ശ്യാമമോഹനം – 2

“പല്ലവീ.. നീ വന്നല്ലോ..”

“നീയെന്താ കരുതിയത് ! ഞാൻ ഇട്ടിട്ട് പോകുമെന്നോ?”

അവൾ എൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് അമർത്തി.

“എന്താ ശ്യാമാ?”

“ഞാൻ നിനക്കൊരു ഭാരമായി”

“ദേ പെണ്ണേ, നിൻ്റെ മറ്റേ കാലുകൂടി ഞാൻ തല്ലിയൊടിക്കും..”
ശ്യാമ എന്നെ അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.

“എന്താ നോക്കുന്നേ? ഒരുമാതിരി വർത്തമാനം പറഞ്ഞാ അത് തന്നെ ഞാൻ ചെയ്യും.”

അവൾ ചിരിച്ചു. ഭക്ഷണം ഒക്കെ കൊടുത്ത് കഴിഞ്ഞ് ക്ലീനപ്പൊക്കെ ചെയ്തപ്പോ ശ്യാമ എന്നെ വിളിച്ചു.

“പല്ലവീ..”

“ഉം?”

“ഞാൻ മൂത്രമൊഴിച്ചു”
ഞാൻ ചിരിച്ചു. “ഡയപ്പർ ഒന്ന് കൂടി ഉണ്ട്. രാവിലെ മാറ്റാം. ഇപ്പോ നീ ഉറങ്ങിക്കോ”..

“കണ്ണ് തുറന്ന് നിന്നെ കണ്ടപ്പോ എൻ്റെ വേദനയൊക്കെ പോയി. അത് പറഞ്ഞപ്പളാ, മാഡം?”

“അവരെയൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞ് വിട്ടു”

ശ്യാമ ചിരിച്ചു. എൻ്റെ മുഖത്ത് തന്നെ നോക്കി കിടന്ന് അവൾ പിന്നെയും ഉറക്കമായി. ഞാൻ കുറച്ച് സമയം കൂടി ഇരുന്നിട്ട് ശ്യാമയുടെ ഒപ്പം കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നു.

രാവിലെ തുടയുടെ മുകളിൽ ഒരു തണുപ്പും കുത്തിക്കയറുന്ന വേദനയും തോന്നിയാണ് ഞാൻ ഉണർന്നത്.

“ഔ, ഔ.. “, ഞാൻ എണീട് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നേഴ്സ് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ ശ്യാമയും ഉണർന്ന് കിടക്കുകയായിരുന്നു. പിന്നെ രണ്ടാളും കൂട്ടച്ചിരിയായി.

“എനിക്ക് ഇൻജെക്ഷൻ എടുത്തോ?”

“കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന കണ്ടപ്പോ ഞാൻ കരുതി രോഗിയാണെന്ന്”, നേഴ്സ് പറഞ്ഞു. “പിന്നെ ടോപ്പ് ഒക്കെ പൊങ്ങി കുത്താൻ സൗകര്യമായി കിടക്കുന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു.”

“അയ്യോ ! എനിക്കെന്താ കുത്തിവച്ചത്?”

“പറയില്ല, അല്പം കഴിയുമ്പോ നിനക്ക് മനസ്സിലാകും”

ഞാൻ ആകെ കൺഫ്യൂഷനായി ശ്യാമയെ നോക്കി. അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

“ഞാൻ നഖം കൊണ്ടാ പെണ്ണേ കുത്തിയത്.., ഇനി ടെൻഷനായി ബോധം പോകണ്ട”, നഴ്സ് ശ്യാമയ്ക്ക് ഇൻജെക്ഷൻ കൊടുത്ത് അവളുടെ തലയില്ലെ ഡ്രെസ്സിങ്ങ് മാറ്റിയിട്ട് തിരിച്ചു പോയി.

