മനയ്ക്കലെ വിശേഷങ്ങൾ – 4അടിപൊളി  

 

‘അമ്മേ എവിടെയാ … എന്തെടുക്കുവാ ഇവിടെ വന്നേ എനിക്ക് ഇതു എഴുതിയിട്ട് ആയിട്ടോ കണക്കു കൂട്ടിയിട്ടു നോകിയെ.ശരിയായോന്നെ ..’

 

ബുക്കും എടുത്തു മീനുട്ടി പുറത്തേക് വന്നത് അവര് ആ നിൽപ്പിൽ കണ്ടില്ല ശബ്‌ദം കേട്ടതും പേടിച്ചു അവൻ പെട്ടന്ന് അവളിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി ഉർന്നു വീണ സാരി ഒന്നു നേരെ ആക്കി അവൾ സാരി തുമ്പു കൊണ്ടു മുഖവും ആ കഴുത്തിലെയും വെള്ളം ഒന്നു വേഗം തുടച്ചു…

ഇരുട്ട് ആയതു കൊണ്ടു മാളൂട്ടി അവരെ കണ്ടില്ലെങ്കിലും രണ്ടു പേരും ശരിക്കും പേടിച്ചു പോയി നിന്നു വിറച്ചു പോയി …

 

‘ഇവിടെ ഉണ്ട് മോളെ അമ്മ ഒന്നു തുണി എടുക്കാൻ പോയതാ എന്റെ പൊന്നൂസ് റൂമിൽ ഇരിക്ക് അമ്മ ഇപ്പൊ വരാവെ നല്ല കൊള്ളിയാൻ ഉണ്ട് അകതിരിക്കു മോളെ അമ്മ ഇപ്പൊ വരാം’

 

”എന്റെ രതീഷേട്ട.. ഒന്നു പോ അവളോ മറ്റോ ഇപ്പൊ കണ്ടിരുന്നേൽ ആരോടേലും പറഞ്ഞേനെ.. ഞാൻ കാല് പിടിക്കാം ഒന്നു പോ ഞാൻ അകത്ത് പോകുവാ മോളു കരയും കണ്ടില്ലേൽ..ഒന്നു പോ ആരേലും വരും മുൻപ് ഒന്നു പോ .. ”

അതും പറഞ്ഞു അവൾ അകത്തേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങി.. അവളുടെ മുന്നിൽ ഒരു കൈ വെച്ചു അവളെ അവൻ ഒന്നു തടഞ്ഞു നിർത്തി ..

‘ഞാൻ പോക്കോളാം.. പക്ഷെ ഒന്നു മനസിൽ വെച്ചോ മായേ .. നീ ഇല്ലാണ്ട് എനിക്ക് പറ്റില്ല ജീവിക്കാൻ നിനക്ക് വേണ്ടിയാ ഞാൻ എല്ലാം കളഞ്ഞേ എന്റെ ജീവിതം നീ എന്റെ പെണ്ണ എന്റേത് മാത്രം ഒരുത്തനും അങ്ങനെ ഇപ്പൊൾ നിന്നെ ഞാൻ ഇനി കൊടുക്കില്ല.. ഞാൻ ഇപ്പൊ പോവാം പക്ഷെ ഞാൻ നാളെ വരും രാത്രിയില് എല്ലാരും ഉറങ്ങി കഴിയുമ്പോൾ ഇല്ലത്തിന് പിറകിലോട്ട് നീ വരണം ഞാൻ അവിടെ ചായ്പ്പിൽ ഉണ്ടാകും… വന്നേ പറ്റു അല്ലെങ്കിൽ ഉടനെ മോളേം കൊണ്ടു നിനക്ക് ഇവിടുന്നു ഇറങ്ങേണ്ട സ്ഥിതി വരും മായേ.. എനിക്ക് നമ്മുടെ പഴയ കാര്യങ്ങള് എല്ലാരേയും അറിയിക്കേണ്ടി വരും അത് വേണ്ടെങ്കിൽ മായേ നാളെ പറഞ്ഞ പോലെ പിറക്കിലോട്ട് വന്നേക്കണം എനിക്ക് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ട് വന്നേ പറ്റു വന്നില്ലേൽ ഇതുപോലെ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് കേറി വരും രാത്രി കേട്ടല്ലോ പിന്നെ എന്താ സംഭവിക്കുവാന്നു അറിയാല്ലോ …

അവൾ തിരിച്ചു എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഒരുങ്ങും മുൻപ് അവൻ ചുറ്റുപാടും ഒന്നു നോക്കി പുറത്തോട്ടു ഇറങ്ങിപോയി…

അവൻ പോയതും നോക്കി മായ പേടിച്ചു വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി ഞാൻ എന്തു ചെയ്യും എന്റെ കുടുംബം ജീവിതം എന്റെ മനുവേട്ടൻ എല്ലാം പോകും രതീഷേട്ടൻ പറയുന്നപോലെ നാളെ ചെന്നില്ലെങ്കിൽ എന്റെ പഴയ കഥയൊക്കെ എല്ലാവരും അറിയും പിന്നെ ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ..ഞാൻ എന്തു ചെയ്യും അവളു ആ ചുമരിന് തന്നെ ചാരി നിന്നു ഒന്നു ദിർഗ്ഗശ്വാസമെടുത്തു ആലോചിച്ചു …ആ വെള്ള തുള്ളികൾ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തേക്കു എന്നപോലെ കഴുത്തിൽ നിന്ന് കുഞ്ഞു സ്വർണരോമങ്ങളെ വകഞ്ഞു മാറ്റി തായോട്ടേക്ക് ആ പാൽകുടങ്ങളുടെ വിടവിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങി…

ആകാശത്തു കരിമേഘങ്ങൾ മാറി മറിഞ്ഞു സ്വർണ നിറത്തോടെ കിഴക്ക് വെള്ളി സൂര്യൻ ഉദിച്ചു വന്നു.. അമ്പലത്തിൽ സുപ്രഭാതം മുഴങ്ങി … മനയ്കൽ തറവാട് ഉണർന്നു… ചൂലും എടുത്തു ഭവ്യ മുറ്റത്തേക് ഇറങ്ങി.. ‘നാശം..ഇതെന്തോന്ന് കാലിതോഴുത്തോ”

കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ കാറ്റിലും മഴയിലും മുറ്റം നിറയെ ഇലകൾ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു..

“ഇ നാശം പിടിച്ച മാവ് വെട്ടികളഞ്ഞ തന്നെ മനുഷ്യന്റെ പണി കുറച്ചു കുറയും അത് എങ്ങനെയാ പണ്ടെങ്ങോ അമ്മ ഊഞ്ഞാല് കെട്ടി ഉറക്കിയ മാവ വെട്ടാൻ പാടില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു നിൽകുവല്ലേ ഏട്ടന്മാര് ..എന്ന ഒട്ടു അവര് സഹായിക്കുല്ല്യ..മനുഷ്യന്റെ നടു ഒടിഞ്ഞാലും ആർക്കും ഇവിടെ ഒന്നുല്ലല്ലോ ”

ചൂലിനു രണ്ടു തട്ട് തട്ടി അവളു പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് അടിച്ചു വരാൻ തുടങ്ങി…

ണി ഗ്… ണി ഗ്…

ദേഹത്തേക്കു ഒരു പത്ര കെട്ടു വീണപ്പോ ഭവ്യ മുഖം ഉയർത്തി ഒന്നു നോക്കി… പത്രം ഇടാൻ വരുന്ന പയ്യൻ ആണ് അപ്പു..

“ഡാ ചെക്കാ നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേടാ..പത്രം കൈയിൽ തരണമെന്ന് ഇങ്ങനെ എറിയെരുതെന്ന് നിനക്ക് എന്താ പറഞ്ഞ മനസ്സിലാവില്ലേ.”

കുനിഞ്ഞു നിന്ന് പത്രം എടുത്ത ഭവ്യയുടെ ടോപ്പിനുള്ളിലൂടെ അവളുടെ തുള്ളി തുളുമ്പുന്ന മുലകൾ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്ന അവൻ അവളു പറഞ്ഞത് ശ്രദ്ധിച്ചതെ ഇല്ല .. തന്റെ നെഞ്ചിലേക് ആണ് അവന്റെ നോട്ടം എന്ന് കണ്ട അവൾ നേരെ നിന്ന് കൈകൊണ്ട് ടോപ് ഒന്നു പൊക്കി നേരെ ആക്കി..

“ഡാ ചെറുക്കാ.. നിനക്ക് എന്താ ചെവി കേൾക്കില്ലേ പറഞ്ഞ കേട്ടുടെന്നു അവന്റെ ഒരു നോട്ടം ”

അത് കെട്ടു പെട്ടന്ന് അവിടെ നിന്ന് അവൻ നോട്ടം മാറ്റി..

“അഹ്.. എന്താ ചേച്ചി പറഞ്ഞെ.. എന്റെ പൊന്നു ചേച്ചി..ഓരോരുത്തരുടെ കൈയിൽ പത്രം കൊണ്ടു കൊടുത്ത ഇന്ന് വൈകുന്നേരം ആവുമ്പോയേക് ഇതു തീരില്ല വേണമെങ്കിൽ എടുത്തു വെക്കു രാവിലെ തന്നെ വഴക്ക് ഉണ്ടാകാതെ ചേച്ചി ചേച്ചിയുടെ പണി നോക്ക് എനിക്ക് വേറെ പണി ഉണ്ട് ”

അവൻ മറുപടി കൊടുത്ത് തന്റെ ജോലി നോക്കി സൈക്കിൾ എടുത്തു മുന്നോട്ടു പോയി..

“നാശം പിടിച്ച ചെറുക്കൻ ഇവനൊക്കെ ഏതു വീട്ടിലെ ആണോ എന്തോ ഇവനൊയൊക്കെ വിശ്വസിച്ചു എങ്ങനെ നില്കും പെണ്ണുങ്ങള് വീട്ടില് ”

അവളു പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് പത്രം വരാന്തയിൽ കൊണ്ടു വെച്ചു വീണ്ടും ജോലി തുടങ്ങി..

അതി രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കുന്ന ശീലം ഉള്ള മായയ്ക്ക് പക്ഷെ ഇന്ന് കിടക്കയിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല.. ഇന്നലത്തെ സംഭവം അവളെ വല്ലാതെ ഉലച്ചിരുന്നു..എന്തു ചെയ്യും ഇന്ന് അയാള് വന്നാൽ ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ ഇല്ല എന്റെ മനുവേട്ടനെ ചതിച്ചിട്ടു എനിക്ക് വയ്യ.. ജീവൻ പോയാലും ഞാൻ പോകില്ല അയാൾക്കു വയങ്ങി കൊടുക്കില്ല ഞാൻ.. പക്ഷെ അങ്ങനെ ചെയ്ത അയാള് എന്റെ ജീവിതം ഇല്ലാണ്ടാക്കില്ലേ എന്റെ മോള് എന്റെ മനുവേട്ടൻ എല്ലാം എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടില്ലേ കെട്ടിതുങ്ങി ചത്താലോ വയ്യ ഇങ്ങനെ തീ തിന്നാൻ … പെട്ടന്ന് വാതിലിനു ആരോ മുട്ടിയപ്പോൾ അവൾ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്നു..

“ഡീ മായേ എഴുന്നേറ്റില്ലേ നട്ടുച്ച ആയല്ലോ എന്തു ഉറക്ക ഇതു ഒന്നിങ്ങു വന്നേ ഇ വാതില് തുറന്നെ ”

പെട്ടന്ന് അവൾ എഴുന്നേറ്റു സാരി ഒന്നു നേരെ ആക്കി വാതിൽ തുറന്നു.. കാവ്യ ആയിരുന്നു അത്… മായയുടെ ആ നിൽപ്പും മുഖത്തെ ആ പരവേശവും കണ്ടപ്പോൾ കാവ്യക്ക് എന്തോ ഒരു പന്തികേട് ഉള്ള പോലെ തോന്നി..

“എന്തുവാ മായേ ഞാൻ എത്ര വിളിച്ചു എന്തെടുക്കുവായിരുന്നു അവിടെ നിനക്ക് എന്താ സുഗുല്ല്യേ..എന്താ വയ്യാത്ത പോലെ.. പനീ ഉണ്ടോടി… അവൾ മായയുടെ നെറ്റിയിൽ ഒന്നു തൊട്ടു നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ..

മായ അതിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ എന്നപോലെ മറുപടി കൊടുത്തു…

“ഏയ്യ്.. ഇല്ല്യ ചേച്ചി… എന്തോ ഒരു തലവേദന അതാ ഞാൻ വേറെ കുഴപ്പമൊന്നുല്ല്യ..”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *