മോൾ വന്നു അടുത്ത് നിന്നപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഇത്തയുടെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റത്…
മോളെ പിടിച്ചു അടുത്തിരുത്തികൊണ്ട് അവളുടെ ചിരിയും കണ്ടു രസിച്ചു..
ഇത്ത താഴെക്ക് പോയപ്പോഴും മോൾ എന്റെ അടുത്തിരുന്നു കളിച്ചോണ്ടിരുന്നു.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഇത്ത മേലേക്ക് തന്നേ വന്നൊണ്ട്. സൈനു നമുക്ക് പോകാം ഞാൻ ഉമ്മയോട് പറഞ്ഞു സമ്മതം വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.
എന്ത് ഇത് പറഞ്ഞോ.
ഏയ് അതല്ല
പിന്നെ എന്താ പറഞ്ഞെ.
എനിക്ക് ഡോക്ടറെ കാണാൻ പോകേണ്ടതുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു.
എന്തിനെന്നോ പറഞ്ഞെ.
അതോ എന്റെ കൈ വേദനിക്കുന്നു ഞാനൊന്ന് ഡോക്ടറെ അടുത്ത് പോയി വരാം എന്ന് പറഞ്ഞെ
ഹ്മ് എന്നിട്ട്.
എന്നിട്ട് ഒന്നുമില്ല നിന്നെയും കൂട്ടി പോകാൻ പറഞ്ഞു.
മോളെ ഇവിടെ നിറുത്താൻ പറഞ്ഞു.
ഹ്മ് അതേതായാലും നന്നായി.
മോളെ ഷമി നോക്കിക്കോളാന്നു പറഞ്ഞു.
ഹ്മ് എന്നാലേ വേഗം റെഡിയായിക്കോ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത ബാത്റൂമിലേക്ക് ഓടി..
ഞാൻ രാവിലെ തന്നേ കുളിച്ചു റെഡിയായത് കൊണ്ട് പിന്നെ എനിക്കതിന്റെ ആവിശ്യം വന്നില്ല.
ഇത്തയുടെ കുളിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഡ്രസ്സ് എല്ലാം അണിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇത്ത തായേക്ക് പോയി.
അധികം വൈകാതെ ഞാനും തായേ ഇറങ്ങി.
. മോളെ ഷമി എടുത്തു കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ പോകുന്നതും നോക്കി നിന്നു.
ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി ഡോക്ടറെ കണ്ടു വിവരങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു.
ഡോക്ടർ ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും കുറച്ചു ക്ലാസ്സ് എടുത്തു തന്നു.
ഒരു കുഞ്ഞികാല് കാണാൻ എത്രയോ പേര് ഇവിടെ വരുന്നു.
നിങ്ങൾ എന്തിനാ ദൈവം തന്നതിനെ ഇല്ലാതാക്കുന്നെ എന്നൊക്കെ..
അതെല്ലാം കേട്ടു കുറച്ചു സമയം ഞങ്ങൾക്ക് ആലോചിക്കാനുള്ള സമയവും നൽകി.
അതിന്നു ശേഷവും ഞങ്ങളുടെ തീരുമാനത്തിൽ ഉറച്ചു നിന്നതിനാൽ
ഡോക്ടർ ഇത്തയോട് എന്തൊക്കെയോ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു കൊണ്ട്.സ്കാനിംഗ് എടുക്കാനായി പോയി.
അധികമൊന്നും ആയിട്ടില്ല അതുകൊണ്ട് പേടിക്കാനൊന്നും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഡോക്ടർ മരുന്നും എഴുതി തന്നു.
അതും വാങ്ങിച്ചോണ്ട് ഞങ്ങൾ നേരെ വീട്ടിലേക്കു വന്നു…
വീട്ടിലെത്തി ഇത്ത മരുന്ന് കഴിച്ചേച്ചും ഒന്ന് മയങ്ങി ഞാൻ അപ്പുറത്തെ റൂമിൽ കിടന്നു നല്ല ഒരുറക്കവും ഉറങ്ങി.
എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ടിട്ടാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്.
അമീനയുടെ കാൾ ആയിരുന്നു.
അത് അറ്റൻഡ് ചെയ്തു അവളോട് കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നു.
എന്താടി നിനക്കൊരു ഇളക്കം.
ഒന്നുമില്ല മോനെ. എങ്ങിനെയുണ്ട് നിന്റെ വെക്കേഷൻ..
ഹോ അതൊന്നും പറയാതിരിക്കുകയാ മോളെ ബേധം
ബോറടിച്ചു തുടങ്ങി..
അതെന്താടാ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഇത്ത കൂടെ ഉണ്ടായിട്ടും നിനക്ക് ബോറടിക്കുന്നുണ്ടോ..
ആകെ ഒരു സന്തോഷം അതാ മോളെ…
എന്നാലും കോളേജ് ഒരു രസമല്ലേ നീയും പിന്നെ കുറെ ഫ്രണ്ട്സും.
അതൊരു ലോകമല്ലേ പെണ്ണെ.
അത് ശരിയാടാ എനിക്കും ശരിക്കും ബോറടിച്ചു. അതാ ഞാൻ വിളിച്ചത് തന്നേ..
അല്ല ഇനിയെന്താ നിന്റെ പ്രോഗ്രാം.
എന്തോന്ന് എന്തിനെങ്കിലും ഒക്കെ ചേർന്നു പഠിക്കണം..
ഹമ്
അല്ല നിന്റെ ഭാവി പരിപാടിയെന്താ.
ഹോ ഒന്നും തീരുമാനിച്ചിട്ടില്ല.
എന്നാലേ വേഗം ഒരു ചെറുക്കനെ കണ്ടു പിടിക്കാൻ പറ നിന്റെ ബാപ്പയോട്.
ഞാൻ കണ്ടു പിടിച്ചിരുന്ന ഒരുത്തനുണ്ടായിരുന്നു. അവന് നമ്മളെ വേണ്ടാതായി. ഇനിഇപ്പൊ.
അതാരാടി അവൻ ഞാനറിയാത്ത ഒരുത്തൻ..
ഹോ ഇനി പറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം
പറഞ്ഞോ എന്നെകൊണ്ട് ശരിയാക്കാൻ പറ്റുന്നതാണേൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു ശരിയാക്കാം.
ഹോ വേണ്ടായേ.
അല്ല എന്തൊക്കെയുണ്ട് നിന്റെ ഇത്തയുടെ വിശേഷങ്ങൾ.
ഹോ അപ്പുറത്തുണ്ട് മയക്കത്തിൽ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു..
ഉണരുമ്പോൾ ഞാൻ അന്വേഷിച്ചിരുന്നു എന്നൊന്ന് പറയണേ.
പറയാം.
എന്നാ ശരി എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അവൾ ഫോൺ വെച്ചു..
എന്തോ മനസ്സിൽ നിന്നും പോകാത്തപോലെ തോന്നി…
അവളുടെ ആ കുസൃതിയും സ്നേഹവും ഒന്നും തന്നേ മനസ്സിൽ നിന്നും മായാതെ അങ്ങിനെ നിന്നു….
ഡോക്ടറെ കണ്ടു വന്നതിൽ പിന്നെ ഇത്ത ആകെ മാറി എന്നുമുള്ള കളിയൊക്കെ കുറച്ചു.
ഇപ്പൊ വല്ലപ്പോഴും ഒക്കെ കിട്ടിയാൽ ആയി എന്ന് പറയാം അതും സേഫ്റ്റി മാർഗങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് മാത്രം ഇത്താക്ക് ഭയങ്കര നിര്ബന്ധമാണ് ഇപ്പൊ ആ കാര്യത്തിൽ…
എക്സാം കഴിഞ്ഞു രണ്ട് മാസം കഴിയാറായി നാളെ റിസൾട്ട് വരും.
അതറിഞ്ഞിട്ട് വേണം മുന്നോട്ടുള്ള പഠനത്തിന്റെ കാര്യം തീരുമാനിക്കാൻ. കുറച്ചു ദിവസമായി ഉമ്മ പറയുന്നുണ്ട് നീ ദൂരെ ഒന്നും പഠിക്കാൻ പോകേണ്ട ഇവിടെ അടുത്തെവിടെയെങ്കിലും ചേർന്നാൽ മതി എന്ന്..
ഇത്തയാണെങ്കിൽ അതിനെക്കാളും
ഓരോ ദിവസവും ഓരോ നേരത്തും ഉപദേശങ്ങൾ മാത്രം.
രണ്ടുപേരും എന്നെ പുറത്തേക്കു വിടില്ല എന്ന് ഏകദേശം ഉറപ്പായി കഴിഞ്ഞു. ബാംഗ്ലൂർ ആയിരുന്നു എന്റെ ലക്ഷ്യം അതിനി എങ്ങിനെ ആയാലും നടക്കില്ല.
ബാംഗ്ലൂരിൽ അക്കാടമിക് ജീവിതം ഇല്ലെങ്കിലെന്താ ഇത്തയുടെ കൂടെ ഇത്തയുടെ ചൂടുകാഞ്ഞു അർമാദിക്കാല്ലോ എന്ന സന്തോഷം കാരണം ബാംഗ്ലൂർ എന്ന എന്റെ സ്വപ്നം ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിൽ നിന്നും പറിച്ചു കളഞ്ഞു.. അല്ലേൽ ഇത്തയുടെ സൗന്ദര്യം എന്നെ അങ്ങിനെ ചിന്തിപ്പിച്ചു..
റിസൾട്ട് വന്നതും നല്ല നിലയിൽ തന്നേ ഞാൻ വിജയിച്ചു. ഇനി അടുത്തത് തീരുമാനിക്കണം.
ഉപ്പ നിന്റെ ഇഷ്ടം എന്താണോ അത് ചെയ്തോ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് എന്നെ സ്വാതന്ത്രനാക്കി..അത് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതായിരുന്നു..
അവസാനം എല്ലാവരുടെയും സമ്മതത്തോടെ എനിക്ക് പഠിക്കാനായി ഞാനൊരു ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് തിരഞ്ഞെടുത്തു..
ആഴ്ചയിൽ രണ്ട് ദിവസം വീട്ടിലും ബാക്കിയുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ഹോസ്റ്റലിലും..
ഉമ്മയെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി അഡ്മിഷൻ എടുത്തപോയെക്കും ഒരു കുന്ന് കയറി ഇറങ്ങിയ പോലെ തോന്നി.
ആഴ്ചയിൽ രണ്ട് ദിവസം ഉറപ്പായും വീട്ടിലുണ്ടാകും എന്ന ഒരൊറ്റ നിർബന്ധത്തിൽ അവസാനം ഉമ്മ സമ്മതിച്ചു..
അതിന്നു ശേഷം ഇത്തയോടും സമ്മതം വാങ്ങി യതിനു ശേഷമാണ് എനിക്കൊരു സമാധാനം കിട്ടിയത്.
എന്നും ഇവിടെ നിന്നു പോയാൽ പോരെ ഹോസ്റ്റലിൽ പോയി നിൽക്കണോ എന്ന് ഇത്ത ഒരുപാട് തവണ ചോദിച്ചോണ്ടിരുന്നു..
എന്നും ഇവിടെ നിന്നും പോകാൻ കഴിയില്ല ഇത്ത ആറ് മണിക്കൂറിൽ കൂടുതൽ യാത്ര ചെയ്യണം. തിരിച്ചും അതുപോലെ പിന്നെ സമയമെവിടെ.
അതല്ലേ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഇവിടെ അടുത്ത് എവിടെയെങ്കിലും ചേർന്നാൽ മതി എന്ന്..
എന്റെ ഇത്ത അതിന്നു പറ്റിയ സ്ഥാപനങ്ങൾ ഒന്നും ഇവിടെ അടുത്തെങ്ങും ഉണ്ടായിട്ടുവേണ്ടേ.
ഉണ്ടായിരുന്നേൽ എന്റെ സുന്ദരിക്കുട്ടിയെ വിട്ടു ഞാനെന്തിനാ ഇത്രയും ദൂരെ പോകുന്നെ.
ഈ സുന്ദരികുട്ടിയുടെ മുലയും ചപ്പി ഞാനിവിടെ ഉണ്ടാകില്ലേ..
ഇതൊക്കെ വിട്ടു ഞാൻ പോകുന്നത് നമുക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ നാളെയുടെ നമ്മുടെ ജീവിതം സന്തോഷതിന്നു വേണ്ടിയല്ലേ.