ഉം..പണ്ടാണെങ്കിൽ രണ്ടടി കിട്ടണ്ട കേസാണ്. അന്ന കൊഞ്ചി.
മാം. വേണമെങ്കിൽ എന്നെയൊന്ന് രഹസ്യമായി തല്ലിക്കോളൂ… രാമു ശബ്ദംതാഴ്ത്തി.
ഓ! യൂ നോട്ടി മാൻ! അവരങ്ങിളകിപ്പോയി. രാമുവിന്റെ തോളിൽ, കയ്യിലിരുന്ന സ്കെയിൽ കൊണ്ടൊരടിയും കൊടുത്തിട്ട് തടിച്ച ചന്തികൾ ചലിപ്പിച്ചവർ നടന്നകന്നു.
രാമു കാറിന്റെ വാതിലു തുറന്നപ്പോൾ…ഹലോ യങ്ങ് മാൻ! അവന്റെയുള്ളിൽ ആ വിളി കുളിരുകോരിയിട്ടു…
ചാരു! അവൻ തിരിഞ്ഞു. ഒരോട്ടോയിൽ നിന്നുമിറങ്ങുന്ന ചെമ്മണ്ണിന്റെ നിറമുള്ള സാരിയും കടുത്ത ബ്രൗൺ നിറമുള്ള ബ്ലൗസും ധരിച്ച സുന്ദരിയായ ചാരു!
വർഷയുടെ ടീച്ചറിനെ കാണണം. സമയമുണ്ട്. എന്താണിവിടെ? എന്തായിരുന്നു ആ അന്നട്ടീച്ചറോടൊരു സ്വകാര്യം? ഓഫീസിലേക്കാണോ? ഒറ്റശ്വാസത്തിൽ മൂന്നു ചോദ്യങ്ങൾ!
രാമു ചിരിച്ചു. റിവേഴ്സ് ഓർഡറിൽ പറയാം. ഓഫീസിലേക്കാണ് പക്ഷേ വയറു കത്തുന്നു…. എന്തെങ്കിലും കഴിക്കണം. മനുവിന്റെ ഹെഡ്മിസ്റ്റ്രസ് അല്ലേ ആ ടീച്ചർ! അവനിന്നു വൈകി. ഞാൻ കുറ്റം ഏറ്റതാണ്. പിന്നെ മനു ഇവിടെ ഫസ്റ്റ് സ്റ്റാൻഡേർഡിലാണ്.
ചാരു മന്ദഹസിച്ചു.. പിന്നെ രാമുവിന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിടിച്ചു. എന്നാൽ വാ. ഇവിടടുത്ത് നല്ലൊരു കോഫീഷോപ്പുണ്ട്. അവളെപ്പോഴാണ് അടുത്തുവന്നത്? പിന്നെയും ആ ഗന്ധം….ഇലഞ്ഞിപ്പൂക്കൾ…ഉള്ളിലേക്ക് കയറുന്ന…. അവനൊന്നാടി. ചാരു അവന്റെ കൈവിട്ടു തോളിൽപ്പിടിച്ചു. രാമൂ! ഓക്കേ? അവന്റെ സ്ഥിതി കൂടുതൽ വഷളായിരുന്നു. കൈ പൊന്തിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ നനഞ്ഞുകുതിർന്ന കക്ഷത്തിൽ നിന്നുമുയർന്ന മണം അവനെയാകെപ്പൊതിഞ്ഞു. കാറിൽ ചാരിനിന്ന് കണ്ണുകളടച്ചവൻ ആ ഗന്ധമാസ്വദിച്ചു.
കണ്ണുകൾ തുറന്നപ്പോൾ ചാരു അവനോടു ചേർന്നു നിൽക്കുന്നു. മുന്നിൽ സ്കൂളിന്റെ ബസ്സു പാർക്കു ചെയ്തതു കാരണം ആർക്കുമങ്ങനെ അവരെക്കാണാൻ കഴിയില്ല. അവളുടെ വിരലുകൾ അവന്റെ മുഖത്തു പടർന്നു. അവളുടെ ചെറുതായി ഉരുമ്മുന്ന ശരീരം ആ മാർദ്ദവവും, മിനുപ്പും, ചൂടും അവനിലേക്ക് പകർന്നു.
രാമൂ…ആ സ്വരം നനുത്തതായിരുന്നു. ഷുഗർ ലോ ആയതാണ്. തല ചുറ്റുന്നുണ്ടോ?
അവൻ ചിരിച്ചു. ഏയ് ഒന്നുമില്ല. ഒരു സുന്ദരി അടുത്തുവന്നതിന്റെ എഫക്റ്റാണ്! ഒന്നുമാലോചിക്കാതെ അങ്ങു തട്ടിയതാണ്. മനസ്സുകൊണ്ടവൻ സ്വന്തം തലയിലൊന്നു മേടി.
ചാരുവൊന്നു ഞെട്ടി. അവളുടെ മുഖം തുടുത്തു. പിന്നെയവന്റെ ചിരിക്കുന്ന മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ഓ തമാശ പറഞ്ഞതാണല്ലേ! അവളൊന്നകന്നു മാറി.
ഇത്തവണ രാമുവാണവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചത്. ഊഷ്മളമായ തൊലി. ഇത്തിരി നനവുള്ളത്. അല്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്. അവൻ നേരെചൊവ്വേയങ്ങ് പറഞ്ഞു.
ചാരു അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ തിരതല്ലുന്ന വികാരങ്ങൾ സംവേദനശീലമുള്ള അവളുടെ മനസ്സു പിടിച്ചെടുത്തു. പെട്ടെന്നവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി. അവൾ മുഖം തിരിച്ചു.
ചാരു.. വരൂ… രാമു വണ്ടി ചുറ്റി ഇടത്തേ വാതിൽ തുറന്നുകൊടുത്തു. മെല്ലെ വണ്ടിയെടുത്തു…
എങ്ങോട്ടാണ് നമ്മൾ പോവുന്നത്?
നേരെ പോയി ആദ്യത്തെ ഇടത്തോട്ടുള്ള തിരിവ്. ബോർഡു കാണാം. അവൾ താഴ്ന്ന ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
പുളി മരങ്ങൾ തണലുവിരിച്ച , റോഡിൽ നിന്നും പിന്നിലേക്ക് മാറിയ ഓടിട്ട ഒരൊറ്റനിലക്കെട്ടിടം. അകത്തു പാർക്കുചെയ്യാൻ സ്ഥലവുമുണ്ട്.
അവർ വണ്ടിയിൽ നിന്നുമിറങ്ങി. രാമു ചുറ്റിലും നോക്കി. മനോഹരം. അവൻ പറഞ്ഞു.
എന്റെ സെലക്ഷനല്ലേ! എനിക്കറിയാം നിനക്കിഷ്ടാവൂന്ന്! നല്ല മൂഡിലേക്കു വന്ന ചാരു ഉൽസാഹത്തോടെ രാമുവിന്റെയൊപ്പം നടന്നു.
വരാന്തയിൽ നിലത്ത് ചൂടിവിരിച്ചിരുന്നു. പഴയ ഇരിക്കാൻ സുഖമുള്ള ചൂരൽക്കസേരകൾ. ഉള്ളിൽ ചട്ടികളിൽ വളരുന്ന ചെറിയ ചെടികൾ, ഓരോ ടേബിളിനും നൽകിയ മറവ് രാമു കൗതുകത്തോടെ നോക്കിക്കണ്ടു.
രാമൂ… ചാരുവെന്തോ പറയാനാഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും തൊപ്പിവെച്ച വെയിറ്റർ പ്രത്യക്ഷനായി.
എനിക്ക് ടോസ്റ്റും, ഓംലെറ്റും കോൺഫ്ലേക്സും… വിശന്നു വലഞ്ഞ രാമു പറഞ്ഞു. ചാരു? അവനവളെ നോക്കി.
എനിക്കൊരു പ്ലേറ്റ് മട്ടൻ കട്ലെറ്റ്. ഷെയർ ചെയ്യണം. ചാരു പറഞ്ഞു… ഓ, ഞാൻ റെഡി.. രാമു തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു. വെയിറ്റർ സ്ഥലം വിട്ടു.
ചാരുവെന്താ പറഞ്ഞുതുടങ്ങിയത്? രാമു ചാഞ്ഞിരുന്നു.
അത്…. അവളൊന്നു മടിച്ചു. പിന്നെ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു. ഞാൻ കൊറച്ചുനേരത്തെ രാമൂനെ നീയെന്നു വിളിച്ചില്ലേ? സോറി. അറിയാതെയാണ്.
ശരി. ഞാൻ ക്ഷമിച്ചേക്കാം. ഒരു കണ്ടീഷൻ. രാമു മന്ദഹസിച്ചു..
എന്താ? അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. ഞാനങ്ങോട്ടും അങ്ങനെ വിളിച്ചോട്ടെ? ആരുമില്ലെങ്കിൽ മാത്രം. അവൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചെങ്കിലും ചെറുതായി ചങ്കിടിപ്പു കൂടിയിരുന്നു.
ഓഹോ! ചാരു കണ്ണുകൾ കൂർപ്പിച്ചു ചാരിയിരുന്നു. നിനക്കെന്തു പ്രായമുണ്ട്?
മുപ്പത്. രാമു പറഞ്ഞു.
ചാരു മുന്നോട്ടാഞ്ഞു. തടിച്ച മുലകൾ മേശപ്പുറത്തമർന്നപ്പോൾ മോളിലോട്ടു തള്ളി… എന്തൊരു സ്വർണ്ണ നിറമാണ്! എന്റെ പ്രായമറിയാമോ? മുപ്പത്താറ്.
നല്ല പ്രായം! രാമു ചിരിച്ചു.
അയ്യട! ഇത്രേം മൂത്ത എന്നെ ചേച്ചീന്നാ വിളിക്കണ്ടേ. അവൾ കണ്ണുരുട്ടി.
അതങ്ങ് പള്ളീപ്പറഞ്ഞാ മതി! അവനവളുടെ കൈവിരലുകൾ തടവിലാക്കി.
രാമൂ! ചാരു കൈകൾ വലിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അവൻ വിട്ടില്ല.
ആരേലും കാണുമെടാ! അവൾ പറഞ്ഞു.
അതിനെന്താടീ! അവൻ ചിരിച്ചു… ചാരുവിന്റെ തടിച്ചുപിളർന്ന പൂറിൽ പെട്ടെന്നുറവ പൊട്ടി. അവളൊന്നു വിറച്ചു. കൈത്തണ്ടയിലെ കുനുകുനായുള്ള നനുത്ത രോമങ്ങൾ എഴുന്നു. അമ്മേ! അവളും അവന്റെ വിരലുകളിൽ അമർത്തി.
വെയിറ്ററിന്റെ ചുവടുകൾ അവരെയുണർത്തി. രണ്ടുപേരും തലതാഴ്ത്തിയിരുന്ന് ആഹാരം കഴിച്ചു.. എന്തോ കണ്ണുകളുയർത്താൻ മടിതോന്നി. വിശപ്പു വിഴുങ്ങിയ രാമു പ്ലേറ്റിലുള്ളതു മുഴുവനും വിഴുങ്ങുന്നതു വരെ തിന്നാനല്ലാതെ വായ്ക്ക് ഒരു പണിയും കൊടുത്തില്ല. കട്ലറ്റു കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ ചാരു ഒന്നു നോക്കി. അവന്റെ ആർത്തികണ്ട് അവൾക്ക് ചിരിവന്നു.
ദാ കഴിച്ചോളൂ! ആ പ്ലേറ്റും സ്പൂണും തിന്നണ്ട. അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കട്ലെറ്റിന്റെ പ്ലേറ്റവന്റെയടുത്തേക്ക് നീക്കിവെച്ചു.
കത്തലടങ്ങിയ രാമു ഞെട്ടി മുഖമുയർത്തി. അവനും ചിരിച്ചുപോയി. അവരുടെ ഇടയിലുണ്ടായിരുന്ന പിരിമുറുക്കം ഒന്നയഞ്ഞു…
വെശന്നാപ്പിന്നെ കണ്ണുകാണാതാവും. രാമു പറഞ്ഞു.
അതു ഞാൻ കണ്ടല്ലോ! ഒരു സ്പൂണെടുത്ത് അവന്റെ വിരലുകളിൽ ചുമ്മാതെ തട്ടിക്കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.
ഒരു കാപ്പീം ഒരു ചായേം. രാമു വെയിറ്ററോടു പറഞ്ഞു…
സ്വസ്ഥമായി അവർ പാനീയങ്ങൾ മൊത്തി.
പെട്ടെന്ന് അവൻെറ മൊബൈലിലൊരു മെസേജ്. ഓ! രാവിലെ പത്തിനു മീറ്റിങ്ങൊണ്ട്. ഒമ്പതായി. ഇറങ്ങാം. ബില്ലിന്റെ പൊറത്ത് കാശുവെച്ചിട്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.
ശരി… ചാരുവിനെ സ്കൂളിൽ തിരിച്ചിറക്കിയിട്ട് അവൻ തല നീട്ടി.