“ശ്യാമാ, നിനക്ക് ഒരു മാസം റെസ്റ്റ് വേണമെന്നാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്, ഇന്നലെ മേഡം പറഞ്ഞിരുന്നു”

അവളുടെ മുഖത്ത് അങ്കലാപ്പ് കാണാമായിരുന്നു. “പല്ലവീ, എനിക്ക് നടക്കാൻ.. ഒരു മാസം.. ജോലി..”
“ഞാൻ ഒരാഴ്ച ലീവെടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇന്നലെ രാത്രി തന്നെ ഞാൻ ഓഫീസിൽ അറിയിച്ചു. ബാക്കി പിന്നെ നോക്കാം. നിൻ്റെ ജോലിയുടെ കാര്യമൊന്നും പേടിക്കണ്ട, ഹോസ്പിറ്റൽ ചെലവൊക്കെ ഡിപ്പാർട്ട്മെൻ്റ് നോക്കിക്കോളും. മെഡിക്കൽ ലീവും കിട്ടും”

അവൾ എന്നെ നോക്കി കിടന്നു”

“ശ്യാമാ, മറ്റൊരു പ്രശ്നം നമ്മുടെ പിജി ആണ്. ടോയ്ലറ്റും ഒക്കെ..”

“ഉം, പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും?”

“ഞാനൊരു ചെറിയ 1 ബി എച്ച് കെ വീട് നോക്കട്ടേ?”

“ഒരുപാട് ചെലവായിരിക്കില്ലേ?”

“നമ്മൾ രണ്ടാളും കൂടി ഹോസ്റ്റലിൽ കൊടുക്കുന്നത് മതിയാകുമെന്ന് തോന്നുന്നു. ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കണം എന്നുള്ള പ്രശ്നമേ ഉള്ളു. .”

ശ്യാമ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അവൾ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേയ്ക്ക് നോക്കി കിടന്നതേ ഉള്ളു.

“ശ്യാമാ, അതിനെപ്പറ്റി ഇപ്പോ ആലോചിക്കണ്ട. ഞാൻ നോക്കട്ടേ, നമുക്ക് എല്ലാം വഴിയേ സെറ്റിൽ ചെയ്യാം. ഇപ്പോ ഞാൻ എന്തേലും വഴിയുണ്ടാക്കാം”

സംസാരിച്ചിരുന്നപ്പോൾ സുകന്യ വന്നു. അവൾ ഭക്ഷണം കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അവൾക്ക് ഒരു ദിവസം ലീവ് കിട്ടുമെന്ന് പറഞ്ഞു. സുകന്യയെ ശ്യാമയുടെ അടുത്ത് ആക്കിയിട്ട് ഞാൻ പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നു. ശ്യാമയുടെ ഡയപ്പർ ഒക്കെ ഞാൻ മാറ്റിയിരുന്നു. അവൾക്ക് അത് വലിയ വിഷമവും ആയി. ഹോസ്റ്റലിൽ ചെന്ന് ഫ്രെഷ് ആയി ഞാൻ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു ഏജൻ്റിൻ്റെ നമ്പറിൽ വിളിച്ചു. അവർ ഒരു റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് കൺസൾട്ടൻ്റ് ആയിരുന്നു. പ്ലാൻ ചെയ്ത വാടകയിൽ ഒതുങ്ങുന്ന നാല് വീടുകളെങ്കിലും അവരുടെ ലിസ്റ്റിങ്ങിൽ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. ആദ്യത്തെ രണ്ട് എണ്ണവും അടുത്തായിരുന്നെങ്കിലും പഴയ വീടുകൾ ആയിരുന്നു. വളരെ ഇടുങ്ങിയതും. അല്പം ദൂരെയുള്ള വീട് പോയി കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് അതിഷ്ടമായി. മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വീട് തന്നെ ആയിരുന്നു. കുറ്റം പറയാനൊന്നും ഇല്ല.

താഴത്തെ നിലയിൽ ആണ് വീട്. മുകളിലെ നിലയിൽ ഓണർ താമസിക്കുന്നു.അല്പം പ്രായമായ ആളുകൾ ആണ്. അവരുടെ അമ്മയും ഒപ്പം ഉണ്ട്. പെൺകുട്ടികൾ ആണെന്നും ജോലി ചെയ്യുന്നവർ ആണെന്നും അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്കും കുഴപ്പമൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പ്രത്യേകിച്ച് ഒരാൾ പോലീസിൽ ആണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ. ജോലി കിട്ടിയ കാലം മുതൽ ഒരു വീട്ടിലേയ്ക്ക് താമസം മാറണം എന്ന് എനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഇതുവരെ അതിന് ഇറങ്ങാൻ പറ്റിയിരുന്നില്ല. ഇതുപോലെ ഒരു സാഹചര്യത്തിലായിരിക്കും അത് ചെയ്യേണ്ടിവരുന്നതെന്ന് ഒരിക്കലും ചിന്തിച്ചിരുന്നുമില്ല. പക്ഷേ എൻ്റെയും ശ്യാമയുടേതും മാത്രമായി ഒരു ലോകം എന്നത് ഇപ്പോൾ എന്നെക്കൊണ്ട് എന്തും ചെയ്യിക്കാൻ പോകുന്ന ഒരു സ്വപ്നമാണ്.

വീട് പുതിയതായി പെയിൻ്റ് ചെയ്ത് വൃത്തിയാക്കിയിരുന്നു. കട്ടിലും അലമാരയും അടക്കം അത്യാവശ്യം ഫർണിച്ചറുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു. അടുക്കളയിൽ പാത്രങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. രണ്ട് ദിവസത്തിൽ എഗ്രിമെൻ്റ് ഒക്കെ റെഡിയാക്കാമെന്ന് ഏജൻ്റ് പറഞ്ഞു. പെട്ടന്ന് തന്നെ താമസം തുടങ്ങേണ്ടതുള്ളതിനാൽ അന്ന് തന്നെ വീടൊക്കെ ഒന്ന് കഴുകി ഇടാൻ അവർ ആളെ ഏർപ്പാട് ചെയ്തു. അഡ്വാൻസ് തുക കൊടുത്ത് താക്കോൽ ഞാൻ വാങ്ങി. ശ്യാമയ്ക്ക് സുഖമില്ലാതിരിക്കുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നില്ല.
വൈകിട്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ തിരിച്ചെത്തി സുകന്യയെ ഹോസ്റ്റലിലേയ്ക്ക് വിട്ടു, അവളോട് പിറ്റേന്ന് ഉച്ചതിരിഞ്ഞ് ഒന്ന് വരാൻ ചട്ടം കെട്ടിയാണ് വിട്ടത്. വീടിൻ്റെ കാര്യം അവളോട് പറഞ്ഞു. അവൾക്കും സന്തോഷമായിരുന്നു. ഒരു മാസത്തിനു ശേഷം അവൾ കൂടി വന്നോട്ടേ എന്ന് ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു. ഞാൻ സമ്മതിച്ചു.

രാത്രി മുഴുവൻ ഞാനെൻ്റെ എക്സൈറ്റ്മെൻ്റ് മറച്ച് വയ്ക്കാൻ കഷ്ടപ്പെട്ടു. ശ്യാമ അല്പം കൂടി ബെറ്ററായിരുന്നു. അവൾക്ക് ക്ഷീണമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഒരുപാട് സംസാരിച്ചു.

“നല്ല ആളാ, ഹണിമൂൺ ആശുപത്രിയിൽ ആക്കിയില്ലേ”, ഞാൻ പരിഭവം പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ നിന്നെ ഓർത്തോണ്ടിരുന്ന് മുന്നിലെ പടി കണ്ടില്ല. നിൻ്റെയാ കുറ്റം”

“അതേയതേ, കെട്ടിയോന്മാരൊക്കെ എപ്പളും ഇങ്ങനെയാണല്ലോ. കുറ്റമൊക്കെ ഓൾക്ക് തന്നെ”

“ക്ഷമിക്ക് പല്ലൂ, ഞാൻ ഇനി ശ്രദ്ധിച്ചോളാം”

“നിനക്ക് വേദനിക്കുന്നതിനെ പറ്റി എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ വയ്യ ശ്യാമാ”, ഞാനവളുടെ കവിളിൽ കൈവച്ച് പറഞ്ഞു. അവൾ എൻ്റെ കൈയുടെ മുകളിലൂടെ അവളുടെ കൈ വച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് സുകന്യ വന്നപ്പോൽ ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നിറങ്ങി. ഡിസ്ചാർജ്ജ് ഒരു ദിവസം വൈകിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ ഡോക്ടറെക്കൊണ്ട് സമ്മതിപ്പിച്ചിരുന്നു. അവർക്ക് സന്തോഷമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *