എടാ മോനേ! നീയാ ബൈക്കെടുത്തോ. നീ കൊറേ പണിഞ്ഞതല്ലേ. വീട്ടീ കൊണ്ടോക്കോ. നിൻ്റെ പേരിലേക്കു മാറ്റിക്കോ.
അങ്ങനെയാണ് ആർമീടെ പച്ചക്കളറിലൊള്ള ബൈക്ക് എൻ്റേതായത്.
ഞാനൊരു മുണ്ടുടുത്തു. ഏതായാലും കുളത്തിൽ മുങ്ങണം. ഒപ്പം ഒരു ടീഷർട്ടുമിട്ട് റഡിയായി. ബൈക്കിരപ്പിച്ചു. അമ്മ ഒരു പഴയ ബ്ലൗസും സെറ്റുമുണ്ടുമുടുത്ത് ഒരു ബാഗുമായി തടിച്ച കുണ്ടി സീറ്റിലമർത്തി കയ്യെൻ്റെ വയറ്റിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.
ഞാൻ മെല്ലെയോടിച്ചു. ഞങ്ങളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. ബുള്ളറ്റിൻ്റെ ധുക്ക് ധുക്ക്… ഞങ്ങളുടെ ചിന്തകൾക്ക് താളം പകർന്നു. അമ്മയുടെ വിരലുകൾ ചിലപ്പോഴെല്ലാം എൻ്റെ വയറിലെ പേശികളിൽ തഴുകി. ഇതമ്മയുടെ ഒരു ശീലമാണ്. ദാ ബൈക്കിലിരിക്കുമ്പോഴുമുണ്ട്! ഇടയ്ക്ക് ബ്രേക്കിടേണ്ടി വരുമ്പോൾ ആ മുട്ടൻ മുലകൾ എൻ്റെ പുറത്തമരുന്നുമുണ്ട്. മെയിൻ റോഡിൽ നിന്നും ഞങ്ങളെപ്പൊഴേ തിരിഞ്ഞിരുന്നു. ഈ വഴിയിൽ അധികം വാഹനങ്ങളില്ല.
അവസാനത്തെ ഒരു കിലോമീറ്റർ ടാറിടാത്ത റോഡായിരുന്നു. കുഴപ്പമില്ല. ചെറിയൊരു കവല. മൂന്നാലു കടകൾ… ഒന്നോ രണ്ടോ ആളുകൾ മാത്രമിരിക്കുന്ന ചായക്കട. ബാക്കി വിജനം. ഞായറല്ലേ!
വലത്തോട്ടു പോ കുട്ടാ. അമ്മ പറഞ്ഞു. ഇവിടമൊട്ടും മാറീട്ടില്ല… അമ്മ മന്ത്രിക്കുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു.
ഞങ്ങൾ കുറച്ചൂടി മുന്നോട്ടു പോയി. ഒരു വളവു തിരിഞ്ഞപ്പോൾ വലിയൊരാൽമരം. പൊളിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ ആൽത്തറ. സമയം പത്തരയാവുന്നു. മൊബൈലിൽ റേഞ്ചു കിട്ടുന്നില്ല. ശരിയായ പട്ടിക്കാടു തന്നെ.
ഞാൻ വണ്ടിയൊതുക്കി. ചുറ്റിലും നോക്കി. ഒറ്റക്കുഞ്ഞില്ല!
വാടാ കുട്ടാ. അമ്മയെൻ്റെ കരം കവർന്ന് മുന്നോട്ടു നടന്നു. മുന്നിൽ വലിയൊരു ചിറ. വിശാലമായത്. പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ പടവുകൾ…
നീയിവിടെ ഇറങ്ങി മുങ്ങി നിവർന്ന് ഈറനുടുത്ത് ആൽത്തറയിൽ വരണം. പെണ്ണുങ്ങളുടെ കടവ് അപ്രത്താണ്. ഞാനവിടെ വരാം. അമ്മ എൻ്റെ കയ്യിൽ രണ്ടു തോർത്തും തന്നിട്ട് അപ്രത്യക്ഷയായി.
