🏹🏹വേട്ടക്കാരികള്‍ – 2🏹🏹അടിപൊളി  

അലസമായൊരു ഭാവത്തില്‍ മമ്മിയ്ക്ക് മറുപടി കൊടുക്കുമ്പോള്‍ ആന്റിയുടെ കണ്ണുകള്‍ എന്നില്‍ തറഞ്ഞു നില്‍പ്പായിരുന്നു.

ഞാനൊരു ചെറിയ പരുങ്ങലോടെ അടുത്തെത്തി.

“….ഒരു മാറ്റവുമില്ല…അന്ന് കണ്ടപോലെ തന്നെ…അല്ലേ ചേച്ചീ…!!”

റാബിയാന്റിയുടെ കണ്ണുകളില്‍ വല്ലാത്തൊരു അത്ഭുതഭാവം വിരിഞ്ഞു.

“വാ കേറ്…!!”

മമ്മി ഒരു ചിരിയോടെ സിറ്റൌട്ടിലേക്ക് കയറി.

എന്നെത്തന്നെ സാകൂതം നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ ആന്റിയും മമ്മിയ്ക്ക് പിന്നാലെ തിരിഞ്ഞു.

ഇവര്‍ എന്നെ മുമ്പ് എവിടെ വച്ചാണാവോ കണ്ടതെന്ന അതിശയത്തിലായിരുന്നു ഞാന്‍. ഓര്‍മ്മയിലൊന്നും ഈ മുഖം കയറി വരുന്നില്ല താനും..!

“ദേ..ഇതാണ് റാബിയാന്റി..ഞാന്‍ കാണിച്ചു തന്നിരുന്നില്ലേ…ദാ ആ വീട്..!!”

ചേച്ചി എന്റെ തോളില്‍ കയ്യിട്ടുകൊണ്ട് ആന്റിയുടെ വീടിനു നേരെ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഞാനൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഓര്‍മ്മയുണ്ടെന്ന് തലയാട്ടി.

“ആഹാ..അപ്പൊ എന്നെപ്പറ്റിയൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊടുത്ത് കഴിഞ്ഞോ..?”

ആന്റി ഒരു വശ്യമായ ചിരിയോടെ എന്നെനോക്കി.

“അത് കൊള്ളാം… ആന്റിയല്ലേ ഞങ്ങളുടെ ചങ്ക്..!”

പവിച്ചേച്ചി ഒരു കൊഞ്ചിക്കല്‍ പോലെ അവരുടെ മൂക്കിന്‍ തുമ്പില്‍ പിടിച്ചിളക്കി.

“ആന്റിയല്ല..കൂന്റി..!”

റാബിയാന്റി അനിഷ്ടം നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരിയോടെ ആ കൈ തട്ടിമാറ്റി.

“വന്നു കയറുമ്പോഴേക്കും തുടങ്ങിയോ രണ്ടും കൂടെ..!”

മമ്മി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വാതില്‍ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി.

‘ആന്റി’ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്‌ അവര്‍ക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെന്നും,ചേച്ചിയും അവരും തമ്മില്‍ കൂട്ടുകാരെപ്പോലെ ഊഷ്മളമായ ഒരു ബന്ധമുണ്ടെന്നും അവരുടെ ആ പെരുമാറ്റത്തിലൂടെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“മോനെന്നെ ആന്റി കൂന്റി എന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ടട്ടോ..ഇത്താന്നു വിളിച്ചാ മതി..!!”

സ്നേഹത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞ ഒരു നിര്‍ദ്ദേശമായിരുന്നു അത്. പക്ഷേ അപ്പോഴുള്ള അവരുടെ ആ നോട്ടം എന്റെ അന്തരാളം വരെ തുളഞ്ഞുകയറുന്നതായിരുന്നു.

“നിങ്ങള്‍ പരിചയപ്പെട്…ഞാന്‍ കാപ്പിയ്ക്ക് വെള്ളം വെക്കട്ടെ..!!”

മമ്മി നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞശേഷം അതേ വേഷത്തില്‍ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.

“ഓ..അവന്‍ ആദ്യം ഡ്രെസ്സൊക്കെ മാറട്ടെ ചേച്ചീ… ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ സമയമില്ലേ ഇനി…!”

റാബിത്ത എന്നെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്.

“ഞാനും ഒന്ന് ചേഞ്ച്‌ ചെയ്യട്ടെ..!!”

പവിച്ചേച്ചി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് സ്റ്റെയര്‍കേസിന് നേരെ നടന്നു.

റാബിത്തയുടെ വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകള്‍ അപ്പോഴും എന്നില്‍ത്തന്നെയായിരുന്നു. അതെനിക്കൊരു ഉള്‍പ്പുളകമൊക്കെ സമ്മാനിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഒരു സ്ത്രീ ഇങ്ങനെ പച്ചയ്ക്ക് നോക്കി നില്‍ക്കുന്നത്തിന്റെ ഒരു തിക്കുമുട്ടലായിരുന്നു കൂടുതല്‍.

ആ ഒരു ചൂളിപ്പോടെ ഞാനൊരു പുഞ്ചിരികൊണ്ട് അനുവാദം വാങ്ങി വേഗം തന്നെ റൂമിലേക്ക് കയറിക്കളഞ്ഞു.

വാതില്‍ ചാരിയതും അവരുടെ നോട്ടത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടതിന്റെ ആശ്വാസത്തില്‍ ഒരു ദീര്‍ഘനിശ്വാസം വിട്ടു.

എങ്കിലും അവരെ എനിക്ക് ശരിക്കങ്ങു പിടിച്ചുപോയിരുന്നു..! ആ കണ്ണുകളും മുഖവും ബോഡി ഷേപ്പുമൊക്കെ എവിടെയൊക്കെയോ ഒരു തരിപ്പ് ഉണര്‍ത്തുന്നുണ്ട്.

‘ജെല്ലിക്കെട്ട്’ സിനിമ കണ്ട സമയത്ത്‍ അതിലെ നായികയോട് വല്ലാത്തൊരു ആകര്‍ഷണീയത തോന്നിയിരുന്നു. അവളെക്കാള്‍ ഒരല്പംകൂടെ തടിയുണ്ടെങ്കിലും കാണാന്‍ അതുപോലെ തന്നെ ഉള്ളതുകൊണ്ടാവും റാബിത്തയോടും ആ ഒരിഷ്ടം തോന്നുന്നത്.

ഞാന്‍ ടീഷര്‍ട്ട് അഴിച്ചു കട്ടിലിന്റെ ക്രാസിയിലിട്ടു. ഒന്നൂടെ ഒന്ന് കുളിക്കണം. എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ വച്ച് ഒന്ന് വിയര്‍ത്തിരുന്നു. ഇത്തയുടെ അടുത്തേക്ക് ആ മണവുമായി ചെല്ലുന്നത് ശരിയല്ല. ഇമ്പ്രഷന്‍ കളയേണ്ടല്ലോ..

പുറത്തു മമ്മിയുടെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കാം. റാബിത്തയോട് എന്തോ പറയുകയാണ്‌.

ജീന്‍സിന്റെ ബട്ടനും സിബ്ബും അഴിക്കുമ്പോള്‍ ഒരുനിമിഷം അവിടേക്കൊന്നു ചെവി കൊടുത്തു. എന്നാല്‍ സംസാരം അത്ര വ്യക്തമല്ലായിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മമ്മിയുടെ മുറിയുടെ വാതില്‍ അടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. എന്റെ മുറിയോട് ചേര്‍ന്നായിരുന്നതിനാല്‍ ആ ശബ്ദം നല്ല പരിചിതമാണ്.

ഞാന്‍ വേഗം ജീന്‍സ് അഴിച്ചു മാറ്റി. വല്ലാത്തൊരു നിര്‍വൃതി..! മുറിയിലെ തണുത്ത അന്തരീക്ഷം കാലുകള്‍ക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഇക്കിളി സമ്മാനിക്കുന്നുണ്ട്.. ആ സുഖത്തില്‍ ഷഡ്ഡി കൂടെ അഴിക്കാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലായിരുന്നു. സ്ഥിരമായി അങ്ങനാണ്…ഷഡ്ഡി സ്വയം അലക്കുന്നത് മമ്മി സമ്മതിക്കില്ല. അഴിച്ചു ലോണ്ട്രി ബിന്നില്‍ ഇട്ടാമതിയെന്നു കര്‍ശന നിര്‍ദ്ദേശമുണ്ട്. അപ്പോപ്പിന്നെ ബാത്ത്റൂമില്‍ കൊണ്ടിട്ടു നനയ്ക്കണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതിയാണ് മുറിയില്‍ നിന്ന് തന്നെ അഴിച്ചു വെക്കാറ്.

പതിവുപോലെ ഷഡ്ഡി അഴിച്ചു തുടങ്ങിയതും പെട്ടെന്നാണ് ആരോ വാതില്‍ തള്ളിത്തുറന്ന് അകത്തേക്ക് വന്നത്.

ഞാനൊരു ഞെട്ടലോടെ മിന്നല്‍ വേഗത്തില്‍ ഷഡ്ഡി പൂര്‍വ്വസ്ഥിതിയിലേക്ക് വലിച്ചു കയറ്റി.

റാബിത്തയാണ്…!! ആ ഒറ്റനിമിഷംകൊണ്ട് ഞാന്‍ വിയര്‍ത്തുപോയിരുന്നു. അവര്‍ അങ്ങനങ്ങ് കയറി വരുമെന്ന ചിന്തയേയുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“ശ്ശൊ…മോന്‍ ഡ്രസ്സ്‌ മാറായിരുന്നോ..!!”

അബദ്ധത്തില്‍ കയറി വന്നതാണെന്ന് സമര്‍ഥിക്കുന്നതുപോലെയായിരുന്നു സ്വരമെങ്കിലും അത് വലിയൊരു കള്ളമാണെന്ന് ആ മുഖത്തെ ചിരി കാണിച്ചു തരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കട്ടിലിന്റെ ക്രാസിയില്‍ നിന്ന് ടീഷര്‍ട്ട് വലിച്ചെടുത്ത് ക്ഷണത്തില്‍ ഞാന്‍ മുന്‍വശം മൂടിപ്പിടിച്ചു. ചൂളിപ്പിടിച്ച ഒരു ചിരി മുഖത്തു വരുത്തിയെങ്കിലും അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ബദ്ധശ്രദ്ധനായിരുന്നു.

“….അയ്യേ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നാണിക്കുന്നേ..!!”

വാതില്‍ പഴയതുപോലെ ചാരിയശേഷം അവര്‍ അടുത്തു വന്നു.

“…….ഇത്തയുടെ മുന്നിലല്ലേ..അതൊന്നും സാരമില്ല..! ഞാന്‍ ഈ വീട്ടിലെ ഒരാളെപ്പോലെ തന്നാ…ദെ നോക്കിക്കേ…ഒരു നാണോം തോന്നണ്ട കേട്ടോ..!!”

അടുത്ത മുറിയില്‍ കേള്‍ക്കണ്ട എന്ന ചിന്തയില്‍ വളരെ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലാണ് അവര്‍ പറഞ്ഞത്.

“ഞാ…ഞാന്‍ കുളിക്കാന്‍..!”

ചമ്മലും പരിഭ്രമവും കാരണം ഞാന്‍ വിക്കിപ്പോയി.

“അപ്പൊ കുളിക്കാതാണോ എയര്‍പോര്‍ട്ടിലൊക്കെ‍ പോയത്..?!”

ആ ചിരിയില്‍ ഒരു കളിയാക്കലിന്റെ നിഴല്‍ പടര്‍ന്നു.

“അല്ല…അല്ല…അത് പിന്നെ..കുറച്ചു വിയര്‍ത്തപ്പോ..!”

“ആണോ..നോക്കട്ടെ..!!”

ഇത്ത ഒരു കുസൃതിയോടെ മുഖം എന്റെ നെഞ്ചിലേക്കടുപ്പിച്ചു.

കട്ടിലിന്റെ ക്രാസിയോടു ചാരി നിന്നിരുന്നതിനാല്‍ എനിക്ക് പിന്നോട്ട് മാറാനായില്ല.

“ഇതാണോ വിയര്‍പ്പു മണം..!”

മണം പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവര്‍ അതെ നില്‍പ്പില്‍ മുഖമുയര്‍ത്തി എന്നിലേക്ക് നോട്ടമെയ്തു.

+33

-8