ചേച്ചി: പപ്പ അങ്ങനെ പറഞ്ഞോട്ടെ അതൊണ്ടല്ലെ കൊച്ചു മുതലാളിയോട് ചോദിച്ചത്..!
എൻ്റെ ഷഡ്ഡി ഇങ്ങു തുറന്ന് അതിലേക്ക് ഐസ് ക്യൂബ് ഇട്ട പോലെ എനിക്ക് ഉൾപ്പുളകം ഉണ്ടായി. ‘കൊച്ചു മുതലാളി’..!! ആദ്യമായാണ് ഒരാൾ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ഇങ്ങനെ വിളിക്കുന്നത്. മാത്രവുമല്ല ഇപ്പറഞ്ഞത് ഞങ്ങടെ ബിസിനസ് എല്ലാം നോക്കി നടത്തുന്ന ചേച്ചി കൂടി ആയപ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ കുതിച്ച് ചാട്ടം മറച്ച് വെക്കാൻ ഞാൻ ഒരു കിതൃമ ഇഷ്ടക്കേടിൽ പറഞ്ഞു:
“ആയ്യെ… കൊച്ചു മുതലാളിയോ..? എനിക്ക് അതൊന്നും ഇഷ്ടമല്ല”.. എന്നിട്ട് ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ കാപ്പിയിൽ കോൺസെൻട്രേറ്റ് ചെയ്തു.
ചേച്ചി, ഒരു കൈ താടിക്ക് കൊടുത്ത് അതെ പോലെ ഇരിപ്പാണ്.. എന്നിട്ട് എൻ്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു: “മുഖം കണ്ടിട്ട് അങ്ങനെ അല്ലല്ലോ തോന്നുന്നത്. കൊച്ചു മുതലാളിയാവാൻ മുട്ടി നിൽക്കുന്നത് പോലെയുണ്ട്”…
അതുകേട്ടു ഞാൻ ആകെ നാണിച്ച് പോയി. പെട്ടന്ന് വിഷയം മാറ്റി ഞാൻ പറഞ്ഞു: “ബേക്കറീടെ ഐഡിയ സൂപ്പറാ.. പക്ഷെ തുടങ്ങുവാണെങ്കിൽ ജംഗ്‌ഷനിലെ പലചരക്ക് കട ഒഴിപ്പിച്ച് ആ ഗോഡൗണും ചേർത്ത് എടുത്താൽ ചെയറും ടേബിളും ഒക്കെ ഇടാൻ പറ്റിയ വലിയ ബേക്കറി ആകും”
“അത്ര വലുത് വന്നാൽ അതിന്റെ അപ്പുറവും ഇപ്പുറവും ഉള്ള കൊച്ചു ബേക്കറികളോ? ഒന്നെങ്കി അവർക്ക് ബിസിനസ് കുറയും അല്ലെങ്കിൽ പൂട്ടിപ്പോകും” ചേച്ചി സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ആഹ് പൂട്ടിക്കോട്ടെ. ആ റൂമുകൾ നമ്മക്ക് എടുത്ത് വേറെ വല്ലതിനും വാടകക്ക് കൊടുക്കാലോ”.. എന്റെ കണ്ണിൽ ചോര ഇല്ലാത്ത ഡയലോഗ് കേട്ട് ചേച്ചി ഒന്നമ്പരന്നു. എന്നിട്ട് തേനൊഴുകും പോലെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു: “നീ കോള്ളാലോടാ കൊച്ചു ചെറുക്കാ.. ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ”
എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. “എന്നാ പോ”.. ഞാൻ മുരണ്ടു എന്നിട്ട് ചേച്ചിയെ നോക്കാതെ കാപ്പി കുടിച്ചു.
“അച്ചോടാ ദേഷ്യം വന്നോ സാറിന്..? എന്റെ താടിയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചേച്ചി കൊഞ്ചി ചോദിച്ചു. ഞാൻ തല വെട്ടിച്ചു.
“എന്റെ സാറേ.. ഒന്ന് അടങ്ങു.. ചേച്ചി ഒരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ… ഉള്ളത് പറയുവാണേൽ ബേക്കറി തുടങ്ങാൻ പ്ലാൻ ഒണ്ട്. എന്റെ അമ്മച്ചി നല്ല ബേക്കറി സ്പെഷലിസ്റ് ആയിരുന്നെ. അതോണ്ട് എനിക്കും ആ വകയിൽ ഇച്ചരെ അറിയാം. പക്ഷെ നമ്മള് തുടങ്ങുക ബേക്കറി ഷോപ്പ് അല്ല. മാനുഫാക്ച്ചറിങ് യൂണിറ്റ് ആണ്”
ഞാൻ അത് കേട്ട് മിഴിച്ചു നിന്നു. ചേച്ചി തുടർന്നു..
“ബേക്കറിക്കട ആണെങ്കില് ഇപ്പൊ എന്നാ ഒരു കട.. നമ്മളേക്കാള് പൈസ ഉള്ളവര് വന്നാല് അതിലും വലിയ കട ഒരിക്കെ തൊടങ്ങും. പക്ഷെ ഈ പറഞ്ഞ എല്ലാ കടയിലേക്കും ഹോൾസെയിൽ ആയി ബേക്കറി സപ്പ്ളൈ വരുന്നത് എറണാകുളത്തീന്ന് ഒക്കെയാ.. അല്ലെ? നമ്മളും വീട്ടിൽ അത് തന്നെയാ ഉപയോഗിക്കുന്നെ.. പക്ഷെ നമ്മള് സ്വന്തായിട്ട് ഒരു യൂണിറ്റ് ഇട്ടാൽ പിന്നെ കംപ്ലീറ്റ് കുത്തക ആർക്കാ”..?
“നമ്മക്ക്”.. ഞാൻ യാന്ത്രികമായി പറഞ്ഞു.
“നമ്മടെ ബ്രാൻഡിൽ എല്ലാ ബേക്കറിയേലും സാദനങ്ങൾ വിൽക്കാൻ തുടങ്ങി, ഒരു രണ്ടു മൂന്ന് കൊല്ലം കഴിഞ്ഞാല് ഓരോ ടൗണിലും നല്ല ലൊക്കേഷൻ ഉള്ള ബേക്കറി കടകള് നമ്മക്ക് വാങ്ങാം. എന്നിട്ട് നമ്മടെ ബ്രാൻഡ് ഷോപ്പ് പോലെ ബേക്കറി വില്കാം. ഉണ്ടാക്കുന്നതും സപ്ലെയും നമ്മൾ തന്നെ ആയതുകൊണ്ട് ഒരുത്തനും നമ്മളോട് ഈ ഫീൽഡിൽ നേരെ നിന്ന് മുട്ടാൻ ഒക്കത്തില്ല” ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
ഞാൻ എന്തോ യക്ഷിക്കഥ കേട്ട് ഇരിക്കുന്ന പോലെ അന്തം വിട്ട് ഇരിപ്പാണ്. ആ ജംക്ഷനിൽ ഉള്ള ഒന്നോ രണ്ടോ ബേക്കറിക്കട പൂട്ടിക്കാൻ ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ ഈ ജില്ലയിലെ തന്നെ സകല ബിസിനസ്സുകാർക്കും അപകടം വിതക്കുന്ന മഹാവിപത്തായി മാറുകയാണ് സോഫിയ സേവ്യർ.. എനിക്ക് വലിയ ബഹുമാനം തോന്നി. ചേച്ചിയെ തോൽപ്പിക്കാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല. കാരണം ചേച്ചി ജീവിക്കുന്നത് തന്നെ നമ്മളെക്കാൾ ഒരു അഞ്ചു കൊല്ലം മുൻപിൽ ആണെന്ന് എനിക്ക് പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
“പിന്നേയ് ഒരു സർപ്രൈസ് കൂടെ ഉണ്ട് മോനൂന്”.. മോനു വിളി ബാക്ക് ഓൺ ആക്ഷൻ ആയി. അപ്പൊ എന്തോ രസികൻ കാര്യം ആരിക്കും..!
“എന്താ”..!! ഞാൻ ഉത്സുകനായി..
അത് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് തരാം. ഇപ്പൊ ഇത് മതി..
ഞാൻ ഫുൾ ത്രില്ലിൽ ആയി. അതെന്തായിരിക്കും. ഒരു പിടിയും ഇല്ല.. എന്റെ ഉത്സാഹം പിടിച്ചുവെക്കാൻ എനിക്ക് ആയില്ല..
പെട്ടന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു. “എന്താ അത്”..?
ചേച്ചി പ്രതീക്ഷിച്ച് നിൽക്കയാവണം പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് “അയ്യടാ.. അത് സമയമാകുമ്പോൾ”… എന്ന് പറഞ്ഞ് എൻ്റെ മേൽചുണ്ടിൽ ആയ ചോക്കലേറ്റ്, ചൂണ്ടു വിരൽ കൊണ്ട് തോണ്ടി ചേച്ചിയുടെ ചെഞ്ചുണ്ടുകൾക്ക് ഇടയിൽ വെച്ച്, ആ വിരൽ ഊമ്പിക്കൊണ്ട് സാധാരണ പോലെ പറഞ്ഞു. “കഴിക്ക്”…
ഞാൻ ഇടി വെട്ടിയത് പോലെ നിന്നു !!
എന്താണ് ഇപ്പൊ സംഭവിച്ചത്!!
ഇതെന്താ ചേച്ചി ഇങ്ങനെ ഒക്കെ!!?
ഞാനാകെ കുഴപ്പത്തിൽ ആയി. അപ്പോഴേക്ക് ചേച്ചി എഴുന്നേറ്റ് എൻ്റെ അരക്കെട്ടിലേ മുൻവശത്തെ മുഴപ്പിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു. “മോനു മുണ്ട് ഉടുക്കാറില്ലെ”..?
ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി! ചേച്ചീടെ ചോക്കലേറ്റ് തോണ്ടലിൽ, കുണ്ണ മൈരൻ പൊന്തിയോ എന്ന് പാളി നോക്കി. ആള് അൽപ്പം കലിപ്പിൽ ആണെങ്കിലും പുറത്ത് കാണാൻ മാത്രം തള്ളൽ ഇല്ല. ഹാവൂ ആശ്വാസം..
ഞാൻ പറഞ്ഞു “അമ്മയുടെ കൂടെ അമ്പലത്തിൽ പോകുമ്പോൾ ഉടുക്കാറോക്കെയുണ്ട്. പക്ഷേ വീട്ടിൽ എനിക്ക് ഇതാ ഇഷ്ടം”
സോഫി: ആഹാ എന്നിട്ടാണോ.. ഞാനിത് വരെ മുണ്ടുടുത്ത് കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ… മുണ്ടല്ലേ സുഖം..! എന്നിട്ട് എന്നെ അർത്ഥം വെച്ച് ഒന്ന് നോക്കി.
എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ശങ്കിച്ചു. പെട്ടന്ന് എൻ്റെ ജീനിലെ കടി അച്ചായൻ ഉണർന്നു. ‘പെണ്ണുങ്ങൾ സജഷനായി പറയുന്ന പല കാര്യങ്ങളും അവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ആയിരിക്കും. വലിയ മൊടക്കൊന്നും ഇല്ലേല് ചെയ്ത് കൊടുത്തേക്കണം. അതിന്റെ ഗുണം അപ്പൊ കിട്ടത്തില്ല. പക്ഷെ അത് കിട്ടാതെയും ഇരിക്കത്തില്ല’ അപ്പന്റെ സാരോപദേശം..
ഞാൻ അത് മൈൻഡിൽ വെച്ച് നൈസായി ഒന്ന് എറിഞ്ഞു നോക്കി:
“അടുത്ത സർപ്രൈസ് തന്നാൽ ഉടുത്ത് കാണിക്കാം”..
സോഫി ചേച്ചി അത് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് ഒരേ സമയം കുറുമ്പും അത്ഭുതവും നിറഞ്ഞു. മാത്രവുമല്ല ചേച്ചിക്ക് ആ ഉത്തരം ബോധിച്ചു എന്ന് മുഖത്ത് നിന്നും മനസ്സിലായി. ആ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു വിടർന്നു. പക്ഷെ, ചേച്ചി പറഞ്ഞത്:
“അതിന് സമയം ആയില്ല മോനൂ.. സമയം ഇനിയും ഉണ്ടല്ലോ”..!
അത് കേട്ടതോടെ, ആസന്നഭാവിയിൽ ആഗമമാവാൻ പോകുന്ന നള-ദമയന്തി ആട്ടക്കഥയുടെ കേളികൊട്ട് എന്റെ ഹൃദയരങ്ങിൽ ആരംഭിച്ചു..!
******************************
