” അതൊക്കെ പോട്ടെ പോകാൻ നേരം ഏടത്തി എന്താ തന്നോട് പറഞ്ഞത് ? “
” അത് അവർ പോയിട്ടു വരുമ്പോഴേക്കും നമ്മൾ വഴക്ക് ഒക്കേ പറഞ്ഞു തീർക്കണം എന്നു. “
” ആഹ് അത്രേ ഒള്ളൂ കാര്യം. അവർക്കു ഒരു വിചാരം ഉണ്ട് അവരിവിടെ ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ് നമ്മൾ തമ്മിൽ എപ്പോളും വഴക്ക് .. അല്ലെങ്കിൽ അവരെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് ഞാൻ എപ്പോളും തന്നോട് വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കുന്നതെന്ന്… അപ്പൊ നമ്മുടെ വഴക്ക് മാറ്റാൻ അവരു കണ്ടു പിടിച്ച വഴി ആണ് ഈ ആശുപത്രി നാടകം. “
” അതിന് അവർ ഇല്ലെങ്കിൽ നമ്മളുടെ വഴക്ക് എങ്ങനെ തീരാനാ? “”
” ഇതിൽ കൂടുതൽ എങ്ങനെ ആടോ ഞാൻ തന്നെ അത് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി തരുക. ? “
അവളുടെ നിർത്തകളങ്കമായ ചോദ്യം എനിക്ക് ചിരി ഉളവാക്കി..
” ഈ നന്ദു ഏട്ടൻ എന്താ ഈ പറയുന്നേ? എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ല. “
പെട്ടന്നാണ് കാളിംഗ്ബെൽ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു പോയി ഡോർ തുറന്നു..
” ടൺ ടടാൺ…. “
ടൂത്ത് പേസ്റ്റിന്റെ പരസ്യത്തിൽ കാജൽ അഗർവാൾ വന്നു ഡോറിന് മുന്നിൽ നിന്ന് ഇളിച്ചു കാണിക്കുന്നത് പോലെ വന്ന് നീക്കുകയാണ് നമ്മുടെ മാളു.
” ആഹാ. നീ ഇന്ന് കോളേജിലൊന്നും പോകുന്നില്ലേ ചെക്കാ. ? “
എന്നെ തള്ളി മാറ്റിക്കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു..
” നീ ഇതിപ്പോ വന്നു ചാടി എടീ പിശാശേ “
” ഇന്ന് രാവിലെ. അല്ല എവിടെ നിന്റെ സഹധര്മിണിയും മറ്റ് സഹവാസികളും “
ദേവു അപ്പോളേക്കും അകത്തുനിന്നു ഇറങ്ങി വന്നു.
” അവരൊക്കെ തറവാട്ടിൽ പോയിരിക്കാ.. “
ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു
” ഓഹ് അതുകൊണ്ട് ആണോ രണ്ടും കൂടി കോളേജിൽ പോകാതെ ഇവിടെ തന്നെ അങ്ങ് കൂടിയത്? “
” ഞാൻ വന്നത് ഒരു അസൗകര്യം ആയി തോന്നിയോ എന്റെ നാത്തൂന്? “
ദേവുവിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു. അവളതിനൊരു ചിരി മാത്രം മറുപടിയായി മാളുവിന് നൽകി.
” ഹോ എന്ന ചിരി ആന്നെന്നു നോക്കിയെടാ നന്ദു ഇവളുടെ. കണ്ടിട്ട് കൊതിയാകുന്നു. ചിരിക്കൂന്നേ ഇങ്ങനെ ഇങ്ങനെ ചിരിക്കണം. എന്റെ ചിരി ഒക്കെ കണ്ടോ…. ഒരു കിറി അങ്ങോട്ടും മറ്റേത് ഇങ്ങോട്ടും “
അതും പറഞ്ഞു മാളു ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു..
ശെരിയാണ് മാളുവിന്റെ ചിരിയെ അപേക്ഷിച്ചു ദേവൂന്റെ ചിരിക്ക് അഴകേറെ ആയിരുന്നു..
മാളു വന്നത് നന്നായി എന്നെനിക് തോന്നി. ഇല്ലെങ്കിൽ ഒറ്റക്കായി എന്ന തോന്നൽ ദേവുവിനെ വല്ലാതെ അലട്ടുമായിരുന്നു…അമ്മയും ഏടത്തിയും ഇവളെ അളവറ്റു സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്.അങ്ങനെ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ കയറി വന്നവൾ ആയിട്ട് കൂടി അവളെ ഇഷ്ടമാണ് അവർക്കും. പക്ഷെ ! എങ്ങനെ അവളോട് പെരുമാറണം എന്നെനിക് ഇനിയും അറിയില്ല. ഇത്ര നാൾ വെറുപ്പിന്റെ അങ്ങേ അറ്റത്തു കൊണ്ട് നിർത്തി ഇരുന്ന ഒരുവൾ പെട്ടന്ന് മനസ്സിൽ നല്ലവളായി ഇടം പിടിച്ചു എങ്കിലും അതെങ്ങനെ പ്രകടിപ്പിക്കണം എന്നോ എന്ത് സംസാരിക്കണം എന്നോ ഒന്നും എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു….
ഓരോ കളിതമാശകൾ പറഞ്ഞവർ അകത്തേക്കു പോയി. ഇടക്ക് അവിടേക്കു ഒന്ന് എത്തി നോകിയതല്ലാതെ ഞാൻ അവരുടെ സംസാരത്തിനിടയിൽ കൂടാൻ പോയില്ല. ഉച്ചക്ക് പഴയ ക്രിക്കറ്റ് മാച്ച് റീപ്ലേ ഉണ്ടായിരുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്ന എന്നെ ഊണ് കഴിക്കാൻ മാളു വന്നു വിളിച്ചപ്പോളാണ് പിന്നെ ഞാൻ അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് ചെന്നത്. മാളു വന്നപ്പോൾ മാളുവിന്റെ അതേ പ്രസരിപ്പും ഊർജ്ജവും ദേവുവിലും കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. എങ്കിലും എന്നോട് മിണ്ടാൻ അവൾക്കും മടി ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി.. പതിവ് ക്രിക്കറ്റ് കളിക്ക് വൈകിട്ട് പോകുമ്പോൾ വീട്ടിലേക്ക് ദേവുവിനെയും മാളു ഒപ്പം കൂട്ടി. കളി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞാൻ നേരത്തെ തിരിച്ചെത്തി.
” എന്റെ പൊന്നു നന്ദു… കല്യാണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞില്ലേ. ഇനി എങ്കിലും ഈ പിള്ളേരുടെ കൂടെ ഉള്ള ക്രിക്കറ്റ് കളി ഒന്നു നിർത്തിക്കൂടെ. ഇവൾ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നെങ്കിലും ഓർക്കണ്ടേ.. ? “
കയറി ചെന്നതേ എന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുക ആയിരുന്ന മാളു പറഞ്ഞു.
” നിനക്കിവനെ ഒന്ന് ഉപദേശിച്ചു കൂടെ ? “
കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ദേവുവിനോട് അവൾ ചോദിച്ചു… ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രം ആയിരുന്നു അതിനുള്ള മറുപടി.
” അതെങ്ങനെയാ രണ്ടും കണക്കാ… കെട്ടിയോന് പറ്റിയ കെട്ടിയോൾ …. “
” അപ്പോഴേ ഞാൻ അങ്ങ് പോയേക്കുവാ.. “
” നീ ഇതെവിടെ പോകുവാ. ഇന്നിവിടെ ഇവിടെ നിക്കാം “
“പിന്നെ നിങ്ങൾ കപ്പിൾസിന്റെ ഇടയിൽ എനിക്ക് എന്ത് കാര്യം .. ഞാൻ എന്റെ കുടുംബത്തു പോട്ടെ……… “
അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി ദേവു വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്നതും കണ്ടിട്ട് ആണ് ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറിയത്. ഒരു കുളി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഹാളിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവൾ അവിടെ ഇരുന്ന് പഠിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എന്നെ കണ്ടതും അത്താഴം എടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു ബുക്ക് എല്ലാം മടക്കി വച്ച് അവൾ അടുക്കളയിലേക്കു നടന്നു..
വെറുതെ അവൾ മടക്കി വച്ച ബുക്കിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചപ്പോൾ ആണ് കണ്ടത്. മനോഹരം ആയി പെയിന്റ് ചെയ്ത ഒരു കൃഷ്ണന്റെ ചിത്രം ബുക്കിന്റെ പുറത്തു ഒട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു .. കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് അതെടുത്തു അതിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മനോഹരം എന്നല്ല അതിമനോഹരം എന്ന് വേണം പറയാൻ… ഓടക്കുഴലൂതുന്ന കണ്ണന്റെ പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന മുഖം….. പണ്ടു ഹിസ്റ്ററി ബുക്കിൽ കണ്ട ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുടെ ചിത്രത്തിൽ ഞാൻ കുത്തിക്കുറിച്ച വരകൾ അല്ല മറിച്ചു ഇതാണ് ശെരിയായ ചിത്ര രചന എന്ന് മനസ് എന്നെ കളിയാക്കിയ നിമിഷം ആയിരുന്നു അത്.
പെട്ടന്നാണ് അവൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് കടന്നു വന്നത്. അവളുടെ ബുക്ക് കയ്യിലെടുത്തു നിൽക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടു അവളാദ്യമൊന്നു അമ്പരന്നു.
” ഇത് താൻ വരച്ചതാണോ? “
ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ” അതെ ” എന്നവൾ തലയാട്ടി..
” എന്തു കഴിവാണെടോ? ഒന്നും പറയാനില്ല. അടിപൊളി ആയിട്ടുണ്ട്.. ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ കഴിയുന്നോ “
എന്റെ പ്രശംസ കേട്ട അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടത്തു വരുന്നത് ഞാൻ ശ്രധിച്ചു. അപ്പോളവൾക്ക് സൗന്ദര്യം വർദ്ധിച്ച പോലെ ഒരു തോന്നൽ.. ഇനിയും അവളെ വർണിക്കാൻ എന്റെ മനസ്സ് കൊതിച്ചു.
” ഇതല്ലാതെ വേറെ ഉണ്ടോ വരച്ചത്? നോക്കട്ടെ !”
അത്രയും പറഞ്ഞു ഞാനാ ബുക്കിന്റെ താളുകൾ മറിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ഓടി എത്തിയ ദേവു എൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ആ ബുക്ക് പിടിച്ചു വാങ്ങി..
” അതിൽ വേറെ ഒന്നും ഇല്ല. “
അവൾ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
” വാ കഴിക്കാം. ഞാൻ എല്ലാം എടുത്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്.. “
അതും പറഞ്ഞവൾ ആ ബുക്കുകൾ എല്ലാം എടുത്ത് അവളുടെ ബാഗിനകത്തേക്ക് വച്ചു. അവളുടെ ആ പ്രവർത്തിയിൽ എനിക്ക് നിരാശ തോന്നി എങ്കിലും ഞാൻ അത് മുഖത്തു കാട്ടാതെ ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ചെന്നിരുന്നു..
വലിയ വിഭവങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും അവൾ ഉണ്ടാക്കിയ പയറു തോരനും സാമ്പാറിനും നല്ല രുചി ഉണ്ടായിരുന്നു.