രേണുകേന്ദു – 2അടിപൊളി  

: ഇത് പശപോലെ ഉണ്ടല്ലോ… മണമൊന്നും വലിയ കുഴപ്പമില്ല

: ടേസ്റ്റ് ഉണ്ടോന്ന് നോക്ക്

: ഈ… എനിക്കുവേണ്ട

: ഛേ.. ഇപ്പോഴേ കളയണ്ടായിരുന്നു… നിന്റെ അമ്മിഞ്ഞ പിടിച്ച് മതിയായില്ല

: ഇനിയും സമയമുണ്ടല്ലോ… ഇതിൽ കൂടുതലൊന്നും ചോദിക്കാതിരുന്നാ മതി..

: നിന്റെ തുണിപോലും ഞാനഴിക്കില്ല.. എനിക്ക് ഈ പെണ്ണിന്റെ കഴുത്തിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന താലിമാല കണ്ടോണ്ട് കളിച്ചാമതി

: ഉമ്മ… പോയി കഴുകി വാ…

വൃത്തിയായിവന്ന് രണ്ടുപേരും ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ച് കുറേനേരം ബാൽക്കണിയിലിരുന്നു. തണുത്ത കാറ്റിൽ ആദിയുടെ തോളിൽ ചാരിയിരുന്നവൾ കിന്നാരം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. രാത്രി വൈകുവോളം സ്വപ്‌നങ്ങൾ നെയ്തെടുത്ത അവർ കണ്ണുകളിൽ ഭാരമനുഭവപ്പെട്ടതോടെ ഒരു പുതപ്പിനടിയിൽ ഒട്ടിച്ചേർന്ന് മയങ്ങി.

………………………..

ദിവസങ്ങൾ എത്ര പെട്ടെന്നാണ് കടന്നു പോകുന്നത്. ഇന്ദു അവിടത്തെ കാലാവസ്ഥയുമായി പൊരുത്തപ്പെടാൻ പഠിച്ചുതുടങ്ങി. ആദി തിരിച്ച് ജോലിക്ക് പോകാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ്. ആരതി, അമ്മായിയുടെ ഷോപ്പ് ഭംഗിയായി നടത്തിക്കൊണ്ടുപോകാൻ കിണഞ്ഞു ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. ഇന്ദുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് യാത്ര പുറപ്പെടേണ്ട ദിവസത്തിന് തലേന്ന് രേണുവും ആദിയും കൂടി കറങ്ങാനിറങ്ങി. ഇനി എപ്പോഴാണ് ഇതുപോലെ കാണാൻ പറ്റുകയെന്നറിയില്ലല്ലോ. രാവിലെ വീട്ടിൽനിന്നിറങ്ങിയ ആദി രേണുവിനെയും കൂട്ടി നേരെപോയത് ഹോട്ടലിലേക്കാണ്. രാവിലത്തെ കാപ്പികുടി കഴിഞ്ഞശേഷം രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ഓരോ സിനിമയും കണ്ട്, ഷോപ്പിങ്ങും കഴിഞ്ഞ് സന്ധ്യയോടെ ബീച്ചിലെ സൂര്യാസ്തമനവും കണ്ടാണ് മടങ്ങിയത്. ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുന്നിൽ രേണു കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ ആദിയുടെ ഉള്ളൊന്ന് പിടഞ്ഞു.

: ഹലോ സാറേ… ഇതെന്താ പറ്റിയേ.. ആദ്യായിട്ടാണോ എന്നെവിട്ടു പോകുന്നത്.

: എന്നാലും എന്തോപോലെ… ഇനി നീ തനിച്ചല്ലേ. അമ്മായിയും ഇല്ലല്ലോ

: അതാണോ ഇപ്പൊ വലിയ കാര്യം… ഏട്ടൻ സമാധാനത്തിൽ പോയിട്ട് വാ.. പിന്നെ വരുമ്പോ ഒരു പത്തുപവനിൽ കുറയാത്ത മാലയും താലിയും വാങ്ങിയിട്ട് വന്നാൽമതി കേട്ടോ

: പോടി കാന്താരീ… നിന്റെ അമ്മയെക്കൊണ്ട് സമ്മതിപ്പിക്കാൻ നോക്ക് ആദ്യം

: നേരിട്ട് പോയി സമ്മതിപ്പിച്ചാൽ മതി…

: അതേ… ഇന്ന് ഇവിടെ നിക്കണോ… വാ എന്റെകൂടെ, ഇന്നൊരു രാത്രി വീട്ടിൽ നിൽക്കാം

: അയ്യട കള്ളാ.. എന്നിട്ട് എന്റെ അമ്മിഞ്ഞയിൽ പിടിച്ചമർത്താനല്ലേ.. മോൻ ഒറ്റയ്ക്ക് പോയാൽമതി…

: ഇനി ഇപ്പോഴൊന്നും കാണാൻ പറ്റില്ലേ… ഇന്നുകൂടിയേ ഉള്ളു

: അത് ഞാൻ സഹിച്ചു… മോൻ പോകാൻ നോക്ക്

വിഷമത്തോടെ ആദി പോകുന്നതുംനോക്കി രേണു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൈവീശി. കണ്മുന്നിൽ നിന്നും ആദി മറഞ്ഞതോടെ അവളുടെ കണ്ണുനീർ പൊട്ടിയൊഴുകി. സന്തോഷത്തോടെ തന്റെ പ്രാണനെ യാത്രയാക്കാൻ അവൾ പിടിച്ചുവച്ച സങ്കടങ്ങളൊക്കെയും പൊട്ടിത്തെറിച്ചു. രേണുവിന് അറിയാം ഇന്ന് ആദിയുടെ കൂടെപോയാൽ രാത്രി മുഴുവൻ അവൻ അവളെയും കെട്ടിപിടിച്ചു കരയുമെന്ന്. അത് കണ്ടുനിൽക്കുന്നതിലും ബേധം രണ്ടിടങ്ങളിൽ കഴിയുന്നതാണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിക്കാണും.

………………………

നീണ്ട യാത്രയ്ക്കുശേഷം ആദി വീണ്ടും കിവികളുടെ മണ്ണിൽ തിരിച്ചെത്തി. കിടുകിടാ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ആദി ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിലാണ്. ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു പ്രത്യേക സ്വീകരണമാണ് അവന് എയർപോർട്ടിന് വെളിയിൽ കിട്ടാൻപോകുന്നത്. ട്രോളിയും തള്ളിക്കൊണ്ട് ദൂരെനിന്നും നടന്നുവരുന്ന ആദിയെ ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ മനസിലാക്കിയ ആളുടെ മുഖത്തും സന്തോഷം അലയടിച്ചു. ഇനി ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കല്ലെന്ന തോന്നലാവാം ഇന്ദുവിന്റെ മുഖം സന്തോഷംകൊണ്ട് ചുവന്നു. തന്നെനോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇന്ദുവിന്റെ മുഖമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ആദിയുടെ കണ്ണിൽ പെട്ടില്ല. തന്റെ സുഹൃത്ത് ഷാരോണും കുടുംബവും ഇന്ദുവിന് അരികിലുണ്ടെങ്കിലും ആദിയുടെ കണ്ണുകളിൽ ഇന്ദു മാത്രമാണ്.

: എന്റെ പൊന്നോ ഇതാര്… നാട്ടിലെ ഇന്ദൂട്ടി തന്നാണോ ഇത്.. ഒരു മാസംകൊണ്ട് ആളാകെ മാറിയല്ലോ.. ഇപ്പൊ നല്ല നാടൻ മദാമ്മയെപോലുണ്ട്

: ഒന്ന് പോടാ കളിയാക്കാതെ… എന്തൊക്കെയായാലും നിന്റെ മാലാഖയുടെ അത്ര വരില്ലല്ലോ ( മറ്റുള്ളവർ കേൾക്കാതെ ഇന്ദു ആദിയോടായി പറഞ്ഞു)

കുശലാന്വേഷണങ്ങൾക്കുശേഷം എല്ലാവരും നേരെ ഷാരോണിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് യാത്രതിരിച്ചു. ബാക്കിയുള്ള കുറച്ചു ഫ്രണ്ട്‌സ് ഷാരോണിന്റെ വീട്ടിൽ ഇവരെയും കാത്തിരിപ്പുണ്ട്. ഭാഗ്യത്തിന് ആദി മുൻപ് താമസിച്ചിരുന്ന വീടിന്റെ അടുത്തുതന്നെ നല്ലൊരു ഫാമിലി വില്ല കിട്ടിയെന്ന് ഷാരോൺ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദിക്ക് ഭയങ്കര സന്തോഷമായി. അവിടെനിന്നും ഫ്രഷായി ഭക്ഷണവും കഴിച്ച ശേഷം ആദി തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലായി. ആ സമയത്താണ് ഇന്ദുവിന്റെ മുഖം അല്പം വാടിയത്..

: അമ്മായിക്ക് എന്താ ഒരു മൂഡോഫ്..

: ഹേയ് ഒന്നുമില്ലെടാ.. നീ പോയിട്ട് വാ.. ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങണേ

: അതൊക്കെ ബുദ്ദിമുട്ടല്ലേ….നോക്കട്ടെ പറ്റിയാൽ ഇറങ്ങാം

: ഉം…

ഇന്ദുവിന്റെ മുഖം വാടി. അവൾ ഒറ്റപെട്ടതുപോലൊരു തോന്നൽ ആ മുഖത്ത് അലയടിച്ചു. കഷ്ടപ്പെട്ട് അവൾ കണ്ണുകളെ നിയന്ത്രിച്ചു. ഇനിയും തുടർന്നാൽ ഇന്ദുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയുമെന്ന് ആദിക്ക് തോന്നി

: അമ്മായി വരുന്നോ എന്റെകൂടെ

ഇന്ദുവിന്റെ ചുണ്ടുകൾ മലർന്നു, സന്തോഷമോ പ്രതീക്ഷയോ അവളുടെ മുഖം പുഞ്ചിരിതൂകി. അത് പുറത്തുകാണിക്കാതിരിക്കാൻ അവൾ പരമാവധി ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ആദി കയ്യോടെ പിടിച്ചു..

: വേഗം പോയി ബാഗും തുണിയുമൊക്കെ എടുക്ക് ഇന്ദൂട്ടി.. നമ്മൾ ഒരുമിച്ചല്ലേ പോകുന്നേ

: സത്യം….

: അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെന്തിനാ ഞാൻ അത്രവലിയ വീടൊക്കെ എടുത്തത്…

ഇന്ദുവിന്റെ മനസ് സന്തോഷംകൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി.. അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്റെ ബാഗൊക്കെ പാക്കുചെയ്ത് ആദിയുടെ കൂടെയിറങ്ങി. രണ്ടുദിവസം പൊതു അവധിയായതിനാൽ കുഞ്ഞുങ്ങളെ നോക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ ടെൻഷനില്ല. അതുകൊണ്ട് ഇന്ദുവിനും വളരെയധികം സന്തോഷമായി. ഷാരോണിന്റെ കാറിൽ വീട്ടിലെത്തിയ ആദിയും ഇന്ദുവും അവനെ യാത്രയാക്കിയശേഷം വീടുമുഴുവൻ നടന്നു കണ്ടു. നല്ല സൗകര്യമുള്ള വീട്. മുകളിലത്തെ നിലയിൽ നല്ലൊരു ബാൽക്കണിയുണ്ട്. അവിടെയിരുന്നാൽ കണ്ണിനും മനസിനും നല്ല കാഴ്ചയാണ്. പച്ചപുതച്ച മലനിരകളും മഞ്ഞുപൊഴിയുന്ന താഴ്വരയുമെല്ലാം കൺകുളിർക്കെ ആസ്വദിക്കാം. ബാക്ക് യാർഡിൽ ആപ്പിൾ മരങ്ങൾ പൂത്തുനിൽക്കുന്നു. ഫലവൃക്ഷങ്ങളാൽ സമ്പന്നമായ നല്ല ചുറ്റുപാട്. സാധനങ്ങളെല്ലാം ഒതുക്കി വച്ച ശേഷം ഇന്ദു നല്ലൊരു കട്ടൻ ചായയുമായി ആദിയുടെ അടുത്തെത്തി. ചായ ടേബിളിൽ വച്ച് ഇന്ദു ഒരു കസേരയിൽ ഇരുന്നതും ആദി ജീവിതത്തിലാദ്യമായി ഇന്ദുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. അവന്റെ കയ്യിലെ തണുപ്പ് ശരീരത്തിലേക്ക് മിന്നൽപ്രവാഹംപോലെ കടന്നതും ഇന്ദുവൊന്ന് ഞെട്ടി. അവളുടെ കൈത്തണ്ടയിലെ കുഞ്ഞൻ സ്വർണരാജികൾ എഴുന്നേറ്റു. ഒരുസെക്കൻഡ് നേരത്തേക്ക് ശരീരം മുഴുവൻ വിറങ്ങലിച്ച ഇന്ദുവിന്റെ കണ്ഠമിടറി…

+66

-5