ശരത്തിന്റെ അമ്മ – 6 16

ശരത്തിന്റെ അമ്മ 6

Sharathinte Amma Part 6 | Author : TBS

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]


 

പ്രിയപ്പെട്ട എന്റെ എല്ലാ വായനക്കാർക്കും നമസ്കാരം. കഥയുടെ മുൻഭാഗം കുറെ പേർ വായിച്ചു അതിൽ കുറച്ചു പേരൊക്കെ അഭിപ്രായം അറിയിക്കുകയും,ലൈക്കും ചെയ്തു അവർക്കെല്ലാം ആദ്യമേ നന്ദി അറിയിക്കുന്നു. മറ്റു ചിലർ വായിച്ചെങ്കിലും ഒരു പ്രതികരണവും ഉണ്ടായില്ല.

മുൻഭാഗത്തിന് പേജ് കുറഞ്ഞു പോയി എന്ന പരാതി പലരും പറയുകയുണ്ടായി അവരോട് എല്ലാവരോടും ഞാൻ പ്രത്യേകം ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. തുടർന്നു നിങ്ങളുടെ നല്ല സപ്പോർട്ട് വീണ്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ആരംഭിക്കുന്നു….
( പിറ്റേദിവസം രാവിലെ കണ്ണു തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ റോഷൻ ജോലിക്കാരനെയാണ് കാണുന്നത് )

ജോലിക്കാരൻ: ഞാൻ കുറെ നേരമായി വിളിക്കുന്നു. ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് എടുത്തുവച്ചിട്ടു നേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും കാണാതായപ്പോൾ വന്നു നോക്കിയതാണ്.
( റോഷൻ ബെഡിൽ നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ക്ഷീണവും കയ്യും, കാലിനും എല്ലാം ചെറിയ വേദനയും, ക്ഷീണവും അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു )

ജോലിക്കാരൻ: എഴുന്നേൽക്കേണ്ട ശരീരത്തിൽ നല്ല ചൂടുണ്ട് പനിയുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നത് ഞാൻ പോയി ചിറ്റപ്പനെ വിളിച്ചിട്ട് വരാം
( ഇതും പറഞ്ഞു ജോലിക്കാരൻ ചിറ്റപ്പനെയും വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്നു. കുറ്റപ്പൻ വന്നു നോക്കിയിട്ട് )

ചിറ്റപ്പൻ: എന്തു പറ്റിയെടാ പൊള്ളുന്ന ചൂടുണ്ടല്ലോ നിനക്ക്
റോഷൻ: സാരമില്ല ചിറ്റപ്പാ കുറച്ചു കഴിയുമ്പോൾ മാറിക്കോളും
ചിറ്റപ്പൻ: അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല ഞാൻ പോയി നമ്മുടെ അടുത്തുള്ള ക്ലിനിക്കിൽ ഡോക്ടറെ വിളിച്ചിട്ട് വരാം.
റോഷൻ: വേണ്ട ചിറ്റപ്പാ
ചിറ്റപ്പൻ: വേണം
( ഇതും പറഞ്ഞ് ചിറ്റപ്പൻ ക്ലിനിക്കിലെ ഡോക്ടറെയും 30 വയസ്സ് പ്രായമുള്ളവ സുന്ദരിയായ ഒരു നേഴ്സിനെയും കൂട്ടിയിട്ടു വന്നു.

ഡോക്ടർ ശരിക്കും റോഷിനെ പരിശോധിച്ചു. എന്നിട്ട് സിസ്റ്ററോട് ഗ്ലൂക്കോസും,ഇഞ്ചക്ഷനുംമറ്റു മരുന്നുകളും എല്ലാം ക്ലിനിക്കിലെ ഫാർമസിയിൽ പോയി എടുത്തു കൊണ്ടുവരാൻ വേണ്ടി സിസ്റ്ററെ പറഞ്ഞയച്ചു. സിസ്റ്റർ പോയ ശേഷം )
ഡോക്ടർ: പേടിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല ഇത് സാധാരണ കാലാവസ്ഥ മാറുമ്പോൾ ഉണ്ടാവുന്ന പനിയാണ്. ഇന്നലെ മഴ കൊണ്ടിരുന്നോ?
റോഷൻ : വരുന്ന വഴിക്ക് ചെറുതായിട്ട്
ഡോക്ടർ: തല നല്ലവണ്ണം തോർത്തിയിട്ടുണ്ടാവില്ല അല്ലേ?
( ഡോക്ടർ ചിറ്റപ്പനോട്)
ഡോക്ടർ: പനിയുടെ ചൂട് കൂടുതലാണ് അതാണ് ഈ ശരീര വേദനയും, ക്ഷീണവും ഒക്കെ പനി മാറുമ്പോൾ പൊയ്ക്കോളും. (അപ്പോഴേക്കും സിസ്റ്റർ മരുന്നുമായി എത്തിയിരുന്നു. ഡോക്ടർ ഇഞ്ചക്ഷൻ റോഷൻ നൽകി അപ്പോഴേക്കും സിസ്റ്റർ ഗ്ലൂക്കോസ് ബോട്ടിൽ ജനൽ കമ്പിയിൽ കെട്ടിവച്ച് അതിന്റെ ട്യൂബ് റോഷന്റെ കയ്യിൽ കണക്ട് ചെയ്തു അതിന്റെ സ്പീഡ് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു വച്ചു )
ചിറ്റപ്പൻ : ഇവന് ക്ലാസ്സ് ഉള്ളതാണ്
ഡോക്ടർ: ഇങ്ങനെ വയ്യാണ്ട് ഇരിക്കുന്ന ആൾ എങ്ങനെ ക്ലാസിന് പോകാനാ. ക്ലാസിൽ എല്ലാം രണ്ടുദിവസം റസ്റ്റ് എടുത്തു പനി മാറിയ ശേഷമേ പോകാൻ പറ്റു. അതുവരെ നല്ല റസ്റ്റ് ആണ് ആവശ്യം.
( ഡോക്ടർ സിസ്റ്ററോട് )
ഡോക്ടർ: ഗ്ലൂക്കോസ് തീരാൻ സമയമെടുക്കും സിസ്റ്റർ അതുവരെ ഇവിടെ നിൽക്കൂ ഗ്ലൂക്കോസ് തീർന്നശേഷം ക്ലിനിക്കിലോട്ട് വന്നാൽ മതി.
( ഇതും പറഞ്ഞ് ഡോക്ടർ പോയശേഷം ചിറ്റപ്പൻ റോഷനോട്)
ചിറ്റപ്പൻ : എന്നാൽ നീ റസ്റ്റ് എടുക്ക് ഞാൻ വീട്ടിൽ പോയിട്ട് വരാം.വരുമ്പോൾ ഭക്ഷണം അവിടെ നിന്ന് കൊണ്ടുവരാം ഇവിടെ ഉണ്ടാക്കേണ്ട
( ഇഞ്ചക്ഷനും, ഗ്ലൂക്കോസും എല്ലാം ശരീരത്തിൽ ചെറുതായി പിടിച്ചു തുടങ്ങിയതോടെ റോഷന് ചെറിയ ആശ്വാസം തോന്നിത്തുടങ്ങി അപ്പോഴായിരുന്നു ടേബിളിൽ ഇരിക്കുന്ന അവന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നത് ചിറ്റപ്പൻ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി )
ചിറ്റപ്പൻ : അരുൺ ആണ്
( ചിറ്റപ്പൻ ഫോണെടുത്ത് ലൗഡ് സ്പീക്കർ ഇട്ടു)
അരുൺ: എടാ കോപ്പേ, നീ ഇതെവിടെയാ? ഇന്നും ട്രാഫിക്കിൽ പെട്ടിരിക്കുക തന്നെയാണോ? അതെ ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർക്ക് നിന്നെ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ പ്രശ്നമാകും
( ഇത് കേട്ടതും സിസ്റ്റർ ചിരി അടക്കിപ്പിടിച്ച് റോഷനെ നോക്കി. റോഷൻ കണ്ണടച്ച് ഇടത്തോട്ട് നോക്കി കിടന്നു )
ചിറ്റപ്പൻ: ഞാൻ റോഷന്റെ ചിറ്റപ്പൻ ആണ്.
അരുൺ: അയ്യോ, സോറി ചിറ്റപ്പാ ഞാൻ റോഷൻ ആണെന്ന് കരുതി പറഞ്ഞതാ. അവൻ എന്തു പറ്റി?
ചിറ്റപ്പൻ : അവന് പനിയാണ് ഇവിടെ വീട്ടിൽ ചികിത്സയിലാണ് ഇനി രണ്ടു ദിവസം റസ്റ്റ് എടുത്ത് പനി മാറിയ ശേഷമേ ക്ലാസിൽ വരൂ
അരുൺ: എന്നാൽ ശരി ഞാൻ അവനെ സ്കൂളിൽ വരുമ്പോൾ കണ്ടോളാം
( ഫോൺ വച്ചശേഷം ചിറ്റപ്പൻ റോഷനോട് )
ചിറ്റപ്പൻ : നീ എന്താ പഠിക്കാൻ മോശമാണോ?ടീച്ചർ പ്രശ്നം ആകുമെന്നൊക്കെ പറയുന്നത് കേട്ടു
റോഷൻ : ചിറ്റപ്പാ അത് അവൻ എന്നെ പേടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറയുന്നതാണ് അല്ലാതെ ഒന്നുമില്ല .
( ചിറ്റപ്പൻ സിസ്റ്ററോട് )
ചിറ്റപ്പൻ : സിസ്റ്റർ ഒന്ന് നോക്കിക്കോണേ? ഇവനൊരു വളഞ്ഞ വിത്താ
സിസ്റ്റർ: ചേട്ടൻ പോയിട്ട് വന്നോളൂ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം ഞങ്ങൾ ഇങ്ങനത്തെ എത്ര പേഷ്യൻസിനെ ഡെയിലി കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതാണ്
( ചിറ്റപ്പൻ പോയ ശേഷം സിസ്റ്റർ ഒരു കസേര എടുത്തു റോഷന്റെ അടുത്തു വന്നിരുന്നു കൊണ്ട് മൊബൈലിൽ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. എന്നാൽ റോഷൻ സിസ്റ്റർ ശ്രദ്ധിക്കാതെ തന്നെ സിസ്റ്ററുടെ കൺമഷി എഴുതിയ കണ്ണുകളും, ചെറുതായി ലിപ്സ്റ്റിക് ഇട്ട ചുവന്ന ചുണ്ടുകളും എല്ലാം നോക്കി ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ടു സിസ്റ്ററോട് )
റോഷൻ :എന്താ പേര്?
( സിസ്റ്റർ മൊബൈൽ നിന്ന് ശ്രദ്ധ മാറ്റിക്കൊണ്ട് )
സിസ്റ്റർ: ക്ലാര
റോഷൻ : എന്നെ ഇതിനു മുമ്പ് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
സിസ്റ്റർ: കണ്ടിട്ടുണ്ട്
റോഷൻ:എങ്ങനെ?
സിസ്റ്റർ: ഞങ്ങളുടെ ക്ലിനിക്കിന് അടുത്തല്ലേ വീട് ബൈക്കിൽ പോകുമ്പോഴും, നടന്നു പോകുമ്പോഴും ഒക്കെകണ്ടിട്ടുണ്ട്.
റോഷൻ: ഓഹോ,എന്റെ തലയണ ഒന്ന് നേരെ ആക്കി താഴ്ത്തി വെച്ച് തരുമോ?
സിസ്റ്റർ: അതിനെന്താ.
( ഇതും പറഞ്ഞ് ക്ലാര സിസ്റ്റർ മൊബൈൽ ടേബിളിൽ തിരികെ വെച്ച് റോഷന്റെ തലയുടെ ഭാഗത്ത് ചെന് കുനിഞ്ഞതും ക്ലാര സിസ്റ്ററുടെ ഇരു പാൽക്കുടങ്ങളും റോഷന്റെ മുഖത്തിനെ ന്തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന അകലത്തിലെത്തി. സിസ്റ്റർ വലതു കൈ റോഷന്റെ തലയ്ക്കു പിന്നിലൂടെ കൊണ്ടുപോയി റോഷന്റെ തല ഉയർത്തിയതും വെള്ള സാരിയിലും,ബ്ലൗസിലും പൊതിഞ്ഞ് മുൻപോട്ട് തള്ളി കൂർത്തു നിൽക്കുന്ന ക്ലാര സിസ്റ്ററുടെ വലതുമുലയിൽ റോഷൻ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കൂർപ്പിച്ചു ചുംബിച്ചതും തികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമായി ആ ചുംബനത്തിൽ ക്ലാര സിസ്റ്ററുടെ ശരീരമാകെ മിന്നലേറ്റതുപോലെ വിറച്ചു ഏതാനും സെക്കൻഡുകൾക്ക് ശേഷം ഇടതുമുലയിലും റോഷൻ ചുംബിച്ചതും ക്ലാര സിസ്റ്ററുടെ വിറയിൽ കൂടി വന്നു. റോഷന്റെ ഉദ്ദേശം മനസ്സിലായ ക്ലാരി സിസ്റ്റർ ഇടതുകൈ കൊണ്ട് തലയണ താഴ്ത്തി നേരെയാക്കി വലതുകൈയിലുള്ള റോഷന്റെ തല നേരെ തലയിണയുടെ മേൽ ഇട്ടു കൊണ്ട് റോഷനെ രൂക്ഷമായി നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു )
റോഷൻ: താങ്ക്യൂ
( ക്ലാര സിസ്റ്റർ റോഷന്റെ നെറ്റിയിൽ കൈവച്ചുകൊണ്ട് നീട്ടി വളർത്തിയ നീല കളർ നെയിൽ പോളിഷ് ഇട്ട നഖങ്ങൾ ഉള്ള വെളുത്ത കൈവിരലുകൾ റോഷന്റെ തലമുടിക്കുള്ളിൽ കടത്തി തലോടിക്കൊണ്ട് )
സിസ്റ്റർ:ഡാ, വിളച്ചിൽ എടുക്കരുത്. വയ്യാണ്ട് കിടക്കുകയാണ് അത് ഓർമ്മ വേണം ഞാനൊരു നേഴ്സ് ആണ് ഞാൻ വിചാരിച്ചാൽ നിന്നെ ഇതുപോലെ ഈ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധം കിടത്താൻ പറ്റും.
( ഇതും പറഞ്ഞ് ക്ലാര സിസ്റ്റർ റോഷന്റെ ബോക്സറിന്റെ മുൻവശത്തോട്ട് നോക്കി. അവിടെ അത്യാവശ്യം നല്ല രീതിയിൽ മുഴച്ചു നിന്നിരുന്നു)
സിസ്റ്റർ: കുറച്ചു ജീവൻ വച്ച് തന്നപ്പോഴേക്കും അവൻ. നിന്റെ ചിറ്റപ്പൻ ഒന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വരട്ടെ.
റോഷൻ:സോറി, ആ സമയത്ത് അങ്ങനെ പറ്റിപ്പോയതാ
( ക്ലാര സിസ്റ്റർ റോഷന്റെ വാക്കുകൾ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ നേരെ ഗ്ലൂക്കോസിന്റെ സ്പീഡ് ലേശം കൂട്ടിവെച്ചു. അങ്ങനെ സമയം 11: 30 ആയപ്പോഴേക്കും ഗ്ലൂക്കോസ് കഴിഞ്ഞു. സിസ്റ്റർ അവന് കഴിക്കാനുള്ള മരുന്ന് എടുത്തു കൊടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും ചിറ്റപ്പൻ ഭക്ഷണവുമായി വന്നു)
ചിറ്റപ്പൻ: ഇപ്പോൾ എങ്ങനെയുണ്ട് സിസ്റ്റർ
സിസ്റ്റർ: പനി ഇപ്പോൾ കുറവുണ്ട് ബാക്കിയെല്ലാം ഡോക്ടർ പറയും
( ചിറ്റപ്പൻ റോഷനോട്)
ചിറ്റപ്പൻ : എന്നാൽ നീ ഭക്ഷണം എടുത്ത് കഴിക്ക് ഞാൻ സിസ്റ്ററെ കൊണ്ട് ആക്കി ഡോക്ടറെ കണ്ടിട്ട് വരാം.
( ചിറ്റപ്പൻ സിസ്റ്റർനോട് )
ചിറ്റപ്പൻ : എങ്കിൽ സിസ്റ്റർ വരൂ ഞാൻ ക്ലിനിക്കിൽ ആക്കി തരാം.
( ചിറ്റപ്പനോട് സിസ്റ്റർ എല്ലാം പറയുമോ എന്ന ഭയമായിരുന്നു റോഷന്റെ മനസ്സ് മുഴുവൻ.ചിറ്റപ്പൻ മുറിയിൽ നിന്ന് ആദ്യം പുറത്തിറങ്ങി ചിറ്റപ്പന് പുറകെ ഇറങ്ങാനിരുന്ന ക്ലാര സിസ്റ്ററുടെ കയ്യിൽ റോഷൻ പിടിച്ച് അവിടെ നിർത്തിക്കൊണ്ട് ചിറ്റപ്പൻ കാണാതെ)
റോഷൻ : ചിറ്റപ്പനോട് ഒന്നും പറയരുത് പ്ലീസ്
( ക്ലാര സിസ്റ്റർ ചെറുതായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും റോഷന്റെ തലമുടി തഴുകികൊണ്ട് )
സിസ്റ്റർ: ടേക്ക് റസ്റ്റ്, ബൈ
( ക്ലാര സിസ്റ്ററുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടും ചിരിയും, മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോൾ ചിറ്റപ്പനോട് ഒന്നും പറയില്ലെന്ന് റോഷന് ബോധ്യമായി )
റോഷൻ: ഹോ,ഇപ്പോൾ സമാധാനമായി
( ക്ലാര സിസ്റ്റർ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചിറ്റപ്പന്റെ കൂടെ പോയ ശേഷം റോഷൻ എഴുന്നേറ്റ് ബ്രഷ് ചെയ്ത് ചിറ്റപ്പൻ കൊണ്ടുവന്ന ഭക്ഷണം എടുത്ത് കഴിച്ചു. ബോറടി മാറ്റാൻ വേണ്ടി ടേബിളിൽ നിന്ന് ഫോണെടുത്ത് നെറ്റ് ഓൺ ചെയ്ത് ബെഡിൽ ചാരിയിരുന്നു കൊണ്ട് നോക്കുകയായിരുന്നു അപ്പോഴാണ് ഐശ്വര്യ ഓൺലൈൻ ഉള്ളത് കണ്ടത്. ഒരു മിനിറ്റ് ആലോചിച്ചതിനു ശേഷം റോഷൻ ആദ്യ മെസ്സേജ് അയച്ചു)
റോഷൻ: ഹലോ, ഐശ്വര്യ ചേച്ചി ഇത് ഞാനാണ് റോഷൻ.
( മെസ്സേജ് കണ്ടതും ഐശ്വര്യ അത് റോഷനാണെന്ന് ഉറപ്പിക്കാൻ റോഷന്റെ ഡിപി പിക്ചർ നോക്കി ഉറപ്പുവരുത്തിയതിനു ശേഷം )
ഐശ്വര്യ: ഇതാണോ റോഷന്റെ നമ്പർ?
റോഷൻ : അതെ, ഐശ്വര്യ ചേച്ചി
ഐശ്വര്യ: റോഷൻ എങ്ങനെയാ ഈ സമയത്ത് ഓൺലൈനിൽ? റോഷന് ഇതെവിടെയാ ക്ലാസിൽ അല്ലേ? നിന്നോടൊപ്പം ശരത്ത് ഉണ്ടോ?
റോഷൻ: ഐശ്വര്യ ചേച്ചി ഓരോന്നായി നിർത്തി നിർത്തി ചോദിക്ക് എല്ലാംകൂടി ഒന്നിച്ച് ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ കുഴഞ്ഞു പോകും
ഐശ്വര്യ: ഞാൻ റോഷനെ തികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമായി ക്ലാസ് ടൈമിൽ ഓൺലൈനിൽ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാത്തൊരു അതിശയത്തിന്റെ പുറത്ത് എല്ലാം കൂടി ചോദിച്ചതാ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *