മറുപുറം – 2

“ഡോ പ്ലീസ്….ഇങ്ങനെ കിടക്കല്ലേ വാ എന്തേലും കഴിക്കാം…എനിക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ട്….വാ…”

ശ്വേതയുടെ കൈ പിടിച്ചവൻ കെഞ്ചി.

അവന്റെ കൈ തട്ടി തെറിപ്പിച്ചവൾ ഒന്ന് മുരണ്ടു.

“എന്റെ ശ്വേതയല്ലേ പ്ലീസ്….എന്നെ എന്ത് വേണേൽ ചെയ്തോ….ഒന്നും കഴിക്കാതെ കിടക്കല്ലേ…വാ….”

അവളുടെ കൈ നെഞ്ചിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ടവൻ അവൾക്കരികിൽ കിടന്നു വിളിച്ചു.

“ഒന്ന് പൊയ്‌തരുവോ….വാക്കിനു വിലയില്ലാത്തവൻ….വൈകീട്ട് മുഴുവൻ ഇവിടെ ഉടുത്തൊരുങ്ങി കാത്തിരിക്കുന്ന എന്നെ പൊട്ടിയാക്കിയിട്ട് ഇപ്പോൾ കൊഞ്ചാൻ വന്നിരിക്കുന്നോ…”

അവനിൽ നിന്നും കൈ വലിച്ചെടുത്തു അവൾ അലറി.
അവളുടെ കണ്ണിലാകെ തീ പിടിച്ചിരുന്നു.

അവനൊന്നു ഞെട്ടി. അവളുടെ ഈ ഭാവം അവൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു.

“ഒച്ച വെക്കല്ലേ ശ്വേത ഞാനും നീയും ഈ മുറിയിൽ ഇല്ലേ നമ്മുക്ക് മാത്രം കേട്ടാൽ പോരെ…”

“എനിക്കിഷ്ടമുള്ള പോലെ പറയും വെറുതെ എന്നോട് കൽപ്പിക്കാൻ വരരുത്….
തന്തേം തള്ളേം പഠിപ്പിച്ചിട്ടില്ലയിരിക്കും പറയുന്ന വാക്ക് പാലിക്കണം എന്ന്…”

“ശ്വേത നീ പറയുന്നത് സൂക്ഷിച്ചു പറയണം…ജയിക്കാൻ വേണ്ടി പറയുന്ന പലതും പിന്നെ തിരിച്ചെടുക്കാൻ പറ്റിയെന്നു വരില്ല…”

“ഹും….അല്ലേലും പഠിപ്പിക്കാൻ പ്രായം ആവും മുന്നേ രണ്ടു പേരും അങ്ങ് പോയില്ലേ…രണ്ടു നിര്ഗുണന്മാരെ ഇവിടെ ഇട്ടേച്ചു….”

പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ രാഹുലിന്റെ കൈ ശ്വേതയുടെ കവിളിൽ വീണിരുന്നു.
ദേഷ്യം ഇരച്ചു വന്നെങ്കിലും അവന്റെ ഉപബോധമനസ്സിൽ അവളെ വേദനിപ്പിക്കരുത് എന്ന് കരുതിയതിനാലാവണം അത്ര ഊക്കോടെ ആയിരുന്നില്ല കൈ വീണത്.
എങ്കിലും ശ്വേതയുടെ ദേഷ്യം പതിന്മടങ്ങു ഇരട്ടിച്ചു കലിപൂണ്ട അവൾ വീണ്ടും ഒച്ചയിടാൻ തുടങ്ങിയതോടെ രാഹുൽ ഇടിഞ്ഞ മനസ്സുമായി റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

ഹാളിലെ സോഫയിൽ കിടക്കുമ്പോഴും അവന്റെ മനസ്സിലെ തിരയൊഴിയുന്നില്ലയിരുന്നു.
ഏട്ടനും ഏട്ടത്തിയും ഇതുവരെ തമ്മിൽ കയർത്തു സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ല എന്തേലും പരിഭവം ഉണ്ടായാലും രാവിലെ ചിരിച്ചു കൊഞ്ചുന്ന അവരെ കണ്ടാണ് അവൻ കൊതിച്ചിട്ടുള്ളത്….
എന്നാൽ ശ്വേത അവന്റെ മനസ്സിനും അപ്പുറമാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു രാഹുൽ.
ഒരു നിമിഷം തന്റെ മനസ്സ് കൈ വിട്ടു പോയത് മുകളിൽ തിരിയുന്ന ഫാനിനെ നോക്കി തിരിയുമ്പോൾ അവൻ ചിന്തിച്ചു.

