പ്രിയം പ്രിയതരം – 4

ബിജു അവളുടെ കൂടെ തന്നെ ലേഡി സെക്ഷനിലേക്ക് വന്നു. അവൾ ചേച്ചി പറഞ്ഞത് പോലെ കുറച്ച് സെക്സ്സി അണ്ടർ ഗാർമെൻറ്സ് ഒക്കെ വാങ്ങി.

രണ്ട് മൂന്ന് സെറ്റ് ബ്രാ പാന്റിയും, ഒപ്പം രണ്ട് lingery ടൈപ്പ് ബ്രാ പാന്റിയു, സിൽക്കി നൈറ്റ് വെയർ ഒക്കെ എടുത്തു.

അതൊക്കെ എടുക്കുമ്പോ ബിജു അല്പം ദൂരെ മാറി നിന്നു കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവങ്ങളും ചമ്മലും, ജാള്യതയും, ടെൻഷനുമൊക്കെ വീക്ഷിച്ചു മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബിജു അൽപ്പം അകലെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

എല്ലാ പയ്ക്ക് ചെയ്ത് ബിജു ബില്ല് പേയ്‌ ചെയ്ത ശേഷം അവിടെ നിന്നും അവർ രണ്ടും ഇറങ്ങി അടുത്തുള്ള നല്ല ഒരു റെസ്റ്റോറന്റൈൽ കയറി.

ബിജുവേട്ടൻ എനിക്കിഷ്ടമുള്ള ഭക്ഷണം വാങ്ങി തന്നു. അവസാനം മെമ്പോടിക്ക് ഒരു ഐസക്രീമും…

എല്ലാം വാങ്ങിത്തന്ന് എന്നെ പരമാവതി ആ സാഡ് മൂഡിൽ നിന്നും മോചിപ്പിക്കാൻ പുള്ളി പരമാവധി ശ്രമിച്ചു.

ഞാനും ബിജുവേട്ടനും തമ്മിൽ വഴക്കുണ്ടാകുന്നത് ഇതാദ്യമായിട്ടല്ല, നിസ്സാര പ്രശ്നം മതി ഞങ്ങൾക്ക് അടികൂടാനും പിണങ്ങാനുമൊക്കെ.

ഇടക്കൊക്കെ ഗംഭീര വാക്കും വഴക്കും, ഉണ്ടാവാറുണ്ട് അത് പിന്നെ തല്ലായി അവസാനം അത് തീരുന്നത് കടുത്ത മൗനത്തിലായിരിക്കും. എന്ന് വച്ചാ ദിവസങ്ങളോളം ഞങ്ങൾ പരസ്പരം മിണ്ടുകയോ മുഖത്ത് പോലും നോക്കാറില്ല.

പക്ഷെ ഇതിനെ അങ്ങനെ കാണാനോക്കില്ലല്ലോ… ഏട്ടന്നോട് ഉള്ള പിണക്കം രമ്മ്യതയോടെ തീർക്കേണ്ടത് എന്റെ ആവശ്യമാണല്ലോ.

സത്യത്തിൽ ഞാൻ വല്ലാതെ പെട്ട് കിടക്കുകയാണ്. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ.

തിരികെ വീട്ടിൽ വന്ന ശേഷം ബിജുവേട്ടൻ തന്റെ സ്വന്തം വീട്ടിൽ പോയില്ല, മറിച്ച്, ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസ് റൂമിൽ തന്നെ കിടന്നു. കാരണം അമ്മയ്ക്ക് ഷീണം കൂടുതൽ ഉള്ള ദിവസങ്ങളിൽ മിക്കപ്പോഴും ബിജുവേട്ടൻ “ശ്രീനിലയത്തിൽ” (ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ) തന്നെയാണ് ഊണും ഉറക്കവും ഒക്കെ.

ഞാൻ എന്റെ മുറിയിൽ വച്ച് അന്ന് വാങ്ങിച്ചു കൊണ്ട് വന്ന ഐറ്റംസ്… അവയൊക്കെ ഓരോന്നും ധരിച്ചു കണ്ണാടി മുന്നിൽ നിന്നു നോക്കി.

എല്ലാം ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചം. ഓരോന്നും ധരിച്ചു ആ അലമാരയുടെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിലെ വികാരങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടാകുന്ന ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകൾ എന്റെ ശരീരത്തിൽ കാണാൻ തുടങ്ങി.

