ഷഹനാ….അതേ ഗംഭീര്യമുള്ള ശബ്ദം ഞാൻ വീണ്ടും കേട്ടു…ആ വിളിക്ക് ശേഷം ഒരു നിശബ്ദത പടർന്നു ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ…ഫോണിൽ കൂടി മനോഹരമായ സൂഫിസംഗീതം ഒഴുകി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
രംഗ് രേസാ…
രംഗ് രേസാ…
രംഗ് രേസാ…
ഹോ…രംഗ് രേസാ…
ഓ മുജ്‌പേ കരം സർക്കാർ തെരാ….
ആരസ്‌ തുജെ,കർദെ മുജെ,മുജ്സെ ഹി രിഹാ…
അബ് മുജ്‌കോ ബി ഹോ,ദീദാർ മേരാ..
കർഥേ മുജെ,മുജ്സെ ഹി രിഹാ…
മുജ്സേ ഹി രിഹാ………..
കുൻ ഫയകുൻ..
കുൻ ഫയകുൻ…
ഫയകുൻ….
ഫയകുൻ ഫയകുൻ ഫയകുൻ….
കുൻ ഫയകുൻ…
സ്വദഖല്ലാഹുൽ അലിയുൽ അസീം…
സ്വദഖ റസൂലു-ഹുൻ നബി-യുൻ-കരീം
മനോഹരമായ ആ സൂഫി സംഗീതത്തിൽ ഞാൻ ലയിച്ചുപോയി…എന്റെ ഉള്ളിൽ എന്തൊക്കെയോ പൊട്ടിമുളച്ചപോലെ…പ്രണയം എന്റെ ഉള്ളിൽ നിറയുന്നപോലെ…സ്നേഹത്തിനായി എന്റെ ഹൃദയം വെമ്പുന്നത് പോലെ…ഒരു പുരുഷന്റെ സ്നേഹത്തിനായി എന്റെ മനസ്സ് കൊതിക്കുന്നപോലെ…ഒരു പുരുഷന്റെ കൈകളിൽ കിടന്ന് അവന്റെ സംരക്ഷണം അനുഭവിക്കാൻ കൊതിയാകുന്നതുപോലെ…എന്റെ ഉള്ളിലെ മാറ്റം എന്റെ ബുദ്ധിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഹൃദയം എന്നോട് അത് ആസ്വദിക്കാൻ മന്ത്രിക്കുന്നത് പോലെ…എന്റെ ഉള്ളിലെ മാറ്റത്തിന്റെ കാരണം എന്താണെന്ന് അറിയാൻ എന്റെ ബുദ്ധി ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..ആ സൂഫി സംഗീതമോ അതോ ഷഹനാ എന്നുള്ള ആ വിളിയോ..എന്റെ ബുദ്ധിക്ക് ഒരു ഉത്തരം കിട്ടുന്നില്ലായിരുന്നു…എന്നെ കോൾമയിർകൊള്ളിച്ചുകൊണ്ട് ആ വിളി ഞാൻ വീണ്ടും കേട്ടു…
ഷഹനാ… സമർ ഫോണിലൂടെ വിളിച്ചു.
ആ..ഞാൻ വിക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
താൻ എവിടെ ആണ്… ഇവിടെ ഒന്നുമല്ലേ… സമർ ചോദിച്ചു…ഞാൻ അതിന് മറുപടി കൊടുത്തില്ല…
താമസം ഒക്കെ ഓക്കേ അല്ലെ…സമർ ചോദിച്ചു..
ഓകെയാണ്…ഞാൻ മറുപടി നൽകി…
പിന്നെ ഷഹനാ…ഞാൻ എന്നാ വരുക എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല…അതുകൊണ്ട് അത് വരെ പൂന്തോട്ടത്തിലെ ചെടികൾക്കോ വെള്ളമൊഴിക്കാമോ…സമർ ചോദിച്ചു…
ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം… ഞാൻ പറഞ്ഞു…
പിന്നെ വീടിന്റെ പിന്നിൽ രണ്ട് നായ്ക്കളെ കെട്ടി ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.. അവര്ക്ക് കൂടെ ഭക്ഷണം കൊടുക്കണേ…
ഞാൻ കൊടുത്തോളാം…
അവരെ കെട്ടഴിച്ചു വിടരുത്…നിന്നെ പരിചയം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ചിലപ്പോ അവർ നിന്നെ ആക്രമിച്ചേക്കും…സമർ പറഞ്ഞു…
ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചോളാം…ഞാൻ പറഞ്ഞു…
പിന്നെ ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം…സമർ പറഞ്ഞു
എന്താ..ഞാൻ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു…
രണ്ടാം നിലയിലുള്ള റൂമുകളിൽ ഞാൻ വരുന്നതുവരെ നീ കയറണ്ടാ…സമർ പറഞ്ഞു
ഓക്കേ…ഞാൻ മറുപടി നൽകി…
ഇതാണ് എന്റെ നമ്പർ..സേവ് ഇറ്റ് ആൻഡ് കാൾ മി…കാര്യപ്പെട്ട് വല്ലതും നടക്കുകയാണെങ്കിൽ…സമർ പറഞ്ഞു..
ഞാൻ ശെരി എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞതും ഫോൺ കട്ടായി… സമർ ഫോൺ വെച്ചിട്ടും ഞാൻ കുറച്ചു നേരം ഫോൺ ചെവിയിൽ പിടിച്ചു അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു… അവനിൽ നിന്ന് ഞാൻ വീണ്ടും വാക്കുകൾ കേൾക്കാൻ കൊതിച്ചു…
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ബെഡിൽ ഇരുന്നു…എനിക്ക് എന്താ സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാനായില്ല…സ്‌കൂൾ പഠനകാലത്തു കുറേപേർ തന്റെ അടുക്കൽ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറയുകയും ലവ് ലെറ്റർ തരുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്…എന്നാൽ തനിക്ക് ഒരിക്കലും ഒരാളോടും ആ ഒരു ഇഷ്ടം തിരികെ തോന്നിയിട്ടില്ല…എന്നാൽ ഇന്ന്…താൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടുപോലും ഇല്ലാത്ത ഒരാൾ…അയാൾക്ക്‌ വേണ്ടി എന്റെ മനം പിടയ്ക്കുന്നു…അയാളെ കാണാനും സ്നേഹിക്കാനും എന്റെ ഉള്ളം തുടിക്കുന്നു… എന്താ താനിങ്ങനെ… അവന്റെ സ്വരം പോലും എന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നു… അവൻ ഒരു വാക്കുപോലും കാര്യമല്ലാത്ത കാര്യം സംസാരിച്ചിട്ടില്ല…എന്നിട്ടും വീണ്ടും അവൻ ഓരോന്ന് ചോദിക്കുന്നത്‌ കേൾക്കാൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തിട്ടും ചെവിയിൽ ഫോൺ പിടിച്ചിരുന്നു…ഷാഹി ആകെ കൺഫ്യൂഷനിലായി…അവൾ കുറച്ചുനേരം കണ്ണ് തുറന്നു കിടന്നു…ഫാൻ കറങ്ങുന്നതുംനോക്കി…
കുറച്ചുകഴിഞ്ഞു ഷാഹി എണീറ്റ് അടുക്കളയിൽ പോയി അവൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു….ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോളും ഷാഹിയുടെ ചിന്ത സമറിൽ ആയിരുന്നു…ആരാണ് അവൻ..?എന്താണ് തന്നെ അവനോട് അടുപ്പിക്കുന്നത്…?എവിടെയാണ് അവൻ…?അവൻ എന്ത് ചെയ്യുകയാകും ഇപ്പോൾ…? അവന് ആരുമില്ലേ…?അവൾ അവനെക്കുറിച്ച് ഓർത്തുകൊണ്ടിരുന്നു…അവൻ ആരെയെങ്കിലും പ്രേമിക്കുന്നുണ്ടാകുമോ…? പെട്ടെന്ന് താൻ എന്താ ഇങ്ങനെ ആലോചിച്ചത് എന്ന് ഓർത്തു അവൾ സ്വയം തലയിൽ തല്ലി…പിന്നെയും അവൾ അത് തന്നെ ചിന്തിച്ചു… അവന് ആരോടെലും പ്രണയം ഉണ്ടാകുമോ…?
ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകഴിഞ്ഞ് അവൾ അടുക്കളയിൽ പോയി കൈയും പാത്രങ്ങളുമെല്ലാം കഴുകി ഉറങ്ങാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു….അവൾ ഫാനിട്ട് ബെഡിൽ വന്ന് കിടന്നു…സമറിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ അവളെ ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിച്ചില്ല…ഒടുവിൽ രാത്രിയുടെ ഏഴാം യാമത്തിൽ അവൾ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണു..
പെട്ടെന്ന് ഫാൻ നിശ്ചലമായി…എന്നാൽ തണുപ്പ് കുറഞ്ഞില്ല…കൂടിവന്നു… അന്ധകാരത്തിന് ഭയത്തിന്റെ മാറ്റൊലി നല്കാൻ ആ തണുപ്പിനായി… ചന്ദ്രന്റെ പ്രകാശം ജനലുകളിലൂടെ അവളുടെ റൂമിൽ വന്നെത്തി…അവൾ ജനാലയുടെ അടുത്തേക്ക് നോക്കി…നിലാവ് നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷം…
പെട്ടെന്ന് ദൂരെ നിന്ന് എന്തോ വരുന്നതുപോലെ അവൾക്ക് തോന്നി…അത്..അത്…ആ കറുത്തരൂപം….അത് പിന്നെയും ഒഴുകി വരുന്നു തന്റെ അടുത്തേക്ക്…ഷാഹി ആകെ ഭയന്നു… അത് വായുവിൽ ഒഴുകി ജനാലയുടെ മുന്നിൽ എത്തി…അത് അവളെതന്നെ നോക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി ഷാഹിക്ക്…ആ രൂപം ജനലയും കടന്ന് റൂമിലേക്ക് എത്തി…ഷാഹി നന്നായി ഭയന്നു…അവൾക്ക് എണീറ്റ് ഓടാൻ തോന്നി…എന്നാൽ അവൾക്ക് അവളുടെ ശരീരം അനക്കാൻ പോലും സാധിച്ചില്ല…അവൾ ആകെ തളർന്നു…പെട്ടെന്ന് താൻ കിടന്നിരുന്ന കട്ടിൽ വായുവിൽ ഉയരുന്നത്പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്…അതെ അത് പൊങ്ങുന്നു…ഷാഹിയുടെ ഭയം ഇരട്ടിയായി..അവൾ കിടക്കയുടെ വിരിപ്പിൽ കൈകൾകൂട്ടി മുറുക്കിപിടിച്ചു…കട്ടിൽ പൊങ്ങുന്നത് നിന്നു…കട്ടിലിപ്പോൾ വായുവിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്നു…ആ കറുത്തരൂപം ഷാഹിയുടെ തലയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് ചെന്നു… അത് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി…ഷാഹിക്ക് അതിനെ നോക്കാൻ പേടി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും തല തിരിച്ചുപിടിക്കാൻ അവൾക്ക് ശക്തി ഇല്ലായിരുന്നു…ആ രൂപം ശബ്‌ദിച്ചു തുടങ്ങി…
“എത്രയെത്ര അവസരങ്ങൾ കിട്ടിയിട്ടും ഒടുവിൽ നീ ഇവിടെ തന്നെ വന്നെത്തിയല്ലേ…വിധി…ഇതാണ് നിന്റെ വിധി…അതിനെ മാറ്റാൻ ഒരിക്കലും നിനക്ക് ആകില്ല…ഇനി നിനക്ക് രക്ഷയില്ല…നിനക്ക് ഇനി ഒന്നേ ചെയ്യാൻ ഒള്ളൂ… കാതോർത്തോ…അവന്റെ വരവിനായി…ചെകുത്താന്റെ വരവിനായി….”
ഷാഹി പെട്ടെന്ന്കണ്ണുതുറന്നു…അവൾ ഫോണിന്റെ വെളിച്ചം ഉപയോഗിച്ച് റൂം മുഴുവൻ നോക്കി…എന്നാൽ അവിടെ ആരും ഇല്ലായിരുന്നു…അവൾ കൊണ്ടുവന്നുവെച്ച വെള്ളം എടുത്തു കുടിച്ചു…അവൾ ആകെ പരിഭ്രാന്തയായിരുന്നു…കണ്ടത്‌ സ്വപ്‌നമാണെന്ന്‌ അവളുടെ ബുദ്ധിക്ക് മനസ്സിലായെങ്കിലും അവളുടെ ഭയത്തെ അത് ഒട്ടും കുറച്ചില്ല…അവൾ ദൈവത്തെ മനസ്സിൽ ധ്യാനിച്ചു മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു…അവൾ ഫാതിഹ സൂറത് കൂടി ഓതിയതിന് ശേഷം വീണ്ടും കിടന്നു….
