ദിവസങ്ങളുടെ എണ്ണം കൂടുമ്പോൾ അവനത് അംഗീകരിക്കാതിരിക്കാൻ പറ്റാതെ വരും ….
ഇവിടെ എന്ത് വേണം ….?
ഒന്നുകിൽ താൻ സന്തോഷിക്കുന്നതായി ഭാവിച്ച് അവനെ അതിലേക്കടുപ്പിക്കാം ..
അല്ലെങ്കിൽ അകന്നിരുന്ന് അവൻ തന്നിലേക്കണയുന്നതു വരെയിരിക്കാം …
രണ്ടാമത്തെ കാര്യം ജാസ്മിനും മനപ്രയാസമുള്ള കാര്യമായിരുന്നു …
അവൾ ഏത് വേണമെന്ന ചിന്തയിലിരിക്കുമ്പോൾ ഷാനുവിന്റെ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു …
എന്തൊക്കെയായാലും അവനധിക നേരം തന്നെ വിട്ടു കഴിയാൻ പറ്റില്ലായെന്ന് അവൾ ഊഹിച്ചിരുന്നു …
ഹാളിലേക്കോ, അടുക്കളയിലേക്കോ, തന്റെ റൂമിലേക്കോ അവൻ വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ചാരിയ വാതിലിന്റെ വിടവിലൂടെ അവൾ കുറച്ചു നേരം നോക്കിക്കിടന്നു..
പത്തു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞിട്ടും അവന്റെ ഒരനക്കവും കാണാതിരുന്നപ്പോൾ അവൾ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു … മുടി വാരിച്ചുറ്റി അവൾ ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു…
ഷാനുവിന്റെ മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ ചെന്ന് അവളൊന്നു എത്തിനോക്കി …
മുറിയിലെങ്ങുമില്ല …
” ഇക്കാക്ക എന്ത്യേ ….?”
സെറ്റിയിലിരുന്ന മോളിയോ ടായി അവൾ ചോദിച്ചു …
” പോയി … ” അവൾ വാതിൽക്കലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി…
ആയിരം റാത്തൽ കൂടത്തിന് ശിരസ്സിലടി കിട്ടിയ പോലെ ജാസ്മിൻ തകർന്നു പോയി ….
ഒരക്ഷരം ഉരിയാടാതെ അവൾ വേച്ചു വേച്ചു തിരികെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു …
താൻ മനസ്സിൽ കെട്ടിപ്പൊക്കിയ ചില്ലുകൂടാരം ഒരു നൊടി കൊണ്ട് തകർന്നുടയുന്നത് അവളറിഞ്ഞു …
ചില്ലുകൾ ഹൃദയം കീറിമുറിക്കുന്നതും രക്തം വാർക്കുന്നതും അവളറിഞ്ഞു …
12: 10 PM
” എവിടെപ്പോയതാ …?”
കരഞ്ഞു തളർന്നു മയങ്ങിയ ജാസ്മിൻ ഉണർനപ്പോൾ അവന് മെസ്സേജ് വിട്ടു …
ഒരു ടിക്ക് മാത്രം വീണു …
അവൾ അവന്റെ ഫോണിലേക്ക് ബല്ലടിപ്പിച്ചു.
മുഴുവൻ റിംഗ് ചെയ്ത് തീർന്നതല്ലാതെ ഫോൺ അവൻ എടുത്തില്ല …
അവൾ വീണ്ടും വാട്സാപ്പിലേക്ക് വന്നു …
രണ്ടു മിനിറ്റ് അവൾ അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു …
ആ സിഗ്നലും പിഴച്ചിരിക്കുന്നു ….
അതിനു മാത്രം പാതകം താൻ ചെയ്തോ എന്നൊരാത്മപരിശോധനയോടെ അവൾ കിടക്കയിൽ തല തല്ലിക്കരഞ്ഞു …
3:45 PM
“എന്താ വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കാത്തെ …?”
“എവിടെയാ ….?”
ഒരൊറ്റ ടിക്ക് മാത്രം..
വികാരവിക്ഷോഭത്താൽ കണ്ണീരുണങ്ങിയ അവളുടെ കവിളുകൾ വിറച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ….
4: 40 PM
അന്ന് ചോറ് വെച്ചതുമില്ല, ആരും കഴിച്ചതുമില്ല …
മോളിക്ക് കുശാലായിരുന്നു..
അളവൊന്നുമില്ലാതെ പാത്രങ്ങളോടെ തന്നെ ജാസ്മിൻ പലഹാരങ്ങൾ അവളുടെ മുൻപിൽ കൊണ്ടുവന്നിട്ടു കൊടുത്തു.
അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടിയും ചുളിങ്ങിക്കൂടിയ നൈറ്റിയും ധരിച്ച് സിറ്റൗട്ടിലും ഹാളിലുമായി അവൾ മനസ്സു പോലെ തന്നെ ഓടി നടന്നു.
ഒരു വേള സിറ്റൗട്ടിൽ നിന്ന് അവൾ ഫോണിൽ വീണ്ടും ടൈപ്പ് ചെയ്തു …
” ന്നോട് പിണക്കാ….?”
“വേഗം വാടാ …..”
“അന്നെ കാണാതെ വയ്യാ ട്ടോ ….”
പുറത്ത് തകർക്കുന്ന മഴയിലേക്ക് , കോട പുതച്ചു കിടക്കുന്ന പ്രകൃതിയിലേക്ക് വഴിക്കണ്ണുമായി അവൾ നിന്നു … കണ്ണുകളും പെയ്യുകയായിരുന്നു ….
6: 30 PM
ഷാനു … ( 26 missed call)
അതിലേക്ക് നോക്കി ജാസ്മിൻ നിർവ്വികാരതയോടെ സെറ്റിയിലിരുന്നു …
ബൾബുകൾക്ക് വെളിച്ചം പോരാ എന്ന് കണ്ണുകൾക്കു മുന്നിലിരുന്ന് കണ്ണീർപ്പാട വിളിച്ചു പറഞ്ഞു …
” ഇയ്യില്ലാതെ വയ്യാ ട്ടോ ….”
” ന്നോട് ക്ഷമിക്കുട്ടോ ….”
“ഷാനൂട്ടാ ….”
” സത്യായിട്ടും ഞാൻ മരിക്കും ട്ടോ ….”
ടൈപ്പ് ചെയ്തിട്ടവൾ മോളി കാണാതെ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി..
ആ സമയം പുറത്തൊരു കൊള്ളിയാൻ വീശി ….
അത് പതിൻമടങ്ങായി അവളുടെ നെഞ്ചിലും വീശി ….
ഷാനു ….
അവൻ വല്ല അവിവേകവും കാണിച്ചിരിക്കുമോ ….?
തന്നിലുണ്ടായ ചിന്തകളൊക്കെ അവനിൽ ഉണ്ടാകുമെന്ന് നൂറു ശതമാനം ഉറപ്പാണ് …
അപ്പോൾ …..?
ശൈത്യക്കാറ്റേറ്റതു പോലെ ജാസ്മിൻ ഒന്ന് കുളിരു കോരി ….
” ന്റെ പടച്ചോനേ…..” ഒരു വിളിയോടെ അവൾ സിറ്റൗട്ടിലേക്കോടി …
എങ്ങോട്ടാ പോവ്വാ ….?
എവിടെയാ തിരയുക ….?
ഒരു വേള അവൾ മഴയിലേക്ക് കുതിക്കാനാഞ്ഞു …
സൺഷേഡിൽ നിന്ന് പതിക്കുന്ന ജലനൂൽ ധാര, പുറത്തെ ബൾബിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ തിളങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു …
അതിലും വലിയൊരു തിളക്കം വഴിയുടെ അങ്ങേയറ്റം ഒന്ന് മിന്നിയതു പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി..
ഒരു കാറ്റു വീശി …
അവളുടെ അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടിക്കെട്ട് പിന്നിലേക്ക് പറന്നു …
വെളിച്ചം അടുത്തു വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു …
കോടമഞ്ഞിൽ മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന പ്രകാശ വൃത്തത്തിലേക്ക് മിടിക്കുന്ന ഹൃദയവുമായി അവൾ നോക്കി നിന്നു …
അതെ …..!
ഇങ്ങോട്ടാണ് വരുന്നത് ….!
പുതുമഴ കൊണ്ട ബാല്യം പോലെ അവളുടെ മനസ്സൊന്നു തുള്ളിയുലഞ്ഞു …
വരുന്നുണ്ടവൻ…..
ന്റെ ഷാനു …..!
കണ്ണീരിൽ പ്രകാശമൊന്നണഞ്ഞു..
സ്കൂട്ടി പോർച്ചിലേക്ക് എത്തിയിരുന്നു …
വണ്ടി സ്റ്റാൻഡിലിട്ട് ഷാനു സീറ്റ് ബോക്സ് തുറക്കുന്നതും ഒരു കവറെടുക്കുന്നതും അവൾ കണ്ടു …
കോട്ടൂരി വണ്ടിയിലേക്കിട്ടിട്ട് ചുവരിന്റെ ഓരം ചേർന്ന് അവൻ സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറി …
ചലിക്കാനാവാതെ ജാസ്മിൻ നിന്നു …
ഒരു കാറ്റുകൂടി വീശി …
അവനിൽ നിന്ന് അടയ്ക്കാമരത്തിന്റെ ഗന്ധം അവൾക്ക് അനുഭവേദ്യമായി …
” ഇ… യ്യ് ഏടാരുന്നു ….?”
“പറയാം മ്മാ …” അവൻ അകത്തേക്ക് കയറി .. പിന്നാലെ കയറിയ ജാസ്മിൻ വാതിലടച്ചു.
അവന്റെ ശരീരത്തും വസ്ത്രങ്ങളിലും മണ്ണും ചെളിയും പുരണ്ടിരിക്കുന്നത് കണ്ടവൾ നിയന്ത്രണം വിട്ടലറി…
” അനക്കെന്താടാ പറ്റ്യേ ….?”
മോളി ഒന്ന് വട്ടം തിരിഞ്ഞു നോക്കി , പലഹാരത്തിലേക്ക് വീണു …
” ഒന്നൂല്ലാന്ന് … ”
” അത് പറയാതെ ഇയ്യിവിടുന്ന് പോകൂലാ …”
ജാസ്മിൻ അവന്റെ മുൻപിൽ വഴി തടഞ്ഞു …
ഷാനു കയ്യിലിരുന്ന കവർ മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചു. അതിൽ നിന്ന് ഫോണെടുത്ത് റൂമിലേക്ക് കയറാനൊരുങ്ങി …
അവൾ വീണ്ടും മുൻപിലേക്ക് കയറി …
ഷാനു അവളെ അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് മൊബൈൽ ചാർജ്ജിലിട്ടു..
” ഇജ്ജെന്നോടു പറയൂലാലേ….”
വിങ്ങലോടെ അവൾ അവന്റെ ടീ ഷർട്ടിന്റെ കോളറിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു..
“ങ്ങളിങ്ങനെ തുടങ്ങല്ലുമ്മാ ….”
” പിന്നെ …?”
” ഞാനൊന്ന് ശ്വാസമെടുത്തോട്ടെ… ?”
അവൾ കൈ വിട്ട് അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു …
ഷാനു ടീ ഷർട്ട് ഊരി മാറ്റി …
ഹാംഗറിൽ കിടന്ന ടർക്കി എടുത്ത് അരയിൽ ചുറ്റിയ ശേഷം അവൾക്കു പിന്തിരിഞ്ഞു നിന്ന് പാന്റ്സും ഊരി മാറ്റി.
പ്രത്യക്ഷത്തിൽ അവന്റെ ശരീരത്ത് മുറിപ്പാടുകളൊന്നും കാണാത്തത് അവൾക്ക് ആശ്വാസമായി …
“ഇനി പറ ..”
ഷാനു ഒരു നിമിഷം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി …
” ങ്ങക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ ന്റെ കൂടെ പ്ലസ് വണ്ണിൽ പഠിച്ച രാജു ….?”
ഓർമ്മ ഉണ്ടെന്നോ ഇല്ലെന്നോ അവൾ പറഞ്ഞില്ല ….
“ഓന്റെ പുരയിവിടെ വൈശാലി കോളനീലാ…”
അതിന് എന്നൊരു ചോദ്യം അവളുടെ മുഖത്തുണ്ടായി …
“ഓന്റെ പൊര പോയുമ്മാ ….”
ചെറിയൊരു നടുക്കം അവളിലുണ്ടായി …
