.” ജാനിയമ്മ അവരുടെ വിഷമം എന്നോടയി പറഞ്ഞു
പക്ഷെ യഥാർഥ ശ്രീയെ ഇന്നുവരെ ഞാനൊഴികെ മറ്റാരും കണ്ടിട്ടില്ല..ധൈര്യവും തന്‍റെടവും , എന്നെക്കാൾ എന്തിനും തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാൻ കഴിവുള്ള പെണ്ണാണവൾ… വീട്ടിൽ കൊച്ചുകുട്ടിയാണ്..ഞങ്ങളുടെ കുറുമ്പിയായി കളിച്ച് ചിരിച്ച് എല്ലാവരുടെയും സ്നേഹം പിടിച്ചുപറ്റി നിൽക്കുന്ന കുട്ടിത്തം മാത്രം നിറഞ്ഞ ശ്രീ…പക്ഷെ അവളിങ്ങനെയൊന്നുമല്ലെന്ന് വിളിച്ചു പറയാൻ എന്നെക്കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞില്ല…ജാനിയമ്മ പറയുന്നത് മാത്രം കേട്ട് ഞാൻ ആഹാരം കഴിച്ചു…
“…അവളെക്കാൾ നന്നായി കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ അഭിമോനാവുമെന്ന് തോന്നിയത്കൊണ്ടാ ഇപ്പൊ മോനോടിത് ഞാൻ പറഞ്ഞത്….ആദ്യം രണ്ടുപേരും ഒന്ന് സെറ്റിൽ ആവണം രണ്ടുപേരും സ്വയം കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ പ്രാപ്തരാവണം..ഒരു ജോലിയൊക്കെ ആവുമ്പോ താനെ കാര്യപ്രാപ്തി ഉണ്ടാവും…..”
ജാനിയമ്മ ഒന്ന് നിർത്തി വീണ്ടും പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
“..മോനെ ഇന്നലെ ജാനിയമ്മ മോനോട് അല്പം ദേഷ്യത്തിലാണ് പെരുമാറിയത് എന്ന് ജാനിയമ്മക്ക് അറിയാം പക്ഷെ ഉള്ളിലെ ആദി കൊണ്ടാ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു പോയത്…” ജാനിയമ്മ അത് പറഞ്ഞപ്പോ അതിന്റെ കാരണം മനസ്സിലാവാതെ ജാനിയമ്മയെ നോക്കി
“..നീ അവളുടെ കൂടെ കൂടുമ്പോ നീയും അവളെ പോലെ കൊച്ചുകുട്ടിയായി മാറുമ്പോലെ…കുട്ടിത്തം മാത്രമുള്ള നിങ്ങൾ ഒരുമിച്ചെങ്ങനെ ജീവിക്കുമെന്ന് ചിന്തിച്ചപ്പോഴുള്ളൊരു ഭയം…ഇതുപോലെ കളിചിരി മാത്രമായി നടന്നവരാ ഞാനും കൃഷ്ണേട്ടനും..ഞങ്ങൾ പിന്നീടൊരുപാട് കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വന്നു ജീവിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോ…ഇനി നിങ്ങളും അങ്ങനെ അവരുത് എന്നൊരു ആഗ്രഹമുണ്ടെനിക്ക് അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാണ് ട്ടോ…പിന്നെ പ്രേമിക്കണ്ട എന്നൊന്നും ഞാൻ പറയുന്നില്ല പക്ഷെ മുന്നോട്ടുള്ള നിങ്ങൾക്കൊരു ജീവിതമുണ്ട് അത് മറക്കാതിയിരുന്നാൽ മതി…പിന്നെ അവളെങ്ങും പോണില്ലലോ നിന്‍റെ കയ്യെത്തും ദൂരെ തന്നെയല്ലേ ഉള്ളത്..” അത്രയും പറഞ്ഞു ജാനിയമ്മ എന്നോട് ആഹാരം കഴിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് തിരികെ പൊയ്
“ശെരിയാണ് അവളെന്‍റെ പെണ്ണാണ്.. കയ്യെത്തുംദൂരെ അവളുള്ളപ്പോൾ ഞാനെന്തിന് കൂടുതൽ ചിന്തിക്കണം…ആരെയും ആശ്രയിക്കാതെ നിക്കാൻ കെല്പുള്ളപ്പോൾ വന്ന് പെണ്ണ് ചോദിച്ചാലെ എനിക്കൊരു വിലയുണ്ടാവുള്ളൂ…”ജാനിയമ്മ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെല്ലാം മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചിരുന്നിട്ടു,ആഹാരം കഴിച്ചു ഞാൻ എണീറ്റു.
.
.
.
.
.
.
എനിക്ക് ഒരു ബൈക്കും ശ്രീക്ക് ഒരു സ്കൂട്ടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും ഏതെങ്കിലും ഒരു വണ്ടിയിലായിരിക്കും ഞങ്ങൾ പോവാറുള്ളത്..ഇന്നിപ്പോ അവൾ സ്കൂട്ടിയുമായി പോയതിനാൽ എന്റെ വണ്ടിയുമെടുത്ത് ഞാൻ കോളേജിലെത്തി..വണ്ടിയൊതുക്കി പാർക്കിങ്ങിൽ വെച്ച് ക്ലാസിലേക്ക് ഞാൻ നടന്നു ആദ്യത്തെ ഹവർ കഴിഞ്ഞുള്ള ബ്രേക്ക് ആയിരുന്നു അപ്പോഴേക്കും …കോളേജ് ഓഫീസിന് മുന്നിലൂടെവേണം എന്റെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകാൻ..അവിടുത്തെ വരാന്തയിലൂടെ ഞാൻ നടന്നു കുറച്ചെത്തിയപ്പോ എനിക്ക് എതിരെയായി ശ്രീ കൂടെ വേറെ ഏതൊരു ആണുമുണ്ടായിരുന്നു…ആദ്യം മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും ഒന്നുകൂടി നോക്കിയപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ സീനിയർ ആയിരുന്ന സന്ദീപ് ആയിരുന്നുവെന്ന് മനസ്സിലായി…അന്നേരമത് എനിക്ക് തീരെ പിടിച്ചില്ല
“ഈ…നാറിയുടെ പഠിത്തം കഴിഞ്ഞതല്ലേ പിന്നെന്ത് മൈരാ ഇവനിവിടെ.പരിപാടി…”ഞാൻ സ്വയം പിറുപിറുത്തു…
..
..
..
ഈ സന്ദീപ് കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് ശ്രീയുടെ പിറകെ നടന്നിരുന്നു അതിന് മാന്യമായി ശ്രീ ഒഴിവാക്കി വിടുകയും ചെയ്തതാണ്..പിന്നീടാണ് ഞാന്‍ ഈ വിവരം അറിയുന്നത്..എന്നെ വെറുതെ അരിശം കേറ്റിക്കണ്ടല്ലോ എന്നോര്‍ത്താണ് പറയതെയിരുന്നതെന്ന് ശ്രീ പിന്നീടെന്നോട് പറഞ്ഞു… ഇവന്‍ പാസ്സ്ഔട്ട് ആയപ്പോ അവളോട്‌ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയിരിക്കാം എന്നുപറഞ്ഞ് ആണ് അവൻ പോയത് അന്നുമുതലേ അവനിട്ട് ഒന്ന് പൊട്ടിക്കണമെന്ന് മനസ്സില്‍ കണക്ക് കൂട്ടിവെച്ചിരുന്നു..
