രേണുകേന്ദു – 1അടിപൊളി  

: മാമന് എന്താ പറ്റിയേ… എത്ര സന്തോഷത്തോടെ കഴിഞ്ഞവരാ നിങ്ങൾ. എന്തിനാ ഇങ്ങനെ സ്വയം നശിക്കുന്നേ..

: മോൻ പോകാൻ നോക്ക്… അല്ലേൽ ചിലപ്പോ മാമന്റെ സ്വഭാവം മാറും..

: ഞാൻ പോകാം.. ആദ്യം ഇവരൊക്കെ പോട്ടെ. ബാബുവേട്ടാ, ഒന്നും വിചാരിക്കരുത്. ഈ കുടുംബം ആകപ്പാടെ കുളമായി കിടക്കുവാ.. കാര്യങ്ങളൊക്കെ നമുക്ക് പിന്നീട് സംസാരിക്കാം നിങ്ങളിപ്പോ പോ..

സുഹൃത്തുക്കളെ ആദി പറഞ്ഞുവിട്ടതോടെ കൃഷ്ണന് കലികയറി. അയാൾ ആദിയോടുള്ള ദേഷ്യത്തിൽ ഇന്ദുവിന്റെ മുഖത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു. ആദിയും രേണുവും ചേർന്ന് കൃഷ്‌ണനെ പിടിച്ചുമാറ്റിയെങ്കിലും അയാളുടെ കലിയടങ്ങിയില്ല. ഇന്ദുവും കൃഷ്‌ണനും പരസ്പരം വാക്പോരിൽ ഏർപ്പെട്ടപ്പോഴാണ് ആദിക്കും രേണുവിനും കാര്യങ്ങളുടെ ഏകദേശ ധാരണ വരുന്നത്.

: എല്ലാവരും അറിയട്ടെടി നിന്റെ തനിക്കൊണം.. ഏതവനെയാടി നീ കുറച്ചുനാളായി വിളിക്കുന്നത്. ഞാനൊന്നും അറിയുന്നില്ലെന്ന് കരുതിയോ നീ… നീയും അവനും കൂടി ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ചായകുടിക്കുന്നത് കൊള്ളാം, ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിലിരുന്ന് കള്ള് കുടിക്കുന്നതാണ് കുഴപ്പം അല്ലെ

: ദേ മനുഷ്യ വേണ്ടാതീനം പറയരുത്.. മോളിരിക്കുന്നു അല്ലേൽ ഞാൻ പറഞ്ഞേനെ നിങ്ങടെ അഴിഞ്ഞാട്ടത്തിന്റെ കഥ.

: നീ എന്ത് പറയുമെന്ന… അറിയട്ടെടി എല്ലാവരും. നിന്നെ സൂക്ഷിക്കണമെന്ന് എന്നോട് പലരും പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ തമാശയായിട്ട് എടുത്തതാ എനിക്കുപറ്റിയ തെറ്റ്..

: നിങ്ങൾ എന്തറിഞ്ഞിട്ടാ ഈ കിടന്ന് തിളയ്ക്കുന്നത്.. ഞാൻ ആരുടെ കൂടെ പോയെന്ന ഈ പറയുന്നേ…

: നീ എന്തിനാടി ഞാൻ അറിയാതെ രജിസ്ട്രാർ ഓഫീസിൽ പോയത്.. ഏതാ നിന്റെ പുതിയ കാമുകൻ. ഞാനൊന്നും അറിയുന്നില്ലെന്നാണോ നീ വിചാരിച്ചത്

: ഇതായിരുന്നോ സംശയം.. ദാ  കണ്ടോ.. ഇയാളുടെ കൂടെയാ  ഞാൻ പോയത്. അത് നിങ്ങൾ പറയുംപോലെ കിടക്ക വിരിക്കാൻ പോയതല്ല. എന്തിനാണെന്ന് അറിയണോ…

: കയ്യോടെ പിടിച്ചപ്പോ ഓരോ ന്യായങ്ങൾ നിരത്താൻ നോക്കുവായിരിക്കും.. നിന്നോടുള്ള എന്റെ വിശ്വാസം അന്നേ പോയി.. ഇനി നീയായി നിന്റെ പാടായി

: മാമാ… കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ വഷളാക്കല്ലെ.. മാമനോട് ഇപ്പൊ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല. പോയി കിടക്ക്. ബാക്കി പിന്നെ സംസാരിക്കാം..

: നിന്നെയാരാ ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചേ.. ഇറങ്ങി പോടാ എന്റെ വീട്ടീന്ന്. വലിഞ്ഞുകയറി വന്നവരൊന്നും കൃഷ്ണനെ ഭരിക്കാനായിട്ടില്ല… എല്ലാരോടും കൂടിയാ  ഈ പറയുന്നേ..

ആദിയുടെ നേർക്ക് കാർക്കിച്ച് തുപ്പിയതിനേക്കാൾ അപമാന ഭാരത്താൽ അവൻ പുറംതിരിഞ്ഞു നടന്നു. സോഫയിലേക്ക് മലർന്നു വീണ കൃഷ്ണനെ നോക്കി ഇന്ദുവിന്റെ മൂർച്ചയുള്ള ചോദ്യം എറിഞ്ഞതും ആദി തിരിഞ്ഞു നോക്കി…

: ആരാ ആയിഷ… നിങ്ങളുടെ പേരിലുള്ള അരയേക്കർ സ്ഥലം അവളുടെ പേർക്ക് ഇഷ്ടധാനം കൊടുക്കാൻമാത്രം എന്താ നിങ്ങൾതമ്മിലുള്ള ബന്ധം…

സോഫയിൽ നിന്നും ചാടിയെഴുന്നേറ്റ കൃഷ്ണൻ അരിശത്തോടെ ഇന്ദുവിനെ നോക്കി. ടീപ്പോയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ജഗ്ഗ് കൈകൊണ്ടെടുത്ത് അയാൾ തല്ലിപ്പൊട്ടിച്ചു..

: ആയിഷയ്ക്ക് ഞാൻ സ്ഥലം കൊടുക്കും വേണ്ടിവന്നാൽ കൂടെ പൊറുപ്പിക്കും… നീയാരാടി ഇതൊക്കെ ചോദിക്കാൻ. ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയ സ്വത്ത് എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളവർക്ക് കൊടുക്കും. നീ വരുമ്പോ എടുത്തോണ്ട് വന്നതൊന്നുമല്ലല്ലോ എന്നെ ചോദ്യംചെയ്യാൻ…

: മതി… ഇനിയീവീട്ടിൽ നിൽക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല. നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളപോലെ ജീവിക്ക്. ഇനി ഇവിടെ നിന്നാൽ ചിലപ്പോ നിങ്ങൾ എന്നെയും മോളെയും വരെ ഇഷ്ടധാനം കൊടുക്കും.. വാടി മോളെ..

ഇതൊക്കെ കേട്ടുനിന്ന ആദി എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ പകച്ചുനിന്നു. ഉടനെ അവൻ അമ്മയെയും ചേച്ചിയെയും വിളിച്ചുവരുത്തി. നടന്ന കാര്യങ്ങൾ കേട്ടശേഷം ലളിതാമ്മ നേരെ പോയി കൃഷ്ണന്റെ ചെകിടടച്ചൊരു അടി വച്ചുകൊടുത്തു. ഇത് കണ്ടുകൊണ്ട് ഇന്ദുവും രേണുവും കയ്യിൽ ബാഗുമായി വീടുവിടാനൊരുങ്ങി. മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങിയ അവരെ ആരതി തടഞ്ഞെങ്കിലും ഇന്ദു വഴങ്ങിയില്ല…

: ഇന്ദൂ…. അവന്റെ മൂത്ത പെങ്ങളാ പറയുന്നേ. നീ പോവരുത്. അവന്റെ ബോധം തെളിയട്ടെ. ഞാൻ സംസാരിക്കാം അവനോട്

: വേണ്ട ചേച്ചീ… ഇത് ഇന്നും ഇന്നലെയും തുടങ്ങിയതല്ല… വർഷങ്ങളായി ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്ന പീഡനത്തിന്റെ കഥയുണ്ട് പറയാൻ. അതൊന്നും പോരാഞ്ഞിട്ട് അയാൾ പറഞ്ഞതുകേട്ടില്ലേ.. ഞാൻ വേറൊരുത്തന്റെ കൂടെ പോയെന്ന്. ഇനി നിങ്ങൾ എന്നെ മോശക്കാരിയാക്കരുത്. അതുകൊണ്ട് പറയാം… നിങ്ങളുടെ പൊന്നാങ്ങളയ്ക്ക് പല പെണ്ണുങ്ങളുമായും ബന്ധമുണ്ട്. ആർക്കൊക്കെ എന്തൊക്കെ കൊടുത്തിട്ടുണ്ടെന്ന് കണ്ടറിയണം..

പുതിയ മേത്തച്ചിയെ കിട്ടിയപ്പോ അയാൾക്ക് എന്നെയും മോളെയും വേണ്ടാതായി.. ചേച്ചിക്ക് അറിയോ ഈ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ എങ്ങനാ നടക്കുന്നതെന്ന്.. പൈസ മുഴുവൻ കണ്ടവളുമാരല്ലേ കൊണ്ടുപോകുന്നത്… എന്നിട്ട് രാത്രി കുടിച്ചു കൂത്താടി വന്നിട്ട് അയാളുടെ ആക്രാന്തത്തിനും കാമ പ്രാന്തിനും ഞാൻ കിടന്നുകൊടുക്കണം… മതിയായി ലളിയേച്ചി… ഈ പെണ്ണിനെയോർത്തിട്ടാ, അല്ലേൽ പണ്ടേ ഞാൻ……

: അമ്മായിയും രേണുവും രാത്രി എങ്ങോട്ട് പോകാനാ.. ഇന്ന്  വീട്ടിൽ കഴിയാം. രാവിലെയാവട്ടെ എന്നിട്ട് തീരുമാനിക്കാം എന്താ വേണ്ടതെന്ന്. രണ്ടാളും വന്നേ

: വേണ്ട..വലിയ സ്വീകരണമൊന്നും കിട്ടിയില്ലെങ്കിലും എന്റെ വീട്ടിൽ കയറ്റാതിരിക്കില്ല. ആവശ്യത്തിന് വിദ്യാഭ്യാസവും ഉണ്ട്. എന്തെങ്കിലും ജോലി ചെയ്ത് ഞാനും മോളും ജീവിച്ചോളാം… പോട്ടെ ലളിയേച്ചി…

മുറ്റത്തുനിന്നും നീങ്ങിയ ഇന്ദുവിന് പുറകെ ആദിയും നടന്നു. അവന്റെ വാക്കുകളെ ചെവിക്കൊള്ളാതെ ഇന്ദു രേണുവിന്റെ കൈപിടിച്ച് മെയിൻ റോഡ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. നിറകണ്ണുകളോടെ ആദിയെ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയ രേണുവിന്റെ മുഖം അവനെ അലട്ടി.  വീട്ടിലേക്കോടിയ ആദി വണ്ടിയുമായി വന്ന് ഇന്ദുവിന് മുന്നിൽ നിർത്തി.

: എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നില്ലെന്നല്ലേ ഉള്ളു. വണ്ടിയിൽ കയറാമല്ലോ. ഞാൻ കൊണ്ടുവിടാം… വാ കേറ്

: വേണ്ടഡാ … ചെയ്തതിനൊക്കെ നന്ദി. ഇനി ഒറ്റയ്ക്ക് ജീവിക്കാൻ പറ്റുമോയെന്ന് നോക്കട്ടെ ..  നിൽക്കാതെ നടന്നേ രേണു

: അമ്മായി…. കൃഷ്ണന്റെ പെങ്ങളെ മോനായി ജനിച്ചത് എന്റെ തെറ്റല്ല.. എന്തായാലും ഒറ്റയ്ക്ക് ജീവിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചതല്ലേ അപ്പൊ പിന്നെ പേടി കാണില്ലല്ലോ. പിന്നെയെന്താ എന്റെ വണ്ടിയിൽ കയറിയാൽ. നിങ്ങളോടുള്ള സ്നേഹംകൊണ്ട് മാത്രം വന്നതല്ല ഞാൻ, എന്റെ മനസിനെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ കൂടിയാ. അസമയത്ത് പെട്ടിയുമായി രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങൾ റോഡിലേക്കിറങ്ങിയാൽ ആങ്ങള ചമയാൻ കുറേ കപട സദാചാര വാദികൾ ഉണ്ടാകുമെന് അറിയുന്നതുകൊണ്ട് വന്നതാ.. കൂടുതൽ ഡയലോഗൊന്നും വേണ്ട… വണ്ടിയിൽ കയറ്..

+3

-8