” അയ്യോ നന്ദേട്ടാ…. വേണ്ടാ.. എന്തായിത്….. വേണ്ടാ…. അമ്മേ… ഓടിവായോ…ന്ന് പറഞ്ഞ് നന്ദനെ തടയാൻ ശ്രമിച്ചു… നിലവിളി കേട്ട് എല്ലാവരും അവിടേക്ക് ഓടി വന്നിരുന്നു….
കയ്യെത്തി വിശ്വന്റെ തലമുടിയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു… വീണ്ടും ചവിട്ടാൻ കാലു പൊക്കിയപ്പോഴേക്കും… വിപിൻ പിന്നിൽ നിന്നും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു വലിച്ചു മാറ്റി… .
ആതിര : “എന്താ വിശ്വേട്ടാ…എന്താടി അച്ചു… എന്താ പ്രശ്നം… എന്താ നന്ദാ….കാര്യം..?
വിശ്വൻ തല തടവിക്കൊണ്ട് തലകുനിച്ചു നിന്നു…
നന്ദൻ : “അവനെന്താ എന്റെ അച്ചുനോട് കാണിച്ചതെന്നറിയുമോ……ആ “പൂ….മോനോട് ” തന്നെ ചോദിക്ക് …. ?
അഞ്ജലി നിസ്സഹായയായ് “നന്ദേട്ടാ..” ന്ന് വിളിച്ച് കരയുകയായിരുന്നു…ബാക്കിയുള്ളവർ കഥയറിയാതെ നിൽക്കുകയാണ്…
തന്റെ നന്ദേട്ടന്റെ കോപം കണ്ട് അഞ്ജലി പേടിച്ച് പോയിരുന്നു…. അവൾ ആദ്യമായിട്ടാണ് നന്ദന്റെ ഇങ്ങനെ ഒരു മുഖം കാണുന്നത്… എന്തൊക്കെ വൃത്തികേടാണ് നന്ദേട്ടൻ വിളിച്ച് പറയുന്നത്….. അഞ്ജലിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി…
ആതിര : ” എന്താ വിശ്വേട്ടാ കാര്യം… നന്ദാ… എന്താടാ.. ഇതൊക്കെ…? ടീ അച്ചു എന്താണ് സംഭവിച്ചത്… ആരെങ്കിലും ഒന്ന് പറയ്…
അഞ്ജലി നടന്ന കാര്യങ്ങൾ എല്ലാവരോടുംമായ് വിശദീകരിച്ചു…. ” അത്‌ കണ്ട് നന്ദേട്ടൻ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു വന്നതാണ് … ആതിയേച്ചി ആണെന്ന് വിചാരിച്ച് വിശ്വേട്ടൻ അറിയാണ്ട് ചെയ്തതാ വല്യേച്ചി…. പറയാനുള്ളത് കേൾക്കാനുള്ള ക്ഷമയില്ലാതെ.. നന്ദേട്ടൻ ആണ് ഇത് ഇത്രേം വഷളാക്കിയത്…
നന്ദൻ : ” അപ്പോൾ നീയുംകൂടെ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടായിരുന്നു അല്ലേ…? എന്നെ മണ്ടൻ ആക്കുകയായിരുന്നു അല്ലേടി പുലയാടി മോളെ… എത്ര നാളായെടി ഇത് തുടങ്ങിയിട്ട്…?
അഞ്ജലി : ” നന്ദേട്ടാ…. അനാവശ്യം പറയരുത്… മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിക്കണം….
“അഞ്ജലിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ… നന്ദന് അരിശം പെരുവിരലിൽ നിന്ന് ഇരച്ചു കയറി… “എടീ… കൂത്തിച്ചിമോളെ…. തേവിടിശ്ശി… “എന്ന് വിളിച്ച് കയ്യോങ്ങിയതും…നന്ദന്റെ ഇടത് കവിൾത്തടം പുകച്ചുകൊണ്ട് അഞ്ജലിയുടെ കൈപ്പത്തി പതിഞ്ഞതും ഒരേനിമിഷം ആയിരുന്നു …. എല്ലാവരും നിശ്ചലമായ് നിന്ന് പോയ നിമിഷം… കവിളിൽ അസഹ്യമായ വേദന തടവി അന്തം വിട്ട് നിൽക്കുകയായിരുന്നു നന്ദനപ്പോൾ…ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും അവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല… അഞ്ജലിയുടെ ഭാഗത്ത്‌ നിന്ന് ഇങ്ങനെ ഒരു പ്രതികരണം ഉണ്ടാകുമെന്ന്…. ആ അടിയിൽ അഞ്ജലിയുടെ കയ്യിലെ… സ്വർണ്ണ വള ഒടിഞ്ഞ് കൂർത്തഭാഗം നന്ദന്റെ കവിളിൽ.. ആഴത്തിലുള്ള നീണ്ട മുറിവ് സമ്മാനിച്ചു കടന്ന് പോയിരുന്നു….
“അയ്യോ മോളെ ചോര…..” തന്റെ ഇടത് കയ്യിൽക്കൂടി രക്തം ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നത് കണ്ട് അനുരാധ വിളിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് എല്ലാവരും അത്‌ കണ്ടത്… ” അയ്യോ നന്ദേട്ടാ”…. ന്ന് നിലവിളിച്ച് അഞ്ജലി ഓടിവന്ന് നന്ദന്റെ കയ് പിടിച്ച് മാറ്റി… നന്ദന്റെ കവിളിലെ മുറിവ് കണ്ടവൾ കണ്ണ് മിഴിച്ച് നിന്ന് പോയ്‌… കവിളിലെ മാസങ്ങൾ അകന്ന് മാറിയ ഭാഗത്തെ വെളുത്ത ഇറച്ചി കണ്ടപ്പോൾ അഞ്ജലി ബോധരഹിതയായ് കുഴഞ്ഞു വീണ് പോയിരുന്നു….
…………………………………………………………………………..
ഡോക്ടർ : ” നല്ലമുറിവാണ്… 4 സ്റ്റിച് ഇടേണ്ടി വരും… ഇതെന്ത് പറ്റിയതാണ്… വല്ല പ്രശ്നവും ഉണ്ടോ.. പോലീസിനെ അറിയിക്കേണ്ടി വരുമോ എന്നറിയാൻ ആണ്…കത്തികൊണ്ട് വരഞ്ഞപോലെയുണ്ട് അതാണ്..
ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട്
വിപിൻ : “അയ്യോ ഡോക്ടർ വേറെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല.. വീട്ടിൽ വച്ച് പറ്റിയതാണ്..ഒരു ആക്‌സിഡന്റ്..അല്ലാതെ ഒന്നുമില്ല.”..
“മ്മ്… മൂളി… എന്നെ നോക്കി ഡോക്ടർ…”കൂടുതൽ സംസാരിക്കേണ്ട… സ്‌ട്രെയിൻ എടുക്കാതെ നോക്കണം…..” നഴ്സിനോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് ഡോക്ടർ പോയി…
കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായ് അഞ്ജലി നന്ദന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു..വലതുകയ്യിൽ പിടിച്ചതും .. മുറിവിന്റെ വേദന കടിച്ചമർത്തി… മുഖം കടുപ്പിച്ച് ദേഷ്യത്തോടെ കൈതട്ടിമാറ്റിക്കൊണ്ട്….
നന്ദൻ : “തൊടരുത് എന്നെ..” ( ആാാാ… ഹ്ഹ്ഹ്” ഇടത് കവിളിൽ കൈവച്ചു വേദന കടിച്ചമർത്തി ക്കൊണ്ട് ) ….മാറിയിരിക്ക്…നമുക്ക് ഇവിടെവച്ച് പിരിയാം അച്ചു”…അതാണ് നല്ലത്…ഇങ്ങനെ മുന്നോട്ട് പോകുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല….ഡിവോഴ്സ് പെറ്റീഷൻ ഞാനുടനെ ഫയൽ ചെയ്തേക്കാം…. പാറുട്ടിയെ നീ തരില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം… ഇടയ്ക്ക് കാണാനുള്ള അവസരം ഒഴിച്ച്…ഒരു അവകാശവും ചോദിച്ച് ഒരിക്കലും ഞാൻ വരില്ല….
“അഞ്ജലി പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് നന്ദനെ അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി…”
“ഒന്ന് സമാധാനിപ്പിച്ച്…സാരമില്ല മോളെ ഞാൻ നിന്നെ മരണം വരെ അവിശ്വസിക്കില്ല”….തന്നെ ആ നെഞ്ചിൽ ചേർത്ത് നെറുകയിൽ മുത്തം നൽകി… പറയുമെന്ന് കരുതിയ അവളുടെ ആഗ്രഹത്തിന്…. ചിത കത്തിക്കുന്നത് പോലെയായിരുന്നു നന്ദന്റെ ആ വാക്കുകൾ…. മൂർച്ചയേറിയ കൂരമ്പ് ഹൃദയത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന വേദനയിൽ മരവിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു അഞ്ജലിയപ്പോൾ..” വിശ്വാസം വരാതെ അവൾ അവനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…
പക്ഷെ നന്ദന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ഭാവ മാറ്റവും ഇല്ലായിരുന്നു….
അഞ്ജലി : “നന്ദേട്ടാ ….. എന്താ ഈ പറയുന്നേ.. പിരിയാമെന്നോ…? എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല “…..
നന്ദൻ : “ഇനി എന്ത്‌ മനസ്സിലാക്കാനാ….ഇതൊരു ഹോസ്പിറ്റൽ ആണ് കൂടുതൽ ഒന്നും സംസാരിക്കാനും…ഒരു സീൻ ഉണ്ടാക്കാനും താല്പര്യം ഇല്ല.”..ഒന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി ഞാൻ നിനക്കൊരു കഴിവ് കെട്ട ഭർത്താവ് ആണെന്ന്.”..
അഞ്ജലി :” നന്ദേട്ടാ.. എന്തൊക്കെയാണ് ഏട്ടാ ഈ പറയുന്നത്.. ഞാൻ എന്നെങ്കിലും നന്ദേട്ടനോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ.? പെരുമാറിയിട്ടുണ്ടോ…? ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ചിട്ടല്ലേ ഉള്ളു.. എന്നിട്ടും നന്ദേട്ടൻ എന്താണ് എന്നെ മനസിലാക്കാത്തത് “…
നന്ദൻ : “സ്നേഹം… മണ്ണാംങ്കട്ടയാണ്… എന്നെക്കൊണ്ട് ഒന്നും പറയിക്കണ്ട അച്ചു.. നീ പൊയ്ക്കേ.”.
അഞ്ജലി : “നന്ദേട്ടാ…നന്ദേട്ടനുള്ള സ്നേഹം ഞാൻ ആർക്കും പകർന്നു നൽകിയിട്ടില്ല..നൽകുകയുമില്ല അതിനെനിക്ക് കഴിയില്ല … വിശ്വേട്ടൻ എനിക്ക് സഹോദരൻ മാത്രമാണ്.”….. “നന്ദേട്ടന്റെ തെറ്റിദ്ധാരണയാണ് ഇതെല്ലാം”…. “എന്നോട് അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അടിച്ചു പോയതാണ്.” …അറിഞ്ഞു കൊണ്ടല്ല നന്ദേട്ടാ.”..
നന്ദൻ :..”നേരിൽ കണ്ട എനിക്ക് തെറ്റിദ്ധാരണയോ? കൂടുതൽ ന്യായീകരിച്ചു സ്വയം നാറണ്ട മോളെ”… എന്നെങ്കിലും ഞാൻ പറയുന്നത് നീ കേട്ടിട്ടുണ്ടോ… എന്റെ വാക്കിനേക്കാൾ വിശ്വന്റെ വാക്കു കളാണല്ലോ നിനക്ക് വലുത്..നിന്നെ കാണുന്നത് പോലും അറപ്പാണിപ്പോൾ..എന്റെ കണ്മുന്നിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിപോ”…
