അനുപല്ലവി – 2

വീട്ടിലേക്കു പോണോടീ… അവൾ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു….

എന്തെ എന്നായാലും ഞാൻ പോവണ്ടേ… ഞാൻ ഇന്ന് പോകുവാ.. ബാക്കിയൊക്കെ പിന്നല്ലേ…എല്ലാം വരുന്നിടത്തു വെച്ചു കാണം

**** ***** ***** **** ***** ***** *****

എന്താ നിധി ഒരു സങ്കടം…

അജുവും നിധിയും കോളേജിന്റെ ക്യാന്റീനിലേ ഒരു കോർണർ ടേബിളിൽ ആയിരുന്നു…അജു MCA യ്കും നിധി അതെ കോളേജിൽ BBA യ്കും പഠിക്കുന്നു..

ഇരുവശത്തും ആയി ഇരുന്ന അവരുടെ ഇടം കൈ പരസ്പരം കൊരുത്തു പിടിച്ചിരുന്നു

ഒന്നുമില്ല അജുവേട്ടാ….ചേച്ചിയുടെ കാര്യം ആലോചിച്ചിട്ട…

ചേച്ചിക്കെന്താ പ്രശ്നം.. അജു ചോദിച്ചു..

ചേച്ചി പിന്നെം വീട്ടീന്നിറങ്ങി പോയി.. അച്ഛനോട് വഴക്കിട്ടിട്ട്.. അമ്മ വിളിച്ചിരുന്നു..

നിന്റെ ചേച്ചിക്കെന്താ ഇത്ര പ്രശ്നം…
എന്റെ തറവാട്ടിൽ പെണ്ണുങ്ങൾക്കൊന്നും വോയിസ്‌ ഇല്ല അജുവേട്ടാ.. അച്ഛനും അമ്മാവനും പറയുന്നത് കേൾക്കണം…തിരിച്ചു ഒന്നും പറയാൻ പാടില്ല.. പാവം എന്റെ ചേച്ചി ഒരുപാട് അടി കൊണ്ടിട്ടുണ്ട്… ചെറുപ്പം തൊട്ടു.. ചെറുപ്പത്തിൽ ഞങ്ങൾ കാണിക്കുന്ന കുസൃതികൾക്കു പോലും ചേച്ചിയാണ് അടി കൊള്ളാറുള്ളത്…തറവാട്ടിൽ അച്ഛനോട് എതിർത്തു സംസാരിക്കാൻ തന്റേടം കാട്ടിയിട്ടുള്ളതും ചേച്ചി മാത്രം ആണ്‌..

അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തുന്നതിനു മുന്നേ അജു ചോദിച്ചു

നിന്റെ അച്ഛൻ ആരാ ഹിറ്റ്ലറോ അതോ മുസ്സോളിനിയോ..

ഞാൻ നോക്കീട്ടു അവരൊക്കെ എത്ര പാവങ്ങള.. അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ നിസ്സഹായത അജുവിന്റെ ഉള്ളിലെവിടോ ഒരു നോവ് കോറിയിട്ടു..

മൂഡ് മാറ്റാൻ എന്നോണം ചോദിച്ചു

അപ്പോ നിന്നെ എനിക്ക് കിട്ടണേൽ ഒരു മൂന്നാം ലോക മഹായുദ്ധം വേണ്ടി വരുവോ….

അതൊക്കെ പോട്ടെ.. ഇപ്പൊ എന്താ പ്രശ്നം..

അച്ഛൻ ചേച്ചിയുടെ കല്യാണം നിശ്ചയിച്ചു എന്നു…

അതിനെന്താ..

ചേച്ചിക്ക് വേറെ ലൗവർ ഉണ്ടോ..?

അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ എനിക്കറിയില്ല…

അതെന്താ ചേച്ചിയുടെ സുന്ദരി മണിയല്ലേ ഇത്.. ചേച്ചി പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ.. അവളുടെ കവിളിൽ നുള്ളി കൊണ്ടാണ് അജു ചോദിച്ചത്….

ചേച്ചി എനിക്ക് അമ്മയെപോലെയാ….ഒരു കണക്കിന് പറഞ്ഞാൽ എന്നെ അമ്മയേക്കാൾ നോക്കിയത് ചേച്ചിയാ അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇങ്ങനുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചേച്ചിയോട് ചോദിക്കാൻ എനിക്ക് പേടിയാ…

പക്ഷെ ചേച്ചിയുടെ ഡയറി ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. അതിലെ ചില വരികൾ കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ചേച്ചിക് ആരോടോ ഇഷ്ടം ആണെന്ന്…

ഡയറിയോ..

ഹ്മ്മ് ഇതാ… നിധി ബാഗിനുള്ളിൽ നിന്നും ഒരു ഡയറി എടുത്തു പുറത്തേക് വെച്ചു…

അജു അതെടുത്തു….
ചുവന്ന പുറം ചട്ടയിൽ സ്വർണ നൂലിൽ തീർത്ത കൊക്കുരുമ്മി ഇരിക്കുന്ന രണ്ട് ഇണ കുരുവികൾ…

അജു അതിന്റെ പുറം ചട്ട മറിച്ചു ആദ്യത്തെ പേജിലേക് നോക്കി…

“എനിക്കെന്റെ വേദനകളിൽ നിന്നാണ് നിന്നോടുള്ള പ്രണയം തുടങ്ങുന്നത്..

എന്നെങ്കിലും കിട്ടുമോ എന്നു പോലും അറിയാതെ… എന്റെ മനസ്സിന്റെ താളുകളിൽ ഒരു മയിൽ പീലി തണ്ട് പോലെ ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു വെക്കുന്നുണ്ട് ആ വാഴ നൂലിൽ കോർത്ത തുളസീ ദളങ്ങൾ “

അടുത്ത പേജും.. അവൻ മറിച്ചു…

“ഏകാന്തതയിൽ ഞാനെന്നെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുമ്പോഴൊക്കെയും കണ്ടുപിടിച്ച് തിരികെയെത്തിക്കുന്നത് നിന്റെ കുഞ്ഞോർമ്മകളാണ്. സങ്കടപ്പെയ്ത്തുകളിൽ സാന്ത്വനമാകുന്നത്

എന്റെ വേദന നിറഞ്ഞ മിഴികളെ നോക്കി നിറഞ്ഞ നിന്റെ മിഴിയുടെ ഓർമകളാണ് “

അത് മാത്രം എഴുതിയ അടുത്ത പേജും അജു മറിച്ചു..

“എന്നും തുറന്നു നോക്കാറുള്ള ജനലഴിയിൽ എന്റെ നോട്ടമെത്തുന്ന ദൂരത്തു നിന്റെ സ്വരത്തിനായി ഞാൻ കാതോർക്കാറുണ്ട്… മുഖമോ സ്വരമോ പോലും അറിയില്ല എങ്കിലും.. നീ എന്നിലേക്കോ ഞാൻ നിന്നിലേക്കോ വരുമെന്ന് ചിത്തം കൊതിക്കാറുണ്ട്..

എന്റെ മനസ്സിലെ നിന്റെ മുഖത്തിനു ഇപ്പോളും ബാല്യമാണ്… മൂവാണ്ടൻ മാവിനെ തഴുകി എന്റെ ജനലഴിയിലേക് വീശിയെത്തുന്ന കാറ്റിന് നിന്റെ മണമാണ്..

കാത്തിരിക്കും ഞാൻ ഏഴു ജന്മങ്ങളും…നിനക്കായി മാത്രം…..”

പിന്നെയുള്ള പേജുകളിൽ എല്ലാം അവൻ കണ്ടത് പ്രണയം ആയിരുന്നു…

നിധീ ഇത് മുഴുവൻ നിന്റെ ചേച്ചി എഴുതിയത് ആണൊ…

ഹ്മ്മ്..

ഇത് വായിച്ചിട്ടു എനിക്ക് ഒരു കാര്യം തോന്നുന്നു…

എന്ത്.. അവൾ പുരികം മുകളിലേക്കു ഉയർത്തി…

ഇങ്ങടുത്തു വാ.. ടേബിളിന്റെ മറു സൈഡിൽ നിന്നും അവൾ കഴുത്തു നീട്ടി…അജു അവളുടെ കവിളിലേക് ഒരു ചുംബനം കൊടുക്കാൻ എന്ന വണ്ണം അടുപ്പിച്ചു…
പോടാ… ഇത് ക്യാന്റീനാ വൃത്തി കെട്ടവൻ… അവൻറെ മുഖം പിടിച്ചു മാറ്റിയിട്ടു അവൾ പറഞ്ഞു…

തത്കാലം ഇത് മതി.. ടേബിളിൽ വച്ചിരുന്ന അവൻറെ വലതു കൈ എടുത്തു അവൾ ചുണ്ടോടു ചേർത്തു… വിരലിൽ ചെറിയ കടി കിട്ടിയപ്പോൾ ആണ്‌ അവൻ കൈ പിൻവലിച്ചത്…

രണ്ടു കണ്ണുകൾ അവരെ തന്നെ വീക്ഷിച്ചിരുന്നതും ആ രംഗങ്ങൾ ഒപ്പിയെടുത്തതും അറിയാതെ അവർ പുറത്തേക്കിറങ്ങി…

കാന്റീനിൽ നിന്നിറങ്ങി അവൻറെ ബൈക്കിന്റെ പിന്നിലേക്ക് കയറുമ്പോളേക്കും നേരിയ ചാറ്റൽ മഴ പെയ്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു….

***** ***** **** ***** ***** ***** ***** *****

നേരം ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ്‌ ശ്രീലക ത്തിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നു ഉള്ളിലേക്കു കടന്നത്…. ചാരു കസേരയിൽ കിടക്കുന്ന ഒരുകാലത്തെ പ്രതാപിയായ മാധവൻ നമ്പ്യാരെ പടിക്കൽ വെച്ചേ കണ്ടിരുന്നു… അച്ഛന്റെ കാർ പോർച്ചിൽ കിടപ്പുണ്ട്… അപ്പോ ദ ഗ്രേറ്റ്‌ വിശ്വനാഥൻ വീട്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ട്‌… വീടിന്റെ പടിയിലേക് കാൽ വെച്ചപ്പോളാണ് അലർച്ച പോലെ ആ വിളി മുഴങ്ങിയത്…

“പല്ലവി ” വിളി കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക്‌ ഒന്ന് നോക്കി

അച്ഛനാണ്… ഉള്ളിൽ തോന്നിയ ഭയം പുറത്തു കാണിച്ചില്ല….

“അഴിഞ്ഞാടി നടക്കുന്നവർക്ക് വന്നു കേറാനുള്ള സത്രം അല്ല… ശ്രീലകം “

പല്ലവി അത് കേട്ട ഭാവം നടിച്ചില്ല.. അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക് നോക്കി നിന്നു..

നീയെന്താടീ നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നത്…

“അഴിഞ്ഞാടി നടക്കുന്നവർക്ക് ശ്രീലകത്തിനു പുറത്താണ് സ്ഥാനം എങ്കിൽ ആദ്യം പോകേണ്ടത് അച്ഛനാണ്.. “

പല്ലവി പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുന്നേ അവളുടെ മുടിക്ക് കുത്തി പിടിച്ചിരുന്നു വിശ്വൻ…

എന്ത് പറഞ്ഞേടീ അസത്തെ…

ഞാൻ പറഞ്ഞത് തന്നെ.. എന്താ ഇനി വ്യക്തമായി പറയണോ…

തേങ്ങ പുരക്കടുത്തു നിന്ന ഭാർഗവി ചേച്ചി മെല്ലെ ഉള്ളിലേക്കു വലിയുന്നതു പല്ലവി ഒരു കണ്ണ് കൊണ്ട് കണ്ടു…

“വിശ്വ വിടെടാ അവളെ…”.മുത്തശ്ശി ഉള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക് വന്നു…

“കേറി പോടീ അകത്തു..” ഇത്തവണ അലറിയതു ചാരുകസേരയിൽ വടക്കൻ പുകയിലയും കൂട്ടി മുറുക്കി കൊണ്ടിരുന്ന മാധവൻ മുത്തച്ഛൻ ആണ്‌…
പെൺപിള്ളേരെ അടക്കവും ഒതുക്കവും പഠിപ്പിക്കേണ്ടത് വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ ആണ്‌… അതിനു കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ഉണ്ടാകും… മുത്തച്ഛന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *