ഇനി ഈ കാട് ഇറങ്ങുന്നതിനു ഇടക്ക് ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു വാക്ക് പോലും ആരും മിണ്ടി പോകരുത്.. ബാക്കിയൊക്കെ നാട്ടിൽ ചെന്നിട്ട്… ആരേലും വരുന്നുണ്ടെങ്കിൽ വാ…
ഇത്രയും ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ നടന്നു… ഇപ്പൊ ഈ സാഹചര്യം കൂൾ ആക്കാൻ ഇതല്ലാതെ വേറേ വഴിയില്ല, അല്ലാതെ ഇത്ത യെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ചെന്നാൽ അവള് വീണ്ടും വീണ്ടും നിന്ന് ഉറഞ്ഞ് തുള്ളും.. പതിയെ ഇത്തക്ക് കാര്യങ്ങൽ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാം…
രശ്മി ബിസ്മി ഇത്തയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ഇത്തയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു..
ഇത്ത കൈ തട്ടി മാറ്റിയിട്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ എൻ്റെ പിന്നാലെ നടന്നു,.. പത്തു ചുവടു നടന്നിട്ട് ഇത്ത തിരിഞ്ഞു നിന്നു പറഞ്ഞു…
ഇത്ത : മരിയെ… വാ നടക്ക്..
പിന്നെ അങ്ങോട്ട് നിശബ്ദമായ നടത്തം ആരംഭിച്ചു.. കാടിൻ്റെ വന്യതയിൽ ഉയർന്നു കേൾക്കുന്ന കാടിൻ്റെ സംഗീതം മാത്രം, ആരും ഒന്നും തമ്മിൽ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. ഞാനും മിണ്ടാൻ പോയില്ല..
ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരു മണി അടുപ്പിച്ചു ആയപ്പോൾ ഞങൾ ഒരു കുഞ്ഞു മല മുകളിൽ കയറി പറ്റി, അങ്ങ് ദൂരെ പുൽ മേട്ടിൽ മാനുകൾ മേഞ്ഞു നടക്കുന്നത് ഞാൻ ബൈനോക്കുലർ വഴി നോക്കി കണ്ടു.. ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഇത്തയെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട്.. ഇത്തയുടെ മുഖം കടന്നലു കുത്തിയത് പോലെ വീർപ്പിച്ചു പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്,
മരിയയുടെ കവിളിൽ ഇത്തയുടെ നാല് വിരൽ വ്യക്തമായി തെളിഞ്ഞു കാണാം, ഒരു വിരൽ എങ്ങനെ മിസ്സ് ആയോ ആവോ…. എന്തായാലും കിട്ടിയ ഒരെണ്ണം ഭേഷായിട്ട് കിട്ടി ബോധിച്ചിട്ടുണ്ട്..
കുറച്ചകലെ വൃക്ഷങ്ങൾ തിങ്ങി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പ്രദേശത്ത് നിന്നും കുരങ്ങന്മാർ നല്ല ബഹളം വെക്കുന്നുണ്ട്.. വാനരക്കൂട്ടം ഭക്ഷണ സാധനങ്ങൾ ഉള്ള പ്രദേശം ചുറ്റി പറ്റി നിൽക്കുകയാണ് പതിവ്, ഒന്ന് പോയി നോക്കിയാൽ എന്തേലും കിട്ടും,
ഞാൻ : നിങൾ ഇവിടെ നിക്ക് ഞാൻ അവിടെ പോയി കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും കിട്ടുമോ എന്ന് നോക്കിയിട്ടു വരാം.
എല്ലാവരും മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ ബാഗ്പാക് ഇറക്കി താഴെ വെച്ച് അവിടെ അവിടെ ആയിട്ട് ഇരുന്നു.. ഞാനും ബാഗ് പാക് താഴെ വെച്ചിട്ട് ഗൺ എടുത്തു കൊണ്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങി,
രശ്മി : അബൂ.. ഒരുപാട് ദൂരെ ഒന്നും പോകല്ലേ…
ഞാൻ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി..
വൃക്ഷങ്ങൾ സമൃദ്ധമായി വളർന്നു പന്തലിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഒരു ചതുപ്പ് പ്രതീതി നൽകുന്ന പ്രദേശം,, എന്നെ കണ്ട വാനരക്കൂട്ടം തലങ്ങും വിലങ്ങുമയി എടുത്തു ചാടി ഓടുന്നുണ്ട്… ആദ്യമായി മനുഷ്യനെ നേരിൽ കണ്ട ഭയം ആയിരിക്കാം,,
ഞാൻ അവറ്റകളെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ചുറ്റും കറങ്ങി നോക്കി… കൊള്ളാം വെറുതെ ആണോ കുരങ്ങ് ഇവിടെ കിടന്നു കറങ്ങുന്നത്,, ഒരു വലിയ പ്ലാവ് നിൽക്കുന്നു, അതിൽ നിറയെ ചക്കകളും, ഞാൻ പ്ലവിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ എൻ്റെ ഇടുപ്പിൽ ഇരുന്ന ബാക്കി ടോക്കി ശബ്ദിച്ചു…
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വാക്കി ടോക്കി ഓൺ ആക്കി തിരിച്ചു സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അവിടെ എന്തൊക്കെയോ സംസാരം കേൾക്കുന്നു.. ഓ അപ്പോ എന്നോട് അല്ല, ഞാൻ വാക്ക് ടോക്കി സ്ക്രീനിൽ ആരുടെ വാകി ടോക്കി ആണെന്ന് നോക്കി, നമ്പർ 2 വാക്കി ടോക്കി ആണ്, അത് രശ്മിക്ക് ആണ് ഞാൻ കൊടുത്തത്.. ഞാൻ അവരുടെ സംസാരം ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി..
രശ്മി : എന്തായാലും ബിസ്മി നീ ഇവളെ തല്ലിയത് ശരിയായില്ല,, നീയൊക്കെ കൊറേ കിടന്നു തല്ലു പിടിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ളത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒന്നും തോന്നിയില്ല… പക്ഷേ ആ ചെക്കൻ്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് വേണ്ടായിരുന്നു…
ഇത്ത ; പിന്നെ ഞാൻ എന്തു വേണം എൻ്റെ അബുവിനെ കയറി കൊണച്ച ഈ പൂറിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഉമ്മ കൊടുത്ത് വിടണോ….
മരിയ : ഡീ, അത് എനിക്ക് ആ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ പറ്റി പോയതാ… നീ ക്ഷമിക്കൂ പ്ലീസ്…
ഇത്ത : ഡീ കോപ്പേ മാപ്പ് പറയാൻ ആണെങ്കിൽ കൂടി നീ എന്നോട് വാ തുറന്നാൽ അടുത്ത അടി ഉടനെ വീഴും കേട്ടല്ലോ..
രശ്മി : എൻ്റെ ദൈവമേ ഏതു നേരത്ത് ആണോ എന്തോ ഇന്തിൻ്റെയോക്കെ കൂടെ കണ്ണിൽ കണ്ട കമ്പ്രഷൻ കായും തപ്പി ഇറങ്ങാൻ തോന്നിയതോ എന്തോ…!!!
എനിക്ക് ആ ഡയലോഗ് കേട്ടപ്പോൾ ചിരി വന്നു,
” രാജഗന്ധി ” “ജയൻ്റ് ഹൂപ്പ് ” ഇത്രയും കിടിലം പേരുകൾ ഉണ്ടായിട്ടും രശ്മി അതിനെ വെറും കംപ്രഷൻ കായ ആക്കി കളഞ്ഞല്ലോ….
മരിയ : ഡീ, ബിസ്മി പ്ലീസെടി നീ തല്ലിയാലും വേണ്ടില്ല ക്ഷമിക്കെടി മുത്തെ..
നിനക്ക് എൻ്റെയും എൻ്റെ ലവ്വരിൻ്റെയും എന്തോരം കളി വീഡിയോ കാണിച്ചു തന്നിട്ടുണ്ട്, അന്ന് നിനക്ക് കളി വേണോ എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചല്ലോ നിന്നോട്…
നിനക്ക് വേണ്ടാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ….
ഇത്ത ; അത് കൊണ്ട്…!
നീ നിൻ്റെ ചെക്കനെ എല്ലാവർക്കും പങ്കു വക്കുമയിരിക്കും എനിക്ക് അതിനു താൽപ്പര്യമില്ല…
മരിയ : ഓ പിന്നെ നിനക്ക് അത്രക്ക് തുള്ളൽ ആണെങ്കിൽ നീ തന്നെ വെച്ചോ… പൊന്നു മോളെ അവൻ നല്ല ഒന്നാന്തരം കളിക്കാരൻ ആണ് അവൻ നിൻ്റെ കയ്യിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങി നിക്കില്ല എന്ന് എനിക്ക് അന്നെ മനസ്സിലായി… കണ്ട വെടികളെ ചാമ്പാൻ പോകുന്നതിനും നല്ലത് ഞാനൊക്കെയാ…
ഇത്ത ; ഡീ പുല്ലേ… ഇനി അവൻ എത്ര വെടികളെ കളിക്കാൻ പോയാലും നിന്നെ തൊടാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കൂല…
മരിയ : നീ വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞാലും, ഞാൻ വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞാലും അവൻ മണം പിടിച്ച് വീണ്ടും എൻ്റെ അടുത്ത് വരും മോളെ…. നിനക്ക് എൻ്റെ കഴിവ് നന്നായിട്ട് അറിയാലോ അല്ലേ…..
രശ്മി : ഹലോ ഹലോ… എങ്ങോട്ടാ ഈ പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു കയറി പോകുന്നത്,, നിനക്കൊക്കെ ഇപ്പൊ എന്തിൻ്റെ കേടാണ്.. സംഭവിച്ചത് സംഭവിച്ചു, അത് സംസാരിച്ചു തീർക്കാതെ എന്തുവാടി മരിയെ നീ വീണ്ടും അവനെ ചാമ്പാൻ ഉള്ള പെർമിഷന് സംസാരിക്കുവാണോ….
ഇത്ത : അത് ശരിയാണല്ലോ… നിനക്ക് ഉളുപ്പു ഉണ്ടോടി മരിയ നാറി… ഡീ നീ അവനെ വിട് പ്ലീസ്,, എനിക്ക് അത് ഒട്ടും അക്സപ്റ്റ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നില്ല പ്ലീസ്….
മരിയ : ഓ ഇങ്ങനെ കെഞ്ചി പറഞ്ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ പരിഗണിക്കാം….
ഇത്ത : എന്തുവാടി മരിയ മൈരെ… ഇത് നിൻ്റെ ഔദ്ധര്യമോ…!
മരിയ : ഹി ഹി ഹി,,, ഹം തൽക്കാലം നീ എടുത്തോ… ഞാനായിട്ട് ഇനി നിങ്ങടെ സുഖ ജീവിതം തകർക്കുന്നില്ല…
രശ്മി : നീയൊക്കെ തല്ലും കൂടി ഇപ്പൊ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഇരുന്നോ… അബ്ബാസ് നല്ല കലിപ്പിൽ ആണ് നടക്കുന്നത്…
ഇത്ത : അവൻ്റെ പിണക്കം ഒക്കെ ഞാൻ മാറ്റാം… നീ അതൊന്നും ഓർത്തു ടെൻഷൻ ആവണ്ട
അങ്ങനെ അവർ തമ്മിൽ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു പിന്നെ പിന്നെ പതിയെ അത് ഒരു സൗഹൃദ സംഭാക്ഷണമായി മാറുന്നു.. പിന്നെ ചിരിയായി തമാശ ആയി, തല്ല് വാങ്ങിയതിൻ്റെ പരിഭവമായി,,, അയ്യേ ഈ പെണ്ണുങ്ങൾ എന്തുവാ ഇങ്ങനെ, നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് അടിയാവുന്ന്, അതെ പോലെ കൂട്ട് ആവുന്നു…
