൽ സന്തോഷമാണോ സങ്കടമാണോ എന്ന് എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…. എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞ് നിന്ന ആ രൂപം ….

അവൾ എന്റെ നേരെ ചൂണ്ടി അമ്മായിയോട് എന്തോ പറഞ്ഞു…. ഏതോ പരിചയക്കാരിയോട് സംസാരിച്ച് നിന്ന അമ്മായി അവളോടെന്തോ പറഞ്ഞു…. അവൾ വീണ്ടും എന്റെ നേരെ നോക്കി…. ഞാൻ ചെറുതായ് ചിരിച്ചു… അവളിലും ചിരി വിരിഞ്ഞു…. ഉണ്ണിയേട്ടാ…. ദിവ്യ എന്നെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് ഓടി വന്നു… അവൾ തിരിഞ്ഞ് ദിവ്യയെയും ഞെട്ടി എന്നെയും നോക്കി….. അപ്പോൾ അവളുടെ ചിരി മാഞ്ഞിരുന്നു… പിന്നെ തലകുനിച്ച് താഴേക്ക് നോക്കി…. പിന്നെ അമ്മായിയെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് നടന്ന് പോയി…. ഇടക്ക് അവളൊന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയെങ്കിലും ആ മുഖത്തെ ഭാവം എന്താണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല…. ഒന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി….. എന്റെ സ്വപ്നം….. അനുമോളാണെന്നറിഞ്ഞ് എനിക്ക് ഇനിയും അങ്ങിനെ കാണാൻ പറ്റുമോ എന്നറിയില്ല…. അത് മറയുകയാണ്…. നേടുവാൻ വിഷമമുള്ള ഒരു പരീക്ഷയാണത് …… അത് വിജയിക്കാനായി എനിക്ക്
ശ്രമിക്കാനാകില്ല….. കാരണം അവളെന്റെ അനുമോളാണ്….. ഉണ്ണിയേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ട് ഓടി വന്നിരുന്ന…… എന്റെ മുഖമൊന്ന് വാടിയാൽ കരയുമായിരുന്ന …. എന്റെ അനുമോൾ…. അവളെ തനിക്ക് സ്വപനത്തിലെ പെണ്ണായി കാണാൻ കഴിയില്ല…..

ഉണ്ണിയേട്ടാ… എന്താ ആലോചിക്കുന്നത്…ദിവ്യയുടെ ശബ്ദമാണ് എന്നെ ഉണർത്തിയത്…

ഏയ് ഒന്നുമില്ല മോളെ… എന്റെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ അവൾ കാണാതെ തുടച്ചു….

എനിക്കറിയാം … അനുമോൾ മൈന്റ് ചെയ്തില്ല അല്ലെ….

ഉം…. ആദ്യം കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു…. നീ ഉണ്ണിയേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ചപോഴാ ഭാവം മാറിയത്….

അമ്പലത്തിലും ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ പാട്ട് കേട്ട് വാ പൊളിച്ച് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. അവൾക്ക് മനസ്സിലായില്ലായിരിക്കും…. എന്നെ കണ്ടപ്പോളാ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്….

അത് ശരിയായിരിക്കും….

അവളിപ്പോ പഴയ അനുമോളൊന്നുമല്ല… ഉണ്ണിയേട്ടാ… എന്നോടൊന്നും ഇപ്പോൾ പഴയ പോലെ മിണ്ടാറില്ല… ഞാൻ സ്‌കൂളിൽ ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ കാര്യം പറയുന്നതൊന്നും അവൾക്കിഷ്ടമല്ല…

അത് പോട്ടേ മോളേ … എനിക്ക് നിങ്ങളില്ലേ….. ഞാൻ മനസ്സോളിപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു….

അപ്പോഴേക്കും സുധയും പ്രിയയും അടുത്തേക്ക് വന്നു…. സുധ എന്റെ നെറ്റിയിൽ ചന്ദനം തൊടീച്ചു ….. ഞാൻ പ്രിയയെ നോക്കി…. അവളെന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്….

പ്രിയാ…. ഞാൻ മെല്ലെ വിളിച്ചൂ ….

അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല… കണ്ണും മാറ്റിയില്ല…. മെല്ലെ ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു…. ചുണ്ടുകൾ മെല്ലെ വിറച്ചൂ….

പ്രിയ … ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചൂ ….

അവളൊന്ന് ഞെട്ടി… പിന്നെ മെല്ലെ ഒരു ചിരി വിടർന്നു…. ഞാനവളുടെ തോളിൽ ഒരു കൈ വച്ചു ….

എന്താടി…. ഞാനവളെ ചിരിയോടെ നോക്കി….

ഉണ്ണീ… എത്ര കാലമായെടാ….നിന്നെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട്… അവൾ തോളിലിരുന്ന എന്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു…. വലിയ ചെറുക്കനായി … ഇനി ഇവനെ ചേട്ടാന്ന് വിളിക്കേണ്ടി വരുമോടി സുധേ …..

ഒന്ന് പോടി …. നിനക്ക് സുഖമാണോടി…. ? പരീക്ഷ എങ്ങിനെയിരുന്നു…?

ആഹ് കുഴപ്പമില്ലെടാ… അവൾ രണ്ട് ചോദ്യത്തിനും കൂടി ഒറ്റ ഉത്തരം പറഞ്ഞു….

എത്ര നാളായെടാ….. നിനക്ക് ഞങ്ങളോടൊക്കെ വഴക്കായിരിക്കുമല്ലേ….. ?

എന്തിന്…?

നിന്നെ ഒറ്റപ്പെടുത്തിയതിന്…. ക്ഷമിക്കേടാ… അതെല്ലാം മനസ്സിലാക്കാനുള്ള പ്രായം അന്നില്ലാതെ പോയിട്ടാ… ഇന്നാണെങ്കിൽ നിന്നോട് മിണ്ടരുത് എന്ന് പറഞ്ഞവരോട് പോയി പണി നോക്കാൻ പറഞ്ഞേനെ….

അതൊക്കെ പോട്ടെ പ്രിയ…. അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞ കാര്യമല്ലേ…. ഇപ്പോ ഞാനതൊന്നും ഓർക്കാറില്ല…. പിന്നെ വേറെന്താടി വിശേഷം…..

എന്ത് വിശേഷം…. തറവാട്ടിലെ കാര്യമൊക്കെ നീയറിഞ്ഞില്ലേ…?
ഉം…കുറെയൊക്കെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞൂ …. ബാക്കി നീ പറഞ്ഞാൽ മതി…

പറയാനൊന്നുമില്ല… ആ അപ്സരസ്സുകൾക്കല്ലേ ഇപ്പൊ വിശേഷം…. പോയത് നീ കണ്ടില്ലേ…. നിന്നോട് മിണ്ടിയോ…. ഇല്ല മിണ്ടാൻ വഴിയില്ല….

ആര് ചെറിയമ്മായിയോ…?

ഉം… ഒരു അമ്മായി…. എന്നാലും അനുമോളെങ്ങിനെ മാറിയെന്നാ ….. ? എന്നോട് പോലും അത്യാവശ്യത്തിനേ മിണ്ടൂ… പിന്നാ നിന്നോട്… കയ്യിൽ പണമുണ്ടായപ്പോൾ ആരെയും വേണ്ട…. അത്ര തന്നേ ….

അപ്പോഴേക്കും ആന്റിയും എത്തി …

പോകാം മക്കളേ …. ആഹാ പ്രിയയുമുണ്ടോ…? വാ ഞങ്ങളും നിന്റെ വീട്ടിലേക്കാ….

വീട്ടിലേക്കോ…. എന്നാ വാ ടീച്ചറാന്റി… അവൾ ഉത്സാഹത്തോടെ നടന്നു… അപ്പോഴും എന്റെ കയ്യിലെ പിടി വിട്ടിരുന്നില്ല…. അവളെന്റെ കൂടെ ഉള്ളത് കൊണ്ടാകും സുധയും ദിവ്യയും ഒരല്പം അകലം വിട്ടാണ് നടന്നത്.. അവരുടെ ഒരു വകതിരിവ് എന്നെ പലപ്പോഴും അത്ഭുത പെടുത്തിയിരുന്നു…. മറ്റുള്ളവർക്ക് ഒരിക്കലും ശല്യമാകാതിരിക്കാൻ അവർ ശരിക്കും പരിശീലിച്ചിരിക്കുന്നു….

എന്താടി ശിവേട്ടന് ബിസിനസ്സ്….

ടൗണിൽ സ്പെയർ പാർട്ട്സിന്റെയാ… ഒന്ന് രണ്ട് കമ്പനികളുടെ ജെനുവിൻ പാർട്ട്സ് …. ഏജൻസിയാ … പാവം അച്ഛന് അസുഖം തുടങ്ങിയപ്പോൾ സ്വയം കഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങി…. ഇപ്പോൾ നന്നായി പോകുന്നുണ്ട്….

അമ്മാവനെന്താ പറ്റിയത് ശരിക്കും….?

മുത്തശ്ശിയുടെ മരണ ശേഷം ഒരു ദിവസം കുറച്ച് അധികം മദ്യപിച്ചിരുന്നു….. അന്ന് വലിയ സങ്കടമായിരുന്നു… കൊച്ചച്ചൻ ചതിച്ചെന്നോ… ഒക്കെ പറഞ്ഞ് എണ്ണിപ്പെറുക്കി കരഞ്ഞു…. പിന്നെ ഉറങ്ങി എണീറ്റപ്പോൾ ഒരു കാലിന് ബലമില്ല… കുറെ ചികിത്സയൊക്കെ ചെയ്തു…. വലിയ ഫലമില്ല…. ശരീരത്തിനേക്കാൾ മനസ്സിന്റെ അസുഖമാണ് കൂടുതൽ ….. വയ്യാതായപ്പോൾ ഒന്നിനും കൊള്ളില്ല എന്ന് സ്വയം തീരുമാനിച്ചു… പാവം.. എന്തൊക്കെയോ മനസ്സിൽ ഉണ്ട്… ചോദിച്ചാൽ പറയും…. നിങ്ങളറിയണ്ട ….. അത് എന്നോട് കൂടെ മരിക്കട്ടെ എന്ന് ….. ഇപ്പൊ ഒന്നും ചോദിക്കാറില്ല…. ചേട്ടന്റെ കച്ചവടം നന്നായപ്പോ വീട്ടിൽ ഇപ്പൊ കുഴപ്പമില്ലാതെ പോകുന്നു…. അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ അവളുടെ വീട്ടിലെത്തിയിരുന്നു…. ഉമ്മറത്ത് ആരുമില്ല…

അമ്മേ … അവൾ വിളിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ഓടി…. ആന്റിയും മക്കളും പുറകേ പോയി…. സ്വന്തം തറവാടാണെങ്കിലും…. എനിക്കൊരു അസഹ്യത…. പെട്ടെന്ന് ഷർട്ടിന്റെ കൈയും മടക്കി കൊണ്ട് ശിവേട്ടൻ പുറത്തേക്ക് വന്നു…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *