പാവാടത്തുമ്പികൾ
Paavadathumbikal | Author : kyaa maraa man
പിന്നാമ്പുറം ;- കഥക്ക് മുന്നേ അല്‌പം ”കാര്യ ഗൗരവ ‘’ ത്തിലേക്ക്……
——————–
ഞാൻ ഇതിന് മുൻപേ, എൻ്റെ കുറെ സ്വാനുഭവങ്ങൾ കലർന്ന, എനിക്ക് ” അതിമനോഹരം ” എന്നുതോന്നിയ…അഞ്ച് അദ്ധ്യായങ്ങളും, ഇരുന്നൂറോളം പേജുകളും കൊണ്ട് സമ്പുഷ്‌ടമായ…ഒരു ” പ്രണയകഥ ” വളരെ കഷ്‌ടപ്പെട്ട് എഴുതി, തയ്യാറാക്കി ഇതിൽ പ്രസിദ്ധീകരിപ്പിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ,വളരെ നിർഭാഗ്യകരം എന്നുപറയട്ടെ….യാതൊരു അനുവാചകശ്രദ്ധയും ലഭിക്കാതെ തീർത്തും അനാഥമായി പോകുന്ന ദയനീയ അവസ്‌ഥയാണ്‌ വളരെ പ്രതീക്ഷയർപ്പിച്ചു കാത്തിരുന്ന ” കഥ”ക്കും എനിക്കും അവിടെ നേരിടേണ്ടിവന്നത്. ഒട്ടും ‘ കലർപ്പു ‘ കലർത്താതെ, തികച്ചും സ്വാഭാവികരീതിയിൽ…തനിമ നിലനിർത്തി അല്‌പം സാഹിത്യഭംഗി കൂട്ടി എഴുതിപ്പോയി…എന്നൊരു തെറ്റേ, മറ്റേതൊരു ‘ പ്രണയകഥ’യേയും പോലെ… ഞാനും ചെയ്‌തുള്ളൂ. വിഷമമുണ്ട് !…ആരോടും പക്ഷേ ഒരു പരിഭവവുമില്ല. അതിനാൽ, ആരാലും സ്വീകരിക്കപ്പെടാതെ, അന്യവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട ആ വേണ്ടാചരക്കിനെ ഞാൻ ആ ‘ വില കമ്പോളത്തിൽ’ തന്നെ അപൂർണ്ണതയിൽ കൊണ്ട് എന്നേന്നേക്കുമായി ഉപേക്ഷിക്കുന്നു. കൂടെ, ഞാൻ എൻ്റെ ” തൂലികനാമവും” അവിടെ വലിച്ചെറിഞ്ഞു മടങ്ങുന്നു. ഇവിടെ അത് ഏറ്റുപറയാനുള്ള കാരണവും അതുതന്നെ. ( കഥ ഇഷ്‌ടപ്പെട്ട് തുടർച്ചയായി വായിക്കയും അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തിയവരുമായ ” ന്യുനപക്ഷം ” ദയവായി എന്നോട് പൊറുക്കുക !. ) ഇവിടെ, ഇതുപോലെ ഇനിമുതൽ ഞാൻ കഥ എഴുതുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ” ഈ പേരിൽ” ആവും തുടർന്ന് കഥ എഴുതുക എന്നറിയിക്കുന്നു.
ഒരു പ്രണയകഥയിലൂടെ എൻറെ ചെറു ജീവിതവൃത്തം കോറിയിടാൻ ശ്രമിച്ചു, അമ്പേ പരാജയമടഞ്ഞു വായനക്കാരെ മുഴുവൻ ” വെറുപ്പിച്ചു ” ദ്രോഹിച്ച ഞാൻ…അതിന് പ്രായശ്ചിത്തം എന്നനിലയിൽ എനിക്ക് വായിൽതോന്നിയ കുറേ തുണ്ട്-കമ്പികൾ കഥാരൂപത്തിലാക്കി, വെറുതെ കുത്തികുറിച്ചിരിക്കയാണ് ഇവിടെ ഈ കഥാഭാഗത്തിലൂടെ. എപ്പോഴും പറയുന്നത് ആവർത്തിച്ചാൽ…ആവുംപോലെ, എങ്ങനേയും…ഏതുരീതിയിലും നിങ്ങക്ക് ഇതിനെഎടുക്കാം. തള്ളാം…കൊള്ളാം…എന്തുവേണേൽ തീരുമാനിക്കും…പക്ഷെ, ദയവുവിചാരിച്ചു, ”തെറി വിളിക്കരുത്” അത്രയേയുള്ളു പറയാൻ. ഇനി, ഒരു മുന്നറിയിപ്പാണ് ;- ഈ കഥ, കഥപോലെ എല്ലാ വിഭാഗത്തിൻറെയും ഒരു കൂടിക്കുഴക്കലാണ്. ഇതിൽ ” ഇന്സെസ്റ്റ് ” തുടങ്ങി…ലെസ്ബിയൻ, ഫെറ്റിഷ്, ഗ്രൂപ്പ്‌സെക്‌സ് വരെയുള്ള എല്ലാ ” സങ്കര ഇന”ങ്ങളും ധാരാളം കണ്ടേക്കാം,അതുകൊണ്ട് അതൊക്കെ ”ഹറാമായ” ഇഷ്‌ടമല്ലാത്ത ആൾക്കാർ ഇവിടെവച്ചുതന്നെ ” ഗെറ്റ് -ഔട്ട് ” അടിച്ചു, പോയി സഹകരിക്കുക !. ഈ ഭാഗം വെറും ” സെറ്റ് -ഡോസ് ” മാത്രമാണ്. കമ്പി ഉണ്ടേലും കളി കുറയും. വരും ഭാഗങ്ങൾ കൂടുതൽ ആറ്റംബോംബുകൾ ചേർത്ത് നല്ല കട്ടക്ക് തരാൻ ശ്രമിക്കാം. അതിനായ് എല്ലാവരുടെയും എല്ലാ പ്രാർത്ഥനയും പ്രോത്സാഹനങ്ങളും പ്രതീക്ഷിച്ചു…. എല്ലാവർക്കും എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും ആശംസിച്ചു, തൽക്കാലത്തേക്ക് വിട…..
സ്വന്തം
ക്യാ മറാ മാൻ
പാവാടത്തുമ്പികൾ
ക്യാ മറാ മാൻ
” എടാ
സിദ്ദൂ നീ അയാള് പറയുന്നതുകേട്ടു, പേടിക്കയൊന്നും വേണ്ടാ….അയാള് ഇങ്ങനെകിടന്നു ചുമ്മാ ചിലക്കുകയെ ഉള്ളൂ, അല്ലാതെ ആൾ നമ്മളാരെയും ഒന്നും ചെയ്യാൻ പോകുന്നില്ല. നീ ധൈര്യമായിട്ടിരി….”
എന്നെ ഒന്ന് തണുപ്പിച്ചു, അനുനയത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ ” കലാവതി” എന്ന എൻറെ കലചേച്ചി എന്നിൽ ചൊരിഞ്ഞ ആശ്വാസവാക്കുകൾ ആയിരുന്നു മേലെ നിങ്ങൾ വായിച്ചത്. കാര്യം, പറയുമ്പോൾ കുറെയേറെ സംഭവങ്ങളുണ്ട്. അത് ക്രമത്തിലെങ്ങനെ പറഞ്ഞുവരുമ്പോൾ…. വളർന്നുവരുന്ന പ്രായത്തിൽ സംഭവിച്ച ചില കടുത്ത പ്രതിസന്ധികൾ, വ്യതിയാനങ്ങൾ മാറ്റങ്ങൾ ഒക്കെയും…പിന്നീട് ജീവിതത്തെ ഒന്നാകെ വല്ലാതെ പിടിച്ചുലച്ച നീണ്ട സംഭവപരമ്പരകളുടെ തുടക്കമായിരുന്നു. അത് എവിടെ എങ്ങനൊക്കെ ബാധിച്ചു, പ്രശ്നങ്ങൾ സൃഷ്‌ടിച്ചു…എങ്ങനെയത് മനസ്സിൽ ചിന്തിക്കാത്ത മുട്ടൻ വിഷയങ്ങളിലേക്ക് വഴികൾ പാകി…എന്നൊന്നും അന്ന് തെല്ലും ഓർത്തതേയില്ല. പക്ഷെ, എങ്ങനൊക്കെയോ അത്, ഒടുവിൽ…ജീവിതത്തെ വല്ലാതെ വലിച്ചിഴച്ചു വല്ലാതെ
കൊണ്ടെത്തിക്കുക തന്നെചെയ്തു !. സാമ്പത്തികമോ…ജാതീയമോ….ദേശ-ഭാഷാ പരമായോ ആയ ഒരു കാര്യങ്ങളിൽ നിന്നും ഉരുത്തിരിഞ്ഞുണ്ടായ പ്രശ്നങ്ങളിൽ നിന്നൊന്നും ഉണ്ടായതായിരുന്നില്ല, സത്യത്തിൽ എന്റെ വ്യക്തിത്വത്തെ തന്നെ ഏറെ ബാധിച്ച സംഭവങ്ങളുടെ തുടക്കം !. വളർച്ചവന്ന ആ പ്രായത്തിൽ…കേവലം വംശീയമെന്നോ ?…കുടുംബവ്യവസ്‌ഥാപിതം എന്നോ പറയാവുന്ന തറവാട് വൃത്തത്തിനുള്ളിലെ ചില ആചാര-അനുചാരക്രമവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് തുടങ്ങി…ഒരു വൈതരണിയായി മാറിയ എൻറെ തന്നെ വൈവാഹിക വിഷയം ആയിരുന്നു….കാര്യം. സംഭവം ചുരുക്കി പറഞ്ഞു വരുമ്പോൾ….ഇങ്ങനൊക്കെയാണ് കാര്യങ്ങൾ !.
ഞാൻ സിദ്ധാർഥൻ. സിദ്ധു എന്ന് എല്ലാവരും വിളിക്കും. അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഞങ്ങൾ നാല് മക്കൾ ആയിരുന്നു. മൂത്ത രണ്ട് ചേച്ചിമാർക്കും ഒരു ഇളയ ചേട്ടനും താഴെ,വീട്ടിലെ നാലാമനായി ഞാൻ ഭൂജാതനായി. ചേച്ചിമാർ രണ്ടും വിവാഹിതരായി പോയിട്ട്, വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു. അവരുടെ മക്കളും വലുതായി വിവാഹിതരും വിവാഹപ്രായക്കാരും ഒക്കെയായി. വീട്ടിൽ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്ക് കൂട്ടായിട്ട്…ചേട്ടനും ചേട്ടത്തിയും കൂടിയുണ്ട്. ഒപ്പം , വയസ്സ്, 10-28 ആയിട്ടും…കെട്ടാതെ, കെട്ടിക്കാതെ ഒറ്റയാണ് തടിയായി പുരനിറഞ്ഞുകവിഞ്ഞു, വേര് പിടിച്ചു ഞാൻ നിൽപ്പുണ്ട്….മേൽക്കൂര മുട്ടി, പ്രായം തികഞ്ഞ ” ഈ പാവം ഭാഗ്യദോഷി” !. എന്നെയോ, ഞാൻ കെട്ടാതെ പ്രായം തികഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതിലോ ?…ആർക്കും ഒരു ശ്രദ്ധയോ സഹതാപമോ ?…തീരെയില്ല. അത്യാവശ്യം നല്ല വരുമാനമുള്ളൊരു ജോലിയും, തരക്കേടില്ലാത്ത സൗന്ദര്യവും നല്ല ആരോഗ്യവും, ആകർഷണീയമായ വ്യക്തിത്വവും….സ്വഭാവശുദ്ധിയും… ( ചില തെണ്ടികൾ ഒക്കെ പറയുമായിരിക്കും അത് ഇല്ലെന്ന്..അതു പോട്ടെ…) അങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണ് കെട്ടുവാൻ വേണ്ടുന്ന അടിസ്‌ഥാന യോഗ്യതകൾ ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും….ഇങ്ങനെയുള്ള ” ഈ വീട്ടുകാർ” കാരണം, എൻറെ വഞ്ചി ഇപ്പോഴും ” തിരുനക്കരെ” തന്നെ കിടപ്പാണ്. വല്ലച്ഛാതിയും കെട്ടാൻ തയ്യാറാക്കി കൊണ്ടുവരുന്ന കല്യാണ ആലോചനകൾ പല കാരണങ്ങൾ പറഞ്ഞു തട്ടിത്തെറിപ്പിക്കുക അല്ലാതെ, അതിൽ ഏതെങ്കിലും ഒന്നുറപ്പിച്ചു….നല്ലൊരു പെണ്ണ് കെട്ടിക്കുക, അതുവഴി, എന്നെയൊന്ന് നല്ലവനാക്കി തീർക്കാൻ ശ്രമിക്കുക എന്ന ആരോഗ്യകരമായൊരു ചിന്ത ആ വീട്ടിൽ ആർക്കും ഇതുവരെ തോന്നിയിട്ടില്ല എന്നതായിരുന്നു ആ വീട്ടിലെ വളരെ കഷ്‌ടകരമായിരുന്ന ഒരു കാര്യം !. ആ കാര്യത്തിൽ…അലപം എങ്കിലും മനസ്സ് കാണിച്ചത്, കുറച്ചു ദൂരെമാറി താമസിക്കുന്ന മൂത്ത സഹോദരി കലാവതി എന്ന കല ചേച്ചി മാത്രമായിരുന്നു. ആ….പറഞ്ഞു വരുന്ന വിഷയം…ചേച്ചീടെ കുടുംബവുമായി ചേർന്ന വിഷയങ്ങളായതു കൊണ്ട്, കാര്യങ്ങൾ ഇവുടുന്നുതന്നെ അങ്ങ് തുടങ്ങാം.
