തുണ്ട് കഥകള്‍ – ഒരിക്കൽ കൂടി
ആദ്യമേ പറയട്ടെ ഇതിൽ കമ്പി കുറവാണ് ആരും അതിന് പരാതി പറയരുത് ഒരു കഥ ആയിട്ട് വായിക്കുന്നവർക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു….. എന്ന് സ്നേഹത്തോടെ നിങ്ങളുടെ ചാർളി ബ്രോ…..
സ്വപ്നം പോലെ അവള് എന്നിലിന്നും ഉണ്ട് ചില നനുത്ത ഓർമ്മകൾ കണക്കെ പല വർണ്ണങ്ങളിൽ ഇടക്കൊക്കെ എന്നെ കുളിരണിയിച്ച്‌ കടന്ന് പോകാറുണ്ട് എന്നിലൂടെ എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് നിറം പകർന്ന് എന്നിലെ ഞാനായി എനിക്കൊപ്പം ജീവിക്കാൻ കൊതിച്ചവൾ എന്നെ ഇത്രയധികം സ്നേഹിച്ച വേറാരും ഈ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടോ എന്ന് പോലും എനിക്കറിയില്ല…..
ഒടുവിൽ എല്ലാവരെയും കരയിച്ച് എന്നെ ഒരു മൂഖമായ താഴ്‌വരയിൽ തനിച്ചാക്കി സ്വപ്നങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും മുഴുവനായി ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഒരു മനുഷ്യ മൃഗം പിച്ചി ചീന്തി അവളെ വലിച്ചെറിഞ്ഞ് മരണത്തിന് കൈമാറി കൊടുത്തപ്പോൾ നിസ്സഹായനായി ഒരു തൂവെള്ള തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ അവളുടെ ശരീരത്തോട് ചേർന്ന് ഇരുന്ന് വാവിട്ട് പോട്ടിക്കരയുംപോ… പെണ്ണിനെ കാമം തീർക്കാൻ ഉപയോഗിച്ച് വലിച്ചെറിഞ്ഞ മൃഗ തുല്യനായ മനുഷ്യരുടെ ഇടയിൽ ശെരിയായ സ്നേഹത്തിന് എന്ത് അർത്ഥം മാതാവിന് എന്തർത്ഥം…..
നിറമിഴികളൊടെ അവളെ ഓർത്തു ദിന രാത്രങ്ങൾ മുഴുക്കെ കരഞ്ഞിട്ടും ഇന്നും മതിവരാതെ ദിനവും ഒരിക്കലെങ്കിലും അവളുടെ ഓർമകൾ എന്നിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാറുണ്ട് എന്നിലെ ഒരു മിഴി നീർത്തുള്ളിയായി അവ പൊഴിഞ്ഞിറങ്ങുപ്പോൾ അവളെന്ന എന്നിലെ മധുകണത്തെ എന്നിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റിയത് എന്തിനാണ് ഈശ്വരൻ എന്ന് എനിക്കിന്നും അറിയില്ല…. എന്റെ ആര്യ…. എനിക്കൊരു ഓർമ മാത്രം ആയ ദിനങ്ങൾ…..
ചിലപ്പോ ദൈവത്തിനു പോലും ഞങ്ങളുടെ സന്തോഷം കണ്ട് സ്നേഹം കണ്ട് അസൂയ ഉണ്ടായതിനാലാവുമോ…. അവളെ പിച്ചി ചീന്തിയ ജോർജ് എന്ന മനുഷ്യ മൃഗത്തെ കൊല്ലണം എന്ന് കരുതിയതല്ല പക്ഷേ ഒരു നേരത്തെ ദേഷ്യത്തിന് അന്നത്തെ ഒരു 22 കാരന് ഉള്ളില് ഉയർന്ന് പൊങ്ങിയ ദേഷ്യത്തിന് അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ ആണ് തോന്നിയത്…..
അവളുടെ ഓർമ്മകൾ എന്നെ കൊല്ലാതെ കൊല്ലുന്നുണ്ട്…. ഓരോ നിമിഷവും….
“ഹലോ ആദിത്യൻ” ഉറങ്ങുവാണോ….. എന്ന ശബ്ദം ചെവിയിലേക്ക്‌ വന്ന് കയറിയതിനോടിപ്പം കമ്പിയിൽ ലാത്തി കൊണ്ടുള്ള തട്ടും കൂടി കേട്ടപ്പോ ആണ് ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്ന് എഴുന്നേറ്റത്…..
അപ്പോഴും എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ, തുള്ളികൾ കണക്കെ പൊഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. നിന്റെ ശിക്ഷ കഴിഞ്ഞു…. ഇന്ന് ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് പോകാം അതൊന്ന് പറയാൻ വന്നത് ആണ്….. എന്നും പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് നടക്കുന്ന ജയിൽ സൂപ്രണ്ടിന്റെ ബൂട്ടിന്റെ ശബ്ദം എന്റെ ചെവിയിലൂടെ കടന്ന് പോയി….
വീണ്ടും സിമന്റുകൊണ്ട് തീർത്ത കട്ടിലുപോലുള്ള തറയിൽ തല ചായ്ച്ച് വീണ്ടും കിടന്നു എന്റെ ആര്യയുടെ ഓർമകളിലൂടെ…… ഒരിക്കൽ കൂടി മതിവരാതെ അവളെയും ഓർത്ത്….. അന്ന് എത്ര സന്തോഷമുള്ള ദിനങ്ങൾ ആയിരുന്നു….. എന്റെ മുറപ്പെണ്ണ് അറിവ് വെച്ച് കാലം മുതൽ ഞങ്ങൾ പ്രണയിക്കുക ആയിരുന്നു…. വീട്ടുകാരും കുടുംബക്കാരും ചേർന്ന് ഒരു മോതിരം മാറൽ ചടങ്ങിലൂടെ എനിക്ക് അവളെ സ്വന്തമാക്കി തരുമ്പോൾ ഞാൻ ഒരു എൻജിനീയറിംഗ് വിദ്യാർത്ഥി…..
ആര്യ അവളന്ന് ഡിഗ്രീ രണ്ടാം വർഷം പഠിക്കുന്നു….. ഞങ്ങൾ ഒരു ജീവിതം സ്വപ്നം കണ്ട് പ്രണയിച്ച് ജീവിക്കുമ്പോൾ ഒരിക്കൽ പോലും ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ വഴക്കുകൾ ഉണ്ടായിട്ടില്ല….. സാമ്പത്തികമായി മുന്നോട്ട് നില്ക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിൽ ഒന്നിനും ഒരു കുറവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….
ഒരിക്കൽ പോലും ഒരു പരോളിനോ എന്തിന് ഈ ശിക്ഷയിൽ നിന്ന് പോലും എന്നെ ഒഴിവാക്കാൻ ഞങ്ങളുടെ കുടുമ്പക്കാർക്ക്‌ നിസാരമായി തന്നെ കഴിയുമായിരുന്നു…. എനിക്ക് വേണ്ടത് കുറച്ച് സ്വസ്ഥമായ ഒരു അന്തരീക്ഷം ആയത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെയാണ് സ്വയം കുറ്റം സമ്മതിച്ചത്….. അന്ന് ജോർജിനെ കണ്ടപ്പോ…. അവന്റെ ഒരു വാക്കാണ് അവനാണ് എന്റെ ആര്യയെ കൊന്നതെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത്…..
വീണ്ടും മിഴികളിലൂടെ മിഴിനീർ തുള്ളികൾ ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. എന്നെ വന്നു വീണ്ടും ആരോ വിളിച്ചു…. ഒരു പാവയെ പോലെ അവരുടെ ഒപ്പം പോയി നേരെ എന്റെ പഴയ ഡ്രസ്സുകൾ എടുത്ത് തന്നു കുറെ ഒപ്പിടലുകളും കാര്യങ്ങളും കഴിഞ്ഞതും പുതിയ ഒരു ഡ്രസ്സ് ഒരു കവറിൽ കൊണ്ട് തന്നു…. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു രാവിലെ അമ്മയും വല്യച്ഛനും ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ഇതും കൊണ്ട് തന്നു പുറത്ത് കാത്തിരിപ്പുണ്ട്……..
വസ്ത്രം മാറി കൊട്ടാരക്കരയിൽ നിന്നും ജയിലിന് പുറത്ത് ആദ്യമായി കാലെടുത്ത് വെച്ചു…. കാലം ഒരുപാട് മാറിയിരിക്കുന്നു…. ചുറ്റുമുള്ള തിരക്ക് പിടിച്ച റോഡിലേക്ക് നോക്കി എല്ലാവരും തിരക്കുകൾക്ക് അടിമപ്പെട്ട് ചുറ്റും എന്താണ് നടക്കുന്നത് എന്ന് പോലും അറിയാതെ നെട്ടോട്ടം ഓടും പോലെ തോന്നി….. ഒരു മരച്ചുവട്ടിൽ കയ്യിലൊരു ചെറിയ പൊതിയുമായി ഇരിക്കുന്ന ഇരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ മിഴികളിൽ പടരുന്ന നനവ് മകനോടുള്ള വാത്സല്യം ആയിരുന്നു…..
ജയിലിൽ എല്ലാ മാസവും ഒന്നാം തീയതി എന്നെ കാണാൻ വരാറുണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് പോയി കാണാൻ നിന്നിട്ടില്ല…. ഒത്തിരി സ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ട് വളർത്തിയ ഒരേ ഒരു മകൻ ഇരുമ്പഴികൾക്കുള്ളിൽ കിടക്കുന്ന കാഴ്ച്ച എന്നെ ജീവനേക്കാൾ സ്നേഹിക്കുന്ന എന്റെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ഒരുപാട് വേദന നല്കും എന്നുറപ്പാണ്. ഞാൻ ആയി ഇനിയും അവർക്ക് വേദന നൽകരുത് എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചത് കൊണ്ടാണ്…
ഞാൻ അമ്മയുടെ തൊട്ടരികിൽ ഇരിക്കുന്ന എന്നും എപ്പോഴും കാണാറുള്ള അച്ഛനെ ഒരു നോക്ക് കാണുവാൻ ഒത്തിരി തിരഞ്ഞു…. ഒടുവിൽ ഒരു വെള്ള dezire ന് സൈഡിൽ വല്യച്ഛൻ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു..
പിന്നെയും അമ്മയിലേക്ക്‌ നോക്കി അപ്പോ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് ഒഴുകി തുടങ്ങിയിരുന്നു…. ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുക്കലേക്ക് നടന്ന് നീങ്ങി…. എന്റെ ശരീരവും മനസ്സും ഒരു പോലെ മൂഖമായിരുന്നു…..
അമ്മയുടെ അരികിൽ മരച്ചുവട്ടിൽ അമ്മയോട് ചേർന്നിരുന്നു… ചുളിവുകൾ വീണു തുടങ്ങിയ മുടിമുഴുവൻ നരച്ച എന്റെ അമ്മയെ കണ്ണ് നിറയെ കാണുമ്പോ എന്റെ കണ്ണുകളും അറിയാതെ നിറഞ്ഞിരുന്നു….. ഇതുവരെയും പൊഴിച്ചതിനേക്കാലും ആയിരം മടങ്ങ് കണ്ണുനീർ അമ്മയുടെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ച് കൊണ്ട് എന്റെ കണ്ണുകളിലൂടെ ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. മൗനത്തിനു വിരാം ഇട്ടു കൊണ്ട് ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വരാതെ അടഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു അമ്മെ അച്ഛൻ വന്നില്ലേ…. നിങ്ങളെയൊക്ക ഇവിടെ വന്നിട്ട് കാണാൻ വരാത്തതിന്റെ ദേഷ്യമാണോ അച്ഛന്……
അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ തുള്ളികൾ എന്റെ മുഖത്തിലൂടെ ഒഴുകി ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സ് എന്തെന്നില്ലാതെ മിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….
