വാതിൽ അടച്ചിരിക്കുന്നു… ഉള്ളിൽനിന്ന് എ സി യുടെ നേർത്ത ശബ്ദം കേൾക്കാം…
ഡ്രസ്സ് മാറ്റി വെളിയിൽ വരുമ്പോൾ ഷീല രണ്ടു കപ്പ് ചായയുമായി മുന്നിൽ വന്നു..
ചുണ്ടുകൾ വക്രിച്ചുള്ള ഒരു ചിരിയോടെ ഒരു കപ്പ് എനിക്ക് തന്നശേഷം റൂമിനുള്ളിലേക്ക് പോയി..
അവൾ റൂം വാതിൽ തുറന്ന ഒരു സെക്കണ്ട് ഞാൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി.. ഒന്നും കാണാൻ പറ്റിയില്ല.. അപ്പോൾ തന്നെ കതക് അടച്ചു…
അടഞ്ഞ വാതിലിനു മുൻപിൽ എന്തെങ്കിലും സംസാരമോ ശബ്ദമോ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാൻ കാത്തുനിന്നു…
വെക്തമായി ഒന്നും കേൾക്കാൻ വയ്യ.. എന്നാൽ എന്തൊക്കെയോ സംസ്സരിക്കുന്നുണ്ട്…
ഞാൻ അക്ഷമനായി ഹാളിൽ ഇരുന്നു… പത്തു മിനിറ്റിനു ശേഷം വാതിൽ തുറന്ന് ഷീല വെളിയിൽ വന്നു..പുറകെ മറ്റൊരാളും…
കാണുവാൻ ഞാൻ കാത്തിരുന്ന ആൾ.. നല്ല ഉയരമുള്ള ആരോഗ്യവാനായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ..
മുഖത്ത് അൽപ്പം പരുക്കൻ ഭാവം ഉണ്ട്.. ഒരു ടീ ഷർട്ടും ഷോർട്സും ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്… മുട്ടിനു മുകളിൽ വരെ മാത്രം ഇറക്കമുള്ള ഷോർട്സിന് താഴെ രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ കാൽ വണ്ണകൾ…
ഹാളിൽ ഇരിക്കുന്ന രവിചന്ദ്രനെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ മൊബൈലിൽ ആരോടോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് സിറ്റൗട്ട്ലേക്ക് പോയി…
അയാൾ തന്നെ ഗൗനിക്കുക പോലും ചെയ്യാതിരുന്നത് രവിയെ ആകാംഷയുടെ മുൾമുനയിൽ എത്തിച്ചു…
എന്തായിരിക്കും ഈ ആളിന്റെ സ്വഭാവം.. എന്നെ പറ്റി എല്ലാ വിവരങ്ങളും ഷീല പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും..
ആളെ കണ്ടിട്ട് ഷീല എനിക്ക് ഇനി നാട്ടുകാരെ നാട്ടുകാരെ ബോധിപ്പിക്കാനുള്ള ഭാര്യ മാത്രം ആയിരിക്കും.. ഇയാളുടെ കസ്റ്റഡിയിൽ നിന്നും അവളെ ഇനി പഴയതുപോലെ കിട്ടുക പ്രയാസമായിരിക്കും…
അഞ്ചു മിനിറ്റിനുള്ളിൽ ആൽബിൻ തിരികെ വന്ന് ഹാളിലെ സോഫയിൽ ഇരുന്നു…
അയാളുടെ മുന്നിൽ ഇരിക്കണോ അതോ എഴുനേറ്റ് നിൽക്കണോ എന്ന കൺഫ്യൂഷനിൽ ആയിരുന്നു രവി..
ആൽബിൻ രവിയുടെ കണ്ണുകളിൽ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…
ആ തീഷ്ണമായ നോട്ടം നേരിടാനുള്ള പൗരുഷം രവിയിൽ നിന്നും പണ്ടേ ചോർന്നു പോയിരുന്നു…
അവന്റെ തല താനേ കുനിഞ്ഞു പോയി…
അതുകണ്ട് ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ആൽബിൻ പറഞ്ഞു..
ആഹ്.. രവി.. അങ്ങനെയല്ലേ പേര്..
ഞാൻ ആൽബിൻ…
ഇപ്പോൾ മംഗ്ലൂരിൽ താമസിക്കുന്നു… ബാച്ചിലർ… ഷീലയുടെ കോളേജ് മീറ്റ്.. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ അന്നേ നല്ല അടുപ്പമായിരുന്നു.. ചില തടസങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഇടയ്ക്കു ഞങ്ങൾക്ക് പിരിയേണ്ടി വന്നു…
ഇല്ലങ്കിൽ ഒരു പക്ഷേ ഇന്ന് അവൾ എന്റെ ഭാര്യ ആയിരുന്നേനെ…
വർഷങ്ങളോളം ഞങ്ങൾ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല..
വിവാഹിതയായി നല്ലൊരു കുടുംബ ജീവിതം നയിക്കുകയാണ് എന്ന് കരുതിയത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ അവളെ കോൺടാക്ട് ചെയ്യാതിരുന്നത്…
ആഴ്ചകൾക്ക് മുൻപാണ് അവളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ അറിഞ്ഞത്…
രവിയെ പോലെ ഒരുത്തനിൽ നിന്നും അവൾക്ക് ഇനി ഒന്നും പ്രദീക്ഷിക്കാനില്ലല്ലോ…
പിന്നെ.. ഒരു മോൾ ഉണ്ടല്ലോ… അതുകൊണ്ട്.. അതുകൊണ്ട് മാത്രം തനിക്ക് ഇവിടെ കഴിയാം.. നാട്ടുകാരുടെ മുൻപിൽ ആ കുട്ടിക്ക് ഒരു അച്ഛൻ വേണമല്ലോ…
ഭർത്താവിന്റെ അധികാരമൊക്കെ മറന്നു കളയുക…
പുറത്തുള്ള തന്റെ ബന്ധങ്ങൾ ഒക്കെ അവസാനിപ്പിക്കണം.. തന്റെ മൊബൈലും ലാപ്പും എപ്പോഴും ഞങ്ങൾക്ക് അവയലബിൾ ആയിരിക്കണം…
തന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ സാധിച്ചു തരുന്ന ഒരു കൊണ്ടാക്ടും ഇനി മുതൽ അതിൽ ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ല…
അങ്ങനെ ഉണ്ടന്നറിഞ്ഞാൽ ഷീല നിയമ പരമായി ബന്ധം വേർപെടുത്തുന്ന കാര്യം ആലോചിക്കേണ്ടി വരും…
കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലായോ.. ഇനി കുറച്ചു കൂടി തെളിച്ചു പറയണോ..?
മനസ്സിലായി…
ഓ ക്കേ.. എനിക്ക് നിന്നെപോലെയുള്ളവരെ ശരിക്കും അറിയാം… തൃപ്തി കിട്ടുവാൻ ഏത് അറ്റംവരെയും പോകുമെന്ന് അറിയാം…
എത്ര വർഷമായി താൻ ഇങ്ങനെ ആണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ട്…
പതിനാറ്.. പതിനേഴു…
ങ്ങും..അപ്പോൾ നീ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് കല്യാണം കഴിച്ചതാണ് അല്ലേ… നിന്നെ പോലെ ഒരുത്തന്റെ ഭാര്യയായി കഴിയേണ്ടിവരുന്ന പെണ്ണിന്റെ ജീവിതത്തെ കുറിച്ചൊന്നും നിനക്കൊന്നും ഒന്നും അറിയണ്ടല്ലോ…
ആഹ്.. അതുപോട്ടെ.. ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ..
ആൽബിൻ പറയുന്നത് കേട്ടുകൊണ്ട് കിച്ചണിൽ നിന്നിരുന്ന ഷീലയെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു…
നീ എവിടെയാണ് ഇരിക്കേണ്ടത്…
ആൽബിന്റെ ചെദ്യം കേട്ട് രവി തല ഉയർത്തി അയാളെ നോക്കി..
അടുത്തേക്ക് വന്ന ഷീലയെ പിടിച്ചു തന്റെ അടുത്ത് ഇരുത്തിയിട്ട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു..
ഞങ്ങളെ പോലുള്ള കപ്പിൾസിന്റെ മുൻപിൽ എവിടെയാണ് നീ സാധാരണ ഇരിക്കാറുള്ളത്…
അത്.. അത്… തറയിൽ…
എന്നാൽ പെട്ടന്ന് അങ്ങനെ ഇരിക്ക്..
രവി വേഗത്തിൽ സോഫയിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റ് തറയിൽ ഇരുന്നു..
ങ്ങും.. ഗുഡ്ഡ്… ഇനി ഞാനുള്ളപ്പോൾ ഇത് ആവർത്തിക്കരുത്…
ഞാൻ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ നിന്റെ മേഡം പറയുന്നത് അനുസരിക്കുക..
രവി ഹാപ്പിയാണോ..?
അതേ..!
ഇനി നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ ഷീലേ…
എനിക്ക് പറയാനുള്ളതെല്ലാം ആൽബിൻ പറഞ്ഞില്ലേ…
ഇതിൽ കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. ഇപ്പോൾ അത് പൂർത്തിയായി.. ഇതുപോലെ അനുസരിച്ച് മുൻപോട്ടു പോയാൽ നാട്ടുകാരുടെ മുൻപിൽ എങ്കിലും എന്റെ ഭർത്താവ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞു ഞെളിഞ്ഞു നടക്കാം…
ശരി മേഡം..
അന്ന് രാത്രി ആൽബിൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ച ശേഷമാണ് രവി കഴിച്ചത്.. ഷീല എപ്പോഴും ആൽബിനെ ചുറ്റി പറ്റി നിന്നു.. രവിയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…
രവിയും ഷീലയും ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ബെഡ്ഡ് റൂമാണ് ആൽബിൻ ഉപയോഗിച്ചത്…
കിടക്കാൻ സമയം ആയപ്പോൾ ഭാര്യാ ഭർത്താക്കൻ മാരെപോലെ ആൽബിനും ഷീലയും ബെഡ്ഡ് റൂമിലേക്ക് കയറിപ്പോയി…
അതോടെ രവിക്ക് ഇരിപ്പ് ഉറയ്ക്കാ തെയായി.. ഈ രാത്രി അയാൾ ഷീലയെ ഊക്കും.. അവളുടെ ശരീരത്തിലെ മാംസളത അവന്റെ കൈ കരുത്തിൽ ഞെരിഞ്ഞമരും…
അവന്റെ ശരീര പ്രകൃതി അനുസരിച്ച് അവന്റെ കുണ്ണ വലുതാകാനാണ് സാധ്യത… അവളുടെ ദ്വാരങ്ങളിൽ എല്ലാം ആ കുണ്ണ കയറി ഇറങ്ങും… ഒടുവിൽ തന്റെ ഭാര്യയുടെ പൂറ്റിലോ കൂതിയിലോ വായിലോ അവന്റെ പാല് നിറഞ്ഞൊഴുകും…
രവി ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു അക്ഷമനായി മുറിക്കുള്ളിൽ ഇരുന്നു…
വെളിയിൽ ഇറങ്ങി അവർ കിടക്കുന്ന റൂമിന്റെ വാതിലിൽ പോയി നോക്കിയാലോ…
വാതിൽ കുറ്റി ഇട്ടിട്ടുണ്ടാവും…
ഉള്ളിലെ കാഴ്ചകൾ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ശബ്ദം എങ്കിലും കേൾക്കാതിരിക്കില്ല…
മിനിട്ടുകൾ മുൻപോട്ടു പൊയ്‌കൊണ്ടിരുന്നു.. രവി ആൽബിനെയും ഷീലയെയും അവരുടെ കളികളെയും സങ്കൽപ്പിച്ചു കൊണ്ട് തന്റെ കമ്പിയായ കുണ്ണയിൽ തഴുകി കൊണ്ട് എങ്ങിനെ അവരുടെ കളികൾ കാണാൻ കഴിയും എന്ന് ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
വാതിലിൽ മുട്ടി വിളിച്ച് തന്റെ അസ്വസ്ഥത അവരോട് പറഞ്ഞാലോ എന്ന് വരെ രവി ആലോചിച്ചു…
