“ഏ… എങ്കിട്ടെ ഇവ്ലോ പാസത്തെ വച്ചിരുക്കെ… നാ വന്ദിട്ടു കൊഞ്ചം താനേ ആണെ…”
ഞാൻ അറിയുന്ന രീതിയിൽ തമിഴിൽ തന്നെ ചോദിച്ചു. ആ ചോദ്യത്തിൽ എനിക്ക് അഭിനയിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. എന്റെ ശബ്ദത്തിൽ തന്നെ അതെന്നെ എത്ര മാത്രം ടച്ച്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്നറിയാമായിരുന്നു.
ശെരിക്കും എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഇവളെ വലിയ ഇഷ്ടമായികൊണ്ടിരിക്കുവാണ്. എന്ത് കൊണ്ടോ എനിക്കവളോട് പെട്ടെന്ന് കണക്ട് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന പോലെ. അവളുടെ ബോഡിയോ ഭംഗിയോ കാമമോ മാത്രം അല്ല എന്നെ അവളുമായി കണകട് ചെയ്യുന്നത് വേറെ എന്തോ ആണ് എന്താണെന്നു എനിക്ക് മനസിലാകുന്നില്ല.
ഏറെ പരിചയമുള്ള ഒരാളെ പോലെ എന്ന് പറയുന്നത് വിരോധാഭാസം ആണ് ആകെ അവളെ കാണാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് രണ്ടു ദിവസമേ ആയുള്ളൂ എന്നിരുന്നാലും എനിക്ക് ഫീൽ ചെയ്തത് അങ്ങനെ ആയിരുന്നു. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അതിൽ ദുഃഖം തളം കെട്ടി നിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്. ആദ്യമായാണ് അവളുടെ മുഖം അത്രയും ദുഃഖത്തിൽ കാണുന്നത്.
അത് എന്നെ അലോസരപ്പെടുത്തി ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ തല പൊക്കി എണീറ്റു ഒരു കൈയിൽ താങ്ങു കൊടുത്തു ചെറുതായി എണീറ്റു പക്ഷെ താങ്ങു കൊടുത്ത കയ്യിനു പ്രതീക്ഷിഛത്ര ബലം പെട്ടെന്ന് കിട്ടാണ്ടായപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ താഴത്തേക്ക് വീണു. തല വന്നു കട്ടിലിലെ തലബാഗത്തെ കയറുകൾ കെട്ടിയിട്ടുള്ള മരത്തിൽ ഇടിച്ചതെ എന്റെ തല ചെറുതായൊന്നു മിന്നി. ഞാൻ മുറുക്കെ കണ്ണടച്ച് പിടിച്ചു തലചുറ്റലിനെ പ്രതിരോധിച്ചു.
ഉടനെ തന്നെ എന്റെ തല ഒരു മൃതുവായ പ്രതിലേക്ക് മാറ്റപെട്ടു. അപ്പൊ തന്നെ എനിക്ക് മനസിലായി അതവളുടെ മാർ ആണെന്ന്. അവളുടെ സ്മെൽ എനിക്ക് പരിചിതമായികൊണ്ടിരിക്കുവാണ്. അവളുടെ കയ്യിന്റെ ആവരണത്തിൽ പതുപതുത്ത മാറിൽ അങ്ങനെ കിടക്കാൻ തന്നെ എന്തോ ഒരു സുഖം.
കാമത്തിനും അധീതമായൊരു സുഖം. അവളുടെ സ്നേഹത്തിൽ അങ്ങനെ കെടന്നു ഉറങ്ങാനൊരു വ്യാക്രതാ. അവളെന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട് എന്നെ ചീത്ത വിളിക്കുയാണെന്നാണ് പ്രധാമിക നിഗമനത്തിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാകുന്നത്. കൂടാതെ തല ചുറ്റും തൊട്ടും തലോടിയും നോക്കുന്നുമുണ്ട്. തലചുറ്റൽ നിന്നപ്പോൾ പതിയെ ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു… ആദ്യമേ കണ്ടത് വ്യാകുലതയോട് കൂടിയ അവളുടെ മനോഹരമായ കടും കാപ്പി കണ്ണുകളാണ്.
“എന്താടാ നീ ചെയ്യുന്നേ… എതുക്ക് അപ്പിടി ഏന്തിട്ടെ.. ”
സ്നേഹത്തോടെ മാറത്ത് പിടിച്ചു തലോടുമ്പോളും അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്തോ അവളുടെ ആ വോയിസ്‌ ടോൺ എന്നെ യാന്ദ്രികമായി സത്യം പറയിപ്പിച്ചു.
“നീയെന്തോ സങ്കടപെട്ടിരിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എണീറ്റത”
“ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ…. മണ്ണാങ്കട്ട..”
എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ ഒന്നൂടെ എന്നെ മുറുക്കെ പിടിച്ചു…. ആ സുഖത്തിൽ അവളുടെ സ്മെല്ലിന്റെ ആവരണത്തിൽ ഞാൻ അങ്ങനെയെ കിടന്നു… അമ്മയുടെ അടുത്ത കിടക്കുന്ന അതെ ഫീലും ഏതാണ്ട് അതെ സ്മെല്ലും. എത്ര നേരം അങ്ങനെ കിടന്നു എന്നറിയില്ല കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് കണ്ണ് തുറന്നത്.
“നീ കേട്ടെല്ലെ ഏതുക്ക് ഉന്മേലെ ഇവളോ പാസം ന്നു…”
എനിക്ക് എന്തോ പെട്ടെന്ന് അങ്ങ് മനസിലായില്ല തല മരത്തിൽ ഇടിച്ചതോണ്ടോ അതോ ഒരു ചെവി അവളുടെ മാറത്തും മറ്റേ ചെവി അവളുടെ കൈകളുടെ ആവരണം കൊണ്ട് മടങ്ങിയും ഇരിക്കുനത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല. ഇനി കൈ മാറ്റാൻ പറയാൻ എനിക്ക് മനസും വന്നില്ല “മലയാളത്തിൽ പറയോ….”
അതാവുമ്പോ ചുണ്ടുകളുടെ നീക്കം വച്ചും പകുതി കേട്ടും ഗ്രഹിച്ചെടുക്കാം. “ആ ഓക്കേ ഡാ സോറി ”
അവൾ ചെറിയൊരു ചിരിയിൽ സോറി പറഞ്ഞു അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണിൽ എന്തോ വലിയ ദുഃഖം ഉണ്ടായിരുന്നു.
അവൾ പയ്യെ വാക്കുകൾ ആലോചിച്ചെടുത്തു പറയാൻ തുടങ്ങി.
“നീ ചോദിച്ചതല്ലേ എന്തിനാ നിന്നോട് എനിക്ക് ഇത്ര ഇഷ്ടം എന്ന് എന്തെന്നറിയില്ല നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് എന്റെ അനിയനെ ഓർമ വന്നെ… എന്നുടെ കണ്ണൻ…നിന്നെ പോലെ തന്നെ റൊമ്പ അഴകാണവനേ കാണാൻ. നിന്നെ പോലെ തന്നെ വല്ലാണ്ട് കുറുമ്പും എടുത്തു ചാട്ടവും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു.”
ഇതെല്ലാം പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണ് വിദൂരതയിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു, ഏതോ ഓർമ്മകൾ കണ്ണിന്റെ മുമ്പിലൂടെ കാണുന്നത് പോലെ..
“വളരെ കുറുമ്പൻ ആയിരുന്നു… എന്നാൽ കുറുമ്പിനനുസരിച്ചുള്ള മനോബലം അവനില്ലായിരുന്നു… ഇവിടെ ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ ആൺകുട്ടികൾ ഒരു പ്രായം എത്തുമ്പോൾ കാട് കയറണം അവിടെ ഒരു രാത്രി തങ്ങി പിറ്റേന്ന് തിരിച്ചു വരണം..
അവനും അങ്ങനെ എന്നോട് യാത്ര പറഞ്ഞു പോയതാണ് തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു മാനിനെ കൊണ്ട് വരും എന്നും പറഞ്ഞു. ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും വക വെക്കാണ്ട് ഇറങ്ങി തിരിച്ചത… അവനത്ര പ്രായം ആയിട്ടില്ലായിരുന്നു…
എന്റെ കണ്ണൻ നല്ല ശക്തിവാനായിരുന്നു കുറച്ചുകൂടെ കാലം അവന്റെ മനസും ശരീരവും മെച്ചപ്പെടാൻ കൊടുത്തിരുന്നേൽ ഇന്ന് എനിക്കെന്റെ കണ്ണൻ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു അവൻ എനിക്കുള്ള മാനും ആയിട്ട് ആ കാട് ഇറങ്ങുമായിരുന്നു…”
ഇത്രയും എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു അവൾ തേങ്ങാൻ തുടങ്ങി എനിക്കും എന്തോ പോലെ തോന്നി പക്ഷെ അവളുടെ കൈകൾ എന്നെ വിരിഞ്ഞു മുറുക്കിയാണ് ഇപ്പൊ പിടിക്കുന്നത് എങ്ങനെയെങ്കിലും അവളുടെ അനിയനെ അങ്ങനെ പിടിക്കാൻ കിട്ടിയെങ്കിൽ എന്നാലോചിച്ചു.എനിക്കും വല്ലാണ്ട് സങ്കടം വന്നു. എനിക്കെന്തേലും പറ്റിയ എന്റെ ചേച്ചിയും ഇത് പോലെ ഇരുന്നു കരയും എനിക്കും ഉറപ്പാണ്. “അവൻ വന്നില്ലേ…?”
ഞാൻ കഴിയുന്ന വിധത്തിൽ പയ്യെ ചോദിച്ചു… അവൾക്ക് വാക്കുകൾ കണ്ടു പിടിക്കാൻ കുറച്ചു പാട് പെടേണ്ടി വന്നു എന്നാലും എല്ലാം തപ്പി പിടിച്ചു പറയാൻ തുടങ്ങി. “ഇല്ല… അവൻ വന്നില്ല.. ഞാൻ ഒരു ദിവസം, രണ്ടു ദിവസം, മൂന്നു ദിവസം, ഒരു മാസം, രണ്ടു മാസം…എന്നും രാവിലെ അവനുള്ള ചോറും കറിയും എല്ലാം വച്ചു കാത്തിരിക്കും എന്നിട്ടും അവൻ വന്നില്ല എന്റെ കണ്ണൻ… നിന്നെ അന്ന് ആദ്യമായി കണ്ടപ്പോ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ സന്തോഷിച്ചു എന്റെ കണ്ണനാകുമോ എന്ന്…”
അത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ നിർത്തി. കണ്ണുനീർ ധാര ധാര ആയി ഒഴുകുന്ന മുഖം എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അങ്ങനെ അനങ്ങാതെ കിടന്നു.ഒരുവിധം അവളുടെ കരച്ചിൽ അടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു
“എത്രയായി….?”
അതിനവൾ ചെറിയൊരു ചിരിയിൽ എന്നെ നോക്കിട്ട് പറഞ്ഞു “കുറെ ആയെടാ വർഷങ്ങൾ ആയി മറക്കാൻ മാത്രം പറ്റുന്നില്ല…”
ഇത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ പിന്നെയും വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.
“കാട്ടിൽ എന്താ മാടൻ ആണോ…?” ഞാൻ ചോദിച്ചത് പയ്യെ ആണെങ്കിലും അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി. അപ്പോ തന്നെ ചോദിക്കണ്ടാർന്നു എന്നും തോന്നി. പക്ഷെ അവൾ മെല്ലെ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു…