തുടയിടുക്കിലെ രോമക്കാട്ടിൽ അരുവിയുടെ ചലനം ആരംഭിച്ചതായി ഞാൻ അറിഞ്ഞു. നേരം പോകും തോറും എന്റെ മനസ്സിലെ തൃഷ്ണ ആകാശത്തോളം വളരുകയാണ്.

ആരോടും പറയാതെ മനസ്സിലൊതുക്കിയ വികാര ഭാരം ശമിക്കാനും ഒരു പോംവഴി കാണാതിരുന്നപ്പോഴാണ് സിനി ചേച്ചിയുടെ മുന്നിൽ ഒരു കുറ്റസമ്മതം പോലെ മനസ്സ് തുറന്നത് … അതിനു പുറകെ സിനി ചേച്ചി ഒരു നെറികെട്ട ഐഡിയ പറഞ്ഞു തന്നത്.

ഞാൻ സാവകാശം എന്റെ മെത്തയിൽ കയറി കിടന്നു… കണ്ണുകളടച്ച് ഉറങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചു. കണ്ണുകളടയ്ക്കും തോറും എന്റെ ബിജുവേട്ടന്റെ ആ സങ്കടപ്പെട്ട മുഖം തന്നെ തെളിഞ്ഞു വരുന്നു.

വേണ്ടായിരുന്നു പാവത്തിനെ അങ്ങനെയൊന്നും പറയേണ്ടിയിരുന്നില്ല… തെറ്റ് പറ്റാത്തവരായി ആരാണുള്ളത്.

സ്വന്തം സഹോദരൻ അഭിയേട്ടൻ ഞങ്ങൾക്കായി ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങളെ കാൾ പതിന്മടങ് ബിജുവേട്ടനാണ് ഞങ്ങൾക്കായി ചെയ്യുന്നത്. എന്നിട്ടും എനിക്ക് നല്ലതൊന്നും ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ…

കാലത്ത് തന്നെ പ്രാതൽ കഴിക്കാൻ വന്ന ഏട്ടനോടാണലോ ഞാൻ അത്രയും നികൃഷ്ടമായി സംസാരിച്ചത്.

മനസ്സിന്റെ അഗാധതയിൽ എവിടെയോ ഒരു നൊമ്പരം… അത് എന്റെ മനസാക്ഷിയെ കുത്തി നോവിക്കുകയാണ്.

ഒരു സോറി പറഞ്ഞാൽ തീരാവുന്ന പ്രശ്നമല്ല ഇത് പക്ഷെ പുള്ളി അതിനെ അത്ര കണ്ട് സീരിയസ് ആകാഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ് ഇതിന്റെ ഗൗരവം എത്ര മാത്രമുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തത്.

പക്ഷേ സോറി പറയണമെങ്കിൽ എന്റെ മനസ്സും അഭിമാനവും അനുവദിക്കണ്ടേ…. ഈഗോ വല്ലാത്ത ഈഗോ…

വിട്ടുവീഴ്ച്ച മനോഭാവം അത് ഒട്ടും ഇല്ലാത്തതാണ് എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ കുഴപ്പവും…

ഒരു ശപിക്കപ്പെട്ട നിമിഷം… അതാണ് എല്ലാറ്റിനും കാരണം.

കാലത്ത് തന്നെ ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോകുന്ന ശീലം ഉള്ളതിനാൽ ഞാൻ എന്റെ മുന്നിലും പിന്നിലും ഒക്കെ ഒന്ന് ശരിക്ക് കഴുകി വൃത്തിയാക്കിയതായിരുന്നു.

അബദ്ധം വശാൽ പൊസിഷൻ മാറി ഫോസെറ്റിൽ നിന്നും അനിയന്ത്രിതമായി ശക്തിയോടെ വെള്ളം ചീറ്റി.

പൊക്കി വച്ച പാവാട ഒഴികെ തുടകളിൽ വരെ ഇറക്കി വച്ച ഷഡ്ഢിയടക്കം, ആകെ മൊത്തം നനഞ്ഞു കൊളമായി.

നനഞ്ഞു പോയ ഷഡ്ഢി പിന്നെയും ഉടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല.

അത് അഴിച്ചു ഞാൻ ബാത്റൂമിൽ തന്നെ വച്ചതും വേറെ ഒരെണ്ണം എടുത്ത് ഉടുക്കാൻ വേണ്ടി ബാത്റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തോട്ടിറങ്ങി, എന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്ന വഴി അപ്പച്ചി പറഞ്ഞു…

യെടീ, കൊച്ചേ ആ വാർപ്പ് തട്ടിനടിയിലെ ആ വലിയ പാത്രമൊന്ന് എടുത്തു തന്നിട്ട് പൊക്കോ എനിക്ക് കുനിയാൻ വയ്യ…

നൈറ്റി അൽപ്പം നന്നായി കയറ്റി കുത്തി ഉക്കറ്റിരുന്ന് മേശത്തട്ടിനടിയിലെ പാത്രമെടുക്കാൻ ഞാൻ താഴെ ഇരുന്നതായിരുന്നു.

ഞാൻ അറിയാതെ എന്റെ നൈറ്റി അൽപ്പം നന്നായി തുടകൾക്ക് മുകളിലോട്ട് പൊങ്ങുകയും തുടകൾ നന്നായി അകന്നു പോവുകയും ചെയ്തു..

അതേ സമയം അപ്പുറത്ത് നിന്നും അടുക്കള വാതിൽ വഴി പെട്ടന്ന് ബിജുവേട്ടൻ കയറി വന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല, എന്ന് മാത്രമല്ല, ബിജുവേട്ടൻ കൃത്യമായും എന്റെ അകന്നു നിന്ന “ഡയഗ്രം” സീൻ കണ്ടു.

ബിജു : എടീ… മാക്കാച്ചി മോറി, നിനക്കൊരു ഷഡ്ഢിയെടുത്തിട്ടൂടെ ടീ.. മടിച്ചികോതേ….?? ഓഹ്… എന്തുവാടീ ഇത്… എനിക്കിന്ന് ജോലിക്ക് പോകാനുള്ളതാ… കാലത്ത് തന്നെ എനിക്കിട്ട് കാണിച്ച “കണി” കൊള്ളാം.

അടുക്കളയിൽ അപ്പച്ചിയുടെയും സെർവെന്റിന്റെയും മുന്നിൽ വച്ചു തന്നെ എന്നെ ഏട്ടൻ നന്നായി കളിയാക്കി.

യഥാർത്ഥത്തിൽ ഞാൻ അന്ന് ഷഡ്ഢി ഇടാഞ്ഞതിന്റെ സാഹചര്യവും ഏട്ടൻ എന്നെ അങ്ങനെ കളിയാക്കിയതും ഒക്കെ കേട്ടപ്പോൾ എവിടെ നിന്നാണെന്നറിയില്ല എനിക്ക് മുട്ടൻ കലി വന്നു.

പ്രിയ : നീ പോടാ… പട്ടി… കൊരങ്ങ് മോറാ…. നിന്റെ മറ്റവളോട് പോയി പറ, ഷഡ്ഢിയിടാൻ…

ബിജു : ടീ… കുറച്ചെങ്കിലും നാണം വേണം, ഇതൊന്നും ഇടാതെ നടക്കല്ലേ നിന്റെ ചന്തീടെ ഷേപ്പ് മുഴുവനും പുറത്ത് കാണും. അല്ലങ്കി തന്നെ ഒരു ഒന്നര ലോഡ് ചന്തിയുണ്ട്.

പ്രിയ : അതിന് നിന്നോടാര് പറഞ്ഞു എന്റെ വേണ്ടാതിടത്തോട്ട് നോക്കാൻ… നീ നോക്കണ്ട… പ്രശ്നം തീർന്നില്ലേ,.??

ബിജു : തീർന്നില്ല… നിന്റെ ഡയഗ്രാം മൊത്തം ഞാൻ ഇപ്പൊ കാണുകയും ചെയ്തു. അയ്യേ… എന്ത് നാണല്ലാത്തവളാ ടീ നീ..??

പ്രിയ : അതിന് നിനക്കെന്താ നഷ്ട്ടം,,.. നീ എന്തിനാ എന്റെ വേണ്ടാത്തിടത്തൊക്കെ നോക്കുന്നെ… നീയാണ് ഇപ്പൊ നാണമില്ലാത്തവൻ ഞാനല്ല.

ബിജു : ഓ…നീ കാണിച്ചു തന്നതല്ല… ഞാൻ കണ്ടതാ ഇപ്പോൾ കുറ്റം…