🏹🏹വേട്ടക്കാരികള്‍ – 2🏹🏹അടിപൊളി  

ഇത്ത വല്ലാത്തൊരു ചിരിയോടെ കട്ടിലിന്റെ അടുത്തേക്ക്‌ വന്നു.

“…..അവരിനി സൂപ്പര്‍ മാര്‍ക്കറ്റിലൊക്കെ പോയി വരുമ്പോഴേക്കും കുറെ വൈകും. അത് വരെ അവിടെ തനിച്ചിരിക്കണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതിയാ ഇത്ത മോനെ ഇവിടെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തിയത്..!”

തലയില്‍ നിന്നും ഷാള്‍ മാറ്റി നീണ്ട് തിങ്ങിയ മുടിയൊന്നു കുടഞ്ഞശേഷം വാരിക്കെട്ടിക്കൊണ്ട് അവരെന്നെ ചുഴിഞ്ഞൊന്ന് നോക്കി.

“…എന്റെ കൂടെ കിടക്കാന്‍ നാണിക്ക്യോന്നും വേണ്ട…നിഷച്ചേച്ചിയെപ്പോലെ തന്നല്ലേ നിനക്ക് ഞാനും..!!”

കട്ടിലിന്റെ ക്രാസിയില്‍ ഒരു തലയണ വിലങ്ങനെ വച്ച ശേഷം അവരതിലേക്ക് ചാരിക്കിടന്നു.

ഞാന്‍ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ മിഴുങ്ങസ്യാന്നായിരുന്നു. അതേസമയം തന്നെ ചമ്മല്‍ അവര്‍ മനസ്സിലാക്കാതിരിക്കാനായി മുറിയൊക്കെ നോക്കി കാണുന്ന ഭാവത്തിലാണ് നില്‍പ്പും.

“വാ..ഇവിടെ ഇരിക്ക്..ചോദിക്കട്ടെ..!!”

അവര്‍ എന്റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ച് തൊട്ടടുത്തു ആ അരക്കെട്ടിനോട് ചേര്‍ന്ന് ഇരുത്തി.

എന്റെ തുടയില്‍ അവരുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ മാംസളത ഉരഞ്ഞമര്‍ന്നു. അനാവശ്യ ചിന്തകള്‍ മനസ്സിനെ വീണ്ടും തൊട്ടുണര്‍ത്തുകയാണ്.

“എന്താ ഇത്രയ്ക്ക് നാണം….ആദ്യായിട്ടാണോ ഒരു പെണ്ണിന്റെ അടുത്തു ഇരിക്കുന്നത്..?!”

കൂര്‍ത്ത ഒരു ചിരിയോടെ അവരെന്റെ കൈ ഒന്ന് ഞെരിച്ചു വിട്ടു.

“നാണമൊന്നുമില്ല..!!”

ഞാനൊരു പച്ചച്ചിരി ചിരിച്ചു.

“എന്നാപ്പറ….ഇനലെ രാത്രി എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിയത്..! ഇത്തയുടെ മുറിയിലേക്ക്..?!!”

ആ സ്വരം നന്നേ പതിഞ്ഞതായിരുന്നു. അര്‍ത്ഥവത്തായ ഒരു പുഞ്ചിരി ആ ചുണ്ടിന്റെ കോണില്‍ ഉദിച്ചുയര്‍ന്നു.

“അത്…പിന്നെ…ഇത്ത പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ…അവിടുന്ന് കാണാമെന്ന്‍..!”

ഞാനൊന്ന് പതറി.

“രാത്രി ആ നേരത്ത് തന്നെ നോക്കിയാലേ കാണൂ എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നോ..?!”

ഇപ്പോഴും അതേ ഭാവം.

എന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു. ഇവര്‍ വല്ലതും മനസ്സില്‍ വച്ചുകൊണ്ടാവുമോ ചോദിക്കുന്നത്.!

“സത്യം പറ..എന്നെ കാണാനല്ലേ നോക്കിയത്..?!”

ഇത്ത ഒരു കുസൃതിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വലതു കയ്യെടുത്ത് സ്വാഭാവികമായെന്നപോലെ എന്റെ തുടയില്‍ ഷോര്‍ട്ട്സിന് തൊട്ടു താഴെ വച്ചു.

“…പറയെടാ കുട്ടാ…ഇത്തയെ അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടായോ മോന്…!”

അവരുടെ ഒരു വിരല്‍ മെല്ലെ ഷോര്‍ട്ട്സിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നിരങ്ങിക്കയറുന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഒരു രോമാഞ്ചം‍ ദേഹമാസകലം മൂടിക്കൊണ്ട് തലയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.

“ഉം….!!!!”

ഞാന്‍ മെല്ലെ മൂളി.

( തുടരും)

+33

-8