കാറിൽ നിന്നും ഇരുണ്ട് തടിച്ചു പൊക്കമുള്ളയൊരാളും കൂടെ ഒരു മുടി നീതി വളര്‍ത്തിയ ഒരാളുമുണ്ടായിരുന്നു.. വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി മുകളിലത്തെ നിലയിലെത്തി…ആ വീടിനുള്ളിൽ ബെഡ്റൂമുകൾ എല്ലാം നന്നായിത്തന്നെ ഇരുന്നിരുന്നു ..അവയില്‍ അടഞ്ഞുകിടന്നിരുന്ന ഒരു മുറിയുടെ മുന്നിലെത്തി അതിൽ തട്ടി വിളിച്ചു
ഒരു ഷൊർട്‌സ് മാത്രം ഇട്ടുകൊണ്ട് മുപ്പതിനടുത്ത് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്നൊരാൾ വന്ന് കതക് തുറന്നിട്ട് കതകിന്‍റെ പടിയിൽ കൈ മുട്ടൂന്നിനിന്നു
പുറത്ത് നിന്നവരില്‍ പോക്കമുള്ളവന്‍ അയാളോടായി “തീർന്നില്ല….ജീവനുണ്ട് പക്ഷെ എഴുന്നേൽക്കാൻ കുറച്ചു നാള് പിടിക്കുമെന്ന അറിഞ്ഞത്…”
“ഫക്ക്!!!..നിന്നോടൊക്കെ തീർക്കാൻ അല്ലേടാ പറഞ്ഞത്” അയാൾ നിന്ന് ചീറി
അവർ ഭയന്ന് ഒരടി പിറകോട്ട് നിന്നുപോയി
“അവനാ ഹോസ്പിറ്റലിൽ… നിന്ന് …..ഇറങ്ങുന്ന ….അന്ന് ഞങ്ങൾ തീർത്തോളം സാർ..” അവരിൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു
“തീർക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ തീർക്കണം കെട്ടോടാ പോർക്കുകളെ…അല്ലാതെ പറി പറഞ്ഞോണ്ട് എന്‍റെയടുത്തോട്ട് വന്നേക്കരുത്..”അയാൾ വീണ്ടും നിന്ന് ചീറി
അതും പറഞ്ഞയാൾ കതക് വലിച്ചടച്ച് അകത്തേക്ക് പോയി..
അവിടുന്ന് തിരിഞ്ഞു നടന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി അവരുടെ വണ്ടിയിൽ കയറി..
“എടാ…ദിനേശാ…ആ നായിന്‍റെ മോന്‍റെ ചാട്ടം കണ്ടോ..അവന്‍റെ തന്ത പോലും ഇങ്ങനെ നമ്മളോട് കൊണച്ച വർത്തമാനം പറഞ്ഞിട്ടില്ല…പൂറനെ വെട്ടികീറാനൊള്ള തൊലിപ്പ ആ പുണ്ടച്ചി മോന്‍ കാണിച്ചത്… പിന്നെ കൊറച്ച് കാശ് വന്ന് കേറുവല്ലോയെന്ന് കരുതിയിട്ടാ…”
“അണ്ണാ……ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ…?”ദിനേശന്‍ അയാളോട് ചോദിച്ചു
“ആ പറയ്…”
“അണ്ണാ…നമ്മക്ക് ഇവനെയങ്ങ് കാച്ചിയാലോ…നമ്മടെ പിള്ളേർക്ക് കൂടെ കൊറച്ച് കാശ് കിട്ടിയ അവന്മാരും നമ്മടെ കൂടെ നിക്കും…നമ്മളൊക്കെ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ കിടന്ന് നക്കാപ്പിച്ചക്ക് ഇവന്‍റെയൊക്കെ ആട്ടും തുപ്പും കേക്കണതെന്തിനാ അണ്ണാ..നമ്മക്ക് തമിഴ്നാട് പിടിക്കാം അവിടെ നമ്മടെ സെന്തിലണ്ണനൊണ്ടല്ലോ അങ്ങേര് പണ്ടേ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചതാ..ഇപ്പൊ അങ്ങേര് എങ്ങനെയാ ജീവിക്കുന്നെന്ന് അണ്ണനറിയാലോ…”
