എന്റെ ഹൃദയതാളം പോലും ഭാമ ഭാമ എന്ന് ആയപോലെ എനിക്ക് അപ്പോൾ തോന്നി.
പിന്നെ കണ്ണടച്ച് ഭാമേച്ചിയെ മനസിലേക്ക് ആവാഹിച്ച് നല്ലൊരു വാണം അങ്ങ് കാച്ചി.
കുളി കഴിഞ്ഞ് ചായ കുടിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോൾ അമ്മ എനിക്കുള്ള പ്രാതൽ വിളമ്പി തന്നു.
വാണം പോയ ഷീണം മാറ്റാൻ എണ്ണം പറഞ്ഞ നേന്ത്രപ്പഴവും കൂട്ടി ഒരു കുറ്റി പുട്ട് തട്ടിയപ്പോ ഞാൻ വീണ്ടും ഫുൾ പവറിൽ ഓണായി.
പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് എല്ലാ സൺ‌ഡേയും പോലെ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ കൂടി ലീവ് ദിവസം അടിച്ചു പൊളിച്ചു.
അങ്ങനെ ലീവ് കഴിഞ്ഞതിന്റെ സങ്കടമില്ലാത്ത ഒരു സൺ‌ഡേ കൂടി കഴിഞ്ഞു പോയി. എന്നാലും നാളെ ഭാമേച്ചി ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ എന്ന ഒരു ചെറിയ സങ്കടം മാത്രം എന്നെ അലട്ടി.
പിറ്റേന്ന് എന്നത്തേയും പോലെ ഞാൻ കടയിലേക്ക് പോകുവാൻ വേണ്ടി വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.
റോഡിലേക്ക് കാല് എടുത്ത് വച്ചതും വെറുതെയെങ്കിലും ഞാൻ ഭാമേച്ചി വരുന്ന ഭാഗത്തേക്ക്‌ ഒന്ന് നോക്കി. എന്നാൽ സങ്കടമായിരുന്നു ഫലം.
ഞാൻ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു. അല്പം ദൂരം കഴിഞ്ഞതും എനിക്കടുത് ഒരു ഓട്ടോ വന്ന് നിന്നു. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഷാജിയേട്ടനാണ്. പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ ഓട്ടോയുടെ പുറകിലെ സീറ്റിലേക്ക് നോക്കി. എന്നാൽ ഞാൻ പ്രദീക്ഷിച്ച ആരും തന്നെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ടാ കയറട ഞാൻ ടൗണിലേക്ക. ഷാജിയേട്ടൻ എന്നോട് ഓട്ടോയിലേക്ക് കയറാൻ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ഓട്ടോയിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു.
ഷാജിയേട്ടാ ഇന്ന് ചേച്ചി ലീവാണല്ലെ..
അതേടാ. അവള് കുട്ടികളെയും കൊണ്ട് അവള്ടെ വീട്ടി പോയേക്ക.
മ്മ്.. അപ്പോ ഇങ്ങള് പോയിലെ.. ഞാൻ തിരിച്ച് ചോദിച്ചു.
ഇന്നലെ അവരെ അവിടെ കൊണ്ടുപോയി ആകി അല്ലാതെ അച്ചി വീട്ടിൽ കിടക്കാനൊന്നും ഈ ഷാജിയെ കിട്ടില്ല. ഷാജിയേട്ടൻ എന്തോ വലിയ കാര്യം പറയും പോലെ പറഞ്ഞു.
മ്മ്… മൈരൻ ആ മൈരൻ എന്ന വിളി ഞാൻ മനഃപൂർവം മ്യൂട്ട് ചെയ്തു.
ഭാമേച്ചിയെ അനുഭവിക്കുന്നത് ഈ മൈരൻ ആണല്ലോ എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ അയാളോട് എനിക്ക് അല്പം ദേഷ്യവും അസൂയയും ഒക്കെ തോന്നി.
ഓട്ടോ ആളുകൾ ബസ്സ് കാത്തു നിൽക്കുന്നിടത് നിർത്തിയ ശേഷം അവിടെ നിന്നിരുന്ന സ്കൂൾ കുട്ടികൾ ഒഴികെ മാക്സിമം ആളുകളെയും ആ ഓട്ടോയിലേക്ക് കയറ്റാൻ അയാൾ ശ്രമിച്ചു.
തിങ്ങി ഞരുങ്ങിയ ഓട്ടോ യാത്ര തിരക്കുള്ള ബസ്സ് യാത്രയെക്കാൾ ദുർഘടമാണെന്ന് ഞാൻ അപ്പോൾ മനസിലാക്കി.
ടൗണിൽ എത്തിയപ്പോൾ എല്ലാവരും ബസ്സിന്‌ കൊടുക്കാൻ വച്ച പൈസ ഷാജിയേട്ടന് നേരെ നീട്ടിയപ്പോൾ അയാൾ ഓരോരുത്തരുടെ കയ്യിൽ നിന്നും അത് വാങ്ങി പോക്കറ്റിലേക്ക് വച്ചു.
അവസാനം ഇറങ്ങിയ ഞാനും അവരെപോലെ പൈസ അയാൾക്ക് നേരെ നീട്ടിയപ്പോൾ വേണ്ടടാ എന്ന് പറയും എന്ന് ഞാൻ കരുതി എന്നാൽ അയാൾ അതും കൂടി വാങ്ങി പോക്കറ്റിലേക്ക് വച്ചപ്പോൾ ഭാര്യ ആയതുകൊണ്ട് എങ്ങനെയാ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും പൈസ വാങ്ങുക എന്ന് ചേച്ചി പറഞ്ഞ കാര്യം സത്യമാണ് എന്നെനിക്ക് മനസിലായി.
മൈരൻ… ഞാൻ അയാളോടുള്ള ദേഷ്യം ഒരു തെറിയിൽ ഒതുക്കികൊണ്ട് കടയിലേക്ക് നടന്നു.
ഷാജിയേട്ടന്റെ ഓട്ടോ കിട്ടിയത് കൊണ്ട് തന്നെ കട തുറക്കുന്നതിനോടൊപ്പം തന്നെ എനിക്ക് കടയിൽ എത്താൻ കഴിഞ്ഞു.
ഞാൻ മുകളിലെ നിലയിൽ ചെന്ന് ലൈറ്റ്സ് എല്ലാം ഓൻ ചെയ്തു. അപ്പോഴേക്കും ദിവ്യചേച്ചി അങ്ങോട്ട് കയറി വന്നു.
എന്താടാ വിനി ഞായറാഴ്ച ലീവ് ഒക്കെ അടിച്ചു പൊളിച്ചില്ലേ..
മ്മ്.. ഞാൻ തണുത്ത ചിരിയോടെ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.
ഞാൻ എന്റെ പണിയിലേക്ക് കടന്നു. ദിവ്യേച്ചി ചൂലും കൊണ്ട് അടിച്ചുവരുന്ന തിരക്കിലാണ്. കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് അടിച്ചു വരുബോൾ അവരുടെ ചുരിദാറിന്റെ കഴുത്തിനിടയിലൂടെ അവരുടെ കറുത്ത മുല വെട്ട് എന്റെ കണ്ണിൽ പെട്ടു.
ഒരു നിമിഷം അവിടെ കണ്ണ് തടഞ്ഞെങ്കിലും ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവിടെനിന്നും നോട്ടം മാറ്റി.
ഒരുപക്ഷെ ഇപ്പോൾ ദിവ്യ ചേച്ചി എന്റെ മുന്നിലൂടെ തുണിയൊന്നും ഉടുക്കത്തെ നടന്നാലും എനിക്ക് ഭാമചേച്ചിയോട് തോന്നുന്ന വികാരം ഇവരോട് തോന്നില്ല എന്നെനിക്ക് തോന്നി. അത്രത്തോളം എന്റെ ഞരമ്പുകളിൽ ആഴ്‌നിറങ്ങിയിരിക്കുന്നു ഭാമ.
കസ്റ്റമർ ഇല്ലാത്ത സമയങ്ങളിൽ ദിവ്യ ചേച്ചി എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും എനിക്ക് ആ സംസാരത്തിൽ വലിയ ഇൻട്രസ്റ്റ് ഒന്നും തോന്നിയില്ല.
അങ്ങനെ ആ ദിവസം ഒരു നനഞ്ഞ കോഴിയെ പോലെ ഞാൻ ഒരു മൂലക്കിലിരുന്ന് കഴിച്ചുകൂട്ടി.
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ഇന്ന് ഭാമേച്ചിയെ കാണാമല്ലോ എന്ന ഉല്സഹാത്തോടെയാണ് ഞാൻ ഉറക്കമുണർന്നത്. ആ ഉത്സാഹം എന്റെ മറ്റ് എല്ലാ പ്രവർത്തികളിലുo നിലനിനിരുന്നു.
ഞാൻ ബസ്സ് കാത്ത് നിൽക്കുബോൾ അക്ഷമയോടെ ഒരേ സമയം ബസ്സ് വരുന്ന വഴിയിലേക്കും ഭാമേച്ചി വരുന്ന വഴിയിലേക്കും മാറി മാറി നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു.
എന്നാൽ ബസ്സ് വന്നതോട് കൂടി എന്റെ എല്ലാ പ്രദീക്ഷയും അവസാനിച്ചു.
ഞാൻ അല്പം സങ്കടത്തേടെ തന്നെ ബസ്സിലേക്ക് കയറി.
ഭാമേച്ചി ഇന്നും ലീവാണോ.. എന്റെ ഉള്ളിൽ ആ ചോദ്യമുയർന്നു.
കടയിൽ എത്തുന്നത് വരെ ഇന്നും ഭാമേച്ചിയെ കാണാൻ കഴിയില്ല എന്ന സങ്കടത്തിലായിരുന്നു ഞാൻ.
കടയിലെത്തി മുകളിലേ നിലയിലേക്ക് കയറി ചെല്ലുബോൾ എന്റെ നോട്ടം നേരെ ചെന്ന് പതിച്ചത് ഭാമേച്ചിയുടെ മുഖത്തായിരുന്നു.
ഞാൻ അവരെ കണ്ടതും അടക്കാൻ കഴിയാത്ത സന്തോഷം കൊണ്ട് ഞാൻ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
ഇന്ന് കാണാഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഞാൻ വിജരിച്ചു ഇന്നും ലീവ് ആണെന്ന്.
ഞാൻ വീട്ടീന്ന് നേരെ ഇങ്ങ് പൊന്നു. ചേച്ചി എനിക്ക് മറുപടി തന്നു.
ആഹാ അപ്പോ കുട്ടികളോ..
അവരെ വൈകീട്ട് ഷാജിയേട്ടൻ പോയി കൊണ്ടുവരും.
മ്മ്…
അല്ലട വിനി ഇന്നും ബസ്സില് തിരക്കുണ്ടായിരുന്നില്ലേ… ചേച്ചി അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ അവരുടെ മുഖത് കടിച്ച് പിടിച്ച ഒരു ചിരി ഉണ്ടായിരിന്നു.
അത് പിന്നെ ചോദിക്കാനുണ്ടോ. പക്ഷേ ഞാൻ ഇന്ന് പുറകില നിന്നത്. ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം എന്തെന്ന് ചേച്ചിക്ക് മനസിലായി എന്ന് ഞാനാ മുഖത്ത് നിന്നും മനസിലാക്കി.
അതെന്താട നീ ഇന്ന് മുന്നിൽ നിൽക്കാഞ്ഞത്.. ചേച്ചി പുരുകം വളച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
എന്തോ എനിക്കൊരു മൂഡ് തോന്നിയില്ല.
അതെന്താ നിനക്ക് മൂഡ് തോന്നാഞ്ഞത്..
അത് കേട്ട് ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ ഭാമേച്ചിയുടെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
സാരല്ല്യ നാളെ മുതൽ നിന്റെ മൂഡ് വരു ട്ടോ. ചേച്ചി അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ അടുത്ത് നിന്നും പോയി.
ഭാമേച്ചി… നമ്മുക്ക് ആ ഡിസ്പ്ലേ ഒന്ന് മാറ്റിയിടം.. രാവിലത്തെ സ്ഥിരം പരുപാടികൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഭാമേച്ചിയോട് ചോദിച്ചു.
ങേ അതിന് അത് ഇട്ടിട്ട് ഒരാഴ്ചയായോ…
ഒരാഴ്ച്ച ആയിട്ടിലെങ്കിലും നമ്മുക്ക് അത് മാറ്റിയിടാം. അത് അത്ര പോരാ. നമ്മുക്ക് വേറെ ഇടം. ഭാമേച്ചിയെ ഒന്ന് അടുത്ത് കിട്ടാൻ വേണ്ടി ഒരു അടവ് പ്രയോഗിച്ചതാണ് ഞാൻ.
