ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. സ്വാതിയുടെ പേരിലുണ്ടായിരുന്ന സമ്പാദ്യങ്ങൾ ഏകദേശം പൂർത്തിയായി തുടങ്ങി. അൻഷുലിന് അപകടമുണ്ടായിട്ട് ഇപ്പൊ 2 മാസത്തിലേറെയായി. അദ്ദേഹത്തിന് സംസാരിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നുവെങ്കിലും പിന്തുണയില്ലാതെ കിടക്കയിൽ നിന്ന് ഒന്നു എഴുന്നേൽക്കാൻ പോലും കഴിയുമായിരുന്നില്ല. അൻഷുലിന്റെ മരുന്നുകൾക്കു വേണ്ടി മാത്രം നല്ലൊരു ശതമാനം തുക ചെലവായി. തന്റെ ഭർത്താവിനെ എപ്പോഴും പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖത്തോടെ നോക്കി സ്വാതി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചെയ്തുവെങ്കിലും അവൾ ഉള്ളിൽ വളരെയധികം വിഷമിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ സാരികൾ ക്രമേണ പഴയതു പോലെ ആയി തുടങ്ങി. തനിക്കോ കുട്ടികൾക്കോ വേണ്ടി പുതിയ വസ്ത്രങ്ങൾ വാങ്ങാൻ പോലും അവൾക്ക് പണമില്ലായിരുന്നു.
ഒരു രാത്രി അവൾ കുറച്ചു അകലെയുള്ള പലചരക്ക് കടയിൽ നിന്ന് മടങ്ങുമ്പോൾ ഒരു ബൈക്ക് അവളുടെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു. അത് ജയരാജ് ആയിരുന്നു. അയാൾ അവളുടെ അടുത്ത് വന്ന് ആ ബൈക്കിൽ ഇരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു, അവളെ അവളുടെ അപ്പാർട്ട്മെന്റ് വരെ എത്തിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു.
പക്ഷെ സ്വാതി അയാളെ അവഗണിച്ച് തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്നാലും ജയരാജ് ബൈക്കിൽ നിന്നു ഇറങ്ങി അവളെ പിന്തുടരാൻ തുടങ്ങി. സ്വാതിയുടെ അരക്കെട്ട് അവളുടെ സാരിക്ക് കീഴിലൂടെ നടത്തിനൊത്തു ഒഴുകുന്ന കാഴ്ച കണ്ട് ജയരാജിനു നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലും അനക്കങ്ങൾ സംഭവിച്ചു തുടങ്ങി. സഹിക്കാൻ വയ്യാതെയായപ്പോൾ അൽപ്പം വേഗത്തിൽ നടന്നു അയാൾ സ്വാതിയുടെ കൈയ്യിൽ വളരെ പരുക്കനായി പിടിച്ചു. ഈ പ്രക്രിയയിൽ അവളുടെ ഒരു ഗ്ലാസ് വള പൊടിഞ്ഞു താഴെ വീണു. സ്വാതി പേടിച്ച് തിരിചിട്ട് അയാളോട് അവളെ വെറുതെ വിടണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ചു. അയാൾ പിടി വിട്ടു.
ജയരാജ്: സ്വാതി.. എന്നോടൊപ്പം വന്നാൽ മാത്രം മതി.. ഞാൻ മറ്റൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.
സ്വാതി: എന്തിനാ എന്നെ വെറുതെ ഇങ്ങനെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നെ? എന്നെ പോകാൻ അനുവദിക്കൂ.. എന്റെ മക്കൾ എന്നെ കാണാഞ്ഞു വീട്ടിൽ വിഷമിച്ചിരിക്കുകയാണ്.
ജയരാജ്: എന്തിന്.. അമ്മയുടെ പാൽ കുടികാത്തത് കൊണ്ടാണോ? (അവൻ മോശമായി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു)
സ്വാതി അതു കേട്ട് പ്രകോപിതയായി. അവളുടെ സമനില തെറ്റി.
സ്വാതി: നിങ്ങൾ പോകൂ.. അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇപ്പൊ നിലവിളിക്കും..
ജയരാജ്: നീ നില വിളിച്ചാലും എനിക്കൊന്നുമില്ല. എന്തായാലും ഞാൻ ഇനി നിന്നെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നില്ല. ഞാൻ പോകുന്നു.
ജയരാജ് അവളെ ഒന്നു കൂടി നോക്കിയിട്ട് തിരിച്ചോടി. എന്നിട്ട് ബൈക്കുമെടുത്ത് പോയി. സ്വാതി ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ട് അവളുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പാഞ്ഞു.
അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി. വളരെ അപമാനിക്കപ്പെട്ട പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്. അൻഷുൽ ഈ അവസ്ഥയിൽ അല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ജയരാജിന് ഒരിക്കലും അത്തരം വൃത്തികെട്ട ഭാഷ അവളോട്‌ സംസാരിക്കാൻ ധൈര്യമുണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. സ്വാതി അൻഷുലിന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. സാധാരണ അൻഷുൽ ഒറ്റയ്ക്കാണു ഉറങ്ങുന്നത്. കട്ടിൽ അല്പം ചെറുതായതു കൊണ്ടും അദ്ദേഹത്തിന് വയ്യാത്തത് കൊണ്ടും കട്ടിലിന്റെ പകുതിയിൽ കൂടുതൽ സ്ഥലം ആവശ്യമുണ്ട്. അവൾ പോയി അൻഷുലിന്റെ കൈ തൊട്ടു. അൻഷുൽ പതിയെ ഉണർന്നു.
സ്വാതി: അൻഷുൽ, എന്നെ ഒന്നു ഉമ്മ വെക്കാമോ..
അൻഷുൽ: അതെന്തിനാ പെട്ടെന്നിപ്പൊ?
സ്വാതി: പ്ലീസ്.. എനിക്കിപ്പോ വേണം..
അൻഷുൽ അവളുടെ അരയിൽ പതുക്കെ കൈകൾ ചുറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു. സ്വാതി കുനിഞ്ഞ് പതിയെ തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചു. അൻഷുലും അവളെ തിരിച്ചു ചുംബിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതികരണം അത്ര ആവേശകരമല്ലായിരുന്നു. അപകടത്തിന് ശേഷം ആദ്യമായാണ് അവർ രണ്ടു പേരും ഇതുപോലെ ചുംബിക്കുന്നത്. ഏകദേശം 2 മിനിറ്റ് അവർ അതു തുടർന്നു. കൂടുതലും സ്വാതിയാണ് നേതൃത്വം നൽകിയത്. പതിയെ അവളുടെ കൈ മനഃപൂര്വമല്ലാതെയാണെങ്കിലും അവന്റെ പാന്റിലേക്ക് എത്തുന്നു. പക്ഷേ അത് പഴയതു പോലെ കട്ടിയുള്ള അവസ്ഥയിൽ അല്ലെന്നുള്ളത് അവൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. അവൾ പണ്ട് ഒത്തിരി തവണ കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്ന അവിടം അന്നത്തെ പോലെ പൊങ്ങിനിൽക്കുന്നത് പോയിട്ട് അവിടെ അല്പം പോലും
കാഠിന്യത്തിന്റെ ഒരു അടയാളവുമില്ലായിരുന്നു.
സ്വാതി: എന്താണ് സംഭവിച്ചത് അൻഷുൽ? എന്താണ് പ്രശ്നം? ഞാൻ ശെരിയായി അല്ലേ ചുംബിച്ചത്?..
അൻഷുൽ: ഇല്ല സ്വാതി, ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല.
സ്വാതി കുറച്ചു നേരം കൂടി അൻഷുലിനെ ആഴത്തിൽ ചുംബിക്കുന്നു. എന്നാൽ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലെ സ്ഥിതി അതേപടി തുടരുന്നു. പരാജയപ്പെട്ടെന്നു മനസിലാക്കിയത് കൊണ്ട്, അവൾ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. എന്നിട്ട് സ്നേഹപൂർവ്വം അൻഷുലിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
സ്വാതി: ഞാൻ ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കാം..
അൻഷുൽ: ശെരി സ്വാതി..
സ്വാതി മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയതും അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി. എന്നാലും പണിപ്പെട്ട് അവളതു തുടച്ചു കളഞ്ഞു. അൻഷുലിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് എത്രത്തോളമാണെന്നു അവൾക്കറിയാം. പക്ഷേ ഇത്തരത്തിലുള്ള ജീവിതം നയിക്കുന്നതിൽ അവളുടെ മനസ്സിന്റെ ഒരു കോണിൽ തീർത്തും നിരാശ തോന്നി. അവൾ ദൈവത്തെ ശപിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. പക്ഷേ ദൈവം തനിക്കു തുണയുണ്ടെന്ന് അവൾക്കറിയാം. അതു കൊണ്ട് മുതിർന്നില്ല. അവൾ സ്വയം ചിന്തിച്ചു, ജയരാജ് ഉറപ്പായും അവളുടെ പിന്നിലുണ്ട്.. പക്ഷേ അവൾക്ക് അയാളോട് യാതൊരു വിധത്തിലുമുള്ള താൽപ്പര്യമില്ല.. അയാളെ കാണാൻ തന്നെ പക്കാ ഗുണ്ടയെപ്പോലെയാണ്.. എന്തിനാ അയാൾ തന്നെ ഇങ്ങനെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നത്.. പിന്നെ അവളുടെ മനസ്സ് തന്റെ വീട്ടു ചെലവുകളിലേക്ക് അലഞ്ഞുനടന്നു.. അടുത്ത മാസം ഇങ്ങനെ തന്നെ നിലനിർത്താൻ അവൾക്ക് എവിടെ നിന്ന് പണം ലഭിക്കും?.. സോണിയയുടെ ഫീസ്.. അൻഷുലിന്റെ മരുന്നുകൾ.. വീട്ടു വാടക.. ഒരു ജോലി ലഭിക്കാൻ അവൾ വളരെയധികം ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ അവൾക്ക് മാന്യമായ ഒരു ജോലിയും എവിടെയും ലഭിക്കുന്നില്ല. ദൈവം യാഥാർത്ഥമായും ഉണ്ടെങ്കിൽ തനിക്കു വേണ്ടി തീർച്ചയായും എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമെന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു.. ആ ദൈവം എന്റെ കുട്ടികളെ പട്ടിണിയിലാക്കില്ല. എല്ലാത്തിലുമുപരി, അവൾ ഇപ്പോഴും അൻഷുലിനെ ജീവനു തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്നു.. അങ്ങനെയങ്ങനെ അവളുടെ ചിന്തകൾ പോയി..
കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. സ്വാതിക്ക് ഇപ്പോൾ തന്റെ ബാങ്ക് അക്കൗണ്ടിൽ പണമൊന്നുമില്ല. അവസാന തിയതിക്ക് മുൻപ്‌ ഫീസ് അടക്കാൻ സോണിയയ്ക്ക് സ്കൂളിൽ നിന്ന് ഒരു നോട്ടീസ് ലഭിച്ചു. അടച്ചില്ലെങ്കിൽ അവൾ സ്കൂളിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകണം.
