“അള്ളോ “!!!!! എന്നൊരു സൗണ്ട് കേട്ടാണ് ഞാൻ ബോധത്തിലേക്ക് വന്നത് , ഷിഫ എന്നെ കണ്ടിരിക്കുന്നു, ബ്രായും കൂട്ടി കൈകൾ നെഞ്ചിലേക്ക് പിണച്ചു പിടിച്ചിരിക്കുന്നു അവള്, അവൾക്കൊന്നും സംസാരിക്കാൻ ആവുന്നില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു , അനങ്ങാതെ നിന്ന് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ നടന്നു. തോർത്തുമുണ്ട് മാത്രമാണ് എന്റെയും അരയിലുള്ളത് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു ബാവ വ്യത്യാസം ഞാൻ കണ്ടു , അപ്പോഴേക്കും എൻറെ കൈകൾ ആ വയറിന് ചുറ്റി അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചിരുന്നു ഒരു ഞെരുക്കം അവളിൽ നിന്നും കേട്ടു രോമ രാജികൾ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്ന ആ പൊക്കിൾ ചുഴിയിൽ ഞാൻ കൈകൾ കൊണ്ട് തൊട്ടു , അവൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു
“സണ്ണി വേണ്ടാട്ടോ “! ഒരു നേരിയ ശബ്ദം ഉള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വന്നു ഞാൻ പതിയെ എൻറെ കൈകൾ ഉയർത്തി നെഞ്ചിൽ പിണച്ച അവളുടെ കൈകൾ കുറച്ചു ബലം പ്രയോഗിച്ച് എടുത്തു മാറ്റി “സണ്ണി….”” അവളിൽ നിന്നും ആ വിളി അലിഞ്ഞ് ഇല്ലാതായി, എൻറെ മുഖം പതുക്കെ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് ഇറക്കിവെച്ചു, എൻറെ നിശ്വാസങ്ങൾ കഴുത്തിലെ കുഞ്ഞുമുടികൾക്കിടയിലൂടെ കടന്നുപോയി , ഒരു ശില പോലെ അവൾ നിന്നു , പതിയെ എൻറെ കൈകളെ തുളുമ്പുന്ന നീർമാതളത്തിന്റെ കീഴെ വെച്ചു പതിയെ അവൾ കുഴഞ്ഞു എന്നിലെകമർന്നു, കണ്ണുകൾ ഊമ്പിയടിച്ച് എൻറെ നെഞ്ചിലേക്ക് തലയും ചാരി അവൾ നിന്നു. ഞാനും അത് ആസ്വദിച്ചു അവളെയും പുണർന്ന് ഞാൻ പതിയെ അവളുടെ കൈകളിൽ നിന്നും ആ ബ്രാ എടുത്ത് ആ മുയൽ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പൊതിഞ്ഞു എൻറെ വിരലുകൾ പതിയെ അവയുടെ സൈഡുകളിൽ തട്ടിത്തലോടുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ” ഒന്ന് നേരെ നിൽക്കെടി ,”!!! എന്നും പറഞ്ഞ് അവളെ മുന്നോട്ട് തള്ളി. എന്നിട്ട് ആ ബ്രായുടെ വള്ളി പുറകിൽ ലോക്ക് ചെയ്തു . “പോടാ തെണ്ടീ “എന്നു പറഞ്ഞു നാണം കൊണ്ട് ചുവന്ന മുഖവുമായി അവൾ എന്നെ മുറുകെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു , ഞാനും ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് അങ്ങനെ നിന്നു. ഞാൻ ചോദിച്ചു “നീ ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷിച്ചു അല്ലേ?!”””
” നീ പോടാ കുരങ്ങാ,!”” എന്നും പറഞ്ഞ് എൻറെ നെഞ്ചിലെ രോമത്തിൽ കടിച്ചു വലിച്ചു, ജീവൻ പോകുന്ന വേദനയിൽ നെഞ്ചിൽ കയ് അമർത്തിയപ്പോഴേക്കും അവൾ പിടഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റ് എന്നിൽ നിന്ന് അകന്നു ഓടി,
“നിന്നെ ഞാൻ എടുത്തോളാടി!!!!”””
” നീ പോടാ കാമഭ്രാന്താ”!!!! ഞാൻ നെഞ്ചിലെ വേദന തടവിക്കൊണ്ട കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു . ഒരു മിന്നായം പോലെ വീണ്ടും അവൾ ഓടി വന്ന് അവളുടെ ടോപ്പും പാന്റും കട്ടിലിന്റെ സൈഡിൽ വച്ചിരുന്നു അതും എടുത്ത് തിരികെ ഓടി , ഞാൻ പിടിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും കിട്ടിയില്ല .എനിക്ക് ചിരി വന്നു. ബ്രായും പാൻറ് മാത്രം ഇട്ട് ആണവൾ ഓടി വന്നത് അതുകൊണ്ട് ഒരു മിനിറ്റ് സ്റ്റക്ക് ആയതാണ് എനിക്ക് അവളെ പിടിക്കാൻ കഴിയാതെ പോയത്. ഞാൻ മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു”” ശരിയാക്കിത്തരാം നിന്നെ”” എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാനും ഡ്രസ്സ് ചെയ്തു തിരികെ ഹാളിൽ കടന്നപ്പോഴേക്കും അവളും മാറ്റി വന്നിരുന്നു. പെണ്ണ് മുഖത്ത് നോക്കുന്നില്ല , ഒരു കള്ളനാണം,
“” ഡി നാണിക്കുക ഒന്നും വേണ്ട, നമ്മൾ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും എല്ലാം കണ്ടിട്ടുണ്ട് അപ്പം സെയിം പിച്ച്,”” അല്ല പിന്നെ, ഹ ഹാ ഹാ,
“””നീ പോടാ , നീ പകരം വീട്ടിയതല്ലേ ?!!””
“അല്ലെടി ഞാൻ നിന്നെ ഒന്ന് പേടിപ്പിക്കാൻ വന്നതാ , അപ്പോയല്ലേ ഇത്,,”””
“ആ അത് വിട്,”” അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി,
ഇപ്പോ നമുക്ക് വേഗം പോവാം, അത് നമുക്ക് പിന്നെ ചർചിക്കാം
പിന്നെ ചർച്ഛികണ്ടാ , അവൾ കൈ കൂപ്പി, ആ വിഷയം അവിടെ വിട്ടു,പിന്നെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ബൈക്കും എടുത്ത് പോയി, ഹോസ്പിറ്റലിൽ എന്താണ് ഞങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്നത് എന്നറിയാതെ !!!!!!!
ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്തു മുകളിലോട്ട് കയറിയപ്പോൾ ജോൺസൺ സാറും മേരി ചേച്ചിയും ഷെഫിയും പ്രശാന്തും പിന്നെ ഞാൻ അറിയാത്ത രണ്ട് ചേച്ചിമാരും ഉണ്ട്, ഞാൻ പതിയെ ഷഫിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് “എന്തായി?!” എന്ന് ചോദിച്ചു “എല്ലാവരോടും ഇവിടെ നിൽക്കാൻ പറഞ്ഞു , ഇപ്പോൾ വിളിക്കും , “” ഞാനും ഷിഫയും അവരുടെ അടുത്തായി നിന്നു . ഒരു പത്തിരുപത് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞതാണ് ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് വന്നത്,
“” ഇപ്പോൾ ആള് കോൺഷ്യസ് ആണ് ,പക്ഷേ മെമ്മറി സ്റ്റബിൽ അല്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. കുറെ വർഷം മുൻപുള്ള കാര്യങ്ങളാണ് സംസാരിക്കുന്നത്. ഒരുപക്ഷേ ഞങ്ങൾക്ക് തോന്നിയതാവാം, അതാണ് നിങ്ങളെ വിളിപ്പിച്ചത് നിങ്ങളെല്ലാവരും ഒന്ന് അകത്തേക്ക് വരൂ.. അവർക്ക് ആരെയെങ്കിലും മനസ്സിലാവുന്നോ എന്ന് നോക്കാം, “..
അങ്ങനെ പതുക്കെ എല്ലാവരും അകത്തേക്ക് കടന്നു , മേടം കണ്ണുകൾ അടച്ചു കിടക്കുകയാണ്. തലയിൽ ഒരു കെട്ടുണ്ട് കാലിലും കൈകളിലും പ്ലാസ്റ്റർ ഉണ്ട് ഒരു കൈയിൽ എന്തെല്ലാമോ മരുന്നുകൾ കയറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു ഡോക്ടർ പതുക്കെ മേടത്തെ വിളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
“സെറീന ഇതാരൊക്കെ വന്നതെന്ന് നോക്കിക്കേ !! തൻറെ റിലേറ്റീവ്സും കൊലിക്സും എല്ലാം ആണ് ,””
സെറീന മാഡം ഇമകൾ പ്രയാസപ്പെട്ട് തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പരാജയപ്പെട്ട പോലെ ബെഡിലിട്ട് ഒന്നുകൂടി അമർന്നു, ഡോക്ടർ വീണ്ടും അവരുടെ മുഖത്ത് പതിയെ തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു ,ഇപ്രാവശ്യം ഫലം കണ്ടു കേട്ടോ . അവർ കണ്ണുകൾ പ്രയാസപ്പെട്ട് തുറന്നു. ഒന്ന് രണ്ടുവട്ടം മിഴികൾ തുറക്കുകയും അടക്കുകയും ചെയ്തു. ഡോക്ടർ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവരവിടെ നിൽക്കുന്ന ആളുകളെ ആണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കാണാമായിരുന്നു, കണ്ണുകൾ ഒരു സൈഡിൽ നിന്നും പതിയെ പതിയെ ഞങ്ങളിലേക്ക് അടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു ഷെഫി അവന് അടുത്ത് ഷിഫ അതുകഴിഞ്ഞാണ് ഞാൻ നിൽക്കുന്നത് . ഷെഫിയുടെ അടുത്ത് എത്തിയതും അവരുടെ കണ്ണുകൾ പൂർണ്ണ രൂപത്തിലോട്ടു വന്നു , മുഖത്ത് ദേഷ്യം തിളയ്ക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി , എന്തോ പറയാൻ ശ്രമിക്കുന്നു, പതിയെ ഡോക്ടർ ഷെഫിയെ അവിടെ നിന്നും മാറ്റാൻ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ എന്താണെന്ന് അറിയാതെ പകച്ചു നിൽക്കുകയാണ്. അവനെന്നെ കണ്ണുകൊണ്ട് “എന്താണ് ?!”” എന്ന് ചോദിച്ചു, ഞാൻ ചുമരുകൾ കുലുക്കി “എനിക്കറിയില്ല!” എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു, ഫിഫയിൽ ഒന്ന് തങ്ങി ആ കണ്ണുകൾ എൻറെ നേരെ തിരിഞ്ഞു എന്നെ കണ്ടതും ആ കണ്ണുകൾ വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ഒരിക്കൽകൂടെ അടച്ചു തുറന്നു, പിന്നെ ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ ധര ധരയായി ഒഴുകി , എല്ലാവരും അന്താളിച്ചു എന്നെയും അവരെയും നോക്കുന്നുണ്ട്, അവരുടെ ചുണ്ടുകൾ എന്തോ പറയാൻ വേണ്ടി വിതുമ്പുന്നു , പ്ലാസ്റ്റർ ഇടാത്ത കൈ എൻറെ നേരെ മാടി വിളിക്കുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി, എല്ലാവരും അന്തംവിട്ടു നിൽക്കുകയാണ് , “എൻറെ ജോർജ് ….’””””” “”എൻറെ ജോർജ് …”””” പതിയെ പതിയെ അവരുടെ ശബ്ദം മുറിയിൽ പ്രതിധ്വനിച്ചു , “ഇയാൾ മുന്നോട്ട് വരു,”!!! ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു ,