തല്ലേണ്ടിയിരുന്നില്ല….
അവന്റെ മനസ്സ് ആർദ്രമായി.
ചിന്തകളും നെഞ്ചിൽ നിറഞ്ഞിരുന്ന ഭാരവുമായി അവൻ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങി.

രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ അല്പം വൈകിയിരുന്നു,
അടുക്കളയിൽ ഒന്നും അനങ്ങിയിട്ടില്ല എന്ന് കണ്ട ശ്വേതയുടെ പിണക്കം മാറിയിട്ടില്ല എന്ന് രാഹുലിന് മനസ്സിലായി.
കോഫി തിളപ്പിച് കപ്പിലാക്കി രാഹുൽ റൂമിലേക്ക് നടന്നു,
ഡോർ തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ ശ്വേതയേ റൂമിൽ കാണാതെ അവൻ ഒന്നമ്പരന്നു, ബാത്റൂമിലും നോക്കിയിട്ട് കാണാതെ വന്നപ്പോൾ ഒന്ന് പേടിച്ചു,
ഫോൺ എടുത്തു അവളുടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു,
റിങ് കേൾക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അറ്റൻഡ് ചെയ്യുന്നില്ലയിരുന്നു,
എവിടേക്ക് പോയി എന്നറിയാതെ ഉലഞ്ഞ രാഹുലിനെ അശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടൊരു ടെക്സ്റ്റ് മെസ്സേജ് വന്നു.

“Im @work do not disturb”

അത് വായിച്ച രാഹുലിന് ആശ്വാസമായി.

“പ്രാന്തി…മനുഷ്യനെ പേടിപ്പിക്കാൻ….
എന്നാലും നിന്റെ പിണക്കം മാറിയിട്ടില്ലാല്ലേ….”

രാഹുൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സ്വയം പറഞ്ഞു.

അന്ന് വൈകിട്ട് ഓഫീസിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ശ്വേതയെ കാത്ത് വഴിയരികിൽ രാഹുൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

കൂട്ടുകാരനോടൊപ്പം ഇറങ്ങി വന്ന ശ്വേത തന്നെ കാത്ത് ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന രാഹുലിനെ കണ്ടപ്പോൾ ആദ്യം ഒന്ന് പരുങ്ങി.
പിന്നെ മുഖം അല്പം കയറ്റിപ്പിടിച്ചു ഗൗരവത്തോടെ അവനെ കടന്നു പോകാൻ ഒരുങ്ങി.

“അവിടെ നിക്കെടി പ്രാന്തി….”

അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു തന്റെ മേലേക്ക് ഇട്ട രാഹുൽ കുതറാൻ നോക്കിയ അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.

“പേടിക്കണ്ട ബ്രോ….ഇവളുടെ കേട്ട്യോന പിണക്കം മാറ്റാൻ വന്നതാ…”

പെട്ടെന്നുള്ള രാഹുലിന്റെ പ്രതികരണത്തിൽ ഞെട്ടിയ നിഖിലിന്റെ അമ്പരപ്പ് കണ്ടു രാഹുൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“വിട് ഏട്ടാ….എല്ലാരും നോക്കുന്നു….എന്നെ വിട്ടേ…”

നാണത്താലും പരിഭാവത്താലും അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും കുതറാൻ നോക്കിക്കൊണ്ടു ശ്വേത ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

“”അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പോയെക്കുവാ ബ്രോ….കുറച്ചു ചുറ്റാൻ ഉണ്ട്…”

ശ്വേതയെ കാറിലെക്കിരുത്തിക്കൊണ്ടു രാഹുൽ നിഖിലിനോട് പറഞ്ഞ ശേഷം
കാർ എടുത്തു.

“ഡോ….നോക്കടോ….പ്ലീസ്..”

കാറിൽ ഒന്നും മിണ്ടതെ ഇരിക്കുന്ന ശ്വേതയെ നോക്കി രാഹുൽ വിളിച്ചു.

“ഇന്നലെ ഉണ്ടായതിനു മുഴുവൻ സോറി….എല്ലാം എന്റെ തെറ്റു തന്നെയാ പോരെ….
താൻ പറയുന്ന എന്ത് ശിക്ഷയും സ്വീകരിച്ചോളാം….എന്നോട് ഇങ്ങനെ പിണങ്ങിയിരിക്കല്ലേ….”

