“കൊള്ളാം, ശ്യാമേ അത്രയ്ക്ക് മണ്ടിയാക്കല്ലേ”
“അതെ ചേച്ചി”
“നീയും അർച്ചനയുമായി ഉണ്ടായതൊക്കെ ആര്യ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്”
എന്റെ വായിൽ നാക്കില്ല. അമ്പിളിക്ക് കൂടുതൽ ധൈര്യമായി. പതിയെ എന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു. ഞാൻ താഴേയ്ക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്നു.
“ഇങ്ങ് നോക്ക്”
ഞാൻ വിളറിയ മുഖവുമായി അമ്പിളിയെ നോക്കി.
“ആര്യ ഇതറിഞ്ഞാൽ അവൾക്ക് ഭയങ്കര ഷോക്കാകും”
“ചേച്ചി.. പ്ലീസ് ഒന്നുമില്ലാ, വെറുതെ ഒന്നും ആര്യചേച്ചിയോട് പറയല്ല്.”
“ഞാൻ പറയാതിരിക്കാം, എങ്കിലും ഇനി ഇങ്ങിനൊന്നും ഉണ്ടാകരുത്”
“ഇല്ല”
“എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ആര്യയ്ക്ക് അറിയാവുന്നതിലും കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ നിങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉണ്ടെന്നാണ്”
“ഇല്ല ചേച്ചി”
“ഞാൻ വിശ്വസിക്കില്ല, എങ്കിലും പോട്ടെ.. ഞാനൊന്നും ആര്യയോട് പറയുന്നില്ല”
എനിക്കത് ഒട്ടും വിശ്വാസമായില്ല. ഈ വൈതരണിയിൽ നിന്നും എങ്ങിനെ പുറത്തു കടക്കും എന്ന്‌ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
“അമ്പിളി ചേച്ചി”
“ഉം”
“വേറെന്തൊക്കെ ആര്യചേച്ചി പറഞ്ഞു”
“ഓ വെറുതെ അതുമിതുമൊക്കെ.”
“ഞാൻ ഒന്ന്‌ കേൾക്കട്ടെ, എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞു എന്ന്‌. സത്യമാണോ എന്നറിയാമല്ലോ?”
“ആര്യ നിന്നെപ്പറ്റി നുണപറയും എന്ന്‌ തോന്നുന്നുണ്ടോ?”
ഈ പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാം എന്നെ മാനസീകമായി ടോർച്ചർ ചെയ്യുകയാണെന്നും, എന്റെ ബലഹീനതയിൽ തന്നെയാണ് കൈവയ്ക്കുന്നത് എന്നും പെട്ടെന്ന്‌ എനിക്ക് പിടികിട്ടി.
“ആര്യചേച്ചി പറയില്ല.”
“ങാ അവൾ പറയില്ല, അത് നിനക്കറിയാം പിന്നെന്തിന് അങ്ങിനൊരു ചോദ്യം?”
“വെറുതെ ചോദിച്ചതാണ്, ആര്യചേച്ചി തെറ്റായി എന്തെങ്കിലും ധരിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്നറിയില്ലല്ലോ?”
“കൂടുതൽ ഒന്നും എനിക്കറിയില്ല, എങ്കിലും നീയും അർച്ചനയുമായും, ആര്യയുമായും ഉള്ള പലതും എനിക്കറിയാം എന്ന്‌ കൂട്ടിക്കോ”
ഇത് ഞാൻ സംശയിച്ചതു തന്നെ, അതിനാൽ അത്ഭുതം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും അങ്കലാപ്പ് തോന്നി.
“അതിനിക്കറിയാമായിരുന്നു.?”
“ഉം എങ്ങിനെ?”
