ആന്റി….
അവരെന്നെ നോക്കിയില്ല…. പക്ഷെ വിരലുകൾ എന്റെ കയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു …. അവർ മറുകൈ കൊണ്ട് കണ്ണ് തുടച്ച് ഒരു വരണ്ട ചിരി ചിരിച്ചു…. തുടർന്ന് പറയാനുള്ളവ മനസ്സിൽ അടുക്കുന്നതുപോലെ ഒരു നിമിഷം കൂടി നിർത്തി…. പിന്നെ തുടർന്നു …..
കഴിഞ്ഞ ദിവസം എന്തോ പൊതിഞ്ഞുകൊണ്ടുവന്ന ഒരു കടലാസിൽ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ജയേട്ടനെ കണ്ടു …. പതിവില്ലാത്തതായതിനാൽ അടുത്ത് ചെന്ന് നോക്കി…. ഒരു ചരമ വാർഷിക ഫോട്ടോയിലേക്കായിരുന്നു ആ ശ്രദ്ധ….. എനിക്ക് ആരാണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല… എന്നോടൊന്നും പറഞ്ഞുമില്ല…. ഇന്നലെ രാത്രി എന്നോട് പറഞ്ഞു…. ഈ ഗ്രാമത്തിൽ വലിയവീട്ടിൽ രാമകൃഷ്ണൻ എന്നൊരാളുണ്ട് അയാളെ പോയികാണണം എന്ന് … വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ പറയണം എന്ന് … ഞാനതിനാണ് വന്നത്…. ആ വീട്ടിൽ പോയിരുന്നു…. പക്ഷെ അദ്ദേഹം കിടപ്പിലാണ്…. കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്താണെന്നറിയില്ല അയാൾ ആദ്യം അല്പം ദേഷ്യത്തിൽ ആയിരുന്നെങ്കിലും…. പിന്നെ പറഞ്ഞു ഇവിടെ വന്ന് സാറിനെ കാണാൻ …. അദ്ദേഹത്തിന് യാത്ര വയ്യെന്ന്…. അദ്ദേഹവും ഇവിടവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം എനിക്കറിയില്ല…… അദ്ദേഹവും ജയേട്ടനുമായുള്ള ബന്ധവും….
അച്ഛൻ അപ്പോഴും ഞെട്ടലിൽ നിന്ന് മുക്തനായിരുന്നില്ല…. ആന്റി മൗനം തുടർന്നു …. ഞാനെന്തെങ്കിലും പറയണമെന്ന് തോന്നി….
അതെന്റെ വലിയമ്മാവനാണ്…
അത് ശരി ….. ഒരു അപേക്ഷയുണ്ട്…..
അച്ചാ…… അച്ഛനൊന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ വിളിച്ചു …. അച്ഛൻ ഞെട്ടി എന്നെ നോക്കി…..
അച്ഛനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല ….
ഉം….. അച്ഛനൊന്ന് മൂളി …. പിന്നെ എന്താണപേക്ഷ എന്നനിലയിൽ അവരെ നോക്കി….. എന്തെ…..?
ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലെങ്കിൽ ഒന്നവിടെ വരെ വരാമോ……? നിങ്ങളൊക്കെ തമ്മിൽ എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല ….. പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ കുറെ അധികം വർഷങ്ങളായി ആരോടും ഒന്നും ആവശ്യപ്പെടാതെ കിടന്ന കിടപ്പിൽ കഴിഞ്ഞ ഒരു മനുഷ്യന്റെ ആഗ്രഹമായി കണ്ടാണ് ഞാൻ വന്നത് …. ഒരിക്കലും നിങ്ങളെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുകയാണെന്ന് കരുതരുത്………. ഒരല്പം ദയവ് കാണിക്കണം….
അച്ഛൻ സമ്മത ഭാവത്തിൽ മൂളി …..
നന്ദി …. ആയിരം നന്ദി … എന്റെ ജയേട്ടനോട് കാണിച്ച ദയവിന് ….. കാരുണ്യത്തിന്…. അവർ ഉത്സാഹത്തോടെ ചാടി എഴുന്നേറ്റു….. പിന്നെ വരുമ്പോൾ ഒന്ന് വിളിച്ചിട്ട് വന്നാൽ നന്നായിരുന്നു…. ഞായറാഴ്ച ആയാൽ വീട്ടിലെല്ലാവരും കാണും…. ഈ ഞായറാഴ്ച ….നാളെ കഴിഞ്ഞ് വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചോട്ടെ….
ആഹ് ശരി … ഈ ഞായറാഴ്ച തന്നെ വരാം… തിങ്കൾ മുതൽ ഞങ്ങൾ ഒരു യാത്ര പോകുകയാണ്…. അച്ഛൻ എന്തോ തീരുമാനിച്ച് ഉറച്ചതുപോലെ പറഞ്ഞു….
മോനെ എന്റെ നമ്പർ സേവ് ചെയ്തോ…. അവർ സന്തോഷത്തോടെ നമ്പർ പറഞ്ഞു….
ഞാൻ അത് മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ഡയറിയിൽ എഴുതി വച്ചു …. അത് കണ്ട് അവരെന്നെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി…. പിന്നെ അവർ പോകാനിറങ്ങി…. യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങവേ ഞാനും ആന്റിയും അവരേ അനുഗമിച്ചു….. ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിൽ കയറിയ അവർ എന്നെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു….
എന്താ ആന്റി….
മൊബൈൽ ഫോണില്ല അല്ലേ …. അവർ കള്ളച്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു…’
ഓഹ് അതാണോ…. ഇതുവരെ എനിക്കതിന്റെ ആവശ്യം തോന്നിയിട്ടില്ല…. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വാങ്ങിയിട്ടുമില്ല… സ്‌കൂളിലല്ലായിരുന്നോ…. ഇനി ഒരെണ്ണം വാങ്ങണം….
ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാടാ മോനെ…. പഠിക്കുന്ന കുട്ടികൾക്ക് അതിന്റെ ആവശ്യമൊന്നുമില്ല…. ഞാനുമൊരു അദ്ധ്യാപിക ആണ് …. എനിക്കറിയാം കുട്ടികൾക്ക് അതുണ്ടാക്കുന്ന കുഴപ്പമൊക്കെ…. അതുകൊണ്ട് നിനക്കതില്ലെങ്കിൽ നീ പകുതി രക്ഷപെട്ടു….
അവർ മെല്ലെ ചിരിച്ചു…. നല്ല ഭംഗിയുള്ള ചിരി… അവരെന്റെ കവിളിൽ മെല്ലെ തലോടി ….
അച്ഛന്റെ കൂടെ നീയും വരണം വീട്ടിലേക്ക്…. പിന്നെ ആന്റിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു…
തേടിവന്നത് വലിയവീട്ടിൽ രാമകൃഷ്ണൻ എന്നയാളെ ആണെങ്കിലും കണ്ടത് സാറിനെ ആണ് ….. പക്ഷെ ജയേട്ടൻ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുക സാറിനെ തന്നെ ആയിരിക്കും എന്ന് ഇപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു……
അതെന്താ….
അതിന്റെ കാരണം അതാണ്…. വാതിലിലൂടെ കാണാവുന്ന അമ്മയുടെ ഫോട്ടോയിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി അവർ പറഞ്ഞു…..
ഇവന്റെ അമ്മയുടെ ചരമ വാർഷികത്തിന്റെ ഫോട്ടോ ആണ് ജയേട്ടനന്ന് ആ മുഷിഞ്ഞ പത്രത്തിൽ നോക്കിയിരുന്നത്…. അതാണെന്നേ ഇവിടെ എത്തിച്ചത്…… അപ്പൊ ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം …..
അവർ കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് ഓടിച്ച് പോയി…..
ഞങ്ങൾ തിരികെ ചെല്ലുമ്പോൾ അച്ഛൻ ചിന്താമഗ്നനായി കണ്ണടച്ച് കിടക്കുക ആയിരുന്നു….. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ശല്യപ്പെടുത്തണ്ട എന്ന് ആന്റി എന്നെ കണ്ണ് കാണിച്ചു …. ഞാനും ആന്റിയും റൂമിലെത്തിയപ്പോൾ സുധയും ദിവ്യയും കെട്ടിപിടിച്ച് കിടന്ന് നല്ല ഉറക്കമാണ്…. ദിവ്യയുടെ കാൽ സുധയുടെ മുകളിലാണ്…. കിടപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ചിരിവന്നു…..
ഈ പിള്ളേരുടെ ഒരു കാര്യം… ആന്റി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…. ഞാനും ഒന്ന് നടുനിവർത്തട്ടെ…. ആന്റി പറഞ്ഞു…
ശരി ആന്റി ഞാൻ മുകളിൽ കാണും …
ഞാൻ മുകളിലേക്ക് നടന്നു…. പിന്നെ കുളിയും പ്രാർത്ഥനയും ഒക്കെയായി സന്ധ്യ ആയി…. ഞങ്ങൾ മൂവരും കളിയും ചിരിയുമായി അവരുടെ മുറിയിലായിരുന്നു….. ആന്റി പണി ഒക്കെ തീർത്ത് കുളിക്കാൻ പോയിരിക്കുന്നു…. അച്ഛനപ്പോഴും ഉമ്മറത്തെ കസേരയിൽ ചിന്താ മഗ്നനായി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. അച്ഛനെ ശല്യപ്പെടുത്തണ്ട എന്ന് കരുതി ഞങ്ങൾ ആരും അങ്ങോട്ട് ചെന്നില്ല….. ദിവ്യ ടിവിയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ സുധയവളെ വിലക്കി…. അച്ഛന്റെ ശീലങ്ങൾ സ്വന്തം മോനായ എന്നെക്കാൾ അവർക്കറിയാമെന്നത് എനിക്ക് നിരാശയല്ല …. അവരോടുള്ള സ്നേഹമാണ് തോന്നിച്ചത്… ഞാനത് പറയുകയും ചെയ്തു…
അച്ഛനെ നിങ്ങൾക്ക് നന്നായി അറിയാമല്ലോ…. അത്ഭുതം തന്നെ…
ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചായിട്ട് ഇത്ര വര്ഷമായില്ലേ ഉണ്ണീ… അമ്മയെപ്പോഴും പറയും ഒരാൾ ടെൻഷൻ അടിച്ചോ അല്ലാതെയോ ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ശല്യപ്പെടുത്തരുത് എന്ന് …. അതവരെ ഇറിറ്റേറ്റ് ചെയ്യും…. അതിന്റെ തുടർച്ച ദേഷ്യമായിരിക്കും……. കുറേ സമയം അവരെ ഒറ്റക്ക് വിട്ടാൽ അവരുടെ മനസ്സ് തന്നെ തീരുമാനങ്ങളിൽ എത്തി ശാന്തമാകും…. അപ്പോൾ നമ്മളോട് തന്നെ പറയേണ്ട കാര്യങ്ങൾ പറയും ….അതല്ലേ നീ മുൻപ് വരുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ നിന്നെ ശല്യപ്പെടുത്താതിരുന്നത്…..
അതെത്ര ശരിയാണ്….. ഞാനൊന്നും പറയാതെ അവളെ നോക്കിയിരുന്നു പോയി….. ഈ രീതി എല്ലാ കുടുംബങ്ങളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ…. ഇപ്പോഴുള്ള പല കുടുംബ പ്രശ്നങ്ങളും അവസാനിച്ചേനെ…. ഞാൻ ചിന്തിച്ചു….
നീയും ആലോചന തുടങ്ങിയോ… സുധ എന്നെ തോണ്ടി…. എങ്കിൽ
മുകളിലെങ്ങാനും പോയിരുന്നോളണം…. ഞങ്ങൾക്ക് വയ്യ മിണ്ടാതെ തപസ്സിരിക്കാൻ ….