രണ്ടുപേരും എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് വരികയാണ് ഞാൻ അവരെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ തന്നെ നടന്നേക്കാം എന്നു കരുതി നടത്തത്തിന്‍റെ വേഗത കൂട്ടി..അവരുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ
“ഹേയ് അഭിനവ്!!!” ആ പുളുന്താൻ എന്നെ കണ്ടയുടനെ വിളിച്ചു
“ഓ ഈ കാലന് എന്തിന്‍റെ കടിയാണോ ന്തോ..” മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട്
“ഹാ..ഹലോ..സന്ദീപ് ഏട്ടൻ…കണ്ടില്ല ട്ടാ..അതാ..” ഞാൻ മോന്തായത്തിൽ ഒട്ടിച്ചു വെച്ച ചിരി കുറച്ചൂടെ വലിച്ചുനീട്ടി അവനോട് പറഞ്ഞു
“ആഹാ അതെന്ത് പറച്ചിലാടോ ഇത്രേം പൊക്കം ഉള്ള എന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലന്നോ..” സന്ദീപിന്റെ ചളി
“ശ്രദ്ധിക്കാൻ എന്തോന്നാ മൈരേ നീ അമിതാഭ് ബച്ചനോ…”എന്ന് ചോദിക്കാൻ ആയിരുന്നു മനസ്സ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും അത് പറയാതെ…” സോറി ഞാൻ ആദ്യത്തെ ഹവർ മിസ്സ് ആക്കി അതിന്റെ ധൃതിയിൽ അങ്ങു പോയതാ..” എന്ന് ഞാൻ തട്ടിവിട്ടു
അപ്പോഴും എന്നെ നോക്കിയിട്ട് വേറെ എങ്ങോട്ടോ ശ്രദ്ധ തിരിച്ച് നിക്കുകയാണ് ശ്രീ…
ജാഡ കാണിക്കുകയാണ് പെണ്ണ് എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി…എങ്കിപിന്നെ ആ ജാഡയും ഇട്ടവൾ അവിടെ നിക്കട്ടെ എന്ന് ഞാനും കരുതി സന്ദീപ് പറയുന്നത് താത്പര്യമില്ലെങ്കിലും കേട്ട് ഞാൻ നിന്നും
“ഞാൻ ഇവിടെ ഒരവിശ്യത്തിനു വന്നതാണ്…അപ്പോഴാ ശ്രീയെ കണ്ടത് ക്യാന്റീനിലേക്ക് പോവുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ ആ വഴി പോകാൻ ഇറങ്ങുകയായിരുന്നു…” സന്ദീപ് അവളെ ശ്രീയെന്ന് വിളിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോ എനിക്കെന്‍റെ പെരുവിരലുമുതൽ പെരുത്ത് കയറി..
അവളെ കോളേജിൽ എല്ലാവരും ലച്ചു എന്നോ ശ്രീലക്ഷ്മി എന്നോ ആണ് വിളിക്കാറ് ഞാൻ മാത്രമേ ശ്രീയെന്ന് വിളിക്കാറുള്ളൂ..
ഞാൻ ദേഷ്യം കടിച്ചുപിടിച്ച് തന്നെ അവനോട് ചിരിച്ചു കാട്ടി അവനോട് ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞ് ശ്രീയെ ഒട്ടും ഗൗനിക്കാതെ നടന്നു..ഇതൊക്കെ എന്നെ നന്നായി ദേഷ്യപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടെന്ന് ശ്രീയ്ക്ക് മനസ്സിലുണ്ടായികാണണം, പക്ഷെ ഞാന്‍ അവളിലേക്ക് ഒരിക്കല്‍പോലും നോട്ടം വിട്ടില്ല
അങ്ങനെ പോയാൽ ശ്രീയെന്നെ നോക്കി ദേഷ്യപ്പെടുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നതിനാൽ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ തന്നെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയി ക്ലാസ്സിൽ ചെന്ന് കേറി സ്ഥിരം സീറ്റിലേക്ക് തന്നെ വന്നിരുന്നു ക്ലാസ് തുടങ്ങാൻ ഇനീം 2 മിനിറ്റ് ഉണ്ട്…ആ പീരിയഡ് എലക്റ്റീവ് ആയതിനാൽ അധികമാരും ആ കോഴ്സ് എടുക്കാത്തതിനാലും ക്ലാസ്സിൽ അധികം പിള്ളേരില്ല…എടുത്തവരിൽ ആൺപിള്ളേര് വളരെ കുറവും അവമ്മരാണേൽ ആസ്ഥാന പഠിപ്പികളും…ഇതൊക്കെ കൊണ്ട് ഞാനൊറ്റക്ക് ഒരു ബെഞ്ചിൽ മാറി ഇരുന്നു ശ്രീയുംഞാനും എലക്റ്റീവ് ആയിട്ട് ഇതാണ് എടുത്തിരിക്കുന്നത് പക്ഷെ ബെല്ല് അടിക്കാൻ സമയമായിട്ടും അവളെ കണ്ടില്ല
ക്ലാസ്റൂമിലെ ഏകദേശം നടുക്കായി വരുന്ന ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന് വാതിൽക്കലേക്ക് അവളെയും പ്രതീക്ഷിച്ച് നോക്കിയിരിക്കുമ്പോഴാണ് എന്റെ വലതുവശത്ത് അങ്ങേയറ്റം ആരോ വന്ന് ഇരുന്നതായി തോന്നി.. ആരെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോയില്ല…കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പഠിപ്പിക്കാൻ മിസ്സ് കേറി വന്നെങ്കിലും..ശ്രീയിതുവരെ എത്തിയില്ല..
