മലയാളം കമ്പികഥ – എന്റെ ട്യൂഷൻ ടീച്ചർ മൃദുലചേച്ചി – 2

“……. കുട്ടാ… ചായ..”
ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ കുളി കഴിഞ്ഞ ഈറൻ മുടി ടൌവലാൽ ചുറ്റിക്കെട്ടി മൃദുല മുൻപിൽ….!!
ഞാൻ എണീറ്റിരുന്ന് മുഖം തിരുമ്മിയിട്ട് കൈ നീട്ടി…
“പോയി വായുംമുഖവും കഴുകി വാ…”
ഇത് പറഞ്ഞെങ്കിലും ആ മുഖത്ത് നിർവ്വികാരത തന്നായിരുന്നു..!
കണ്ണുകൾ രണ്ടും ചെന്പരത്തിപ്പൂവ് പോലെ ചുവന്ന് കലങ്ങിയാണ് കിടക്കുന്നത്… നടക്കുമ്പോൾ നന്നായി മുടന്തുന്നുമുണ്ട്…..!
മുഖം കഴുകി കട്ടൻചായ വാങ്ങി മൊത്തിയ ഞാൻ വിഷമത്തോടെ മുഖമുയർത്തി:
“നടക്കാൻ പോലും മേലല്ലോടീ മോളേ! നിന്നെ ഈ അവസ്ഥയിൽ വിട്ടിട്ട് ഞാനെങ്ങനെ വീട്ടിലോട്ട് പോകും…?”
“കുട്ടനാരെയാ പേടി! കുട്ടന്റെ മിന്നൂനെയോ..?
നമ്മളൊത്തിരി സ്വപ്നോം കണ്ട് ഒരുപാട് പ്ളാനുകളുമായി കാത്തിരുന്ന ആ ദിവസം പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കടന്ന് പോയതിന്റെ ഒരമ്പരപ്പ്! അത്രേ ഉണ്ടാർന്നൊള്ളു! അതിപ്പ മാറി! ആര് ആരെയാ നമ്മള് കുറ്റം പറയേണ്ടേ..? നമ്മളൊന്നാകാൻ ഈശ്വരൻ നിശ്ചയിച്ച ദിനം ഇന്നലെയാരുന്നു അത്രതന്നെ…!”
ഊറിയ പുഞ്ചിരിയോടെ മൃദുല ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മാനം പോലെ എന്റെ മനവും തെളിഞ്ഞു….!
ഞാൻ പോകാനിറങ്ങിയപ്പോൾ മിന്നു ചട്ടിചട്ടി പിന്നാലെ വന്നു…
“നേരത്തേ ഇങ്ങട് വന്നേക്കണം ട്ടോ…
കുത്തിക്കീറി നടക്കാൻ പോലും വയ്യാണ്ടാക്കീട്ട് അവിടേമിവിടേം പോയി വായുംപൊളിച്ച് നിന്നേക്കെല്ല്…!”
ഞാൻ ചിരിയോടെ ഇറങ്ങി…
ഞാൻ കയറിച്ചെല്ലുമ്പോൾ അച്ചൻ പത്രവുമായി സിറ്റൌട്ടിലെ കസേരയിലുണ്ട്. ഞാൻ നടയിലിരുന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു:
“അമ്മേ….. ചായ…”
“വരുകേലേ നിനക്കൊന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പൊയ്കൂടേ മോങ്കുട്ടാ…”
അമ്മയുടെ ഭരണം മുന്നേയും ചായയും അമ്മയും പിന്നാലെയും എത്തി….!
“മൈഥി അവിടില്ല! ആ പെണ്ണിന് കൂട്ടായാ ആ കമലാക്ഷിചേച്ചിയെ കൊണ്ടുവന്ന് നിർത്തീരിക്കുന്നത്…! പിന്നെ നീയെന്തിനാ അവിടെ കിടക്കുന്നേ…?”
വസുന്ധരാമ്മ ജ്വലിച്ചുകയറി….!!
അച്ചന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരൂറിയ പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു. അദ്ദേഹം പത്രത്താളുകളിൽ നിന്നും മുഖം ഉയർത്തിയതേയില്ല!
അമ്മ വീണ്ടും ജ്വലിച്ചു:
“മൈഥിലി നിന്റെ പെങ്ങളാ… ഇവളോ…? മൃദുല നിന്റെയാരാ ചെന്ന് കാവല് കിടക്കാൻ..! വെറുതെ നാട്ടാരെക്കൊണ്ട് അതുമിതും പറയിക്കെല്ല് നീ…”
“ന്റെ വസൂ… നീയൊന്നടങ്ങ്! മൈഥിലിയേക്കാളും ഇവന് ഉത്തരവാദിത്വമുള്ള പെണ്ണാ മൃദുല! നീ കൈമള് വരുന്നത് വരെ അവിടെ കിടക്കണം മോങ്കുട്ടാ..!”
അത് കേട്ട ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടിത്തരിച്ചു. അച്ചൻ പത്രത്തിൽ നിന്ന് മുഖമുയർത്തി കണ്ണടയ്ക് മുകളിലൂടെ എന്നെയൊന്ന് നോക്കി. പിന്നാലെ അമ്മയേയും!
“അതെന്ത് വർത്തമാനമാ സത്യേട്ടനീ പറയുന്നത്…! ഇവനെന്നാ മൈഥിലിയേക്കാൾ ബന്ധം മൃദുലയോട്…?”
എന്റെ പൊട്ടി അമ്മ അച്ചൻ എന്ന ബുദ്ധിരാക്ഷസനോട് വളരെ ലാഘവത്തോടെ തർക്കിച്ചു.!
“എന്റെ വസൂ… മൈഥിലിമോളെ പോലാണോ മൃദുല! ആരോരുമില്ലാത്ത പാവം! പോരാത്തതിന് ഇവന്റെ ടീച്ചറും! അപ്പോൾ ഇവന് നമ്മടെ സീതമ്മയോടുള്ളതിലും സ്നേഹവും കരുതലുമൊക്കെ വേണ്ടേ മൃദുലയോട്…? നീ അധികം പ്രസംഗിയ്കാതെ ചെല്ല്! അടുപ്പത്തെ കരിഞ്ഞുപോകും!”
അമ്മ മുഖോം വെട്ടിച്ച് അകത്തേയ്ക് പോയതും അച്ചൻ താടിയ്ക് കൈയും കൊടുത്ത് എന്നെ നോക്കി വീണ്ടും ആ പഴയ ചിരിയോടെ വിളിച്ചു:
“മോങ്കുട്ടാ…..”
കുസൃതി പിടിയ്കപ്പെട്ട അഞ്ചുവയസ്സുകാരന്റെ മുഖത്തോടെ ഞാൻ അച്ചന്റെ മുഖത്തേയ്ക് നോക്കി അച്ചൻ അകത്തേയ്ക് പാളിനോക്കിയിട്ട് ശബ്ദം താഴ്തി:
“എനിക്ക് പണ്ടുതൊട്ടുള്ള സംശയമാ..! ഈ പൊട്ടി… നിന്റമ്മ ഈ ബി.ഏ ലിറ്ററേച്ചർ കോപ്പിയടിച്ച് ഒപ്പിച്ചതാണോടാ …!”
ഞാൻ മുഖവും കുനിച്ച് അച്ചന്റെ മുന്നിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാനായി അകത്തേയ്ക് കയറി…
അച്ചനാരാ മോൻ! അച്ചന്റെ സംശയം അമ്മ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്! വസുന്ധര അറിയാത്ത ഒരു രഹസ്യവും സത്യവ്രതനില്ല!
അച്ചന്റെയടുത്ത് യാതൊന്നും ഒളിയ്കാനുള്ള കഴിവ് എനിയ്കില്ല!
ഞങ്ങൾ സുഹൃത്തുക്കളെപ്പോലെയാണ് എന്തും തുറന്ന് പറയുന്നവർ! അങ്ങനെ ഉള്ള അച്ചനെ എങ്ങനെ എന്ത് എങ്ങനെ ഒളിയ്കാൻ…!
മിക്ക കാര്യങ്ങളും ഞാൻ പറയണ്ട എന്റെ മുഖം കണ്ടാൽ മതി അച്ചൻ അത് മനസ്സിലാക്കാൻ….
വൈകുന്നേരം ഞാൻ നേരേ ചെന്ന് മിന്നൂനെ കണ്ടശേഷമാണ് വീട്ടിലേയ്ക് പോയത്…
പാവത്തിന്റെ നടപ്പ് അപ്പോഴും ചട്ടിചട്ടി തന്നെയാണ്….!
ഞാൻ കുളിച്ച് റെഡിയായി മൃദുലയുടെ അരികിലേയ്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അച്ചൻ ഒരു ഒട്ടിച്ച മാസികയുടെ വലുപ്പമുള്ള കവർ വച്ചുനീട്ടി….
“നീയിത് മൃദുലയ്ക് കൊടുത്തേര്…”
കൈയിൽ കിട്ടിയപ്പോഴേ മനസ്സിലായി പുതിയ നോവലിന്റെ സംഗ്രഹം എഴുതിയതാണ് എന്നത്…!
വാരികകളിൽ തുടർലക്കങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നവ അല്ലാത്ത നോവലുകൾ പ്രധാന പോയിന്റുകൾ എഴുതി കഥാരൂപം ആക്കിയിട്ടാണ് പിന്നീടത് എപ്പോളെങ്കിലും അത് വിപുലീകരിയ്കുന്നത്!
കഥയുടെ തുടക്കവും ഒടുക്കവും പ്രധാന കഥാസന്ദർഭങ്ങളും ഒക്കെ അടങ്ങിയ സംഗ്രഹം! അതാണത്..!
ഈ തന്നത് അങ്ങനെ ഉള്ള ഒന്നാണ്.
ആകെ ഈയിനം എഴുത്ത് വായിക്കുന്ന അച്ചൻ അതിന് അനുവദിയ്കുന്ന ഒരേയൊരു വ്യക്തി അച്ചന്റെ മാനസപുത്രി മൈഥിലി ആയിരുന്നു….
“സംശയിക്കെണ്ട നോവൽരൂപം തന്നെ! എന്റെ വായനക്കാരിയോ പോയില്ലേ… ഇനി പകരം ഇവളായിക്കോട്ടെ…!”
അച്ചൻ ചിരിച്ചു.
ഞാൻ എന്താകും മൃദുലയ്ക് കൊടുക്കുന്ന ഈ കഥ എന്ന ആകാംഷയോടെ കൈമളങ്കിളിന്റെ വീട്ടിലേയ്ക് നടന്നു…..
ഗേറ്റ് കടന്നപ്പോൾ
കണ്ടു പതിവിന് വിപരീതമായി മൃദുല സിറ്റൌട്ടിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്! പാവം..! നിൽക്കാൻ വയ്യായിരിക്കും!
“പൂതനയെന്തിയേ….”
ഞാൻ സിറ്റൌട്ടിലേയ്ക് കയറിയതും പതിയെ ചോദിച്ചു.
“പാവൊണ്ട് കുട്ടാ അതിനെ ഇങ്ങനൊക്കെ വിളിക്കുന്നേ…!”
പറഞ്ഞിട്ട് മൃദുല നാണിച്ച് മുഖം താഴ്തി മെല്ലെ പറഞ്ഞു:
“ചേച്ചിയ്ക് കാലത്ത് തന്നെ മനസ്സിലായി! എന്നോട് ഒരു മറേമില്ലാതെ പച്ചയ്ക് അങ്ങ് ചോദിച്ചു. ഹോ… ഞാനാണേ നാണം കെട്ടങ്ങ് താന്ന് പോയാ മതീന്ന് പോലും പ്രാർത്ഥിച്ചുപോയി…”
“അതെങ്ങനെ അവർക്ക് പിടികിട്ടി…?”
എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട മിന്നൂട്ടി ദേഷ്യമഭിനയിച്ച്
പല്ലുകടിച്ചു:
“പിന്നെ…. കവച്ചുകവച്ച് കണ്ണും കലങ്ങി നടന്നാ…? അവരും ഒരു പെണ്ണല്ലേ എന്താ മനസ്സിലാകാണ്ട്…!”
എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് മുഖോം ചുളിപ്പിച്ച് എണീറ്റുകൊണ്ട്:
“എന്തൊരു പുകിലാർന്നെന്നോ ഇവിടെ…! കുട്ടനെ ഇനി പറയാനൊന്നുമില്ല! ഞാനങ്ങ് ചിരിച്ചുപോയി!
എന്റെ പെണ്ണിനെ ഈ പണീം കാണിച്ച് വെച്ചേച്ച് പോയേക്കുന്നു..! ഇന്നിവിടെ കൂടെ നിക്കണ്ടേ? പടിച്ചുപടിച്ച് എന്നാ പണിക്കനാകാമ്പോവാണോ
? ഇന്ന് പോയില്ലേ പഠിപ്പിക്കുന്നത് തീർന്ന് പോകുവോ..? എന്താർന്നോ ഒരു പുകില്… വരുമ്പളേ മുറീലോട്ട് പൊക്കോളാനാ ഓർഡർ! ഇന്ന് തൊടീച്ചേക്കെല്ലെന്നും പറഞ്ഞു. ശ്ശോ..! പെണ്ണുങ്ങളായാ ഇങ്ങനെ നാണമില്ലാണ്ട് പറയ്വോ…അയ്യേ…!”
ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ കൊച്ചുകുട്ടികളെ പോലെ സന്തോഷത്തോടെ വാതോരാതെ സംസാരിക്കുന്ന അവളെയും ചേർത്ത് പിടിച്ച് ഞാൻ അകത്തേയ്ക് നടന്നു…
മുറിയിൽ കയറി അവളെ കട്ടിലിലിരുത്തി ഞാൻ ഏസി ഓൺ ചെയ്തു..
എളിയിൽ തിരുകിയിരുന്ന അച്ചൻ
തന്ന കവർ ഞാൻ മൃദുല കാണാതെ മേശമേൽ വച്ചു.!
ഞാൻ കട്ടിലിൽ ചെന്നിരുന്ന് അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. എന്റെ മാറിലേയ്ക് മുഖം പൂഴ്തി വട്ടം പിടിച്ച് പതുങ്ങിക്കിടന്ന മൃദുല പതിയെ പറഞ്ഞു:
“ചേച്ചി പറഞ്ഞത് കാര്യാരുന്നു… ഇന്ന് കുട്ടൻ കോളജിൽ പോണ്ടാർന്നു..! നിക്ക് കാണണം കാണണോന്ന് തന്നെ തോന്ന്വാർന്നു…”
ഞാനാ മുടിയിഴകളിലൂടെ തഴുകിത്തലോടി മിണ്ടാതെയിരുന്നു. വാക്കുകൾക്കും അതീതമായ വാചാലമായ ഒരു മൌനമായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ….!
ദീർഘനേരത്തെ ആലിംഗനബദ്ധരായ മൌനത്തിനോടുവിൽ ഞാൻ മെല്ലെ തിരക്കി:
“ആ ചേച്ചിയെങ്ങാനുമിനി അതിന്റെ ശുദ്ധഗതിയ്ക് അങ്കിളിന് സംശയം തോന്നുന്നപോലെ വല്ലോം സംസാരിക്കുവോ വാ….”
“ഏയ്…. ഇല്ല! അതൊക്കെ മൈഥിലി ക്ളാസെടുത്തിട്ടാ പോയത്! നമ്മുടെ ഈ ബന്ധം നമുക്ക് രണ്ടാൾക്കുമേ അറിയാതുള്ളാർന്ന് കുട്ടാ…!”
മൃദുല ചിരിച്ചു. ഞാനും ഒപ്പം ചിരിച്ച് അവളെ അടർത്തിമാറ്റി എണീറ്റ്
മേശയിൽ നിന്ന് കവറെടുത്ത് അവളുടെ നേരേ നീട്ടി….
“ഇതെന്താ കുട്ടാ ഇത്..?”
അത്ഭുതത്തോടെ കവർ കൈനീട്ടി വാങ്ങിയ മൃദുല ചോദിച്ചു.
“തുറന്ന് നോക്ക് അമ്മായഛൻ മരുമോൾക്കായി തന്നുവിട്ടതാ…!”
മൃദുല വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ കവർ പൊട്ടിച്ച് അകത്തെ പിൻചെയ്ത പേപ്പറുകൾ പുറത്തെടുത്തു. പുറംപേജിൽ ഭംഗിയാർന്ന വടിവൊത്ത വലിയ അക്ഷരങ്ങളിൽ….
“മകൻ”
(നോവൽ)
‘ആറ്റുപുറം സത്യവ്രതൻ’
‘എന്റെ ആദ്യ മരുമകൾ. . മൃദുലയ്കായി…. വാത്സല്യപൂർവ്വം
…..അഛൻ”
മിന്നു ആശ്ചര്യത്തോടെ എന്റെ മുഖത്തേയ്ക് നോക്കി! ഞാൻ ചിരിച്ചു:
“വായിച്ച് നോക്ക്! ഞാൻ ഊഹിച്ചു! നമ്മുടെ കഥയാകും…. എന്റഛനാരാ മോൻ! ഒന്നുവല്ലേലും എന്റഛനല്ലേ ആ ഗുണം
കാണാണ്ടിരിക്കുവോ..!”
“ഛീ…. പോടാ…!”

+6

-1