ഏലപ്പാറയിലെ നവദമ്പതികൾ – 4അടിപൊളി 

റീന തലയാട്ടി….

രാജു : പിന്നെ നാട്ടിൽ ഇപ്പോഴും സ്ഥിതി ശാന്തമല്ല….നാട്ടുകാരും പിന്നെ ചില സംഘടനകളും കൂടി പോലീസിൽ പരാതി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്….

റീന : അപകടത്തെ പറ്റിയാണോ..

രാജു : മം

റീന : പക്ഷെ അതൊക്കെ എന്റെ അപ്പനെ ബാധിക്കില്ല….അതൊക്കെ ഒതുക്കി തീർക്കാൻ അവർക്കറിയാം….

രാജു : അത് വിട്…… അതൊന്നും ഇപ്പൊ ചർച്ച ചെയ്യണ്ട….. എല്ലാം ശരിയാകുന്ന ഒരു കാലം വരും……. അത് വരെ നീ ക്ഷമിക്കണം…..

റീന രാജുവിനെ നോക്കി..

രാജു : പകരത്തിനു പകരം ഞാൻ ചോദിക്കാതിരുന്നിട്ടില്ല ഇന്നേ വരെ…..എന്റെ അച്ഛനോട് പോലും…. അങ്ങനെ ചെയ്തതിന്റെ ഫലമാണ് എന്റെ ഈ നശിച്ച ജീവിതം എന്നത് വേറെ കാര്യം…..

റീന രാജുവിന്റെ മുഖത്തെ സങ്കടം വായിച്ചറിഞ്ഞു….

രാജു : തൽകാലം നമ്മുക്കാ വിഷയം വിടാം….

രാജു : ഞാൻ ഇത് വരെ ഒന്നും ചോദിച്ചിട്ടില്ല.. എങ്ങനെയാ എന്റെ അനിയനുമായി കണ്ടു മുട്ടിയത്….

റീന തെല്ലോന്ന് നോക്കി….

രാജു : അല്ല പഴയ കാലം ബുദ്ധിമുട്ടാണെങ്കിൽ വേണ്ട കേട്ടോ….

റീന : ഏയ്‌…. അതൊക്കെ പറയുമ്പോ കണ്ണു നിറയും….. അത് സ്വഭാവികമല്ലേ…. പക്ഷെ ജീവിതത്തിലെ ആ നല്ല നാളുകൾ ഓർക്കാതിരിക്കാനും വയ്യ….

റീന തന്റെ ജീവിതം രാജുവിനെ ആ തണുത്ത രാത്രിയിൽ വായിച്ചു കേൾപ്പിച്ചു…… ഉമ്മറത്ത് കസേരയിലിരുന്നു രണ്ടു പേരും ഒരുപാട് നേരം വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നു…….

നേരം പോയതറിഞ്ഞില്ല……. രണ്ടു പേരുടെയും മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ബഹുമാനം പതിയെ സൗഹൃദത്തിലേക്ക് കടന്നു പോകുന്ന നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു അത്…

റീന തന്റെയും രാജു അവന്റെയും ജീവിതത്തിലെ നുറുങ്ങു കഥകൾ വിവരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…. രാജു തന്റെ അനിയന്റെയും അമ്മയെയും പറ്റിയുള്ള കഥകൾ റീനയിൽ നിന്നു കേട്ടു ചിരിക്കുകയും അവസാനം കണ്ണു നിറയുന്നതിലേക്കുമെത്തി……

റീനയും തന്റെ പ്രണയകഥ പറഞ്ഞവസാനം കണ്ണീർകഥയിൽ ചെന്നെത്തി…

പക്ഷെ അവളെ തടയുവാനോ അരുതെന്നു പറയാനോ രാജു മുതിർന്നില്ല…,

കരയട്ടെ…. അത്രയും ആശ്വാസം എങ്കിലും ലഭിക്കുമല്ലോ….ഒപ്പം അവനു നഷ്ടപെട്ട ജീവിതവുമോർത്തു മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത സങ്കടവും വന്നു…

രാജുവിന്റെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയത് റീനയ്ക്കും മനസ്സിലായി….. അവൾ തന്നെ ആ അവസാനം കഥയുടെ ഗതിയെ മാറ്റി….

രണ്ടു പേരും വിഷയം മാറ്റി… പിന്നെയും സംസാരിച്ചു….. രാജുവിന് റീനയുടെ സൗന്ദര്യം ഇപ്പോഴാണ് കൂടുതൽ മനസ്സിലായത്… പുറമെ കാണുന്ന ബാഹ്യ അവതരണത്തിലല്ല പക്ഷെ പെരുമാറ്റത്തിലും സംസാരത്തിലുമാണ് ഒരാൾ കൂടുതൽ സൗന്ദര്യം ആർജിക്കുന്നത്….

റീനയുടെ സംസാരവും പ്രത്യേക ശൈലികളും അവന്റെ മനസ്സിൽ ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞു തുടങ്ങി……

പല സ്ത്രീകളുടെ കൂടെ രാത്രി രതി ക്രീഡയിൽ ഏർപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചിരുന്നിട്ടില്ല….

റീനയാണെകിൽ നല്ല രീതിയിൽ ഓരോ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു പോകുകയായിരുന്നു….

പക്ഷെ നേരം ഒരു പരിധി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രാജുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു തുടങ്ങി…..

റീന നല്ല ഫ്ലോയിൽ ഓരോ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു ഫലിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു…. അതിനിടയിൽ രാജുവിനെ നോക്കിയതും അവൾ നിർത്തി…..

ഉറക്കം തൂങ്ങി ചാഞ്ഞു കിടന്ന രാജുവിന് പാച്ചുവിനെക്കാൾ നിഷ്കളങ്കത തോന്നി….

റീന രാജുവിനെ വിളിക്കാനായി എണീറ്റു തൊടാനായി നീങ്ങിയതും രാജുവിനെ നോക്കി നിന്നു…..

കാണുമ്പോൾ വലിയ കഠിന ഹൃദയനായി തോന്നുമെങ്കിലും വേദനിക്കുന്ന ഒരു മനസ്സുണ്ട് ഉള്ളിൽ….

ചെറുപ്പത്തിൽ പറ്റിയ തെറ്റിൽ അത്രമേൽ വേദനിക്കുന്നുണ്ട്…..

ശ്രീയേട്ടന്റെ പോലെ കുസൃതി നിറഞ്ഞ മുഖമല്ല…. നല്ല കാര്യഗൗരവമുള്ള, നല്ല പ്രാപ്തിയുള്ള മുഖമാണ് രാജുവിന്…എന്നാലും എവിടെയോ ഉള്ളിൽ ആ പന്ത്രണ്ടു വയസ്സുകാരനെ ഇപ്പോഴും കാണാം….

പക്ഷെ കൂടുതൽ നേരം നോക്കി നിൽക്കാനുമാകില്ല…. മനസ്സ് വഴുതി പോകും….. ശ്രീയേട്ടൻ അടുത്തുള്ള പോലെ….

റീന രാജുവിനെ ഒന്ന് തട്ടിയതും രാജു ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു…

രാജു : മ്മം…..

രാജു ഉറക്കച്ചടവിൽ മൂളി…

രാജു : സോറി…. ഞാൻ ഉറങ്ങി പോയി….

റീന : ഓഹ്…..പോയി കിടന്നൊള്ളൂ ….. പുറത്ത് നല്ല മഞ്ഞുണ്ട്…

രാജു എണീറ്റു ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു….. ഞാൻ ചുമ്മാ പുറത്തേക്ക് നോക്കി…. ആകെ ഇരുട്ടും മഞ്ഞും….. കോട കാരണം വഴി അത്ര വ്യക്തമല്ല…

അവസാനം റീനയും ഉള്ളിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു…. ചൂട് വെള്ളം എടുക്കാനായി അടുക്കളയിൽ പോയി തിരിച്ചി വന്നപ്പോഴേക്കും രാജു നല്ല ഉറക്കമായി……

റീനയതും കണ്ടു രാജുവിന്റെ മുറിയുടെ വാതിൽ ചാരി മുറിയിലേക്ക് പോയി….

ബെഡിൽ ചെന്നു കിടന്നിട്ടും റീനയ്ക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല…. തൊട്ടടുത്തു കിടന്ന പാച്ചുവിനെ മാറോട് ചേർത്തി അവൾ അവളുടെ ജീവിതം ഒന്നുംകൂടെ റിവൈൻഡ് ചെയ്തു കിടന്നു… അവസാനം എപ്പോഴോ ഉറങ്ങി പോയി….

രാവിലെ പതിവ് പോലെ റീന നേരത്തേ എണീറ്റു….. നല്ല തണുപ്പ്… ഉറക്കം ശരിയായില്ല…. ഇന്നളെ നേരം വൈകി കിടന്നതും പിന്നെ പാച്ചു ഇടയ്ക്ക് മൂത്രമൊഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു വിശന്നു കരഞ്ഞതും ഒക്കെ ഉറക്കത്തെ ബാധിച്ചു… എന്നാലും അവൾ അലാറം വെച്ച കാരണം നേരത്തേ തന്നെ എണീറ്റു….

റീന അടുക്കളയിൽ കയറി രാവിലെക്കുള്ള കാര്യങ്ങളുടെ പണി തുടങ്ങി….

പിന്നിലെ ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്തു പുറത്തുള്ള അടുപ്പിൽ വിറക് കത്തിച്ചു വെള്ളം ചൂടാക്കാനായി വെച്ചു… തണുപ്പ് കാരണം കത്തി പടരാൻ അല്പം സമയം എടുത്തു….

റീന ഉള്ളിൽ ചെന്നു ബാക്കിയുള്ള പണികളിലേക്ക് കടന്നു….

നേരം പുലർന്നു വരുമ്പോഴേക്കും രാജു എണീറ്റു…… രാജു മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് കടന്നതും റീനയുടെ വരവും ഒന്നിച്ചായി…

ചൂട് കട്ടൻചായ അറിയാതെ അവന്റെ കയ്യിലേക്ക് അല്പം വീണു….

രാജു : അമ്മേ…… ഉഫ്ഫ്ഫ്….

റീന : സോറി….. സോറി…… ഞാൻ കണ്ടില്ല….

റീനയുടെ മുഖം മ്ലാനമായി…… രാജു അത് കണ്ടതോടെ രംഗം സ്വന്തമാക്കി…

രാജു : ഏയ്‌…. അത് സാരമില്ല……. അറിയാതെ അല്ലെ…

റീന : ഞാൻ ശരിക്കും കണ്ടില്ല….

രാജു : സാരല്ല്യ……

എന്നാലും രാജു കൈ നന്നായി കുടയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…….

റീന വേഗം ചെന്നു ടൂത്പേസ്റ്റ് കൊണ്ടു വന്നു രാജുവിന്റെ കയ്യിൽ തേച്ചു…

രാജു : അതിനു മാത്രം ഇല്ലെടോ…

റീന : ഇപ്പൊ ഉണ്ടാവില്ല….. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ പൊള്ളയ്ക്കും….

റീന വളരെ ശ്രദ്ധയോടെ രാജുവിന്റെ കയ്യിൽ പേസ്റ്റ് പുരട്ടി….. രാജു അത് നോക്കി നിന്നു…..

ഈ പെണ്ണു അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് കുടിയേറി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നു അവനു മനസ്സിലായി…..

രാജു : മതി….. ഇനി നിന്നാലേ വൈകും…

റീന അവന്റെ കൈ വിട്ടു സമയം നോക്കി വീണ്ടും അടുക്കളയിലോട്ട് പോയി…

രാജു : അല്ല…

റീന തിരിഞ്ഞു നോക്കി…

രാജു : ചായ തരാനല്ലേ വന്നത്…

റീന : അതെ…

രാജു : എന്നിട്ട് അതെവിടെ…..

റീന : ഓഹ്… അത് മറന്നു….