മൃഗം – 11

നല്ല കരുത്തനായ ഒരു യുവാവ് വായില്‍ നിന്നും ചോര ഒലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇറങ്ങി വരുന്നത് വാസുവും ഡോണയും കണ്ടു. അവന്‍ കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ഉം..അമ്മ പൊക്കോ..ഇനി അവന്‍ കുഴപ്പം ഉണ്ടാക്കത്തില്ല..ചെല്ല്….”

“ശരി സാറേ..സ്വന്തം വീട്ടില്‍ പേടിക്കാതെ ജീവിക്കണം എന്നെ എനിക്കുള്ളൂ സാറേ..അതിനും ഞാന്‍ വയറ്റില്‍ ചുമന്നു പ്രസവിച്ച മോന്‍ സമ്മതിക്കത്തില്ലെന്നു വന്നാല്‍ എന്ത് ചെയ്യും…”

“എന്ത് ചെയ്യാം..ചില ജന്മങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണ്..എന്തായാലും ഇനി അമ്മ പേടിക്കണ്ട..എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ട് എങ്കില്‍ അപ്പോള്‍ത്തന്നെ എന്നെ വിവരം അറിയിക്കണം..അതോടെ അവന്റെ സുഖം പൂര്‍ണ്ണമായി ഞാന്‍ മാറ്റിത്തരാം..പൊക്കോ”
“നന്ദി സാറേ..വളരെ നന്ദി”
മെലിഞ്ഞുണങ്ങിയ ഒരു സ്ത്രീരൂപം എസ് ഐയുടെ മുറിയില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്നത് ഡോണ കണ്ടു. ആ പോയവന്റെ തള്ള ആണ്. പാവം. അവന്റെ കൂടെ ആ അമ്മ ഓട്ടോയില്‍ കയറി പോകുന്നത് അവള്‍ നോക്കിനിന്നു.
“സര്‍..രണ്ടു പേര്‍ കാണാന്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്”
ഒരു പോലീസുകാരന്‍ ഉള്ളിലേക്ക് വന്നു പൌലോസിനോട്‌ പറഞ്ഞു.
“ആരാടോ?”
“ഒരു പെണ്ണും ചെറുക്കനും ആണ്വാസു എന്നാണ് അവന്‍ പേര് പറഞ്ഞത്..പെണ്ണ് ഏതോ പത്രക്കാരി ആണ്”
“ഉം..വരാന്‍ പറ”
അയാള്‍ പുറത്തേക്ക് പോയി വാസുവിനെയും ഡോണയെയും ഉള്ളിലേക്ക് വിട്ടു.
“ഓഹോ നീ ആയിരുന്നോ? നീയാ ശങ്കരന്റെ മോനല്ലേ?” വാസുവിന്റെ മുഖം ഓര്‍ത്തെടുത്ത് പൌലോസ് ചോദിച്ചു.
“അതെ സര്‍”
“ഇവള്‍ ഏതാടാ?”
“സര്‍..ഇത് ഡോണ”
“പേരല്ല..നിന്റെ ആരാണ് ഇവള്‍ എന്നാണ് ചോദിച്ചത്”
“ആരുമല്ല..വി ആര്‍ ഫ്രണ്ട്സ്ഞങ്ങള്‍ സാറിനെ കണ്ടൊന്നു സംസാരിക്കാന്‍ വന്നതാണ്‌”
ഡോണയാണ് പൌലോസിന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി നല്‍കിയത്. പൌലോസ് അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി.
“നീ പത്രക്കാരി ആണോ?” പൌലോസ് മയമില്ലാതെ ചോദിച്ചു.
“സര്‍..അല്പം കൂടി മാന്യമായി സംസാരിക്കാം..പോലീസ് എന്നാല്‍ നാട്ടുകാരെ എന്തും വിളിക്കാന്‍ സര്‍ക്കാര്‍ നല്‍കിയ ലൈസന്‍സ് ഒന്നുമല്ല”
ഡോണ അല്പം പോലും കൂസാതെയാണ് അത് പറഞ്ഞത്. പൌലോസിന്റെ മുഖത്തേക്ക് കോപം ഇരച്ചുകയറി.

“ഭ അലവലാതിത്തരം പറയുന്നോടി..പൊലീസിന് ഇങ്ങനെയേ സംസാരിക്കാന്‍ പറ്റൂ..നീ ഒരു പെണ്ണായത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ കൈ വയ്ക്കുന്നില്ല..പക്ഷെ ഇനി ഷോ കാണിച്ചാല്‍ പല്ലടിച്ചു കൊഴിക്കും ഞാന്‍..പത്രക്കാരിയും കോപ്പും ഒന്നും എനിക്കൊരു പ്രശ്നമല്ല…..”

“ഹും..ഇങ്ങനെ സ്റ്റേഷനില്‍ വരുന്നവരുടെ പല്ലടിച്ചു കൊഴിക്കാനെ സാറിനു പറ്റൂ..ഇന്നലെ ഇവന്റെ വീട്ടില്‍ ആരോ കയറി നിരങ്ങിയപ്പോള്‍ ഈ ശൌര്യം എന്തെ കാണിച്ചില്ല..ഞങ്ങള്‍ ആ കേസിന്റെ കാര്യം സംസാരിക്കാനാണ് വന്നത്..പക്ഷെ ഇനി അതിനു താല്പര്യമില്ല..വാ വാസൂ നമുക്ക് പോകാം”

ഡോണ അല്പം പോലും വിട്ടുകൊടുക്കാതെ തിരിച്ചടിച്ചു. അവള്‍ ഭയക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലല്ല എന്ന് പൌലോസിന് മനസിലായി.

“നീ വന്ന കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടേ ഇവിടുന്ന് പോകൂ..പോലീസ് സ്റ്റേഷന്‍ എന്താ നിനക്കൊക്കെ കേറി സര്‍ക്കസ് കളിക്കാനുള്ള സ്ഥലം ആണെന്നാണോ ധാരണ..ഇരിക്കടി..” പൌലോസ് ഗര്‍ജ്ജിച്ചു. ഡോണ അറിയാതെ ഇരുന്നു പോയി.

“നിന്നോട് ഇനി പ്രത്യേകം പറയണോ ഇരിക്കാന്‍” അപ്പോഴും നില്‍ക്കുകയായിരുന്ന വാസുവിനോട് പൌലോസ് ചോദിച്ചു. അവന്‍ വേഗം ഡോണയുടെ സമീപം കസേരയില്‍ ഇരുന്നു.

“പറ..എന്താ നിനക്ക് അറിയേണ്ടത്?” പൌലോസ് ഡോണയെ നോക്കി.

“സര്‍..ഇന്നലെ നടന്ന സംഭവത്തില്‍ ആരാണ് പ്രതികള്‍ എന്ന് സാറിന് എന്തെങ്കിലും സൂചന ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടോ?” ഡോണ ചോദിച്ചു.

“ഉണ്ടെങ്കില്‍ അത് ഞാനെന്തിനു നിന്നോട് പറയണം?”

“സര്‍..ഒരു കുടുംബം ആശങ്കയുടെ മുള്‍മുനയില്‍ ആണ് ഇന്ന് ജീവിക്കുന്നത്. പ്രായപൂര്‍ത്തി ആകാറായ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോകാനാണ് ഇന്നലെ വന്നവര്‍ ശ്രമിച്ചത്. അവിടെ നടന്ന ബലാല്‍സംഗ ശ്രമവും സാറ് അറിഞ്ഞതാണല്ലോ..ഇനിയും അവര്‍ക്ക് ഇതുപോലെയൊരു പ്രശ്നം ഉണ്ടാകാന്‍ പാടില്ല..അതുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങള്‍ ഇതെപ്പറ്റി അറിയാന്‍ സാറിനെ കാണാന്‍ വന്നത്..”

“നിനക്ക് ഇതില്‍ എന്താണ് താല്‍പര്യം?”

“സര്‍..എനിക്കിതില്‍ താല്പര്യം ഉണ്ടാകാന്‍ ഒന്നാമത്തെ കാരണം വാസു ആണ്. ഇവന്‍ ഇപ്പോള്‍ എന്റെ ഒപ്പമാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്. അവന്റെ കുടുംബത്തിനു നേരിട്ട പ്രശ്നം എന്റെയും കൂടി പ്രശ്നമാണ്. അതല്ലാതെ വേറെയും കാരണമുണ്ട്..അത് പക്ഷെ സാറിനോട് പറയേണ്ട കാര്യമുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നില്ല…”

“വെല്‍..ഇന്നലത്തെ സംഭവത്തില്‍ ചിലരെ എനിക്ക് സംശയമുണ്ട്. ഇതില്‍ കൊച്ചിയിലുള്ള ഒന്നോ ഒന്നിലധികമോ ആളുകള്‍ ഇടപെട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് എന്റെ സംശയം. അവരില്‍ ഒരാളായ മുഹമ്മദ്‌ മാലിക്ക് എന്നവനെ കുറിച്ച് അറിയാന്‍ ഞാന്‍ കൊച്ചി പോലീസിനു മെസേജ് നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്…നിനക്ക് അറിയാമോ ഈ മാലിക്കിനെ?” പൌലോസ് ചോദിച്ചു.

ഡോണയുടെ മുഖം വിടര്‍ന്നു. അവള്‍ എങ്ങനെയുണ്ട് എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ വാസുവിനെ നോക്കി.

“സര്‍..ഞങ്ങള്‍ക്ക് സാറിനെ വിശ്വസിക്കാമോ? കാരണം പോലീസിലെ പലരും ജോലി ചെയ്യുന്നത് അവര്‍ ഇട്ടിരിക്കുന്ന യൂണിഫോം ഏല്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഉത്തരവാദിത്തം മറന്നുകൊണ്ടാണ് എന്നെനിക്ക് നന്നായി അറിയാം. സാറ് അവരുടെ കൂട്ടത്തിലുള്ള ആളാണെങ്കില്‍ എന്തെങ്കിലും വിവരം ഷെയര്‍ ചെയ്യാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്…” ഡോണ പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് നിന്റെ സഹായം ഒന്നും ആവശ്യമില്ല..ചോദിച്ചെന്നെ ഉള്ളു. ഈ മാലിക്ക് ഏതവനയാലും ഞാനവനെ പൊക്കും. ആദ്യം എനിക്കവന്റെ ഡീറ്റയില്‍സ് കിട്ടണം..നിനക്ക് വേറെ ഒന്നും അറിയാനില്ലെങ്കില്‍ പോകാം..ഞാനിവിടെ ഉള്ളിടത്തോളം ഇവന്റെ വീട്ടുകാര്‍ സുരക്ഷിതരായിരിക്കും…” പൌലോസ് ഇരുവരെയും നോക്കിയാണ് അത് പറഞ്ഞത്.

“ശരി സര്‍..ഞങ്ങള്‍ പോകുന്നു..ചില വിവരങ്ങള്‍ സാറിന് നല്‍കാനാണ് ഞങ്ങള്‍ വന്നത്..പക്ഷെ സാറിന് അത് വേണ്ടല്ലോ..വേണ്ടപ്പോള്‍ സാറ് എന്നെ ദാ ഈ അഡ്രസില്‍ കോണ്ടാക്റ്റ് ചെയ്‌താല്‍ മതി….”

അവള്‍ തന്റെ കാര്‍ഡ് എടുത്ത് പൌലോസിന് നല്‍കി. അയാള്‍ അത് വാങ്ങി നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ ചവറ്റുകുട്ടയില്‍ ഇട്ടു.

“യു മെ ഗോ..എനിക്ക് കേസന്വേഷനത്തിന് ഒരു പത്രക്കാരിയുടെയും സഹായം വേണ്ട..”

ഡോണ നിരാശയോടെ അയാളെ നോക്കിയ ശേഷം വാസുവിന്റെ കൂടെ പുറത്തിറങ്ങി.

“വെറും മുരടനാണ് അയാള്‍..പക്ഷെ ആള് മിടുക്കനാണ്….മാലിക്ക് ഇവിടെ വന്നിട്ടുണ്ട് എന്ന് ഇയാള്‍ മനസിലാക്കിയിരിക്കുന്നു..അയാള്‍ തന്നെ അവനെ കണ്ടുപിടിക്കട്ടെ…അല്ലെ”

ബൈക്കില്‍ കയറുന്നതിനിടെ ഡോണ പറഞ്ഞു.

“അതെ..അയാള് മഹാ ചൂടന്‍ ആണെങ്കിലും ആളു നല്ലവന്‍ ആണെന്നാണ് ആള്‍ക്കാര് പറയുന്നത്..” വാസു ബൈക്ക് സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ആക്കി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *