അഭിജിത് വെഡ്സ് ഗാഥ
വിറക്കുന്ന കൈകളോടെയും അനിയന്ത്രിദമായി മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെയും ഞാനത് വായിച്ചു..
നാട്ടിലെ പ്രമാണിയുടെ മകനല്ലേ. അതോണ്ട് വീട്ടുകാർക്കും ഒക്കെയായിരിക്കും.. അല്ലേലും പണത്തിന്റെ മുകളിൽ ഒരു പരുന്തും പറക്കത്തില്ലല്ലോ.. നാട്ടിലെ ഒട്ടുമിക്ക ആളുകൾക്കും ഷണമുണ്ടായിട്ടും ഞാൻ അന്നേ ദിവസം പോയില്ല.. എന്നെ ഗാതേച്ചി ചോദിച്ചിരുന്നെന്ന് ചേട്ടൻ പറഞ്ഞപ്പോഴും പ്രേതേകിച്ചൊന്നും തോന്നിയില്ല…അങ്ങനെ ഗാഥായെന്ന അധ്യായം എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇനിയൊരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത വിധത്തിൽ അടഞ്ഞുവെന്ന് മനസ്സിലായി.. എനിക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ മാത്രമേ ഉണ്ടാകത്തുള്ളൂന്ന് തിരിച്ചറിഞ് പഠനത്തിലേക് എല്ലാ ശ്രെദ്ധയും കൊടുത്തു.
അവിടുന്ന് പിന്നെ അറിയാലോ ചെന്നൈയിലെ ഐ ടി കമ്പനിയിൽ പ്ലേസ്മെന്റ് വഴി ജോലി കിട്ടുകയും അരുണിനെയും മാടയും ധ്രുപത് റോഷൻ വിശ്വാകിനെയുമൊക്കെ പരിചയപെടുന്നതും ജോലി രാജി വച്ചതും നന്ദണ്ണൻ കൂടെ കൂട്ടുന്നതും അവിടെന്നുള്ള വളർച്ചയുമൊക്കെ…
പക്ഷെ അപ്പോഴും കുറഞ്ഞ വർഷങ്ങൾ കൊണ്ട് അവള് എനിക്ക് ചുറ്റും സൃഷ്ടിച്ചെടുത്ത ശൂന്യതയിൽ നിന്നെനിക്കൊരിക്കലും മോചനമുണ്ടായിരുന്നില്ല.. ചേച്ചി എനിക്ക് എന്റെ ആരുമല്ലാത്ത ആരോ ആയിരുന്നു.
:നീ ഇവിടെ തനിച്ചാണോ…ഇന്നലെ ഉണ്ടായിരുന്ന രണ്ട് പേരെവിടെ.
കസേരയിലിരുന്ന് എന്റെ കിടപ്പും നോക്കി ഇരിക്കായിരുന്ന ചേച്ചി ചോദിച്ചു.
:അവരാദ്യം ഇവിടെയായിരുന്നു പിന്നെ അവരെ കല്യാണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോ വീടുമാറി.. ഇടക്ക് ഒന്ന് കുടിക്കാൻ ഇത് പോലെ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരും.. ഇപ്പോ ഞാൻ തനിച്ചാണ്.
:ഓ.. അപ്പൊ എനിക്ക് താമസിക്കാൻ ഒരു ഇടമായി.
ചേച്ചി എന്തോ ലക്ക് കിട്ടിയ പോലെ ചിരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു.
അതിന് മനസ്സുകൊണ്ട് ഞാനും ചിരിച്ചു കൊടുത്തു.
:മുറിവ് നല്ലോണം ഉണ്ടോ
നെറ്റിയിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പായിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഈ പൂറിയിത് ഇപ്പോഴാണോ കണ്ടേ എന്ന് ചോദിക്കാൻ വന്നെങ്കിലും ചോദിച്ചില്ല.. അല്ലേൽ അങ്ങനെയങ്ങോട്ട് ചോദിക്കാൻ പറ്റുമോ…
:ആ ഒരു മൂന്നു നാല് സ്റ്റിച്ചുണ്ട്.
:നിന്റെ വീഴ്ച കണ്ടപ്പോ ഞാൻ ശെരിക്കും പേടിച്ചു…ആ ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്ന് മാറ്റാടാ കണ്ടിട്ട് തന്നെ എന്തക്കയോ പോലെ
:അതൊക്കെ മാറാ ചേച്ചി ഫുഡ്‌ കഴിക്ക്
ഇതിനിടക്ക് കൊണ്ട് വന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ കാര്യം ഞാനോർമിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
മുന്നിൽ കൊണ്ട് വച്ച ഭക്ഷണം കണ്ടം വഴി ഇരുന്ന് വിഴുങ്ങുന്നുണ്ട്.. ഇന്നലെ തൊട്ട് പട്ടിണിയാണെന്ന് തോന്നുന്നു.. എനിക്കാണേൽ ചവച്ചരയ്ക്കുമ്പോൾ തല വേദനയെടുക്കുന്നു.അത്‌ കൊണ്ട് അധികമെന്നും കഴിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..
എന്റെ ദോശയും കൂടെ ചേച്ചിടെ പാത്രത്തിലേക്ക് തട്ടി കൊടുത്ത്. കണ്ണു കൊണ്ട് കേറ്റികൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു.
അതിന് ബാസന്തി വായിൽ ചോറും നിറച്ച് ഇളിച്ച പോലെ ചേച്ചി ദോശയും കുത്തി നിറച്ച് നന്ദി സൂചകമായി ഇളിച്ചു.
പത്രം കഴുകി വയ്ക്കുമ്പോൾ ചേച്ചി വന്നു തടഞ്ഞു അത്‌ സ്വയം ഏറ്റെടുത്തു. തടയാൻ ഞാനും നിന്നില്ല. ഏറ്റെടുക്കാൻ ആരേലും മുന്നോട്ട് വരികയാണെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കണം. അല്ലാണ്ട് അവിടെ ഷോ ഇടാൻ നിൽക്കരുത്.. അതാണെന്റെ പോളിസി.. പ്രേത്യേകിച് ഗാതേച്ചി മുന്നോട്ട് വന്നാൽ.. .ഇനി ഞാനെന്തിനാ കിച്ചണിൽ നിൽകുന്നെ..കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് പോകാൻ നിൽകുമ്പോഴാണ് ചേച്ചിയുടെ തണുത്ത വിരലുകൾ എന്റെ കൈ തണ്ടയിൽ പിടി വീഴുന്നത്..എന്താണെന്നറിയാൻ തിരിഞ്ഞ് ചേച്ചിയുടെ നേരെ നോക്കി.
:എടാ നിനക്ക് ഞാൻ വന്നത് ബുന്ധിമുട്ടാണെന്നറിയാ.. പക്ഷെ എനിക്ക് പോകാൻ വേറെ ആരുമില്ലടാ.. എന്റെ ഗതി കേട് കൊണ്ടാണ്..
കണ്ണും നിറച്ച് ചേച്ചി മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോ എനിക്കെന്തോ പോലെയായി..
:ചേച്ചി വന്നതില് എനിക്കെന്ത് ബുന്ധിമുട്ട്.. അല്ലേൽ തന്നെ ഞാൻ ഇവിടെ തനിച്ചാ..
:അല്ല. എനിക്കറിയ.. നിനക്ക് വികാരങ്ങളെ ഒളിപ്പിക്കാൻ പറ്റത്തില്ല.. അത്‌ നിന്റെ മുഖത്ത് ഇങ്ങനെ മിന്നി മറഞ്ഞു നിൽക്കും.
:ഒന്ന് പോ ചേച്ചി…വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം കാണുകയല്ലേ അത്‌ കൊണ്ടായിരിക്കും.. അത്‌ ചേച്ചി വേറെയൊരു അർത്ഥത്തിൽ എടുക്കല്ലേ..
ഗാതേച്ചിയെ ചേർത്തു നിർത്തി ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊടുത്തു..എന്നോട് ഇതൊക്കെയല്ലേ ചെയ്യാൻ പറ്റുകയുള്ളു.
അല്ലേലും ഈ പെണ്ണുങ്ങളുടെ പ്രധാന ആയുധമാണല്ലോ ഇമോഷണൽ ബ്ലാക്ക്മൈലിങ്.. ആ അഗാഥ ഗർത്ഥത്തിലേക്ക് ഈയുള്ള ഞാനും വീണു.. അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇക്കാലമത്രയും സ്വരൂപിച്ചു വച്ചിരുന്ന വെറുപ്പും ദേഷ്യമൊക്കെ ഒരൊറ്റ കണ്ണുനീരിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതെയാവുമോ…
അന്നേരമാണ് കാളിങ് ബല്ല് അടിയുന്നത്. ഇതിപ്പോ ആരാ ഈ നേരത്ത്
:ഞാൻ നോക്കീട്ട് വരാ
ചേച്ചിയെ അവിടെ തനിച്ചാക്കിയിട്ട് വാതിലിന് നേരെ നടന്നു. അപ്പോഴും ബെല്ല് നിർത്താതെ ശബ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരിന്നു. കീ ഹോളിലൂടെ നോക്കിയപ്പോയുണ്ട് ഒരു കണ്ണ് അപ്പുറത്ത് നിന്ന് ഇങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കുന്നു…ഇതാരപ്പാ ഈ മാന്നേഴ്സില്ലാത്ത പൂണ്ടച്ചി..
വാതില് തുറന്നപ്പോഴുണ്ട് ആ പൂണ്ടച്ചി ഇളിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുന്നു.. വേറെയാര് അരുണ് .. ഇവിനെന്തിനാ ഇപ്പോ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നേ.. സ്വാതീടെ കൂടെ കറങ്ങാൻ പോയില്ലേ.
:എന്താണ് മൈരാ തുറക്കാനിത്ര താമസം..
കിതച്ചോണ്ട് വാതിൽ കട്ടിലിൽ ചാരി നിന്ന് അവൻ ചോദിച്ചു.
:ഞാൻ അടുക്കളയിലാരുന്നു.. എന്തെ ഇപ്പോ എഴുന്നള്ളിയെ.. സ്വാതി പുറത്താക്കിയോ.
:സ്വാതി അല്ല അണ്ടി…അടിച്ച കുപ്പിയും പൊട്ടിച്ച ഗ്ലാസ്സുമൊക്കെ ഒഴിവാക്കിയോ..
അവനെന്നെ ഉന്തി മാറ്റി അവിടെമൊത്തം കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് തിരഞ്ഞു
:അതൊക്കെ ഒഴിവാക്കി .. എന്താ കാര്യം.
:ഒന്നും പറയേണ്ട.. ഞാൻ നേരം വൈകാൻ കാരണം ഇന്നലത്തെ കുടി കൊണ്ടാണെന്ന് അവള്, നീ ബൈക്കീന്ന് വീണിട്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോയതായിരുന്നൂന്ന് അത്‌ കൊണ്ട് വൈകിയതാണെന്ന് ഞാനും.. അവസാനം അവള് പറഞ് അങ്ങനെയാണേൽ അവൾക്കും കൂടെ കാണണമെന്ന്.
:ആരേ കാണണന്ന്
:നിന്നെ അല്ലാണ്ടാരെ ..ആ കാറ് നിർത്തിയപ്പോ ഓടി കയറിയതാ ഞാൻ.. അവള് ഇപ്പോ കോണി കേറി വരും..നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് ആ സോഫയിൽ വയ്യാത്തത് പോലെ കിടന്നോ..ഷർട്ട്‌ മാറ്റാത്തത് ഏതായാലും നന്നായി. മുഖത്ത് കുറച്ച് ക്ഷീണമൊക്കെ വരുത്ത് ഞാനൊന്ന് മുള്ളിയിട്ട് വരാ.
അവനതും പറഞ് മുറിയിലെ ബാത്‌റൂമിലേക്ക് പോയി…
ഇനി അവൻ പറഞ്ഞ പോലെ കിടക്കണോ…ഏയ്.. അതിന്റെ ആവശ്യമൊന്നുമില്ല.. തലയിലൊരു മൂന്നു നാല് സ്റ്റിച്ചുണ്ടല്ലോ അത്‌ തന്നെ ദാരാളം.. അവൻ പോയ വഴിയിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുത്ത്‌ തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും സ്വാതി ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നു വന്നു.
