“ഡെവിൾസ് ഗാങ് വരുന്നു “എന്ന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു കുട്ടി വേഗം തന്നെ ക്യാന്റീനിലേക്ക് ഓടിവന്നു ഇത് കേട്ട് കുട്ടികൾ എല്ലാം എണീക്കുവാൻ തുടങ്ങി
മെറിൻ : ജാനി പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ എഴുനേൽക്ക്
ജാനി :ആരാ ഈ ഡെവിൾസ് ഗാങ് നമ്മൾ എന്തിനാ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്
മെറിൻ :നീ അവരെ പറ്റി ഒന്നും ഇതുവരെ കേട്ടില്ലേ
ജാനി :ഇല്ല
മെറിൻ : അവർ ഇപ്പോൾ വരും നീ നേരിട്ടുകണ്ടോ
പെട്ടെന്ന് തന്നെ നാലുപേർ ക്യാന്റീനിൽ പ്രവേശിച്ചു
മെറിൻ : ഇവരാണ് ഡെവിൾസ് ഗാങ് അവസാനം വരുന്നതാണ് ദേവ്, അടുത്തത് കിരൺ, ആ വയലിനുമായി വരുന്നത് ജോ, മുൻപിൽ വരുന്നത് ഡെവിൾസ് ഗാങ് ലീഡർ ജെയ്സൺ
മെറിൻ എല്ലാരെ കുറിച്ചും പറഞ്ഞെങ്കിലും ജാനിയുടെ ശ്രദ്ധ മുഴുവൻ ജോയിൽ ആയിരുന്നു “ഇത് ഞാൻ രാവിലെ കണ്ട ചേട്ടൻ അല്ലെ “ജാനി ഓർത്തു
മെറിൻ : നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നത് ജാനി
ജാനി :ഹേയ് ഒന്നുമില്ല
ക്യാന്റിനിലെത്തിയ ഡെവിൾസ് ഗ്യാങ് കുട്ടികൾക്ക് മുൻപിലായി നിരന്നു നിന്നു ശേഷം ജെയ്സൺ എല്ലാവരോടുമായി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി
ജെയ്സൺ :നിങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കും അറിയാമല്ലോ ഈ കോളേജിന്റെ 80%ഷെയറും എന്റെ അമ്മയുടെ പേരിലാണ് അതായത് ഇത് എന്റെ കോളേജ് ആണ് ഇവിടെ എന്ത് നടന്നാലും ഞാൻ അറിയും ഡെവിൾസ് ഗാങിന്റെ നിയമങ്ങൾ പാലിക്കുന്നവർക്കു മാത്രമേ ഇവിടെ പഠിക്കുവാൻ സാധിക്കു ഇവിടെ ഒരാൾ ആ നിയമങ്ങൾ തെറ്റിച്ചിരിക്കുന്നു ഈ ജെയ്സന്റെ പേരിൽ ഒരു കംപ്ലയിന്റ് ഓഫീസിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ട് അത് ആരാണ് നൽകിയതെന്ന് വച്ചാൽ മുന്പോട്ട് വരുക എങ്കിൽ അയാൾക്ക് ഇവിടെ തുടർന്ന് പഠിക്കാം ഇത്രയും അറിയാമെങ്കിൽ അതും എനിക്ക് അറിയാൻ പറ്റും ഞാൻ അധിക സമയം വെയിറ്റ് ചെയ്യില്ല അതുകൊണ്ട് ആരാന്നു വച്ചാൽ വേഗം വരുക
പെട്ടെന്ന് തന്നെ കുട്ടികൾക്കിടയിൽനിന്ന് ഒരു പയ്യൻ പേടിച്ചു പേടിച്ചു ജെയ്സന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു
ജെയ്സൺ :അപ്പോൾ നീ ആണ് ആ ധൈര്യശാലി നീ എന്താ എഴുതിയത് ജെയ്സൺ കുട്ടികളെ അനാവശ്യമായി ഉപദ്രവിക്കുനെന്നോ
പയ്യൻ : ഞാൻ അറിയാതെ ചെയ്തതാ ചേട്ടൻ ക്ഷമിക്കണം
ജെയ്സൺ : ഓ അറിയാതെ ചെയ്തതാണല്ലേ കിരൺ അതിങ്ങോട്ട് എടുക്ക്
കിരൺ കൈലുണ്ടായിരുന്ന മഷിക്കുപ്പി ജൈസണ് നൽകി
ജെയ്സൺ : നിനക്ക് ഞാൻ കുറച്ച് ഡെക്കറേഷൻസ് തരാം. (ജെയ്സൺ മഷി പയ്യന്റെ തലയിലൂടെ ഒഴിച്ചു )ഹ ഹ ഹ ഇപ്പൊ നിന്നെ കാണാൻ സൂപ്പർ ആയിട്ടുണ്ട് ഇപ്പോൾ ഞാൻ മഷിയിൽ ഒതുക്കി ഇനി ആവർത്തിച്ചാൽ ഇതായിരിക്കില്ല എല്ലാരോടും കൂടിയാ പറയുന്നത്
ഇതെല്ലാം കണ്ട് ജാനി പകച്ചു നിൽകുകയായിരുന്നു
ജാനി :ഇവൻമാർ ഇതെന്താ ചെയ്യുന്നത് ആരും ഒന്നും പറയാത്തതെന്താ
മെറിൻ :മിണ്ടാതിരിക്ക് ജാനി ഇവർ പോയിട്ട് ഞാൻ എല്ലാം വിശദമായി പറഞ്ഞുതരാം
കുറച്ച് സമയത്തിനു ശേഷം ജാനിയും മെറിനും ഗാർഡനിൽ
ജാനി :ഇവിടെ എന്തൊക്കെയാ ഈ നടക്കുന്നത്
മെറിൻ :ഇതൊക്കെ വെറും സാമ്പിളാ മോളെ അവരാ ഇവിടെ എല്ലാം തീരുമാനിക്കുന്നത് നാലുപേരും ഈ കോളേജിലെ തന്നേ ഏറ്റവും വലിയ പണച്ചാക്കുകളാ ആ ജൈസനാണ് ഏറ്റവും പ്രശ്നം
ജാനി :ഇതാണോ മികച്ച കോളേജ് എന്ന് പറയുന്നത് എന്തൊക്കെയാ ഇവിടെ നടക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇതൊന്നും കണ്ടുകൊണ്ട് നിൽക്കാനാവില്ല
മെറിൻ :നമുക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാനാവില്ല അവരെ എതിർക്കുന്നവർക്ക് അവർ റെഡ്
കാർഡ് നൽകും റെഡ് കാർഡ് കിട്ടി കഴിഞ്ഞാൽ നമുക്ക് പിന്നെ ഇവിടെ പഠിക്കാൻ പറ്റില്ല
ജാനി :എന്താ നമ്മളെ ഇവിടുന്നു പറഞ്ഞുവിടുമോ?
മെറിൻ :അവരുടെ ഉപദ്രവം സഹിക്കാനാവാതെ നമ്മൾ തന്നേ ഇവിടുന്നു ടിസി വാങ്ങും
ജാനി :ഇതൊക്കെ കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് തല പെരുക്കുന്നു ഇവിടെ ആരുമില്ലത്ത ഒരു സ്ഥലം എവിടെയാ
മെറിൻ: അതെന്തിനാ ആരുമില്ലാത്ത സ്ഥലം
ജാനി :പ്ലീസ് എന്റെ ദേഷ്യം ഒന്നു തീർക്കാനാ
മെറിൻ :ഇതിനു പുറകിലുള്ള റസ്റ്റ്‌ റൂം പുതിയ റസ്റ്റ്‌ റൂം വന്നതോടെ അതാരും ഉപയോഗിക്കാറില്ല അവിടെ ആരും കാണില്ല
ജാനി : എന്നാൽ ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം നീ ക്ലാസ്സിൽ പൊക്കോ
ജാനി വേഗം തന്നെ റസ്റ്റ്‌ റൂമിലേക്ക് ഓടി
റസ്റ്റ്‌ റൂമിലെത്തിയ ജാനി ഉച്ചത്തിൽ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി
“അവർആരാന്നാ അവരുടെ വിചാരം ഒരു ഡെവിൾസ് ഗാങ് ചെറ്റകൾ, പരട്ടകൾ, തെമ്മാടികൾ ബാക്കി എല്ലാരും അവർ പറയുന്നത് കേൾക്കുമായിരിക്കും എന്നാൽ ഈ ജാനിയെ അതിനു കിട്ടില്ല ” ജാനി അവിടെ നിന്ന് ഇത്തരത്തിൽ വിളിച്ചു കൂവി
“ഒച്ച അല്പം കുറച്ചാൽ നന്നായിരിക്കും ”
ജാനി ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക്‌ തിരിഞ്ഞു
ജാനി : ജോ..
ജോ : എന്റെ പേരൊക്കെ അറിയാമോ? ഇവിടെ ആരും വരാത്തത് കൊണ്ടാ ഞാൻ ഇവിടെ റസ്റ്റ്‌ എടുക്കാൻ വരുന്നത് ഇപ്പൊ ഇവിടെയും ആളുകേറാൻ തുടങ്ങി അല്ലെ
ജാനി :അത് ഞാൻ ചേട്ടൻ ഇവിടെ കിടക്കുന്നത് കണ്ടില്ല
ജോ :ചേട്ടനൊ കുറച്ച് മുൻപ് അങ്ങനെയല്ലല്ലോ കേട്ടത്
ജാനി :ഞാൻ പറഞ്ഞത് എല്ലാം കേട്ടോ?
ജോ :ചെറ്റ, പരട്ട, തെമ്മാടി ഇതൊക്കെയാണെങ്കിൽ ഞാൻ കേട്ടില്ല
ജാനി :ഹൊ സമാദാനമായി അല്ല കേൾക്കാതെ ചേട്ടെന്നെങ്ങനെ ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ മനസ്സിലായി
ജോ :അതൊക്കെ എന്റെ ഒരു കഴിവാണ് അപ്പൊ ശെരി നീ ബാക്കി കൂടി പറഞ്ഞിട്ടു വാ ഞാൻ പോയേക്കാം പിന്നെ ചേട്ടൻ അല്ല ജോ അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ മതി
ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ റസ്റ്റ്‌ റൂമിന്റെ പുറത്തേക്കു പോയി
ജാനി :എല്ലാം പോയി ജോ എല്ലാം കേട്ടു
ജാനി വേഗം ക്ലാസ്സിലേക്ക് ഓടി
മെറിൻ :നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഓടുന്നത്
ജാനി :എല്ലാം പോയെടി
മെറിൻ : എന്ത് പോയി
ജാനി നടന്നതെല്ലാം മെറിനോട് പറഞ്ഞു
മെറിൻ :അപ്പൊ നിന്റെ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനമായി
ജാനി :എനിക്ക് പേടിയൊന്നുമില്ല അവന്മാർ ഇങ്ങു വരട്ടെ
മെറിൻ :എന്നിട്ടാണോ നീ വിറക്കുന്നത്
ജാനി : ആരു വിറച്ചു എനിക്ക് ഒരു പേടിയുമില്ല
മെറിൻ :എന്തായാലും നമുക്ക് നോക്കാം
കോളേജ് സമയത്തിന് ശേഷം
മെറിൻ : ജോ ആരോടും പറഞ്ഞില്ലെന്നാ തോന്നുന്നത്
ജാനി :അതെന്താ?
മെറിൻ :പറഞ്ഞെങ്കിൽ ജെയ്സൺ എപ്പോഴേ നമ്മുടെ അടുത്ത് വന്നേനെ
ജാനി :അത് ശെരിയാ എന്തായാലും ക്ലാസ്സ്‌ എല്ലാം കഴിഞ്ഞല്ലോ അപ്പൊ ഇനി നാളെ കാണാം
മെറിൻ :ശെരി നാളെ കാണാം ബൈ
ജാനി :ബൈ
ജാനി വേഗം തന്നെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു
ജാനിയുടെ വീട്ടിൽ
“അച്ഛാ, അമ്മേ ഞാൻ എത്തി ”
അച്ഛൻ :എടി ജാനി വന്നു
അമ്മ : മോളെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു കോളേജ്
ജാനി :വളരെ നാന്നായിരുന്നു പ്രേതെകിച് അവിടുത്തെ കുട്ടികൾ
അമ്മ :അവരൊക്കെ മോളോട് എങ്ങനെയാ പെരുമാറിയത്
ജാനി : അവർക്കൊക്കെ എന്നോട് എന്ത് സ്നേഹമായിരുന്നെന്നോ ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നേ കുളിരുകോരുന്നു
അമ്മ :ഞാൻ വെറുതെ പേടിച്ചു
ജാനി :ശെരി അമ്മേ എനിക്ക് വിശക്കുന്നു കഴിക്കാൻ വല്ലതും താ ബാക്കി പിന്നെ പറയാം
രാത്രി ജാനി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നെങ്കിലും പല ചിന്ത കളും അവളുടെ മനസ്സിൽ വന്നു ജോ എല്ലാം പറഞ്ഞുകാണുമോ പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ കാരണമെന്ത് തുടങ്ങിയ ചിന്തകൾ അവളുടെ മനസ്സിൽ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
