ഏലപ്പാറയിലെ നവദമ്പതികൾ – 4അടിപൊളി 

രാജു : ചേച്ചി ഇവിടെ ഒരു കണ്ണു വേണേ…

സാറ : നീ പേടിക്കണ്ട…..നിന്റെ പെണ്ണിനെ ആരും കൊത്തികൊണ്ട് പോകത്തില്ല……ധൈര്യമായി പൊക്കോ….

വണ്ടി റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതും മേരിയുടെ പിള്ളേർ യൂണിഫോമിട്ട് സാറ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് കയറി പോയി….

ബെന്നി : അങ്കിൾ പോവാണോ

രാജു : മം…

ബെന്നി : അപ്പൊ ഇന്നലെ പറഞ്ഞ ചോക്ലേറ്റ്…

രാജു : ശരിയാക്കാം….

ബിൻസി : മറക്കരുത്

രാജു : ഓഹ് ഇല്ല…

പിള്ളേരുടെ അടുത്ത് ചിരിച്ചു സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടു റീന നോക്കി നിന്നു…. ആദ്യമായാണ് അങ്ങനൊരു ചിരി കാണുന്നത്….

രാജു വണ്ടി തിരിച്ചു താഴോട്ട് നീങ്ങി….. വലതു വശത്തേക്ക് പിന്നിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഉമ്മറത്ത് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന റീനയേ കണ്ടു….

അവൻ കൈ വീശി ജീപ്പ് കടന്നു പോയി……

സാറ : കുഞെന്തിയെ…..

റീന : ഉറങ്ങുവാ….

ഓഫീസിലേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങി മേരി മുറ്റത്തു വന്നു മുടി മെടഞ്ഞു കെട്ടുകയുയിരുന്നു….

റീന മേരിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു….മേരി തിരിച്ചും……

സാറ : നേരത്തേ ആണല്ലോ പെണ്ണെ…

മേരി : അല്ലാതെ പറ്റില്ലല്ലോ…. ആ രണ്ടെണ്ണത്തിനെയും ഒരുക്കാൻ തന്നെ വേണം സമയം…. നേരത്തേ എണീറ്റില്ലങ്കിലെ ഉള്ള ജോലി കൂടി പോവും….

സാറയുടെ മുറ്റത് കസേരയിൽ ഇരുന്നു കളിക്കുകയായിരുന്നു അവർ.. അപ്പോഴേക്കും ഓട്ടോ വന്നു പിള്ളേരെ കയറ്റി….. എല്ലാവർക്കും റ്റാറ്റാ കൊടുത്തു ബെന്നിയും ബിൻസിയും യാത്രയായി….പിന്നാലെ മേരിയും ഇറങ്ങി….

മേരി പോയതും പിന്നാലെ തന്നെ ഇന്നലെ പോയ ആ ബുള്ളറ്റ് കാരൻ പോകുന്നത് റീന കണ്ടു….

ആരാണാവോ അത്….. ഇന്നലെ തന്നെ ചോദിക്കണം എന്നു വെച്ചതാ….

സാറ അവന്റെ പിന്നാലെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു….

റീന മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി സാറയോട് അതാരാണെന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു….

സാറ : ഞാൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോ പറയാം….

തന്റെ ജോലികളൊക്കെ തീർത്തു ഉമ്മറത്തിരുന്നു ചായ കുടിക്കുകയായിരുന്നു റീന. അവൾ സമയം നോക്കി…9.30 ആവുന്നേ ഉള്ളൂ….

ഇനി വീടൊന്നു വൃത്തിയാക്കി പാച്ചുവിനെ കുളിപ്പിക്കണം പിന്നെ ഡ്രസ്സ്‌ അലക്കണം…. അതും കഴിഞ്ഞാൽ ജോലികൾ തീർന്നു…

പിന്നെ വൈകീട്ട് എന്തെങ്കിലും നോക്കണം…. വെറുതെ ഇരുന്നാൽ മനസ്സിൽ സങ്കടം വന്നു കുമിഞ്ഞു കൂടും….. ഈ സ്ഥലത്ത് വന്നേ പിന്നെ ചെറിയൊരു ആശ്വാസം ഉണ്ട്….

അധികം ആളുകൾ ഇല്ല…. ഉള്ളവർ തന്നെ നല്ല സ്നേഹമുള്ളവർ….. താൻ സുരക്ഷിതയാണെന്നു എന്നൊരു തോന്നലുണ്ട്‌

എന്നാലും ശ്രീജിത്തിന്റെയും അമ്മയുടെയും ഓർമ്മകൾ തന്നെ വേട്ടയാടുന്നുണ്ട്…

സാറ : കൊച്ചേ….. റീനേ…..

അല്പം ഉച്ചത്തിൽ വന്ന സാറയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് റീന സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്…

സാറ : നീ ഏതു ലോകത്താണ്….

റീന : ഞാൻ എന്തോ ആലോചിച്ചു പോയി…

സാറ : കൊള്ളാം…..മോൻ എവിടെ….

റീന അപ്പോഴാണ് പാച്ചുവിന്റ കാര്യം ഓർത്തത്‌…

അവർ പാച്ചുവിന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു അവനെ നോക്കി…ഉണർന്നു കളിക്കുകയായിരുന്നു

സാറ : പാച്ചു കുട്ടൻ എണീച്ചോടാ…… അച്ചോ….. ബ്ബാടാ…..

സാറ പാച്ചുവിനെ എണീപ്പിച്ചു….

സാറ : വെള്ളം ചൂടില്ലെടി…

റീന : ഉണ്ട് ചേച്ചി…

സാറ : എന്നാ നീ വെള്ളം എടുത്തു വെക്ക്….

റീന : മം….

റീന വെള്ളം എടുത്തു പുറത്തേക്ക് വെച്ചു….പാച്ചുവിനെ കുളിപ്പിക്കുന്നതിനിടയിൽ റീന ചേച്ചിയെ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു…..

റീന : പണിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞോ..

സാറ : രാവിലെക്ക് ഉള്ളതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു….നാളെ ഇതിലും നേരത്തേ കഴിയും….. അങ്ങേർക്ക് പണിയുള്ളതാ….

റീന : എന്റെയും അതെ….. നേരത്തേ കഴിഞ്ഞു എല്ലാം….

സാറ : ഇവിടെ അങ്ങനാ…. ആണുങ്ങൾ പണിക്ക് പോയി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ പ്രത്യേകിച്ച് ചെയ്യാനൊന്നുമില്ല…..

പാച്ചുവിന്റെ കുളി കഴിഞ്ഞു അവനെ ഒരുക്കി പാൽ കൊടുത്തു റീന കിടത്തി ഉമ്മറത്തു ചെന്നിരുന്നു….

റീന : ചേച്ചി…. ആ ബൈക്കിൽ പോയ ആൾ ആരാണ്…

സാറ : അത് നമ്മുടെ അന്നമ്മ ചേച്ചിയുടെ വിത്താണ്….റോബിൻ

സാറ ചേച്ചി ആ മുകളിലെ വീട് ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു…

സാറ : അതാണ്‌ അന്നമ്മ ചേച്ചിയുടെ വീട്…. ചേച്ചി ഇപ്പൊ അങ്ങനെ പുറത്തിറങ്ങാറൊന്നുമില്ല….ഇല്ലാത്ത രോഗങ്ങളില്ല…. പണ്ട് എന്നും പള്ളിയിലേക്ക് പോകുമായിരുന്നു….ഇപ്പൊ അതുമില്ല

റീന : അയാളെന്തിനാ മേരി ചേച്ചിയെ തടഞ്ഞു നിർത്തുന്നെ

സാറ : ഈ റോബിൻ പെണ്ണു കെട്ടിയിട്ടില്ല ഇത് വരെ….മേരിയുടെ കെട്ടിയോൻ പോയെ പിന്നെ അവനു അവളെ ഒരു നോട്ടമുണ്ട്….

റീന : ആണോ

സാറ : പക്ഷെ മേരിക്ക്‌ അവനെ കണ്ടു കൂടാ….

റീന : എന്താ ജോലി…

സാറ : അവറാച്ഛൻ മുതലാളിയുടെ വലം കൈയ്യാണ്.. കട്ടപ്പനയിലെ വലിയ എസ്റ്റേറ്റ് മുതലാളിയാണ് ഈ അവറാചൻ…. അയ്യാളുടെ ഡ്രൈവറും പിന്നെ അവിടത്തെ മേൽനോട്ടക്കാരൻ ഒക്കെയാണ്….

റീന : അപ്പൊ ഈ അന്നമ്മ ചേച്ചി….

സാറ : വീട്ടിലുണ്ടാവും… ഇടയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ പോകും…. ഞാനും മേരി ചേച്ചിയും കൂടി….. പാവമാ…. എന്നെ കെട്ടി കൊണ്ടുപോരുമ്പോൾ എനിക്ക് വലിയ കൂട്ടായിരുന്നു…..

റീന : ഇപ്പൊ എനിക്ക് കൂട്ടുള്ള പോലെ…

സാറ ചിരിച്ചു…..

സാറ : ഇവന്റെ അപ്പൻ ചെറുപ്പത്തിലേ പണി വന്നു മരിച്ച ഇവന്റെ അപ്പൻ പോയത്… അതിൽ പിന്നെ ചേച്ചി കഷ്ടപ്പെട്ട് വളർത്തിയതാ….പക്ഷെ എന്ത് പറയാൻ… ഒരു മാതിരി സ്വഭാവം ആണ്….

റീന : പിന്നെ ഒരു വീടും കൂടി ഉണ്ടല്ലോ…. അതിലാര താമസിക്കുന്നെ…

സാറ : അതിൽ ആരുമില്ല…. അത് കേസിൽ നിൽക്കുന്ന വീടാ….. അതിന്റെ അവകാശികളൊക്കെ കൊച്ചിയിലാ… കേസ് കാരണം ആരും ഇങ്ങോട്ട് വരാറില്ല….

റീന : ചേച്ചി

സാറ : എന്നാ മോളെ

റീന : ഞങ്ങൾ വരുന്ന വഴിക്ക് ഒരു പള്ളി കണ്ടിരുന്നു…

സാറ : ആ…. ഏലപ്പാറ തിരുമല മാതാവിന്റെ പള്ളിയാണ്…

റീന : ഇനി പോകുമ്പോൾ എന്നേം കൂടി കൂട്ടുമോ

സാറ : ഓഹ് അതിനെന്താ….. നമ്മുക്ക് ഇന്ന് പോണോ

റീന : ഈ നേരത്തോ

സാറ : ഇപ്പോഴല്ല….. സന്ധ്യക്ക്‌ പോവാം… അപ്പോഴേക്കും നിന്റെ ഭർത്താവ് എത്തില്ലേ…

റീന തലയാട്ടി….

സാറ : അപ്പൊ കൊച്ചിനെ അവനെ ഏല്പിച്ചിട്ട് പോവാം…. നമ്മുക്ക് മേരിയോടും കൂടി ചോദിക്കാം…..

റീനയുടെ മുഖത്തു സന്തോഷം വിടർന്നു…. കുറെ നാളായി പള്ളിയിൽ പോയിട്ട്… നടന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഒന്ന് ഏറ്റുപറയാനും പിന്നെ ഇപ്പൊ കളിക്കുന്ന നാടകത്തിനു ശക്തി പകരാനും വേണ്ടി പോകണമെന്ന് വെച്ചു…

സാറ ചേച്ചി പോയതോടെ റീന ബാക്കിയുള്ള വീട്ടു ജോലികളൊക്കെ തീർത്തു….പിന്നെ രാജു പറഞ്ഞ പോലെ പിന്നിൽ പച്ചക്കറി കൃഷിക്കും മുന്നിലെ ചെടികൾക്കും വെള്ളമൊഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു കുളിക്കുവാനും കയറി….

കുളി കഴിഞ്ഞു അലമാര തുറന്നുഡ്രസ്സ്‌ മാറുന്നതിനിടയിൽ തന്റെ കല്യാണ ഫോട്ടോയും കുടുംബ ഫോട്ടോയും നോക്കി……കുറച്ചു നേരം കരഞ്ഞു….

പാച്ചു എണീറ്റത്തോടെ അവനു പാൽ കൊടുതു ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ മാറ്റി കിടത്തി…

പിന്നെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കുറച്ചു നേരം കിടന്നു…. തണുപ്പുള്ളത് കൊണ്ട് അല്പം മയങ്ങിഎണീറ്റു …