അമ്മയെൻ്റെ മുടിയിലൊന്നു തഴുകിയിട്ട് മുന്നോട്ടു നീങ്ങി. മുടിയിഴകളിലൂടെ കാണാവുന്ന മിനുസമുള്ള വെളുത്ത പുറം. നട്ടെല്ലിൻ്റെ ചുഴി താഴേക്കൊഴുകുമ്പോൾ ആഴമേറിയതാവുന്നു…. ആ കുണ്ടിക്കുടങ്ങളിലേക്ക് കണ്ണുകൾ നീങ്ങിയാൽ തീർച്ചയായും കമ്പിയാവും. ഞാനമ്മേടെ വിടർത്തിയിട്ട ചുരുണ്ട മുടിയിൽ നോക്കി നിന്നു. പ്രസാദവും വാങ്ങി അമ്മ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ആ ഈറൻ തോർത്തിനുള്ളിൽ തടിച്ചു തുളുമ്പുന്ന മുട്ടൻ മുലകളിൽ നോക്കാതിരിക്കാനായില്ല!
ചേച്ചി മുന്നോട്ടു നടന്നപ്പോൾ ആ കുണ്ടിയിടുക്കിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കയറിയ അരമുണ്ട് ആ ചന്തിച്ചുഴിയുടെ ആഴം കാട്ടിത്തന്നു! ദേവിയേ! മാനക്കേടിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കണേ!
വാടാ! അമ്മയെന്നേം കൊണ്ട് അമ്പലത്തിനു ചുറ്റും പ്രദക്ഷിണം വെച്ചു. പാറുച്ചേച്ചി പിന്നാലെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഭാഗ്യത്തിന് രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങളുടേയും കൊഴുത്തുരുണ്ട മൊലകളും കുണ്ടികളും കൺമുന്നിൽ ഇല്ലായിരുന്നതു കൊണ്ട് കുണ്ണക്കുട്ടൻ കാളക്കുട്ടനാവാതെ കഴിച്ചു.
അമ്മയെങ്ങനാ പാറുച്ചേച്ചീനോട് വരണ കാര്യം പറഞ്ഞത്?
ഇന്നു വരുമെന്ന് ഒറപ്പിച്ചൊന്നും പറഞ്ഞില്ലടാ. മിനിഞ്ഞാന്ന് അവളെ മൊബൈലിൽ വിളിച്ച് ഇന്നത്തെ നാളിന് നിൻ്റെ പേരില് വഴിപാടു കഴിക്കാൻ ഏർപ്പാടാക്കിയിരുന്നു. അമ്മ ശബ്ദം താഴ്ത്തി. അവളുടെ വീടടുത്താ. ഒന്നു കേറിയേച്ചും പോവാടാ…
ശരി. ഞാൻ തലയാട്ടി. അല്ലേലും അങ്ങനെയൊന്നും എൻ്റെ അമ്മപ്പെണ്ണിനോട് എതിർത്തൊന്നും പറയാറില്ല. പറയാനാവില്ല എന്നതാണ് ശരി. അമ്മ മന്ദഹസിച്ചപ്പോൾ ഉള്ളം കുളിർത്തു. പാവം. ചെറിയ സന്തോഷങ്ങളിൽ അഭിരമിക്കുന്ന പെണ്ണാണെൻ്റെയമ്മ.
പെണ്ണ്! അമ്മയെ ആരെങ്കിലും ഒരു പെണ്ണു മാത്രമായി കാണുമോ? എൻ്റെയമ്മ ഒരു ചോരയും നീരുമുള്ള, മുഴുത്ത ശരീരഭാഗങ്ങളുള്ള, ഒത്ത പെണ്ണാണ്! എത്രയോ നാളായി എൻ്റെ മനസ്സിൽ ചേക്കേറിയ പെണ്ണ്.
അമ്പലത്തിൽ നിന്നുമിറങ്ങി അടുത്തുള്ള ചേച്ചീടെ വീട്ടീലേക്കു ഞങ്ങൾ നടന്നു. ചെറിയൊരിടവഴി. മുടുക്കാണ്. അമ്മ മുന്നിലും ചേച്ചി നടുവിലും ഞാനവസാനവും. ദൈവമേ! ദാ പിന്നെയും മുന്നിൽ അരമുണ്ടിൻ്റെ താഴെ കറുത്തു കൊഴുത്ത തുടകൾ. മോളിൽ പൊന്തിയ ഉരുണ്ടു കൊഴുത്ത ചന്തികളുടെ ഇടുക്കിലേക്ക് നുഴഞ്ഞു കയറിയ തുണി… ലാസ്യമുള്ള ആ നടത്തം! അമ്മേ! കുണ്ണയൊന്നു ഞെരിച്ചു ഞാൻ വലിയുന്ന ഞരമ്പുകളുടെ നോവൊന്നൊതുക്കി.
മോനിവിടെ പണ്ടു വന്ന ഓർമ്മയുണ്ടോ? ചേച്ചി പിന്നിലേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ ധൃതിയിൽ കണ്ണുകളുയർത്തി.
അന്നവന് മൂന്നുവയസ്സല്ലേടീ ഒള്ളൂ! അമ്മ മുന്നിൽ നിന്നും പറഞ്ഞു.
ആ… ശരിയാ. എനിക്കന്ന് ഏഴുവയസ്സാ. എന്നാലും ഇവനെ കണ്ട ഓർമ്മയുണ്ട്. ചേച്ചി കൈ പിന്നിൽ കൊണ്ടുവന്ന് എന്നെ വലിച്ചൊപ്പം നടത്തി. ഇടുങ്ങിയ വഴിയായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ തുടകളുരസി…നല്ല മാർദ്ദവം. അമ്മ മുന്നിലല്ലേ! കൂടെയൊരു കൊഴുത്ത പെണ്ണാണ് നടക്കുന്നത്! ഞാൻ പിന്നിലൂടെ കൈ ആ അരയിൽച്ചുറ്റി. ചേച്ചിയൊന്നു ഞെട്ടി.. പിന്നെ മിണ്ടാതെ നടന്നു. ഇടുപ്പിൽ നല്ല കൊഴുപ്പിൻ്റെ ചത. അവിടെ ഞാനമർത്തി ഞെരിച്ചു വിട്ടു. ആഹ്! ചേച്ചി അറിയാതെയൊന്നു വിളിച്ചു…
ചേച്ചീടെ വീട്ടിലാരൊക്കെയുണ്ട്? അമ്മ തിരിയുന്നതിനു മുന്നേ ഞാൻ കേറിച്ചോദിച്ചു. ഇടുപ്പിലെ പിടുത്തവും വിട്ടില്ല!
ഇപ്പോ ഞാനും മോനും മാത്രമേ ഒള്ളൂ! ചേട്ടനങ്ങ് ചെന്നൈയിലാ. ചെലപ്പം അവിടന്ന് നാട്ടിലേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ കിട്ടിയേക്കും. മോൻ ട്യൂഷനു പോയി… ചേച്ചി വിക്കിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. ഞാൻ പിന്നേം ആ ഇടുപ്പിലെ മടക്കുകളിൽ അമർത്തി ഞെരിച്ചു…
മോനേ! ദേവ്യേച്ചി! പാറുച്ചേച്ചി പിടഞ്ഞുകൊണ്ട് എൻ്റെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു. ഞാനൊന്നു ചിരിച്ചു.
ചേച്ചിയേം കൊണ്ടു ഞാൻ നടന്നു. മുന്നിൽ എൻ്റെ കൊഴുത്ത ദേവിയമ്മ! കൈക്കുള്ളിൽ എൻ്റെ കറുത്തു കൊഴുത്ത ചേച്ചി… കുണ്ണ മുഴുത്തു തുടങ്ങി. ഭാഗ്യത്തിന് ഒരു വളവു തിരിഞ്ഞപ്പോൾ വീടു ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു.
ഭംഗിയുള്ള ഒരു ഓടിട്ട കൊച്ചു വീട്. വെള്ള വലിച്ചിരിക്കുന്നു. മേൽക്കൂരയിൽ പൂപ്പൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. പുതുതായി മാറ്റിയിട്ട ചില ഓടുകൾ ചുവന്ന നിറത്തിൽ തിളങ്ങുന്നു. വീടിനു ചുറ്റും ചെന്തെങ്ങുകൾ. തണൽ വിരിച്ച് ഒരു വലിയ പ്ലാവു മുറ്റത്തുണ്ട്.
ന്നെ വിടടാ… ചേച്ചി മന്ത്രിച്ചു. ഞാനൊന്നൂടി ആ കൊഴുത്ത മടക്കുകളിൽ അമർത്തി ഞെരിച്ചിട്ടു ചേച്ചിയെ വിട്ടു. ചേച്ചി നൊന്തയിടം മെല്ലെത്തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് അകത്തേക്കു കയറി. അമ്മയുമൊപ്പം ചെന്നു. ഉള്ളിലേക്കു നടക്കുന്നതിനു മുന്നേ അമ്മ ഉണങ്ങിയ തുണികൾ നീട്ടി. നനഞ്ഞതു മാറ്റി ഇതുടുക്ക്. ശീലമില്ലാത്തതല്ലേ. പനി പിടിപ്പിക്കണ്ട.
ഞാൻ വരാന്തയിലേക്കു കയറി. ഷഡ്ഢി വലിച്ചു കേറ്റി. മുണ്ടുടുത്തിട്ട് തോർത്തൂരി. ഷർട്ടിട്ടു. വെളിയിൽ ഒരയ കണ്ടു. തണലത്തല്ല. അങ്ങോട്ടു ചെന്ന് തോർത്തവിടെ വിരിച്ചു. തിരികെ വരാന്തയിലിട്ടിരുന്ന ബെഞ്ചിലിരുന്നു. ഓരോന്നാലോചിച്ചു പോയി. ഇതു വരെ കേട്ടിട്ടില്ലാത്തൊരമ്പലം. ഓർമ്മയിലെവിടെയോ മറഞ്ഞിരുന്ന ഒരു ഗ്രാമം. ഇതാ ഒരു ചേച്ചി! ഇനിയെന്തൊക്കെയാണാവോ അത്ഭുതങ്ങൾ… എന്നെക്കാത്തിരിക്കുന്ന അനുഭവങ്ങൾ!
പിന്നെ… പെണ്ണുങ്ങൾ. എൻ്റെയൊരു പ്രത്യേക സ്വഭാവമാണ്. അമ്മയല്ലാതെ ജീവിതത്തിൽ എനിക്കൊരു പെണ്ണില്ല. പഠിക്കുമ്പോൾ ചില ചില്ലറ ആകർഷണങ്ങളൊക്കെ ഒണ്ടായിട്ടുണ്ട്. എന്നാലും മനസ്സിലെ ആരാധനാപാത്രം എൻ്റെ പൊന്നമ്മയാണ്. ഇതെനിക്ക് പിടികിട്ടിയത് ഒരിക്കൽ അമ്മേടൊപ്പം മാർക്കറ്റിൽ വെച്ച് എനിക്കിഷ്ട്ടമുള്ളൊരു ടീച്ചറെ കണ്ടപ്പോഴാണ്. അമ്മയെ പരിചയപ്പെടുത്തുകേം ചെയ്തു. അവരു രണ്ടുപേരും സംസാരിച്ചുകൊണ്ടു നിന്നപ്പോൾ ഞാൻ മാറിനിന്ന് വെറുതേ നോക്കി നിൽപ്പായിരുന്നു. അപ്പഴാണ് ഒരു കാര്യം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. രോമങ്ങളെഴുന്നു! ടീച്ചറെക്കണ്ടാൽ ഏതാണ്ട് അമ്മയെപ്പോലെയിരിക്കും. ശരീരപ്രകൃതി… ഉയരം… മുടി… പക്ഷേ അമ്മേടെ പാതി സൗന്ദര്യം പോലുമില്ല. വീട്ടിൽച്ചെന്നിട്ട് ആകർഷണം തോന്നിയ പെണ്ണുങ്ങളുടെ ചിത്രങ്ങൾ മനസ്സിലേക്കാവാഹിച്ചു. സത്യം! എല്ലാത്തിൻ്റേയും രൂപം അമ്മയുടേത്! പക്ഷേ ഉപ്പോളം വരുമോ ഉപ്പിലിട്ടത്?
മോനേ! പാറുച്ചേച്ചി. ഒരു വെളുത്ത ബ്ലൗസും അരമുണ്ടും. ആ കൊഴുത്ത ശരീരം ഉടുതുണിക്കുള്ളിൽ വിങ്ങിപ്പൊട്ടുന്നു. ചേച്ചി ഒരോട്ടു ഗ്ലാസിൽ ആവിപറക്കുന്ന കാപ്പി നീട്ടി.
ഞാൻ കാപ്പി വാങ്ങി. വിരൽത്തുമ്പുകൾ ഉരുമ്മിയപ്പോൾ ചെറുതായി ഷോക്കടിച്ചു!
കാപ്പി ഒരിറക്കു മൊത്തി. ആഹ്.. ഫിൽറ്റർ കോഫി. മധുരം… ആ നീണ്ട വിരലുകൾക്കും മധുരമായിരിക്കുമോ?
ഞാനാ കൈക്കു പിടിച്ച് വിരലുകളൂമ്പി.
നല്ല രുചി! ചേച്ചിയെപ്പോലെ! ഞാൻ പതിയെപ്പറഞ്ഞു.
