ഏലപ്പാറയിലെ നവദമ്പതികൾ – 4അടിപൊളി 

റീന : അതേയ്…

രാജു : മം.. എന്തെ…

റീന : ഞാനൊന്നു പള്ളിയിലേക്ക് പൊയ്ക്കോട്ടേ…

രാജു : എവിടെയാ അത്

റീന : നമ്മൾ വരുമ്പോൾ കണ്ടില്ലേ….

രാജു : ആഹ്…. ഒറ്റയ്ക്കാണോ

റീന : അല്ല… സാറെച്ചിയും മേരി ചേച്ചിയുമുണ്ട്…

രാജു : മം…പോയിട്ട് വാ…

റീന : കുഞ്ഞിനെ…..

രാജു : ഞാനില്ലേ… നീ പോയി വാ…

റീന വേഗം ചെന്നു കുളിച്ചു…. സമയം 6 ആവാറായി……

വേഗം തന്നെ ഒരുങ്ങി…..പാച്ചുവാണെങ്കിൽ നല്ല ഉറക്കവും…..

രാജു മുറ്റത്തു പൂന്തോട്ടം നനയ്ക്കുകയായിരുന്നു… സാറയും മേരിയും റെഡി ആയി മുറ്റത് നിൽപുണ്ടായിരുന്നു…

പിള്ളേർ വീട്ടിൽ ടീവിയുടെ മുന്നിലും…

സാറ : ആഹാ…. പെണ്ണാകെ മാറിയല്ലോ…

രാജു സാറയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടു തിരിഞ്ഞതും റീന ഒരു മഞ്ഞ ചുരിദാറുമിട്ടു ഷാൾ കൊണ്ട് തല മൂടി ഇറങ്ങി വന്ന ഒരു വരവുണ്ട്…. രാജുവിന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് ഉള്ള കടന്നു വരവായിരുന്നു അത്…. ഇത്രയും ഭംഗിയുള്ള പെണ്ണിനെ അവൻ കണ്ടിട്ടേ ഇല്ല….

മേരി : സ്വന്തം ഭാര്യയെ തന്നെ ഇങ്ങനെ കണ്ണു വെക്കല്ലേ രാജു…

രാജു മേരിയുടെ കളിയാക്കൽ കാരണം തിരിഞ്ഞു കളഞ്ഞു അപ്പോഴാണ് റീന രാജുവിനെ നോക്കിയത്….

സാറ : എന്നാ പോവാം…. ഇരുട്ടാവുന്നത് മുന്നേ പോരാം…

റീന രാജുവിനെ നോക്കി…. രാജു പോയിട്ട് വാ എന്നാ കണക്കെ തലയാട്ടി…

അവർ മൂവരും കൂടെ നടന്നു…

റീന അവിടം ആദ്യമായാണ് നടന്നു കാണുന്നത്…. പോകുന്നതിനിടയിൽ അവർ റീനയുടെയും രാജുവിന്റെയും കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു… ഒപ്പം നാട്ടുകാര്യങ്ങളും….

പള്ളിയിലേക്ക് കയറാനായി അല്പം കയറ്റം കയറണം…. നല്ല തണുപ്പും….

അങ്ങനെ റീന ആദ്യമായി മാതാവിന്റെ പള്ളിയിലെത്തി…

നല്ല വിശാലമായ പള്ളി… പഴമയുടെ പ്രൗടിയുണ്ട്….

റീന അകത്തു കയറി നന്നായി പ്രാർത്ഥിച്ചു….പ്രാർത്ഥനയോടൊപ്പം കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു…

മേരിയത് ശ്രദ്ധിക്കുകയും സരയെ കാണിക്കുകയും ചെയ്തു…

പ്രാർത്ഥന കഴിഞ്ഞു സാറ തന്നെ റീനയെ പള്ളിയിലെ അച്ഛനെയും കപ്പിയാരെയും പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു.

റീനയ്ക്ക് പള്ളിയും അന്തരീക്ഷവും നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു…. ഒന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കയറി വന്നതിന്റെ ക്ഷീണവും മനസ്സിലെ ദുഖവും ഒന്ന് കുറഞ്ഞു….

നേരം ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയതിനു തുടർന്ന് മടക്കം അവർ വേഗത്തിലാക്കി…..

7 മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു അവർ തിരിച്ചെത്തുമ്പോൾ….

മേരി : എന്നാ ഞാൻ ചെല്ലട്ടെ…. ഹോം വർക്കും പിന്നെ വീട്ടിലെ പണിയും ബാക്കിയുണ്ട്…

സാറയും റീനയും അങ്ങനെ അവരവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് മടക്കമായി…

രാജു പാച്ചുവിന്റെ കൂടെ മുറിയിൽ കളിക്കുകയായിയുന്നു….

റീന : ആഹ് ഉണർന്നോ….

രാജു : ഉണർന്നു…പിന്നെ ആകെ അലങ്കോലമാക്കുകയും ചെയ്തു….

മൂലയ്ക്ക് മാറ്റിയിട്ട തുണി ചൂണ്ടിയാണു രാജു പറഞ്ഞത്…..

റീന : അയ്യോ പണി ആയല്ലേ

രാജു : ഏയ്‌…

റീന പാച്ചുവിനെ എടുത്തു….. അവന്റെ തുണി രാജു മാറിയിരുന്നു….

രാത്രിക്കുള്ള ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കാനുണ്ടായിരുന്നു…. അതിനായി അടുക്കളയിൽ കയറി റീന …. രാജു പുറത്ത് പാപ്പിയോട് സംസാരിക്കുന്നതായി റീന കേട്ടു…..

റീനയ്ക് തന്റെ മമ്മയെയും ബാലേട്ടനെയും വിളിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു…. പക്ഷെ സാഹചര്യമോർത്തു മെനകെടാൻ നിന്നില്ല….

എന്തോ ആലോചനയിൽ നിൽകുമ്പോൾ ഒരു കെട്ടു വിറക് പിന്നിൽ കൊണ്ടു വന്നിട്ടത് റീനയറിഞ്ഞു…..

രാജു : ഗാരേജിന്റെ തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ള കടയിൽ നിന്നു കിട്ടിയതാ….ചൂടുവെള്ളം വെക്കാനും ചോറിന്റെ പണിക്കും പുറത്തുള്ള അടുപ്പിൽ സെറ്റ് ആക്കാം….

റീന : ഞാനും അത് പറയണം എന്നു വെച്ചതാ….. ഗ്യാസ് മുതലാവില്ല….

രാജു : ഭക്ഷണം ആയോ….

റീന : ഇപ്പൊ ആവും….

8 മണിക്ക് മുന്നേ തന്നെ കഞ്ഞിയും ചമ്മന്തിയും പപ്പടവും ആയി റീന മേശയിൽ കൊണ്ട് വെച്ചു….

രാജു വന്നിരുന്നു അതിന്റെ ഒപ്പം തന്നെ റീനയും മാറിയിരുന്നു…

രാജു : എന്തായാലും പള്ളിയിൽ പോയതിന്റെ ഒരു സംതൃപ്തി മുഖത്തുണ്ട്…

കഞ്ഞി കോരി കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ രാജുവിനെ റീന നോക്കി…

റീന : അറിയില്ല… ഒന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചപ്പോൾ സമാധാനം… പക്ഷെ അതോടെ ദുഃഖം തീരില്ലല്ലോ…

രാജു : സമയം എടുക്കും….

റീന : സമയം എത്ര എടുത്താലും തീരുന്നതല്ല എന്റെ ദുഃഖവും…. പിന്നെ പകയും…

അത് പറയുമ്പോൾ റീനയുടെ മുഖം ചുമന്നിരുന്നു…. ഒരു പ്രത്യേക തരം തീക്ഷണതയും ആ കണ്ണുകളിൽ രാജു തിരിച്ചറിഞ്ഞു…

രാജു : നാളെ പാപ്പി വരും….

റീന : ആണോ…

രാജു : എപ്പോഴാ വരാ എന്നറിയില്ല… പക്ഷെ വരും…..

റീന : വിശേഷിച്ചു എന്തെങ്കിലും….

രാജു അതിനു ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല… പക്ഷെ എന്തോ ഉണ്ടെന്നാണ് രാജു തന്നെ നോക്കിയതിലൂടെ മനസ്സിലായത്…

രാജു : കഴിക്ക്…

റീന ചൂടി കഞ്ഞി കോരി കുടിച്ചു….ഒപ്പം രാജുവും…

അത്താഴം കഴിഞ്ഞു ബാക്കിയുള്ള പണികളൊക്കെ റീന തീർത്തു വെച്ചു…. രാജുവിന്റെ അലക്കിയ വസ്ത്രങ്ങൾ റീന അവന്റെ മുറിയിൽ കൊണ്ട് വെച്ചു…

രാജു ഉമ്മറത്തു കസേരയിലിരുന്നു എന്തോ കാര്യമായി ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു…

റീനയും ഉമ്മറത്തു വന്നു… മേരിയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നു കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദം റീന കേട്ടു ചിരിച്ചു…

റീന : മഹാ വികൃതികളാ രണ്ടു പേരും…

രാജു : ങേ…

രാജു അപ്പോഴാണ് റീനയെ ശ്രദ്ധിച്ചത്

റീന : മേരി ചേച്ചിയുടെ പിള്ളേരെ…

രാജു : ആഹ്….

രാജു ചിരിച്ചു….

റീന : എന്തിനാ ഈ തണുപ്പത് ഇരിക്കുന്നത്… കിടക്കുന്നില്ലേ

രാജു : ഇത്ര നേരത്തെയൊന്നും കിടന്നു ശീലമില്ല….ഇനി ഞാൻ കിടന്നാലും ഉറക്കം വരില്ല…

റീന : ശരിയാ… നാട് പോലെയല്ല….

രാജു : റീനയിരിക്ക്….

റീന കസേരയെടുക്കാനായി തിരിഞ്ഞു നിന്നു കുനിഞ്ഞു…..മാക്സിയുടെ പുറത്തു നിന്നു അവളുടെ ചന്തികളുടെ വിരിവും അരക്കെട്ടിന്റെ ഒതുക്കവും രാജുവിനെ ആകർഷിച്ചു….

സൗന്ദര്യമുള്ള ഒരു പെണ്ണിന്റെ സാമീപ്യം അവനെ അവളിലേക്ക് ഓരോ നിമിഷവും അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു….

റീന : എന്താ

രാജു : അല്ല ഇവിടെ സമയം പോകുന്നില്ല അല്ലെ…

റീന : സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇല്ല..

രാജു : നമ്മുക്കും ഒരു ടീവി വാങ്ങാം…

റീന : അയ്യോ… വെറുതെ എന്തിനാ കാശ് കളയണെ

രാജു : അതൊക്കെ ആവശ്യമല്ലേ…

റീന : നമ്മൾ കടം കയറി വന്നതാണെന്ന് അവരുടെ വിചാരം… അപ്പൊ ഇങ്ങനത്തെ ആർഭാടം ഒക്കെ ശ്രദ്ധിക്കില്ലേ…

രാജു : ഓഹ്… താൻ വിചാരിച്ച പോലെ അല്ലല്ലോ…

ഈ നാടകത്തിന്റെ ഒരു തിരിച്ചറിവ് റീനയ്ക്കുണ്ട് എന്നറിഞ്ഞതിൽ രാജുവിന് സന്തോഷമായി….

റീന : അതെന്താ

രാജു : ഒന്നൂല്ല…

റീന രാജുവിന്റെ ഒന്ന് നോക്കി…

രാജു : ഇവർ എങ്ങനെ…

സാറയുടെയും മേരിയുടെയും വീട് ചൂണ്ടി കാണിച്ചാണ് രാജു ചോദിച്ചത്…

റീന : പാവങ്ങളാ…. നല്ല സഹായമാണ് രണ്ടു പേരും….ബാലേട്ടനെയും ദേവിചേച്ചിയെ പോലെ…..

രാജു : എത്ര അടുപ്പമായാലും… എത്ര വിഷമത്തിലായാലും നമ്മുടെ കാര്യങ്ങൾ അറിയണ്ട…