ഞാൻ മുണ്ടും ഷർട്ടും ഷഡ്ഢീമെല്ലാം ഊരിക്കളഞ്ഞ് തോർത്തുടുത്തു. അവിടെങ്ങും ആരുമില്ല. വെള്ളം തെളിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്. വല്ല പാമ്പോ മറ്റോ കാണുമോ? ഈയമ്മയ്ക്കെന്താ പെട്ടെന്നൊരു വട്ട്? ഓരോന്നാലോചിച്ച് ഞാൻ പടവുകളിറങ്ങി. കാലു വെള്ളത്തിൽ തൊട്ടതും കിടുങ്ങിപ്പോയി! ഭയങ്കര തണുപ്പ്! അമ്മേം പ്രാവിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പെട്ടെന്നു വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങി. ആഹഹഹ.. ആകെ മുങ്ങിയാൽ കുളിരില്ലെന്ന് ഏതോ വിവരദോഷി പറഞ്ഞത് ഒരിക്കലും വിശ്വസിക്കരുത് കുഞ്ഞുങ്ങളേ! രോമകൂപങ്ങളിൽക്കൂടി തണുപ്പിൻ്റെ സൂചികൾ കുത്തിക്കയറി. ഞാനോടിക്കേറി കടവിൽ വെച്ചിരുന്ന നനയാത്ത തോർത്തെടുത്ത് ദേഹമാസകലം തോർത്തി. പാവം കുണ്ണക്കുട്ടൻ പോലും തണുത്തു വെറുങ്ങലിച്ചിരുന്നു!
നേരെ തുണികളുമെടുത്ത് ഈറൻ മാറാതെ ആൽത്തറയിൽ പോയി ചാരി നിന്നു. ആലിലകളുടെ തണലിൽ തണുപ്പായിരുന്നു. ഒപ്പം ചിറയിലെ ജലപ്പരപ്പിൽ ചുംബിച്ചൊരു ഇളം കാറ്റെന്നെ തലോടിക്കടന്നുപോയി. ഞാൻ നിന്നു കിടുത്തു.
അമ്പലക്കുളത്തിലൊന്നു മുങ്ങിയേ ഒള്ളൂ. ചെക്കൻ നിന്നു വിറയ്ക്കണതു കണ്ടില്ലേ! ഒപ്പം കളിയാക്കിയുള്ള ചിരിയും! അമ്മ! കൂടെ നല്ല കറുപ്പു നിറമുള്ള ഒരു കൊഴുത്ത പെണ്ണും! മുപ്പതു വയസ്സ് മാക്സിമം കാണും. അവളുടെ കണ്ണുകൾ എന്നെയുഴിഞ്ഞു.
എൻ്റെ കണ്ണു തള്ളിപ്പോയി! എങ്ങനെ തള്ളാതിരിക്കും! രണ്ടുപേരും നനഞ്ഞ തോർത്തുകളാണ് മാറിലിട്ടിരിക്കുന്നത്! കൊഴുത്ത മുലകൾ തെളിഞ്ഞു കാണാം. തടിച്ച മുലക്കാമ്പുകൾ! വയറു പാതിയും വെളിയിൽ കാണാം. വലിയ വട്ടമൊത്ത പൊക്കിൾച്ചുഴികൾ! താഴെ ഉടുത്തിരിക്കുന്നത് നനഞ്ഞൊട്ടിയ അരമുണ്ടുകൾ! കനത്ത തുടകളിൽ ഒട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്നു! തടിച്ച പൂറുകളുടെ തള്ളിച്ച നേർത്തു കാണാം!
മതി! ഞാൻ പെട്ടെന്നു ബോധവാനായി. ഞാൻ കണ്ണുകളുയർത്തി.
കുട്ടാ. ഇവളാണ് പാർവ്വതി. എൻ്റെ കൂട്ടുകാരി കല്ല്യാണീടെ മോളാണ്. നമ്മടെ അകന്ന ബന്ധുവാണ്. നിൻ്റെ പാറുച്ചേച്ചി.
മോൻ വലുതായേപ്പിന്നെ ആദ്യായിട്ടാ കാണണത്. ചേച്ചിയെ കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം ഞാൻ ടൗണിൽ വെച്ചു കണ്ടിരുന്നു. അപ്പോ മോൻ്റെ കാര്യങ്ങള് ചേച്ചി പറഞ്ഞിരുന്നു. ഭംഗിയുള്ള ചിരി. ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖം.
വന്നാട്ടെ.. പാറുച്ചേച്ചി അമ്മയുടെ കൈയും പിടിച്ച് മുന്നിൽ നടന്നു. ദൈവമേ! നീയെൻ്റെ പ്രാർത്ഥന കേട്ടല്ലോ! ആ കൊഴുത്തുരുണ്ട കുണ്ടികൾ നനഞ്ഞ മുണ്ടുകൾക്കുള്ളിൽ തെളിഞ്ഞു കാണാമായിരുന്നു. ആദ്യമെൻ്റെ കണ്ണുകൾ പതിഞ്ഞത് എൻ്റെ ദേവിയുടെ വെളുത്തു കൊഴുത്ത കുണ്ടിക്കുടങ്ങളിലായിരുന്നു. അമ്മയുടെ വിടർന്ന കുണ്ടികളും ആ കുണ്ടിക്കുടങ്ങളെ പകുക്കുന്ന വീതിയുള്ള കറുത്ത രേഖയും… ഒപ്പം തുണി വലിഞ്ഞിറങ്ങിയ കുണ്ടിയിടുക്കും ഞാനാർത്തിയോടെ കൊത്തിവിഴുങ്ങി…
പാറുച്ചേച്ചീടെ ഉയർന്ന ചന്തികൾ! ഇഴയകന്ന മുണ്ടിനുള്ളിൽ തെളിയുന്ന കറുത്തു കൊഴുത്ത കുണ്ടികൾ…. തെന്നിത്തുളുമ്പുന്നു! ചേച്ചീടെ അരമുണ്ടിന് ഇറക്കം കുറവായിരുന്നു… കനത്ത തുടകളുടെ താഴത്തെ കാൽ ഭാഗം വെളിയിലായിരുന്നു. ഇറുകിയരയുന്ന തുടകൾ എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ കണ്ടു. കറുപ്പിന് എന്തൊരഴകാണ്!
അമ്മയുടെ ഇടുപ്പിലെ മടക്കുകൾ…. മുണ്ടിനു മോളിൽ ഒഴുകുന്ന മാംസളത! ദൈവമേ! മുഴുത്തു തുടങ്ങിയ കുണ്ണയിൽ ഞാനമർത്തി ഞെരിച്ചു… അടങ്ങെടാ! ഉള്ളിൽ മന്ത്രിച്ചു.
അമ്പലത്തിൻ്റെ മതിലുകൾ പൂപ്പലു പിടിച്ച് അവിടവിടെ പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞിരുന്നു… ഞങ്ങൾ ഉള്ളിലേക്കു നടന്നു. ഒരു കുഞ്ഞു ക്ഷേത്രം. ശ്രീകോവിൽ മാത്രം നല്ല നിലയിൽ. അമ്മയും ചേച്ചിയും മുന്നോട്ടു നടന്നു. മോളിൽ തൂങ്ങുന്ന മണിയിൽ രണ്ടുപേരും മുഴങ്ങുന്ന നാദം കേൾപ്പിച്ചു.
നട തുറന്നിരുന്നു. ഒരു കൂനിപ്പിടിച്ച നമ്പൂരി വന്നു. ചേച്ചിയെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു. പാർവ്വതി വന്നൂലേ! പുഷ്പാഞ്ജലി കഴിപ്പിച്ച പേര്… ആ വിദ്വാൻ, ചന്ദ്രൻ വന്നിട്ടുണ്ടോ?
എൻ്റെ മേലാസകലം രോമാഞ്ചമണിഞ്ഞു.
വര്വാ വര്വാ! നമ്പൂരിയെന്നെ ക്ഷണിച്ചു.
മോനേ! അമ്മ തിരിഞ്ഞു നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു.
ഞാൻ കൈ നീട്ടി. നമ്പൂരി ഇത്തിരി തീർത്ഥമൊഴിച്ചു തന്നു. ഞാനതു നുകർന്നു.. പെട്ടെന്ന് ഒരു തടിച്ചു പിളർന്ന പൂറിൽ നിന്നും കിനിയുന്ന തേൻതുള്ളികൾ ഞാൻ നാവിൻതുമ്പത്ത് ഒപ്പിയെടുത്തു നുണയുന്ന രംഗം മനസ്സിലേക്കിരച്ചു വന്നു. അകന്നു മാറിയ തടിച്ച തുടകളുടെ അകം തൊലിയുടെ സ്നിഗ്ധത… ചൂട്.. പൂർത്തേനിൻ്റെ രുചി… പൂർച്ചാലിൽ നിന്നുമുയർന്നെന്നെ പൊതിയുന്ന മത്തുപിടിപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധം…. ശക്തമായ ആ അനുഭവത്തിലൂടെ നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ കടന്നുപോയി! പെട്ടെന്നുണർന്നു! തല കുടഞ്ഞു… അതാ നമ്പൂരി ഒരിലച്ചീന്തിൽ പൂവും പ്രസാദവും നീട്ടുന്നു. എൻ്റെ കൈക്കുടന്നയിലേക്ക് അതു തന്നു. ഞാൻ പിൻ വാങ്ങി.
