കുറച്ചുനേരം മുകളിലേക്കു നോക്കി നിന്നു കൊണ്ട് അരവിന്ദൻ തന്റെ ഭാര്യയെ തന്നെയും മകനെയും വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു പോയ തന്റെ പ്രിയതമയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഉയർത്തി.
ചേട്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞു കൈകുപ്പി നിൽക്കുന്ന അയാളുടെ പ്രിയതമയെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചായ്ച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ വിതുമ്പി.
മനു അച്ഛന്റെ കാലിലേക്ക് വീയുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് നിൽക്കാനാകാതെ കാർത്തി പുറത്തേക്കു നോക്കി നിന്നു..
പത്ത് വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം കണ്ടുമുട്ടിയ തന്റെ പ്രിയതമയെ തോളിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി കൊണ്ട് അയാൾ തന്റെ കാലിൽ വീണു കിടക്കുന്ന മകനെ പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു..
മോനേ നിന്റെ സന്തോഷം അതിന് എന്നും നിന്റെ അച്ഛൻ കൂടെയുണ്ടാകും അമ്മയുടെ കരങ്ങളിൽ അവന്റെ കരം ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഇനി നിനക്ക് ഞാൻ അച്ഛൻ മാത്രമാണ് അമ്മയുടെ കടമയിൽ നിന്നും ഞാൻ സ്വതന്ത്രമായി അല്ലെടാ അതുകേട്ടു കാർത്തിക് ചിരിച്ചോണ്ട്. അച്ഛാ എന്നും ഞങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളാണ് എല്ലാം.
മനുവിന്റെ അച്ഛനാണ് എന്ന് പറയുന്നതിലും ഞങ്ങൾക്കിഷ്ടം അവന്റെ എല്ലാം എല്ലാം ആണ് എന്ന് പറയാനാ..
അതിനല്ലെടെ കാർത്തിമോനെ ദേ ഇവൾ വന്നിരിക്കുന്നെ..
എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അരവിന്ദൻ അയാളുടെ പ്രിയതമയെയും മകനെയും ഇരു തോളത്തുമായി ചായ്ച്ചു പിടിച്ചു..
ഞാനുമുണ്ടച്ച എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് കാർത്തി അവരുടെ കൂടെ കൂടി.
ആ പിന്നെ ഒരു പ്രധാനപെട്ട കാര്യം പറയാനാ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേ പാർവതി
എന്താ മനുവിന്റെ അച്ഛാ.
അതേ ദേ ഇവരുടെ കാര്യം ഒന്ന് തീരുമാനിക്കേണ്ടേ നമുക്.
അതുകേട്ടു മനുവും കാർത്തിയും ശില്പയും ചേർന്നു ഞെട്ടി..
എടാ എനിക്കറിയാമെടാ ഇവൾ ജോയിൻ ചെയ്ത അന്നുമുതൽ നിന്നിലുള്ള മാറ്റം..
എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അച്ഛൻ മനുവിനെ ഒന്ന് തല്ലി.
അച്ഛാ ഞാനിത് അങ്ങോട്ട് പറയാൻ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.
ഇനിയിപ്പോ അത് വേണ്ടല്ലോ അല്ലേടാ മനു എന്ന് കാർത്തി പറയുമ്പോൾ ശില്പ നാണം കൊണ്ട് തല തായ്തി..
ഹോ പെണ്ണിന്റെ നാണം കണ്ടോ അച്ഛാ എന്തോരം നാക്കിട്ട് ഇളക്കുന്ന ആളാ. ഇപ്പൊ എവിടെ പോയെടി നിന്റെ നാക്ക്. എന്ന് പറഞ്ഞു കാർത്തിക് അവളെ കളിയാക്കി കൊണ്ടിരുന്നു..
മോളെ എന്ന് പറഞ്ഞു അരവിന്ദൻ ശിൽപയുടെ കൈപിടിച്ച് കൊണ്ട്..
ഞങ്ങളുടെ മോനേ നിന്നെ ഏല്പിക്കുകയാണ് ഇനി അവന്റെ എല്ലാം നിയായിരിക്കണം കേട്ടോ.
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട്.
മോൾ അച്ഛനോര് ഗ്ലാസ് വെള്ളമെടുത്തെ..
അവൾ വെള്ളം എടുത്തു കൊണ്ടുവന്നതും നീ അത് മനുവിന്റെ അമ്മയുടെ കയ്യിൽ കൊടുക്ക് മോളെ.
അമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളം കുടിച്ചിട്ട് കുറെ ആയില്ലേ.
അത് കേട്ട് കാർത്തി ചിരിച്ചോണ്ട്.
ഹ്മ്മ് ആയിക്കോട്ടെ അച്ഛാ.
അമ്മയോടുള്ള പ്രണയം ശ്വാസത്തിൽ അലിഞ്ഞു പോയി അല്ലേ അച്ഛാ.
അത് കേട്ട് ചിരിച്ചോണ്ട് മനുവിന്റെ അമ്മ ടാ കളിയാക്കുക യൊന്നും വേണ്ട കേട്ടോ.
ഹോ ആ പഴയ നാക്ക് ഇപ്പോയെങ്കിലും ഒന്ന് തിരിച്ചു കിട്ടിയല്ലോ… സന്തോഷമായി അമ്മേ.
അപ്പൊ എങ്ങിനെ നമുക്ക് നമ്മുടെ വീട്ടിലേക്കു പോയാലോ അമ്മേ.
എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് കാർത്തി അമ്മയെ നോക്കി..
വേണ്ട ഇപ്പൊ വേണ്ട എന്ന് മനസ്സിൽ എന്തോ ഉറപ്പിച്ച പോലെ ഗാoഭീര്യത്തോടെയുള്ള മനുവിന്റെ ശബ്ദം ആ ഹാളിൽ ഒഴുകി..
എല്ലാവരും അവനെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ.
അവൻ തന്റെ അച്ഛനോടായി ചോദിച്ചു.
അച്ഛാ പത്തുവർഷത്തോളം നമ്മൾ അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നില്ലേ.
ഇനിയും ഒരു ആറു മാസത്തേക്ക് കൂടി അച്ഛന് എന്റെ അമ്മയെ കാത്തിരിക്കാൻ കഴിയുമോ. എന്നുള്ള മനുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് എല്ലാവരും അമ്പരന്നു.
അതേ അച്ഛാ ഇനി ആറുമാസം കൂടി നമുക്ക് അമ്മയെ തനിച്ചാക്കിയേ പറ്റു..
എന്തിന് മോനേ എന്നുള്ള അച്ഛന്റെ ചോദ്യത്തിന്.
എല്ലാം തീർക്കണ്ടേ അച്ഛാ….
എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
ശില്പയെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചോണ്ട് മനു.
ശില്പ ഇനി ഒരാറ് മാസം കൂടെ എന്റെ അമ്മയെ നിനക്കിവിടെ താമസിപ്പിക്കാൻ പ്രയാസമുണ്ടോ.
എന്താ മനു അങ്ങിനെ ചോദിച്ചേ.
അവര് എന്റെയും അമ്മയല്ലേ
അമ്മയെ കൂടെ നിർത്തുന്നതിൽ എനിക്കെന്തു പ്രയാസം.
ഹ്മ്മ് അതുമതി.
എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് മനു കാറിലേക്ക് കയറി കൂടെ കാർത്തിയും..
എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം മനു.
എടാ അവനെ എനിക്ക് വേണം
എന്റെ അച്ഛന്റെ കാൽകീഴിൽ അവനെ കൊണ്ട് വന്നിട്ടേ അമ്മയെ ഞാനാ പടിക്കയറ്റുകയുള്ളു അതെന്റെ വാശിയാ.
പകയാണെന്നും കൂടെ കൂട്ടിക്കോ.
ഹ്മ്മ് വേണം മനു നമ്മളെ എല്ലാവരെയും ഇത്രമാത്രം വേദനിപ്പിച്ച അവനെ നമുക്കു വേണം.
അതേടാ കാർത്തി അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടിയല്ല എന്റെ അച്ഛനെന്ന പേരിൽ ഇത്രയും കാലം എനിക്കമ്മയായി ജീവിച്ച എന്റെ അച്ഛന് വേണ്ടി നൽകാൻ എനിക്കതെയുള്ളൂ..
അവനെ വേണം
എന്റെ പകയിൽ അവൻ നിന്ന് എരിയുന്നത് എനിക്ക് കാണണം അല്ല എന്റെ അച്ഛനെ കാണിച്ചു കൊടുക്കണം എനിക്ക്..
ഹ്മ്മ് അപ്പൊ ഇനി അവന്റെ ഭൂതകാലം തേടിയുള്ള യാത്രാ അല്ലെടാ മനു..
================
അതേ സമയം ബാംഗ്ലൂർ സിറ്റിയിലെ നാല് നില കെട്ടിടത്തിലെ ഒരു റൂമിൽ നിന്നും
ഹലോ അജയാ
എന്താ ശിവാ.
അജയാ അവൾ മിസ്സിംഗ് ആണ് കേട്ടോ.
ഏതവൾ ആണ് മിസ്സിംഗ്.
രേഖ
അവളെങ്ങോട്ട് പോകാന അവിടെ അടുത്തെവിടെയെങ്കിലും കാണും
വല്ല ഓർപേനെജിലോ അല്ലേൽ വൃദ്ധ സധനത്തിലോ അല്ലാതെ അവളെവിടെ പോകാന.
അന്ന് അവൾ പോയി നിന്നിരുന്നിലെ ആ ഓർഫെനെജിൽ ഒന്ന് പോയി നോക്കാൻ പറ പിള്ളേരോട്..
ഈ ചെറിയ കാര്യത്തിനാണോ നീ എന്നെ വിളിച്ചു ശല്യ പെടുത്തുന്നെ.
കിട്ടിയാൽ നോക്ക് ഇല്ലേൽ വിട്ടു കളഞ്ഞേക്ക്. അവളെ ഇനി ഒന്നിനും കൊള്ളത്തില്ല ശിവാ..
ആ ശിവാ നിന്റെ സ്ഥിരം കുറ്റിയല്ലായിരുന്നോ .
എന്താടാ അവളെ കാണാഞ്ഞിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ലേ.
അജയാ നീ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവളിപ്പോഴും ഒരു മൊതല് തന്നെയായിരുന്നു.
അവളെ അങ്ങിനെ കണ്ടാൽ ഏതു കളിക്കാത്തവനും ഒന്ന് കളിച്ചു പോകും..
ഹ്മ്മ് എന്നോടാണോ അവളുടെ മഹിമ പറയുന്നേ..
ഹോ നീ അവളെ ഊറ്റിയ അത്രയൊന്നും ആകില്ലല്ലോ അല്ലേ.
അതൊരു കാലമല്ലേ പിന്നെയല്ലേ ആ കോട്ടയത്ത് കാരി വന്നു പെട്ടത്.
അച്ചായതി എന്ന് വെച്ചാൽ അവളാട പെണ്ണ്.
ഹ്മ്മ് എന്നിട്ടിപ്പോ അവളെവിടെ യാണാവോ.
ശിവ അതുമാത്രം നീ ചോദിക്കരുത് കേട്ടോടാ അവളെ ഇപ്പോയൊന്നും ആർക്കും ഞാൻ വിട്ടു തരില്ല കേട്ടോ.
ഹോ ഇതുപോലെ നിന്റെ ചണ്ടി ആകുമ്പോയെങ്കിലും പുറത്തു വിടുമല്ലോ..
ഹ്മ്മ് അപ്പൊ വേണമെങ്കിൽ ഒരു കൈയോ കാലൊ എന്താന്നു വെച്ചാൽ നോക്കിക്കോ.
ഹ്മ്മ് അപ്പോയെങ്കിലും കിട്ടുമല്ലോ അന്ന് ഞാൻ തീർത്തോണ്ട് എല്ലാം