“അമ്പിളി ചേച്ചിയുടെ നോട്ടത്തിൽ നിന്നും, ചിരിയിൽ നിന്നും ഒക്കെ”
“ശ്യാമേ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയാം, ആര്യയ്ക്ക് നിന്നെ വലിയ ഇഷ്ടമാണ്, പക്ഷേ വിവാഹം ഒന്നും കഴിക്കാൻ ആകില്ലെന്നും അറിയാം. അതിനാൽ തന്നെ ഈ പ്രശ്നങ്ങളിൽ നിന്നും പിൻമാറണം എന്നുണ്ട്. നീ എന്ത് കരുതും എന്ന്‌ കരുതിയും, നിനക്കവളോടുള്ള അടുപ്പം അവൾക്കറിയാവുന്നതിനാലുമാണ് അവൾ ഒന്നും ചെയ്യാത്തത്”
ഏതായാലും ശാരീരീകബന്ധം ഉണ്ടായകാര്യം ആര്യചേച്ചി പറഞ്ഞു കാണാൻ വഴിയില്ലാ എന്ന്‌ എനിക്ക് തോന്നി. അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ അമ്പിളി പിൻമാറ്റം എന്ന കാര്യം പറയാനിടയില്ലായിരുന്നു.
“അങ്ങിനല്ല ചേച്ചി, ഞങ്ങൾ ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണന്നേയുള്ളൂ..” എന്ത് മറുപടി വരും എന്നറിയാൻ ഞാൻ നിർത്തി.
“ആ ഇഷ്ടം പലപ്പോഴും അതിരുവിട്ടതല്ലേ ശ്യാമേ?”
ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“നിങ്ങൾ എന്തെല്ലാം കാര്യങ്ങളാണ് സംസാരിക്കുന്നത്? കാണിക്കുന്നത് മുഴുവനും കുരുത്തക്കേടുകളല്ലേ? ഒരു ആങ്ങളയും പെങ്ങളും സംസാരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളാണോ അവയൊക്കെ?”
“അത് പിന്നെ ഞാനെന്റെ സംശയങ്ങൾ ഒക്കെ ചോദിക്കുന്നതാണ്” കൂടുതലെന്ത് പറയാൻ?
“അപ്പോൾ അവിടേയും ഇവിടേയും ഒക്കെ തൊടുകയും പിടിക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നതോ?”
“അതെല്ലാം വെറും തമാശല്ലേ ചേച്ചി?”
“ഓഹോ, അത്രയുമേയുള്ളോ?”
“ആം”
“കക്ഷത്തിൽ വിരലിടുന്നതും?”
“അയ്യോ അതും പറഞ്ഞോ?, അത് വെറും ഒരു രസത്തിന്”
“അർച്ചയുടെ കക്ഷത്തിലും ഇതൊക്കെ …?”
“ഏയ് ഇല്ല ചേച്ചി”
“ആര്യ വിശ്വസിക്കും, ഞാൻ വിശ്വസിക്കില്ല”
“പ്ലീസ് ചേച്ചി ഇങ്ങിനൊന്നും പോയി ആര്യചേച്ചിയോട് പറയരുത്”
“ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ ഞാൻ പറയില്ലാ എന്ന്‌, എങ്കിലും നീ ആര്യയോട് ഓരോന്ന്‌ കാട്ടിക്കൂട്ടുന്നത് കാണുമ്പോൾ അർച്ചനയോടും ഇതെല്ലാം ഉണ്ടാകില്ലേ എന്നൊരു തോന്നൽ”
“ഇല്ല, അതൊക്കെ ചേച്ചിയുടെ തോന്നലാണ്”
“എടാ ഈ പ്രായത്തിൽ എല്ലാവർക്കും ഇതൊക്കെ തോന്നും. ചിലപ്പോൾ അർച്ചനയെ പോലുള്ള ചെറിയ കുട്ടികൾ വീണുപോയെന്നും ഇരിക്കും. നീയും അവളുടെ അതേ പ്രായമാണ്, ഒന്നു രണ്ട് വയസ് മൂപ്പ് കാണും. നിന്നെക്കാൾ ഒന്നു രണ്ട് വയസ് മൂപ്പാണ് ഞങ്ങൾക്കും. എല്ലാവരും സൂക്ഷിച്ചാൽ നല്ലതല്ലേ? അതുകൊണ്ട് പറയുന്നതാണ്. ആര്യയ്ക്ക് ഒരു പരിധിവരെ ഇതു പോലുള്ളതിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാൻ അറിയാം, പക്ഷേ അർച്ചന കുട്ടിയല്ലേ? എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ സംഭവിച്ചാൽ.. ഞാൻ കൂടുതൽ പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ? അതൊക്കെ നിനക്കും അറിയാവുന്നതല്ലേ?”
“ഇല്ല ചേച്ചി ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒന്നുമില്ല”
“അത് വെറുതെ, ഇന്ന്‌ നിങ്ങളുടെ സംസാരം ശരിയായിരുന്നില്ല. ഏതായാലും ഇത് ഞാൻ ആര്യയോട് പറയുന്നില്ല”
“ചേച്ചി പറഞ്ഞാൽ ആര്യ ചേച്ചി വിശ്വസിക്കും, ചിലപ്പോൾ എന്നെ വഴക്കും പറയും”
“അതെനിക്കറിയാം”
ഞാൻ കൂടുതൽ മിണ്ടാതെ മറ്റെവിടേയ്ക്കോ നോക്കിയിരുന്നു. അമ്പിളിയെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ നല്ല ബുദ്ധിമുട്ട്. കുറച്ചു സമയം അമ്പിളിയും ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. ഗൗരവത്തോടേയുള്ള സംസാരം കുടഞ്ഞ് കളഞ്ഞെന്നവണ്ണം പെട്ടെന്ന്‌ അമ്പിളി സ്വരം മാറ്റി..
“അത് പോട്ടെ, നീ അത് വിട്. ഇന്നെന്താ പരിപാടി? മീൻ പിടുത്തം ഒക്കെ നിർത്തിയോ?”
“കഴിഞ്ഞ ദിവസം ആരോ ആറ്റിൽ നഞ്ചിട്ടിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് മീൻ കുറവാ”
“ഓ അതാ ഈ കൊക്കുകൾ മുഴുവനും പാറി പറക്കുന്നത് അല്ലേ?”
“അതേന്നെ അതുങ്ങൾക്ക് നല്ല സുഖമല്ലേ? ഇഷ്ടം പോലെ ചത്ത മീനിനെ കിട്ടുമല്ലോ?”
“ഈ കൊക്കുകളേയും ഇണക്കി വളർത്താൻ പറ്റില്ലേ?”
ഞാൻ അമ്പിളിയെ ഒരു നോട്ടം നോക്കി. അമ്പിളി ചമ്മിയ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു.
“ദാ അവിടൊരു കൊക്കിന്റെ കൂടുണ്ട് കാണെണോ?”
“നേര്?”
“ബാ”
ആറിന്റെ അക്കരെ ഇല്ലിയും, മുളയും തിങ്ങി നിറഞ്ഞിടത്ത് ഒരു കൊക്കിന്റെ കൂടുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അതിന്റെ അടുത്തെത്താൻ മാർഗ്ഗം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. ഞാൻ അമ്പിളിയെ അത് ഇങ്ങേ കരയിൽ നിന്നും കാട്ടികൊടുത്തു.
ഒരു കൂട് മാത്രമേ കാണാനുള്ളൂ, കൊക്കൊന്നും അവിടില്ലായിരുന്നു.
“ചേച്ചി ആ കൈയ്യാലയിൽ ഒരു തേനീച്ച കൂടും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ അതെടുത്തു. പക്ഷേ റാണിയെ കിട്ടിയില്ല. അതുകൊണ്ട് പെട്ടിയിലാക്കാൻ പറ്റിയില്ല.”
“തത്ത പോയിട്ട് ഇപ്പോളും വിഷമമുണ്ടോ?”
ഞാൻ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ വിഷയം എടുത്തിടാതെ ഇരുന്നിട്ടും അമ്പിളി അവിടെ തന്നെ എത്തി. കൊക്കിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞതേ ഇരുവരുടേയും മനസിൽ തത്ത വിഷയം വന്നതതാണെങ്കിലും അത് പറയാതെ തേനീച്ചയുടെ കാര്യം പറയുകയായിരുന്നു ഞാൻ.
“ഓ ഇല്ല ചേച്ചി”
“എനിക്ക് ഭയങ്കര വിഷമമായി പോയി”
“തത്ത കൂട്ടിൽ കിടക്കുന്ന കണ്ടിട്ട് അല്ലേ?” ഞാൻ കളിയാക്കി.
“പോടാ”
“ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ” ഞാൻ ഊറി ചിരിച്ചു.
“നിനക്കെന്തും പറയാമല്ലോ? ഞാൻ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചെയ്തതാണെന്ന്‌ നീയങ്ങ് തീരുമാനിച്ച് ഉറപ്പിച്ചല്ലോ?”