രാഹുൽ കൊഞ്ചി അവളോട് പറഞ്ഞു.
നേരെ ഒരു റെസ്റ്ററന്റിനു മുന്നിൽ അവൻ നിർത്തി.

“എന്റെ ക്ഷെമ പറച്ചിൽ ഇവിടുന്നു തുടങ്ങാം അല്ലെ…”

ചരിഞ്ഞിരുന്നു അവൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.

“എന്തേലും ഒന്ന് പറയടോ…..
ഔ….ന്റെ കൈ….”

അവളുടെ ചുണ്ടിൽ പതിയെ ഞെക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ച രാഹുലിന്റെ വിരലിനെ കടിച്ചു ശ്വേത ചിരിച്ചതും രാഹുൽ കരഞ്ഞതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

“തെണ്ടി…എനിക്ക് നല്ലോണം നൊന്തു….”

“ആഹ് അങ്ങനെ തന്നെ വേണം…”

ചിരി ഒളിപ്പിച്ചു ശ്വേത പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ പിണക്കം മാറിയില്ലേ….”

“അങ്ങനെ മുഴുവൻ മാറീട്ടൊന്നുമില്ല….”

ഇല്ലാത്ത ഗൗരവം മുഖത്ത് ഒട്ടിച്ചവൾ പറഞ്ഞു,

“രാത്രി നിന്നെ ഞാൻ എടുത്തോളാം മോളെ…”

കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി രാഹുൽ അവൾക്ക് ഡോർ തുറന്നു കൊടുത്തു,
അവളോടൊപ്പം അവൻ അകത്തേക്ക് കയറി.

റീസേർവ്ഡ് ടേബിളിൽ ഇരുന്നു അവളുടെ ആഗ്രഹമായ കാൻഡിൽ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ കഴിക്കുമ്പോഴെല്ലാം അവൻ അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ മാത്രം മുന്നിൽ കാണുകയായിരുന്നു.

ഡിന്നർ കഴിഞ്ഞു അവൾ പറഞ്ഞ പോലെ തീയേറ്ററിൽ സിനിമ കാണാൻ കയറി.
കയ്യിൽ തഴുകിയും ഞൊടിയിടകൊണ്ട് കവിളിൽ ചുംബനങ്ങൾ പടർത്തിയും
അവളെ കൊതിപ്പിച്ചതിന്റെ പരിണിതഫലം തിരികെ വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോഴാണ് അണപൊട്ടിയത്.
വാതിൽ അടച്ചു തിരിഞ്ഞ അവനെ തള്ളി ഹാളിലെ കാർപെറ്റിലേക് വലിച്ചിട്ട ശ്വേത അവന്റെ വയറിൽ കയറിയിരുന്നു ഷർട്ട് ഊരി ചുണ്ട് വലിച്ചു കുടിച്ചു.
അവന്റെ നെഞ്ചിലും കഴുത്തിലും ചുണ്ടുരച്ചു മുരണ്ട ശ്വേത താൻ ഇട്ടിരുന്ന ടാങ്ക് ടോപ്പും ബ്രായും അഴിച്ചു കല്ലിച്ചു നിന്ന മുലക്കണ്ണു മുലയടക്കം അവന്റെ വായിലേക്ക് തള്ളി.

“കുടിക്ക്….വലിച്ചു കുടിക്ക് എന്നിട്ട് പൊട്ടിക്ക്….”

അവന്റെ കൈ എടുത്തു അടുത്ത മുലയിൽ അമർത്തി കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് നോക്കി അവൾ ആർത്തു.
അവന്റെ വായിക്കുള്ളിൽ അമർന്നും ഞെരിഞ്ഞും ഉടഞ്ഞ മുലകളെ അവൻ തുപ്പലിനാൽ കുളിപ്പിച്ച് അവളെ വാരിപുണർന്നുകൊണ്ടു ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു,
അടിയിലാക്കിയ ശ്വേതയുടെ പിടച്ചിൽ അടക്കിക്കൊണ്ടു കൈ രണ്ടും കോർ
ത്ത് ഉയർത്തി പിടിച്ചു അവളുടെ കഴുത്തിനെ അവൻ ചുണ്ടുരുമ്മി ചൂടാക്കി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *