അന്ന് രാത്രി ഹോസ്റ്റലില് ഷാരോണ് തനിച്ചായിരുന്നു.
റൂം മേയ്റ്റ് ദീപ്തി അന്നാണ് വീട്ടില് പോയത്.
അവളുടെ അമ്മാവന് മരിച്ചുപോയിരുന്നു.
വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന പുസ്തകം അവള് മടക്കി മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചു.
ഒരു മൂഡ് തോന്നുന്നില്ല.
അവള് മൊബൈല് എടുത്തു.
എ എ എ ഷെല്ലി അലക്സ്.
കോണ്ടാക്റ്റ് ലിസ്റ്റില് ഏറ്റവും ആദ്യം വരുന്നതിനു വേണ്ടി അങ്ങനെയാണ് അവള് ഷെല്ലിയുടെ നമ്പര് സേവ് ചെയ്തിരുന്നത്.
“ദയവായി ക്ഷമിക്കുക, നിങ്ങള് വിളിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്ന കസ്റ്റമര് പരിധിയ്ക്ക് പുറത്താണ്..”
“നാശം,”
അവള് പിറുപിറുത്തു.
പിന്നെ വാട്സ് ആപ്പും അതിന് ശേഷം ഫേസ്ബുക്കും അവള് ചെക്ക് ചെയ്തു.
ഷെല്ലി ഓണ് ലൈനില് ഇല്ല.
“ഇവനിത് എവിടെപ്പോയി?”
അതെങ്ങനെയാ സൂര്യന് താഴെയുള്ള സകല വിഷയങ്ങളും ഏറ്റെടുക്കും അവന്.
എസ് എഫ് കേയുടെ കണ്വീനര്.
കോളേജിലെ സകല ബുദ്ധിജീവികളുടെയും സംഘടനയായ സര്ഗ്ഗശാലയുടെ സെക്രട്ടറി.
സുനാമി മുതല് മ്യാന്മാറിലേ റോഹിങ്ക്യന് അഭയാര്ഥിപ്രശ്നം വരെ സകല കാര്യങ്ങളുമോര്ത്ത് വികാരാധീനനാകുന്നവന്.
കാമ്പസിലെ തീപ്പൊരി പ്രാസംഗികന്.
എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്.
ഷെല്ലി അലക്സ്.
“എന്റെ ഷെല്ലി, നീയെവിടെയാ? തന്നെയിരുന്നു ബോറടിച്ചപ്പം നിന്നോടൊന്ന് മിണ്ടീം പറഞ്ഞും ഇരിക്കാല്ലോന്ന് വെച്ചപ്പം നീയീ ഗ്രഹത്തിലൊന്നുമില്ലേ?”
അവള് മൊബൈല് മേശമേല് വെച്ചു.
കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.
സുഖകരമായ ഒരു നിമിഷം അവള് ആഗ്രഹിച്ചു.
റോയി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള് അവള് ഓര്ത്തു.
സുന്ദരി.
വലിയ മുല.
നേരാണോ?
അവള് മേശപ്പുറത്തിരുന്ന കണ്ണാടിയെടുത്ത് നെഞ്ചിനു നേരെ പിടിച്ചു.
“ഉം, കുഴപ്പമില്ല,”
അവള് പുഞ്ചിരിച്ചു.
അവള്ക്ക് തന്റെ മാറിടം നഗ്നമായി കാണണം എന്ന് തോന്നി.
ടോപ്പിന്റെ കുടുക്കുകള് അഴിച്ചു.
കൈ അകത്തിട്ട് രണ്ടു മുലകളും പുറത്തിട്ടു.
പിങ്ക് നിറമുള്ള മുലകണ്ണുകള് അവള് പതിയെ ഞരടി.
“ഹാവൂ…”
അവളുടെ കണ്ണുകള് കൂമ്പിയടഞ്ഞു.
മുഖമില്ലാത്ത ഒരു പുരുഷന് അവിടെ സ്പര്ശിക്കുന്നത് അവള് സങ്കല്പ്പിച്ചു.
അവള് അധരം കടിച്ചമര്ത്തി.
ആരുടെ കണ്ണുകളും ചുണ്ടുകളും ആണ് ആ പുരുഷന്?
റോയിയുടെ?
അല്ല.
എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവന്റെ മുഖം അവളുടെ മനോമുകുരത്തില് തെളിഞ്ഞില്ല.
പിന്നെ ആരാണ്?
ഇരുപത്തൊന്ന് വയസ്സായി തനിക്ക്.
ഒരു പോളിറ്റിക്കല് സെലിബ്രിറ്റിയുടെ മകളായതുകൊണ്ട് ചിലര്ക്ക് ഭയം.
പുറമേക്ക് കാണിക്കുന്നില്ലങ്കിലും ചിലര്ക്ക് വെറുപ്പ്.
കൂടുതല്പ്പേരും വ്യര്ഥമായ സൗഹൃദം ആണെന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
പക്ഷെ എല്ലാവരെയും ഒരു ഉപാധിയും കൂടാതെ താന് അംഗീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
അതിനിടയ്ക്ക് റോയിയുടെ പപ്പയാണ് ഒരു പാര്ട്ടിയില് വെച്ച് തന്റെ പപ്പായോടു തന്നെ അദ്ധേഹത്തിന് മരുമകളായി തരാമോയെന്ന് ചോദിച്ചത്.
മകളുടെ പെഴ്സണല് കാര്യമാണ് അവളുടെ വിവാഹം, അതുകൊണ്ട് അവളോട് ചോദിക്കൂ എന്നാണ് അന്ന് തന്റെ പാപ്പാ പറഞ്ഞത്.
തന്നോട് ചോദിച്ചപ്പോള് താന് പുഞ്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.
ഏതായാലും കല്യാണം കഴിക്കണം.
അത് പരസ്പരം അറിയുന്ന ആളാവുമ്പോള് എളുപ്പമാണ് എന്ന് താന് കരുതി.
റോയി എപ്പോഴും അധികാരിയാകാന് ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്.
അവന്റെ പല രീതികളും അപക്വമാണെന്നും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
അവള് വീണ്ടും കണ്ണാടിയില് നോക്കി.
സ്തനങ്ങള് രണ്ടും വിങ്ങിവീര്ത്തുകിടക്കുകയാണ്.
അവള് അവയെ അമര്ത്തിഞെരിച്ചു.
അത് കൊണ്ട് സുഖം പോരാതെ അവള് നൈറ്റ് പാന്റ്റിസിന്റെ ചരട് അഴിച്ചു.
കാലുകള് പൂര്ണ്ണമായി വിടര്ത്തിവെച്ചു.
കണ്ണാടിയെടുത്ത് കാലുകളുടെ വിടവിലേക്ക് നോക്കി.
രോമങ്ങള് വളര്ന്നിട്ടുണ്ട്. നാളെ തന്നെ ട്രിം ചെയ്യണം.
ഒരു കൈ കൊണ്ട് കണ്ണാടി പിടിച്ചിട്ട് അവള് യോനിയുടെ ഇതളുകള് അകത്തി.
നനഞ്ഞ് കുതിര്ന്നിരിക്കുന്നു.
കന്തിന്റെ ഇളം കറുപ്പ് നിറം അവള് കണ്ടു.
മെല്ലെ വിരലുകള് അതില് അമര്ത്തി.
“ങ്ങ് ഹാ..ഓ..”
സീല്ക്കാരത്തിന്റെ ശബ്ദം പുറത്ത് കേള്ക്കാതിരിക്കാന് അവള് അധരം കടിച്ചമര്ത്തി.
മിക്കവാറും എല്ലാ മുറികളിലും ഇപ്പോള് ഒറ്റയ്ക്കും കൂട്ടമായും സീല്ക്കാരങ്ങള് ഉയരുന്നുണ്ടാവും.
വിരലമര്ത്തുന്നതിന്റെയും ലെസ്ബിയന് സെക്സിന്റെയും.
മിക്കവാറും എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങള്ക്കും അമിതമായ സ്തന വളര്ച്ചയും ശരീരത്തിനു താങ്ങാനാവാത്തത്ര നിതംബവുമുണ്ട് മിക്കവര്ക്കും.
അതുകൊണ്ടു തന്നെ അമിതമായ കടിയും കഴപ്പുമാണ്.
എല്ലാവരുടെയും കൈയില് വിപണിയില് ഇറങ്ങിയ ഏറ്റവും പുതിയ സ്മാര്ട്ട് ഫോണുകളും.
രാത്രി പത്തുമണിയാകുമ്പോള് തന്നെ എല്ലാമുറികളിലും ലൈറ്റുകള് ഓഫാകും.
പിന്നെ ഒരാവേശമാണ്. ഉടുപ്പുകള് ഊരിമാറ്റാന്.
അടിവസ്ത്രങ്ങള് പോലും കാണില്ല ചിലപ്പോള്.
റൂം മേറ്റ് കാണുന്നുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നൊന്നും നോക്കില്ല.
കാമം തലക്ക് പിടിച്ചു മുറുകുമ്പോള് ആരും ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കില്ല.
ദീപ്തിയും ഷാരോണും പക്ഷെ വ്യത്യസ്തരായിരുന്നു.
മറ്റേയാള് ഉറങ്ങിയെന്നറിഞ്ഞാല് മാത്രമേ അവര് സ്വയം സുഖത്തിനു ശ്രമിക്കാറുള്ളൂ.
തന്റെ അച്ചന്റെ പ്രതിച്ഛായ തകര്ക്കുന്നതൊന്നും തന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നുമുണ്ടാവരുത് എന്ന് അവള്ക്ക് നിര്ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു.
കണ്ണാടിയില് നോക്കി അവള് കന്ത് പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു.
പിന്നെ വിരലുകള് നനഞ്ഞ് കുഴഞ്ഞ യോനിപ്പിളര്പ്പിലെക്ക് കുത്തിയിറക്കി.
“ഹോഹോ…എന്റെ…”
മുഖമില്ലാത്തയാളുടെ ശരീരം സങ്കല്പ്പിച്ച്…
ബാസ്കറ്റ് ബോള് ഗ്രൌണ്ട്.
ജേഴ്സിയും ഷോര്ട്ടുമണിഞ്ഞ് വശ്യമായ ചടുല ചലനങ്ങളിലൂടെ പെണ്കുട്ടികള് ചിത്രശലഭങ്ങളെപ്പോലെ ഗ്രൗണ്ടില് നിറഞ്ഞു.
ആവേശകരമായ അന്ത്യത്തോടെ ഒരു റൌണ്ട് അവസാനിപ്പിച്ചപ്പോള് ഷാരോണ് പറഞ്ഞു.
“ഞാന് നിര്ത്തി,”
“എന്തായിത് ഷാരൂ,”
രോഹിണി നീരസത്തോടെ അവളെ നോക്കി.
“ഒരു ഗെയിമല്ലേ, കഴിഞ്ഞുള്ളു, എന്നിട്ടാണ്…”
“എനി അദര് പ്രോഗ്രാം?”
ഭോപ്പാല്കാരി അമീഷ ഗുപ്തയും തിരക്കി.
“ഇന്ന് ഫ്രൈഡേ ആണ്,”
ഷാരോണ് അറിയിച്ചു.
“നിനക്ക് നിസ്ക്കരിക്കാന് പോണമായിരിക്കും,”
സനാ അഷ്റഫ് മുഖം കോട്ടി.
“നോ,”
ഷാരോണ് പറഞ്ഞു.
“ഇന്ന് സര്ഗ്ഗശാലയുണ്ട്,”
“സര്ഗ്ഗശാലയോ? അതെന്താ?”
കോളേജില് പുതുതായി വന്ന ആവന്തിക ചോദിച്ചു.
ഷാരോണ് അവളെ കടുപ്പിച്ചു നോക്കി.
എന്നിട്ട് ബാസ്ക്കറ്റ് ബോള് കൈയിലെടുത്തുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഇതെന്താ?”
“ബോള്,”
നീരസത്തോടെ അവള് പറഞ്ഞു.
“ആരാ പ്രിഥ്വിരാജ്?”
“ആക്റ്റര്, എന്റെ ഹാര്ട്ട് ത്രോബ്!”
രണ്ടു കൈകളും നെഞ്ചില് ചേര്ത്ത് കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ആവന്തിക പറഞ്ഞു.
“ശരി, ഇനിപ്പറ, എന്താ സര്ഗ്ഗശാല?”
“ഞാനെങ്ങനെയറിയും? ഇത് നല്ല കൂത്ത്!”
ആവന്തിക ശബ്ദമുയര്ത്തി.
“സര്ഗ്ഗശാല എന്നാല് കോളേജിലെ ഒരു കള്ച്ചറല് ഫോറം,”
സ്വാതി ആവന്തികയോട് പറഞ്ഞു.
“കോളേജിലെ സകലമാന ബുദ്ധിജീവികളുടെയും ഒരു കൂടാരം,”
ഗീതാ നായര് പറഞ്ഞു.
“അതിനിവള് ബുദ്ധിജീവിയൊന്നുമല്ലല്ലോ,”
ആവന്തിക പറഞ്ഞു.
“ഷാരോണ് നീ പറ, ഇതാ ഇന്ത്യയുടെ തലസ്ഥാനം?”
“എനിക്കറിയില്ല മോളെ,”
ഷാരോണ് ചുണ്ടുകള് കോട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാന് ഇമ്പോസിഷന് എഴുതിക്കോളാം.”
“പക്ഷെ ഷെല്ലി അലക്സാണ് സര്ഗ്ഗശാലയുടെ ബോസ്സ്. അവന് മഹാബുദ്ധിജീവിയാണ്. സര്വ്വോപരി നമ്മുടെ ബ്യൂട്ടിക്വീന് ഷാരോണ് സിറിയക്കിന്റെ ഹാര്ട്ട് ത്രോബാണ്!”
“നീ പോടീ!”
ഷാരോണ് പറഞ്ഞു.
ഷെല്ലി എന്റെ ഫ്രണ്ടാണ്. എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്. എന്റെ ബ്രദര്,”
ബോള് കൂട്ടുകാരുടെ നേരെ എറിഞ്ഞുകൊടുത്ത് ഷാരോണ് ഗ്രൌണ്ടിനു വെളിയിലേക്ക് പോയി.