വീട്ടിൽ ചെന്നപ്പോൾ വീടൊക്കെ വൃത്തിയാക്കി ഇട്ടിരുന്നു. ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന് ഞങ്ങളുടെ സാധനങ്ങളും കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ചെന്നത്. എല്ലാം അടുക്കി വച്ചിട്ട് ഞാൻ പോയി അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് അത്യാവശ്യം പാത്രങ്ങളും കുറച്ച് അരിയു പച്ചക്കറികളും ഒരു ഇൻഡക്ഷൻ കുക്കറും മറ്റും വാങ്ങി. തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ ഹൗസ് ഓണർ ആൻ്റിയും സഹായിക്കാൻ വന്നു. ഞാൻ അവരോട് ശ്യാമയുടെ അപകടത്തിൻ്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്ക് വിഷമമായി. “ഞങ്ങൾ ഇവിടെയുണ്ടല്ലോ കുട്ടീ, നീ പേടിക്കണ്ട” എന്ന് അവർ പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്കും ആശ്വാസം തോന്നി. ബാത്ത്റൂം ബെഡ്റൂമിൽ അറ്റാച്ച്ഡ് ആയിരുന്നു. ഹാളിൽ ഫർണിച്ചറുകൾ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. കിച്ചൺ ഹാളിൻ്റെ അരികിൽ ആയിരുന്നു. ഞാൻ നാല് ഫൈബർ കസേരകളും ഒരു ഫോൾഡിങ്ങ് ടേബിളും കൂടി വാങ്ങി. ഒരു ഫ്ലവർവേസ് കൂടി ടേബിളിൽ വച്ചപ്പോൾ മനസ്സിൽ എന്തോ ഒരു സന്തോഷം തോന്നി. അപ്പോളേയ്ക്കും പോക്കറ്റ് ഏതാണ്ട് കാലിയായി. ഇനി അടുത്ത മാസം നോക്കാം ബാക്കിയൊക്കെ എന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു.
രാവിലെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ സിന്ധു മേഡം വന്നപ്പോൽ ഞാൻ വാർഡിനു പുറത്ത് നിന്ന് മേഡത്തോട് കാര്യമൊക്കെ പറഞ്ഞു. അവർ എൻ്റെ കവിളിൽ കൈവച്ച് എൻ്റെ മുഖത്ത് കുറച്ച് സമയം നോക്കി നിന്നു. പിന്നെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എന്ത് പറയണം എന്ന് എനിക്കറിയില്ല കുട്ടീ, നീ അവളെ നോക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്. എന്ത് ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിലും ചോദിക്കണം” എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു. ശ്യാമയെ ഡിസ്ചാർജ്ജ് ചെയ്ത് വന്നപ്പോൾ ഉച്ച കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എല്ലാവരും അവിടന്ന് തന്നെ ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ചു. സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് ഒരു വീൽ ചെയർ
കിട്ടിയിരുന്നു. സിന്ധു മേഡവും സുകന്യയും ഞാനും ഡ്രൈവറും കൂടി വീൽ ചെയറോടെ ശ്യാമയെ വാനിൽ കയറ്റി. പിന്നിൽ ജനാലകൾ ഇല്ലാഞ്ഞതിനാൽ എങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായും ഇല്ല. വീടിൻ്റെ മുന്നിൽ നിർത്തി വാനിൻ്റെ വാതിൽ തുറന്നപ്പോളാണ് അവൾക്ക് സ്ഥലം മാറിയ കാര്യം മനസ്സിലായത്. വാനിൽ നിന്ന് ഇറക്കിയപ്പോൾ ശ്യാമ ആകെ അദ്ഭുതത്തിൽ ആയിരുന്നു. വീൽ ചെയർ ഞാൻ തന്നെ തള്ളി ശ്യാമയെ ഉള്ളിൽ കൊണ്ടുചെന്നു. ഹാളിൽ ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോൾ ശ്യാമയുടെ മുഖത്ത് സന്തോഷം തെളിഞ്ഞ് കാണാമായിരുന്നു. ഞാൻ തന്നെ അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് ചായയുണ്ടാക്കി എല്ലാവർക്കും കൊടുത്തു. ഹൗസ് ഓണർ ആൻ്റി, ശാരദ, ആ സമയത്ത് കുറച്ച് പലഹാരങ്ങളുമായി വന്നു. ഞാൻ സിന്ധു മേഡത്തെയും മറ്റും അവർക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി. അല്പസമയം സംസാരിച്ച് നിന്നിട്ട് എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞ് പോയി.
ശ്യാമയെ ബെഡ്റൂമിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആണ് ശാരദാൻ്റി ഒരു വാക്കറുമായി വരുന്നത്.
“ഇത് അമ്മയുടെ വാക്കർ ആണ്. അവിടെ രണ്ടെണ്ണമുണ്ട്. ശ്യാമയ്ക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കാനാവുന്നത് വരെ ഇത് ഇവിടെ ഇരുന്നോട്ടേ” എന്ന് പറഞ്ഞു. വാക്കർ കണ്ടയുടനെ ശ്യാമയ്ക്ക് അതിൽ നടക്കണമെന്നായി വാശി. “ഒരാഴ്ച കഴിയാതെ അതിനെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കണ്ട” എന്ന് ഞാനും പറഞ്ഞു. ശാരദാൻ്റി പോയപ്പോൾ ഞാൻ പോയി വാതിലടച്ച് വന്നു.
ശ്യാമ എൻ്റെ രണ്ട് കയ്യും പിടിച്ചു. പ്ലാസ്റ്ററിട്ട കൈ പൊക്കാൻ അവൾക്ക് വിഷമമുണ്ടെന്ന് തോന്നി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
“പല്ലൂ, നീ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇതെല്ലാം..”
“അതിനെപ്പറ്റിയൊന്നും ഇപ്പോ ചിന്തിക്കണ്ട, ധാരാളം സമയമുണ്ട്”
“താങ്ക്യു..”
“പോ ശ്യാമാ.. ഇത് നമ്മൾക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ, ഹോസ്റ്റൽ ഞാൻ വെക്കേറ്റ് ചെയ്തില്ല. ഏതായാലും ഈ മാസം വാടക കൊടുത്തതല്ലേ. ബാക്കി സാധനങ്ങൾ പോയി എടുത്ത് വരാം, നാളെയോ മറ്റോ”
ശ്യാമ എൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് വലിച്ചു. “ഉം?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“വാ എൻ്റെ മടിയിൽ ഇരിക്ക്”
“നിൻ്റെ കാലിൽ പ്ലാസ്റ്ററാണ്..”
“അതങ്ങ് താഴെയല്ലേ..”
“നിൻ്റെ കയ്യിലും”
“ഇങ്ങ് വാ പല്ലൂ..”, “ശ്യാമ എന്നെ വലിച്ച് അവളുടെ മടിയിൽ ഇരുത്തി. ഞാൻ അവൾക്ക് വേദനിക്കാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ മടിയിൽ ഇരുന്നു. അവൾ വലതുകൈ കൊണ്ട് എന്നെ ചുറ്റിപ്പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പിന്നെ എൻ്റെ ചുണ്ടിൽ ഉമ്മവച്ചു. എത്ര സമയം അങ്ങനെ ഇരുന്നെന്ന് എനിക്കറിയില്ല, ശ്യാമ എന്നെ വിളിച്ചു,
“പല്ലു”
“ഉം?”
“എനിക്ക് ഒന്ന് കുളിക്കണമായിരുന്നു. മൂന്ന് ദിവസമായി”
“വഴിയുണ്ടാക്കാം”
ഞാൻ പോയി ഹീറ്റർ ഓൺ ചെയ്ത് വന്നു. പിന്നെ ഒരു കസേര കൊണ്ടുപോയി ബാത്ത് റൂമിൽ ഇട്ടു. വീൽ ചെയർ ഡോറിനവിടെ വച്ചിട്ട് വാക്കർ എടുത്ത് കൊണ്ടുവന്നു. ശ്യാമ വലതുകാൽ കുത്തി എണീറ്റ് നിന്നു. അവൾ നിൽക്കാൻ ശരിക്ക് വിഷമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും വാക്കർ കൊണ്ട് അവൾ നിന്നു. ഞാൻ സഹായിച്ചപ്പോൾ അവൾ വാക്കർ കൊണ്ട് ബാത്ത്റൂമിൽ കടന്ന് അവിടെ ഇട്ട കസേരയിൽ ഇരുന്നു. ഞാൻ പ്ലാസ്റ്റിക്ക് കവർ കൊണ്ട് കാലിലെയും കയ്യിലെയും പ്ലാസ്റ്റർ മൂടി. നെറ്റിയിലെ ബാൻഡേജ് മാറ്റി ചെറിയ ഒരു പാച്ച് ആക്കിയിരുന്നു.
ഇടാൻ സൗകര്യത്തിന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് നൈറ്റി ആയിരുന്നു ശ്യാമയെ ഇടീച്ചത്. ഉള്ളിൽ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അഡൾട്ട് ഡയപ്പർ ഞാൻ ഊരിയെടുത്ത് ബിന്നിൽ ഇട്ട് വന്നപ്പോൾ ശ്യാമ വാക്കറിൽ എണീറ്റ് ടോയ്ലറ്റിൻ്റെ കമ്മോഡിൽ ഇരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു. ഞാൻ അവളുടെ ശ്രമം നോക്കി നിന്നു. ഒരു വിധം അവൾ അതിൽ ഇരുന്നപ്പോലാണ് എന്നെ കണ്ടത്.
“എനിക്ക് ഒന്ന് നോർമലായി മൂത്രമൊഴിക്കാൻ.. കൊതിയായി”
“ഒഴിക്ക്”
“നോക്കാതെ..”
“ഞാൻ കാണാത്തതൊന്നും അല്ലല്ലോ”
“അയ്യട, അതും പറഞ്ഞ് നീ നോക്കുമ്പോ എനിക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ പറ്റുമോ”
“അതിനെന്താ?”
“തിരിഞ്ഞ് നിക്ക്”
“ഓ ശരി”, ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു,
“വരുന്നില്ല”
“ഞാൻ പോണോ?”
“ഉം”
ഞാൻ ചിരിച്ചു. പിന്നെ പുറത്തിറങ്ങി. വാതിൽ ചാരി. കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൽ അവൾ വിളിച്ചു.
“വാ”
“ആശ്വാസമായോ?”
“ഉം”, അവൾ ചിരിച്ചു.
ശ്യാമയെ കസേരയിൽ ഇരുത്തി ഞാൻ അവളുടെ പ്ലാസ്റ്ററിട്ട കാൽ പൊക്കി വേറൊരു കസേരയിൽ ഇരുത്തി. ഇളം ചൂടുവെള്ളം അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഒഴിച്ചു. അവളുടെ മുലകളിലൂടെ വെള്ളം ഒഴുകിയിറങ്ങുന്നത് കണ്ട് ഞാനറിയാതെ ചുണ്ട് കടിച്ചുപോയി. അവൾ എൻ്റെ മുഖത്ത് തന്നെയാണ് നോക്കുന്നതെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് നാണം തോന്നി.
“വികലാംഗയായ പോലീസുദ്യോഗസ്ഥയെ ബലാൽസംഗം ചെയ്ത ക്രൂര പിടിയിൽ – മിക്കവാറും നാളത്തെ പത്രത്തിൽ കാണും”, അവൾ പറഞ്ഞു
“അയ്യടാ, കാലും കയ്യും സൈഡായി. എന്നാലും അഹങ്കാരം”
“മനുഷ്യരാകുമ്പോ കയ്യും കാലുമൊക്കെ ഒടിഞ്ഞെന്നൊക്കെ ഇരിക്കും”
“അതതേ. കൊതിപ്പിച്ച് വച്ച് വച്ച് അവസാനം ഹണിമൂൺ വന്നപ്പോ ഇരിക്കുന്ന ഇരിപ്പ് കണ്ടില്ലേ”
“അതുകൊണ്ട് എന്തൊക്കെ നടന്നു പല്ലൂ.. നമ്മൾ മാത്രമായില്ലേ ഇപ്പോ..”
