അപ്പോളേക്കും അവൾ ഫാനിൽ നിന്നും ഒരു കൈ ഉയർത്തി കഴുക്കോലിൽ പിടിച്ചു അതിൽ തൂങ്ങി…. തലകീഴായി ഒരു കുരങ്ങിനെക്കാൾ കൃത്യതയോടെ അവൾ CI യുടെ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു…..
“ആരെങ്കിലും ഫോൺ വിളിക്കെടോ….”
“അവൾ കേട്ടാൽ….”
“പുറത്തു പോയി വിളിക്കെടോ….”
“അല്ല സർ പുറത്ത് ആരൊക്കെയോ ഉണ്ട്….”
“ഷിറ്റ്….”
അമർഷം വാക്കുകളായി പുറത്ത് ചാടിയപ്പോൾ ASI തന്റെ മൊബൈൽ എടുത്തു ആർക്കൊക്കെയോ മെസ്സേജ് ടൈപ് ചെയ്തു…..
അപ്പോളേക്കും CI യുടെ റൂമിൽ നിന്ന് ഇരുമ്പ് കൊണ്ടുള്ള അലമാരിയിൽ ശക്തിയായി അടിക്കുന്ന ശബ്ദം ഉയർന്ന് തുടങ്ങി…. കുറെയേറെ വട്ടം അതു തുടർന്നു… അതിനിടെ ASI ഫോണിൽ ആരെയോ വിളിച്ചെങ്കിലും വെളുപ്പിന് മൂന്നുമണിയുടെ സുഖകരമായ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ആ ഫോൺ വിളിച്ചയാൾ എണീറ്റില്ല…
അത് കേട്ടാവണം… പുറത്തു നിന്നും പട്ടിയുടെ ഓരിയിടൽ മുഴങ്ങി
തുടങ്ങി…അപ്പോളേക്കും ആ അലമാരി പൊളിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് മനസിലാക്കി ആവും പാട്ടയിൽ അടിയ്ക്കുന്നത് പോലുള്ള ശബ്ദം അവസാനിച്ചു….. പോയത് പോലെ മുകളിലൂടെ തന്നെ അവൾ തിരിച്ചു ഇറങ്ങി വന്നു….
താക്കോൽ കിട്ടാത്തതിന്റെ നിരാശയിൽ അവൾ അവർക്ക് നേരെ കൈ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു…….
“ഇപ്പോൾ അവസാനിപ്പിക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടല്ല…. നിങ്ങളുടെ പണി കളയണ്ട എന്ന് കരുതിയാണ്.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ പറയുന്നു… ഇവനെ ജയിലിലെ സദ്യ തിന്നാൻ വിടാൻ പറ്റില്ല…. നാളെ തന്നെ ജാമ്യം കിട്ടി പുറത്ത് ഇറങ്ങിയിരിക്കണം ഇവൻ… അടുത്ത ദിവസം ഇവന്റെ പോസ്റ്റ്‌ മോർട്ടത്തിനും റെഡി ആയിരിക്കണം….”
വീണ്ടും പുറത്തു പട്ടിയുടെ ഓരിയിടൽ കേൾക്കാൻ പറ്റി… അപ്പോളെക്ക് അവൾ പുറത്തേക്ക് ഓടിയിറങ്ങി ഇരുട്ടിൽ അപ്രത്യക്ഷമായി….
ASI വീണ്ടും ഫോൺ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി… അപ്പോളേക്കും ഏതാനും നിമിഷം മുൻപ് കഴിഞ്ഞതിനെ കുറിച്ചായി ചർച്ച….
“ഇതാണോ ഈ എല്ലാവരും പേടിക്കുന്ന കാട്ടു ചെമ്പരത്തി… വെറുതെ പേടിച്ചു.. വന്നത് പോലെ പോയികളഞ്ഞല്ലോ…”
“ഇത് അതൊന്നും ആവില്ല ദാസാ…. കണ്ടിട്ട് ഏതോ ഓളം വെട്ട് കേസ്.. എന്നാലും ആള് പിശക് ചരക്കായിരുന്നു…”
“പിന്നെ… നിന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റുവോ അത് പോലെ ആ മുറിയിൽ കയറാൻ??? അവൾ വേറെ എന്തോ ഉദ്ദേശം കൊണ്ട് വന്നതാണ്…..”
ഹെഡ് കോൺസ്റ്റബിൾ ഉദയൻ മാത്രം അങ്ങനെ പറഞ്ഞു… ആ പറഞ്ഞതിന് ആരെങ്കിലും മറുപടി പറയും മുൻപ് ഫോൺ കണക്ട് ആയത്കൊണ്ട് ASI കൈ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ച് എല്ലാവരെയും നിശബ്ദരാക്കി…
CI ആയിരുന്നു മറുവശത്തു… ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തതും ഒരു പിസി ASI യോട് ചോദിച്ചു…
“സർ ലോഗിൽ എന്റർ ചെയ്യട്ടെ???”
“വരട്ടെടോ… സർ തിരിച്ചു വിളിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു… എന്നിട്ട് ചോദിച്ചിട്ട് മതി……”
പിന്നെയും പത്ത് മിനിറ്റു സമയം കടന്നുപോയി.. അപ്പോളേക്കും ഒരു പിസി കട്ടൻചായ അനത്തി കൊണ്ട് വന്നു എല്ലാവർക്കും നൽകി….
ആ ചായ കുടിക്കുമ്പോൾ എല്ലാവരുടെ മുഖത്തും ആശ്വാസം തെളിഞ്ഞിരുന്നു… അത്ര ഭയപ്പെടേണ്ട ആളാണ് വന്നു പോയത്…. കാട്ട് ചെമ്പരത്തി…. കർണാടകയിൽ അടിയാത്തിയെ നഗ്നയാക്കി നടത്തി എന്ന പേരും പറഞ്ഞു ഒരു ജന്മിയുടെ തല വീട്ടിയെടുത്തു പരസ്യമായി പ്രദർശിപ്പിച്ച ഭീകരസംഘത്തിന്റെ തലവി……
അങ്ങനെ ഒട്ടനവധി കഥകൾ ഉണ്ട്…. പിന്നെ എല്ലാ സമാന കേസുകളിലും എന്ന പോലെ ഇവിടെയും നാട്ടുകാരുടെ സപ്പോർട്ട് അവർക്ക് കിട്ടുന്നുണ്ട്…. സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക് സാമ്പത്തികമായോ ആവശ്യവസ്തുക്കളുടെ രൂപത്തിലോ സഹായം നൽകി അവരുടെ പ്രീതി പിടിച്ചു പറ്റാൻ അവർക്ക് കഴിയുന്നു….
പക്ഷേ ഒരാൾ മാത്രം അപ്പോളും ടെൻഷൻ നിറഞ്ഞ മുഖഭാവത്തോടെ ആണ് ഇരിക്കുന്നത് പാറാവ് കാരൻ…. മോഷണം പോയ വെടിത്തിരകൾക്ക് അയാൾ വേണം സമാധാനം പറയാൻ….
ASI ആണെങ്കിൽ അമർഷവും അവജ്ഞയും കലർന്ന ഭാവത്തോടെ അയാളെ ഇടക്ക് നോക്കുന്നുമുണ്ട്….
ആ സമയം ASI യുടെ ഫോൺ ശബ്ദിച്ചു… എല്ലാവരും നിശബ്ദർ ആണെങ്കിൽ കൂടി മിണ്ടരുത് എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു….
പക്ഷേ ഉപചാരവാക്കുകൾ അല്ലാതെ കൂടുതൽ ഒന്നും ASI പറയുന്നത് അവർ കേട്ടില്ല…. അല്പം കഴിഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു അയാൾ എല്ലാവരോടും ആയി പറഞ്ഞു….
“ദേവൻ സാർ വരുന്നുണ്ട്… എല്ലാവരും ഒന്ന് ചൊടി ആയി നിന്നേക്ക്….”
എല്ലാവരും എഴുനേറ്റ് അല്പം ഉഷാറോടെ മുഖം ഒക്കെ കഴുകി വന്നു… പാറാവ് കാരന്റെ മുഖത്ത് മാത്രം അപ്പോളും തെളിച്ചം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….
പത്തു മിനിറ്റുകൾക്ക് അകം CI വന്നു… അതും യൂണിഫോമിൽ…. പാറാവ് കാരന്റെ സല്യൂട്ട് കണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു….
“എവിടെ പോയി തന്റെ വെടി തിരകൾ???”
“അത്… അറിയില്ല… സാർ എങ്ങനെയോ….”
“മ്മ്മ്….”
ഒന്ന് അമർത്തി മൂളിക്കൊണ്ട് അയാൾ അകത്തേക്ക് കയറി… എല്ലാവരുടെയും സല്യൂട്ടിനു കൈ കാണിച്ച ശേഷം തന്റെ ക്യാബിന്റെ വാതിൽ താക്കോൽ വച്ചു തുറന്നു കൊണ്ട് ASI യെ വിളിച്ചു….
“ഹമീദേ വന്നേ…. ”
“സാർ…”
അയാൾക്ക് പിറകെ ആ ക്യാബിനിലേക്ക് ഹമീദും കയറി…..
“ആ വാതിൽ അടക്കെടോ…”
വാതിൽ അടച്ചു ഹമീദ് CI യുടെ മുന്നിലെ സീറ്റിൽ ഇരുന്നു….
“ഇത്രേം തടിമാടൻമാരായ പോലീസ് കാർ ഉണ്ടായിട്ട്…. 2ഒരു പെണ്ണ് ഒറ്റക്ക്…”
“അപ്രതീക്ഷിതമായ ആക്രമണം ആയിരുന്നു സർ… പിന്നെ ഉള്ളിൽ കയറിയില്ലെന്ന് ഒള്ളു ചുറ്റിലും കുറെയേറെ പേരുണ്ടായിരുന്നു…. എല്ലാവരുടെയും കയ്യിൽ തോക്കും അതുപോലുള്ള ഭീകര ആയുധങ്ങളും…”
മുൻപേ പറയാൻ മനസ്സിൽ കരുതി വച്ച മറുപടി പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും വച്ചു ASI ഹമീദ് കാച്ചി വിട്ടു….
“ഒന്നും പോയിട്ടില്ല എന്ന് ഉറപ്പാണോ….”
“അല്ല സർ…. ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ… പാറാവിനുള്ള ശശിയുടെ തോക്കിലെ വെടിയുണ്ടകൾ കാണുന്നില്ല….”
“ആ… അയാളോട് അയാളുടെ സാധനം ഉണ്ടൊ എന്ന് അണ്ടർവെയറിൽ തപ്പി നോക്കാൻ പറയാരുന്നില്ലേ….”
അതിനു ASI മറുപടി നൽകിയില്ല… അല്പ നേരം കണ്ണടച്ചു ഇരുന്ന് എന്തോ ചിന്തിച്ച ശേഷം കണ്ണുകൾ തുറക്കാതെ തന്നെ CI പറഞ്ഞു…
“വേറെ എന്തെങ്കിലും??? ഏന്തെങ്കിലും മോഷണം പോയിട്ടുണ്ടോ???”
“പിന്നെ അവൾ കയറിയത് ഈ മുറിയിലാണ് ആ ചുവരിനും ഓടിനും ഇടയിലൂടെ….. പക്ഷേ താക്കോൽ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ കയറി
നോക്കിയില്ല…. തിരിച്ചു ഇറങ്ങുമ്പോളും അവരുടെ കയ്യിൽ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു…. ആകെ ആ അലമാര തുറക്കാൻ വേണ്ടി അതിൽ ശക്തിയായി അടിക്കുന്ന ശബ്ദം മാത്രം കേൾക്കാമായിരുന്നു…”
“മ്മ്മ്മ്… എനിക്കാണെങ്കിൽ ഒരു അബദ്ധവും പറ്റി…. ഞാൻ എല്ലാം SP യോട് എഴുന്നള്ളിച്ചു…. അത് ഇങ്ങനെ ഒരു പൊന്തൻ മാട ആണെന്ന് എനിക്കറിയോ???”
“അതിനെന്താ സാർ….”
“അതല്ലടോ… അവസരം മൊതലെടുക്കണമത്രെ…. മാവോയിസ്റ്റ് ആക്രമണം ഉണ്ടായി എന്നും നമ്മൾ അതി ശക്തമായി തിരിച്ചടിച്ചെന്നും അവർ വിരണ്ടോടി എന്നും ആകണം നാളെ വാർത്ത…”
