അർത്ഥം അഭിരാമം 10
Ardham Abhiraamam Part 10 | Author : Kabaneenath
[ Previous Parts ] [ www.kambi.pw ]
“ന്റെ വടക്കുംനാഥാ… …. ന്നെ……”
തേങ്ങലിനിടയിലൂടെ വാക്കുകൾ ഊർന്നു വീണു……
അജയ്, ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്ന രീതിയിൽ അവളുടെ പുറത്ത് തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു…
അവനോട് , അനിഷ്ടം പ്രകടിപ്പിച്ചിട്ടും, അവന്റെ ചുമലിലായിരുന്നു അവളുടെ മുഖം…
അവളുടെ കൈകൾ അവനെ ചുറ്റിയിരുന്നു…
തന്റെ ടീഷർട്ടിന്റെ ചുമൽ ഭാഗം നനഞ്ഞത് അജയ് അറിഞ്ഞു..
“ഈശ്വരൻ പൊറുക്കില്ല… …. “
വേപഥു പൂണ്ട് വീണ്ടും അവളുടെ വാക്കുകൾ വന്നു ….
ശരിയാണ്… !
ഇത് തെറ്റു തന്നെയാണ്… !
അവന്റെ അന്ത:രംഗം മന്ത്രിച്ചു……
അറിയാവുന്ന കാര്യം തന്നെയാണത്…
ലോകത്ത് ഇന്നേവരെ സംഭവിച്ചിരിക്കാൻ ഒരു സാദ്ധ്യതയുമില്ലാത്ത ഒരു കാര്യം …
അച്ഛൻ മകനെയും ഭാര്യയേയും കൊല്ലാൻ അച്ചാരം പറഞ്ഞേല്പിക്കുന്നതും കാട്ടാനയുടെയും പുലിയുടെയും മുന്നിൽ രക്ഷപ്പെടുന്നതുമൊക്കെ സംഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞതോ ഇനിയും സംഭവിക്കാനിരിക്കുന്നതോ ആയ കാര്യങ്ങളാണ്………
ഒരു ഓട്ടം വിളിച്ചതിന്റെ പേരിൽ , നെൽസൺ എന്നൊരാൾ രക്ഷകനായി വീണ്ടും അവതരിച്ചേക്കാവുന്ന സംഗതിയുമാണ് …
പക്ഷേ… ….?
ഇതൊന്നു മാത്രം അസംഭവ്യമാണ് ….!
ഒരുമിച്ചുള്ള യാത്രയിലും ഉറക്കത്തിലും മനസ്സ് കൈ മോശം വന്നു എന്നത് ശരിയായ കാര്യമാണ്……
അകൽച്ച , മനസ്സുകളെ അടുപ്പിച്ചു എന്നതും പരമാർത്ഥമാണ്…
ശരീരം ചേർന്നുരുമ്മി , നഗ്നതയും അന്യോന്യം കണ്ട് നടന്നപ്പോൾ ഒരു സ്ത്രീയിലും പുരുഷനിലും മൊട്ടിട്ട വികാര പുഷ്പം……….
ഇത്തരമൊരു ബന്ധം അല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ പ്രായതടസ്സങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ അത് പുഷ്പിച്ചു പൂക്കാലം തീർത്തേനേ……….
ഇവിടെയതിന് കരിഞ്ഞുണങ്ങാനാണ് വിധി … !
ഒരു കാലാവസ്ഥയിലും, ഏതു മേൻമയുള്ള വളം ചേർത്താലും അതിത്ര വരെയൊക്കെയേ , നിലനിൽക്കൂ…..
അതിനപ്പുറം വളർന്ന് വൃക്ഷമായാൽ , കുടുംബവും സമൂഹവും എന്തിന് ലോകം തന്നെയും ഇല്ലാതാകുവാൻ ഹേതുവായേക്കാം…
നിഷിദ്ധ മരം…………!
അജയ് പതിയെ തിരിച്ചറിവിലേക്ക് വന്നു തുടങ്ങി…….
അല്ലെങ്കിലും ഒന്ന് പ്രേമിച്ചോളാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ പേരിൽ , അമ്മയുടെ പാന്റിസിനകത്ത് കൈ കടത്തിയ ബുദ്ധിശൂന്യതയോർത്ത് അവന് ആത്മനിന്ദ തോന്നിത്തുടങ്ങി…
തന്റെ പെരുമാറ്റം കൊണ്ട് , അമ്മ ഇത്രയൊക്കെയല്ലേ പറഞ്ഞുള്ളൂ എന്നതിൽ അവന് തെല്ലൊരു ആശ്വാസം തോന്നി……
തന്നോടുള്ളത് സ്നേഹ സാഗരം തന്നെയാണ്……
തന്നെ ആരെങ്കിലും തൊട്ടാൽ പൊള്ളുമെന്ന് ഇന്ന് മനസ്സിലായ കാര്യവുമാണ്…
താൻ രക്ഷകനായി അമ്മയെ സംരക്ഷിച്ചതിന്റെ പേരിലുണ്ടായ ഒരു കേവല വികാരമായി അതിനെ കാണാൻ കഴിയില്ല……
അല്ലെങ്കിലും അമ്മ മകനോട് വിധേയത്വം കാണിക്കേണ്ട കാര്യവുമില്ല.
മകന്റെ കടമയാണ് അവന്റെ മാതാവിനെ സംരക്ഷിക്കുക എന്നുളളത്.
അത് താൻ ചെയ്തു……
അതിന്റെ പ്രത്യുപകാരമെന്ന തന്റെ മനസ്സിന്റെ വ്യാഖ്യാനം തന്നെ തെറ്റിലും തെറ്റായിരുന്നു…
പ്രത്യുപകാരം…….!
അജയ് ശിരസ്സ് പതിയെ കുടഞ്ഞു…
അങ്ങനെയൊരു വാക്കേ ചേർക്കാൻ പാടില്ലാത്തതാണ്..
ആണെങ്കിൽ തന്നെ അമ്മ അതിലേറെ തന്നു കഴിഞ്ഞു..
ഒരു കാമുകി എന്നപോലെ അടുത്തു പെരുമാറി… ….
ചുംബനങ്ങൾ ആ വിധമായിരുന്നുവല്ലോ……
ഏറുമാടത്തിൽ വെച്ച് , ലിംഗം കുത്തിയുരച്ചതും ഫാം ഹൗസിലെ കിടക്കയിൽ സ്തനപാനം നടത്തിയതും ശുക്ലപ്പശിമയിൽ വസ്ത്രം നനഞ്ഞതും അവന്റെ ചിന്തകളിൽ തികട്ടി വന്നു …
അത് തന്നെ പരിമിതിക്കുള്ളിൽ വെച്ച് തരാവുന്നതിന്റെ പരമാവധിയാണ്…
അത്രയൊക്കെയേ പറ്റൂ… ….
അതിലേറെ പ്രതീക്ഷിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു …
അമ്മയാണ്…….!
മകനാണ്…….!
എത്രയൊക്കെ അടുത്താലും അത് അങ്ങനെ തന്നെയാണ് …
അതു കൂടി തകർന്നാൽ പിന്നെ ബന്ധങ്ങൾക്ക് എന്ത് പ്രസക്തി…… ?
എന്നാലും ആ ചുംബനങ്ങളുടെയും സാമീപ്യത്തിന്റെയും ലഹരി എന്നത് വിവരണങ്ങൾക്കോ ലിഖിതങ്ങൾക്കോ അപ്പുറത്തപ്പുറത്താണെന്നതും അവനറിഞ്ഞു…
തെറ്റിലേക്കെത്തിച്ചേരാനുള്ള സഹജവാസന അവനിലും അണയാതെ നിന്നു …
അഭിരാമിയുടെ ഏങ്ങലടി നിന്നിരുന്നു……
അവൾ , ഒരാശ്രയത്തിനെന്ന പോലെയോ, അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്ന പോലെയോ, അവന്റെ പുറത്ത് മൃദുവായി തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു …
വിവാഹശേഷം , ഈ നിമിഷം വരെ സ്വസ്ഥതയും സമാധാനവും അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത അമ്മയെ താൻ കൂടി സങ്കടത്തിലാക്കിയതിൽ അവന് മനസ്താപം തോന്നിത്തുടങ്ങി…
വേണ്ടിയിരുന്നില്ല ഒന്നും…….!
പ്രവൃത്തി ഇഷ്ടമില്ലാഞ്ഞിട്ടും ഇപ്പോഴും തന്നെ പുണർന്നാണ് അമ്മ നിൽക്കുന്നത് …
പറഞ്ഞ വാക്കിന്റെ , അല്ലെങ്കിൽ തടസ്സപ്പെടുത്തിയതിൽ പരിഭവം വേണ്ടടാ എന്ന രീതിയിൽ തന്റെ പുറത്ത് ആശ്വാസ സൂചകമായി അവളുടെ കൈത്തലം അണഞ്ഞകലുമ്പോൾ , അവന്റെ മിഴികൾ തൂവിത്തുടങ്ങി…….
കരുതലിന്റെ കൈലാസം…….!
ഞാനെന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും നിന്റെ നൻമക്കാണ് , എന്നൊരു ധ്വനി കൂടി ആ തഴുകലിൽ അവന്റെ ഉള്ളം വായിച്ചറിഞ്ഞു……
” കണ്ണാ……..”
അഭിരാമി നനഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ചു……
ആ സമയം അജയ് കണ്ണനായി…
“ങ്ഹും… “
” പിണക്കമാണോടാ……. ? “
മറുപടി അജയ് പരിരംഭണത്തിലൊതുക്കി……
അഭിരാമി ഉടൽ ഒന്നുകൂടി അവനിലേക്ക് ചേർത്തു……
കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ ഇരുവരും അതേ നിൽപ്പ് തുടർന്നു……
അവളുടെ ഗന്ധമടിച്ചപ്പോൾ അവനും അവന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂടേറ്റ് അവളും പുണർന്ന് മിനിറ്റുകൾ കടന്നുപോയി …
“ലവ് യു കണ്ണാ… …. “
ഒടുവിൽ കാതരയായി അഭിരാമി നിശബ്ദത ഭേദിച്ചു …
“ലൈക് ദാറ്റ് അമ്മാ……….”
അവളുടെ പിന്നിൽ, മുടിയിഴകളിൽ അവൻ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു……
അഭിരാമി പതിയെ മുഖമുയർത്തി..
കണ്ണീർ മിഴികൾ പരസ്പരം കോർത്തു……
അവന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അവളൊന്നുലഞ്ഞു..
“കണ്ണാ…… “
“നതിംഗ് അമ്മാ……… “
കണ്ണീരിനിടയിലൂടെ അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു..
അവൾ കയ്യെടുത്ത് അവന്റെ മിഴികൾ തുടച്ചു…
“കരയല്ലേ…….”
അവളും തേങ്ങിത്തുടങ്ങി……
” ഓകെ അമ്മാ… “
അജയ് ചുമലുകളിൽ മുഖം തുടച്ചു…
” അങ്ങനൊന്നും വേണ്ടാന്നല്ലേ ഞാൻ പറഞ്ഞുള്ളൂ………. “
അവൾ അവന്റെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിലൊതുക്കി……
” സോറി അമ്മാ… ഐ ക്യാൻ അണ്ടർസ്റ്റാൻഡ്…… “
തകർന്ന ഹൃദയത്തിന്റെ സ്വരമായിരുന്നു അത്…….
അഭിരാമി നനഞ്ഞ മുഖത്തോടെ പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…
“എനക്ക് നീ നൻപനാ… ….?”
അല്ലെന്ന് അവൻ തലയാട്ടി……
അവന്റെ മിഴികൾ പെയ്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു……
“ബ്രദറാ………?”
കരച്ചിലിന്റെ വക്കിലായിരുന്നു അവളുടെ സ്വരം…
ഇടിച്ചു കുത്തിപ്പെയ്യാൻ നിൽക്കുന്ന മാരിക്കാറ് ഇരുവരുടെയും ഗഗനാനത്തിൽ അതിദ്രുതം വന്നു മൂടി…
പുഞ്ചിരിയലകൾ അതിലമർന്നു തുടങ്ങി……
” പിന്നെ… ….?”
വിങ്ങിയ ഹൃത്തടം ചോദിച്ചു……
” സൊ… ല്ല……ട്ടു മാ… ?”
ഇടനെഞ്ചിൽ ശ്വാസം വിലങ്ങി അവൻ ചോദിച്ചു………
” സൊ………..ൽ… “