“എടാ ദിനേശാ…ഞാനിത് പണ്ടേ ആലോചിച്ചതാടാ പക്ഷെ അന്നതിന് പറ്റിയ സാഹചര്യം അല്ലായിരുന്നു….ഇവന്‍റെ തന്തപ്പടിയില്ലേ അങ്ങേർക്ക് ആവതൊള്ളപ്പോ പത്തുപൈസ തരാതെ പട്ടിയെ പോലെ കൊണ്ടു നടന്ന കാശൊണ്ടാക്കിയതാ…ഇപ്പൊ ഇതിന് പറ്റിയ അവസരവാ…തീർക്കുമ്പോ ഇവനേം ഇവന്‍റെ അനിയൻ ആ തന്തയ്ക്ക് പെറക്കാത്തവനേം ഒരുമിച്ചു തീർക്കണം..” ശിവൻ പറഞ്ഞു
“ഹരിയാണോ അണ്ണാ…”
“അതേടാ അവനേം കൂടെ തീർക്കണം…രണ്ടു മക്കളും തീരണം!!! ഇങ്ങനൊരടി കിട്ടിയാ അങ്ങേര് നേരെ നിക്കത്തില്ല…പക്ഷെ എല്ലാം വ്യക്തമായ പ്ലാനിങ് വേണമെട..നമ്മടെ പിള്ളേരൊക്കെ ഇപ്പൊ ഒപ്പം നിക്കും…പിള്ളേർക്കും ഇവമ്മാരെ കണ്ടൂടാതായി….നമ്മക്ക് ആലോജിക്കാടാ നീയിപ്പോ വണ്ടിയെട് പോയി രണ്ടെണ്ണം അടിക്കണം ഇല്ലേ ഇന്നൊറക്കം വരത്തില്ല…” ശിവൻ അത് പറഞ്ഞു സീറ്റിൽ ചായ്‍ഞ്ഞിരുന്നു
“അണ്ണാ നമ്മള് മറ്റവനെ തട്ടിയിട്ടിട്ട് വന്നവഴിക്ക് ഒരുത്തൻ നമ്മടെ മുന്നില് വന്ന് പെടച്ചടിച്ച് വീണില്ലേ..അവൻ ചത്ത് കാണുവോ?..” ദിനേശൻ ശിവനോടായി ചോദിച്ചു
“എനിക്കെങ്ങനെ അറിയാനാ…അവൻ ചത്താ നമക്കെന്നാ…നീ ഒന്ന് വണ്ടിയെടുത്തേടാ…ദിനേശെ..”
ദിനേശൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് വണ്ടി എടുത്തു..
ആ കാർ വേഗത്തിൽ മെയിൻ റോഡിലേക്ക് കേറി പാഞ്ഞു പോയി.
.
.
.
.
.
.
ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആറാം ദിവസം പകൽ
കണ്ണിലേക്ക് വെളിച്ചം അരിച്ചു കയറുമ്പോലെ..ശരീരമാകെ വേദന..തലക്ക് വലിയൊരു ഭാരം കയറ്റി വെച്ചിരിക്കുന്നപോലെ ഇടത് കാല് അനക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല…
ഞാൻ പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു ആകെ മരുന്നിന്‍റെ ഗന്ധം..ഹോസ്പിറ്റൽ മുറിയിലാണെന്ന് മനസ്സിലായി അധികമായി കണ്ണും തുറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.. അടുത്തായി വലതുവശം ബെഡിൽ തലവെച്ച് ആരോ ഉറങ്ങുന്നുണ്ട്….ശ്രീ….ശ്രീയാണ്..അപ്പുറത്ത് അമ്മമാർ രണ്ടുപേരും കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് ഉറങ്ങുന്നുണ്ട്…. ഞാൻ കാരണം നേരെ ചുവ്വേ ഉറങ്ങാൻ പോലും പറ്റിക്കാണില്ല…
അച്ഛന്മാരെ രണ്ടുപേരെയും അവിടെ കണ്ടില്ല..
ഇടത് തോളിൽ വലിയ കെട്ടുണ്ട് വലതു കൈ അവിടിവിടെയായി മരുന്ന് വെച്ച് ഡ്രെസ്സ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്..
ഞാൻ പതിയെ വലത് കൈ എടുത്ത് ശ്രീയുടെ തലയിലൂടെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു…”പാവം പെണ്ണ്!!..”
പതിയെ ഞാൻ അവളെ മുടിയുടെ തലോടികൊണ്ടിരുന്നു…നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു അവൾ
അപ്പോഴാണ് റൂം തുറന്ന് അച്ഛൻ അകത്തേക്ക് വന്നത്
ഉണർന്നിരിക്കുന്ന എന്നെ അച്ഛൻ കണ്ടു
വേഗം എന്‍റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്ന് എന്‍റെ മുടിയിലൂടെ കൈകൾ ഓടിച്ചിട്ട് നെറുകയിൽ ഒരു ചെറിയൊരു ഉമ്മ തന്നു..സാധാരണ അങ്ങനൊരു രീതി അച്ഛന്‍റെ അടുത്തു നിന്നും ഉണ്ടാവാറില്ല…ഇതിപ്പോ ജീവനോടെ തിരികെ കിട്ടിയതിന്റെ സന്തോഷമാവും…
“അച്ഛാ…എത്ര… ദിവസമായി..ഇവിടെ..?”
“ഇന്ന് കൂടെ കൂട്ടി ആറ് ദിവസം…ഡോക്ടർ പറഞ്ഞിരുന്നു മരുന്നിന്‍റെ സെഡേഷൻ കൂടി ആണെന്ന്…”അച്ഛൻ എന്നോടായി പറഞ്ഞിട്ട് അമ്മയെ ഉണർത്താനായി പോയപ്പോൾ
ആരേം ഉണർത്തണ്ട അവര് ഉറങ്ങട്ടെയെന്ന് അച്ഛനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു
അപ്പോഴേക്കും ചെറിയ ഒരു ഞരക്കത്തോടെ ശ്രീ ഉണർന്നു..അവൾ പതിയെ കണ്ണു തുറന്നപ്പോ അവളുടെ മുടിയിൽ തഴുകി ഇരിക്കുന്ന എന്നെയാണ് കണ്ടത്..
അവൾ ഞെട്ടിപിടഞ്ഞ് എണീറ്റ് “അഭീ…!!!!” എന്ന് വിളിച്ച് എന്നെ അവൾ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു….
പെട്ടെന്നുള്ള നീക്കം ആയതിനാൽ എനിക്ക് ശരീരം അല്പം വേദനിച്ചുവെങ്കിലും ജീവനായി കാണുന്നവരെ ഹൃദയത്തോട് ചേർത്ത് നിർത്തുമ്പോ എന്ത് വേദനയും നമ്മൾ മറക്കുമെന്ന് പറയുന്നതെത്ര സത്യമാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയ നിമിഷങ്ങൾ…നെഞ്ചിലവളുടെ കണ്ണുനീരിന്‍റെ നനവ് അറിഞ്ഞപ്പോ പതിയെ ആ പാറി പറന്നു നടക്കുന്ന ആ മുടിയിഴകളിൽ തഴുകി..
“ശ്രീ….എന്താപ്പോ നീ കരയാനുമ്മേണ്ടി ണ്ടായെ…ഞാൻ ചത്തിട്ടില്ലടി…”
അത് പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി എന്നെ നോക്കി ആ മുഖത്ത് ദേഷ്യം നിറച്ച്..”ദേ അനാവശ്യം പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ വയ്യാണ്ടിരിയ്ക്കാ ന്നൊന്നും ഞാൻ നോക്കില്ലാട്ടോ…”
ഇതിനിടയ്ക്ക് അച്ഛൻ അമ്മയെ ഉണർത്തിയിരുന്നു..കൂടെ ജാനിയമ്മയും ഉണർന്നു..ഞാൻ ഉണർന്നിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അവരോടി എന്‍റെയടുത്ത് വന്നെന്നെ രണ്ടമ്മമാരും ഉമ്മകൾ തരാൻ തുടങ്ങി..എന്‍റെ മാതാശ്രീ..കരഞ്ഞു കുളമാക്കിയിട്ടുണ്ട്…
“എന്‍റെയമ്മേ…എന്തിനായിങ്ങനെ കരയണേ….?” മരുന്നിന്‍റെ ക്ഷീണം നന്നായി ശരീരത്തിന് അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ട് എന്‍റെ ശബ്ദത്തിന് തീരെ ബലമുണ്ടായിരുന്നില്ല…
ഒരു വശത്ത് അമ്മയും മറുവശത്തായി ജാനിയമ്മയും നിൽപ്പുണ്ട്..ഞാൻ നോക്കിയപ്പോ ജാനിയമ്മയുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു..
