അത് പറഞ്ഞ് വസുന്ധര പെട്ടെന്ന് അവിടെ നിന്നും പോയി.
“ച്ചെ!!”
കൈകൾ പെട്ടെന്ന് ഷോട്ട്സിൽ അമർത്തിയുരച്ചുകൊണ്ട് വിനായക് സ്വയം ശപിച്ചു.
“മമ്മീടെ കാര്യം! എന്തൊരു ചമ്മൽ നാറ്റക്കേസായിപ്പോയി! ഛെ!”
കുളി കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോഴേക്കും വസുന്ധര അപ്പവും മട്ടനും മേശപ്പുറത്ത് വിളമ്പി വെച്ചിരുന്നു.
“ഇന്നെന്താ കുളിച്ച് കഴിയാൻ ഇത്രേം താമസം?”
അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ അവൾ ചോദിച്ചു.
വിനയാകും അവളെ നോക്കിയില്ല.
എങ്കിലും അവളുടെ ചലനങ്ങൾ ഒക്കെ അവൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“മമ്മി ഇന്നലെ വരെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നത് ഓർമ്മ ണ്ടോ? എന്താടാ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോകുന്നേം കാണാം വരുന്നേതും കാണാം. ഇത്ന്ത് കാക്കക്കുളിയാണോ എന്നല്ലേ മമ്മി ചോദിച്ചേ? ഇതിപ്പം രണ്ടുമിനിറ്റ് താമസിച്ചപ്പം ഇങ്ങനെയായാ?”
അത് പറഞ്ഞ് അവൻ അവളെ ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കി.
വസുന്ധര ഗൗരവത്തിൽ നിന്ന് മാറി ചെറിയ ഒരു പുഞ്ചിരി മുഖത്തേക്ക് വരുത്തി അവനെ നോക്കി.
“എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഒരു തർക്കുത്തരം ണ്ട് നെനക്ക്‌ വിനൂ,”
അവന്റെ പാത്രത്തിലേക്ക് അവൾ കറി വിളമ്പി.
“മമ്മി…”
അവൻ വിളിച്ചു.
“ന്താ?”
അവൻ കുസൃതിയോടെ അവളെ നോക്കി.
“ചുമ്മാ പുന്നാരിയ്ക്കാണ്ട് കാര്യം പറ, ന്റെ വിനൂ,”
അവൾ അക്ഷമ കാണിച്ചു.
“മമ്മി എന്താ ഷെഡിന്റെ ഉള്ളിൽ കണ്ടേ?”
അവൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
വസുന്ധര ദേഷ്യപ്പെടുമെന്നാണ് വിനായക് കരുതിയത്.
“ഒന്ന് പോ ചെറ്ക്കാ നീയ്യ്.”
ലജ്ജയോടെ വസുന്ധര പറഞ്ഞു.
“വല്ലോം കഴിക്കുമ്പ പറയാൻ പറ്റിയ സബ്ജക്റ്റ്!”
“കഴിക്കുമ്പം അങ്ങനെ ഇന്ന സബ്ജെക്റ്റ് മാത്രേ പറയാൻ പാടുള്ളൂ എന്നൊക്കെയുണ്ടോ എന്റെ പൊന്ന് മമ്മി!”
ആ പ്രയോഗം വസുന്ധരയെ ഒന്നുകൂടി സന്തുഷ്ടയാക്കി.
അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ വിനായകിനെ നോക്കി.
“സോമനും ദേവൂം ഇത് തൊടങ്ങീട്ട് ദിവസം കൊറച്ചായീന്ന് തോന്നണു,”
അവൻ പറഞ്ഞു.
“എന്ത് തൊടങ്ങീട്ട്?”
“യ്യേ! ദങ്ങനെയാ മമ്മിയോട് ഞാൻ പറയ്യാ? മമ്മി എന്താ കണ്ടത് അത്! അതിന്റെ കാര്യാ ഞാൻ പറയണേ”
“അത് എന്തേലും ആട്ടെ!”
അവൾ ലജ്ജയോടെ പറഞ്ഞു.
“സാരമില്ല മമ്മി,”
അവൻ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അയാള് കല്യാണം ഒന്നും കഴിക്കാത്ത ആളല്ലേ? ദേവു ആണേൽ കെട്ട്യോൻ ഒരു വക…അതുകൊണ്ട് അവരെന്തെലും ചെയ്യട്ടെ…”
പിന്നെ അവൻ ചിരിച്ചു.
“നീയെന്താ ഈ ചിരിക്കണേ!”
“ഒന്നുമില്ലേ…!”
അവൻ ദീർഘനിശ്വാസം ചെയ്തു.
“എന്താ നീയ്യ് ഒന്നാക്കിയ പോലെ ഒരു “ഒന്നുമില്ലേ” ന്ന്?”
“അല്ല ..ആ സുഖം കിട്ടാത്തോർക്കല്ലേ അറിയൂ അതിന്റെ വെഷമം! അത് ഓർത്ത് ചിരിച്ചതാ!”
“ഓ! അപ്പം സാറിനും ആ സുഖമൊക്കെ ഒന്നറിഞ്ഞാൽ കൊള്ളാമെന്നുണ്ട്! അല്ലെ?”
അവൾ ചോദിച്ചു.
“അതിപ്പം ആർക്കാ മമ്മി അങ്ങനെയൊക്കെ ആഗ്രഹമില്ലാത്തെ?”
“അപ്പം അതാണ് റൂമിൽ കയറി കതകടച്ച്!”
വസുന്ധര പുഞ്ചിരിയോടെയാണെങ്കിലും അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
വിനായക് ആദ്യമൊന്ന് ചമ്മിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെ അത് മറികടന്നു.
“അതിപ്പോ …അതല്ലാതെ എന്താ ഒരു മാർഗ്ഗം!”
അവൻ കരുതിയിരുന്നതിന് വിപരീതമായി വസുന്ധര പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“അയ്യോ! പാവം ന്റെ ഉണ്ണി!”
കളിയാക്കിയാണെങ്കിലും അവൾ കയ്യെത്തിച്ച് അവന്റെ തലമുടിയിൽ തഴുകി.
“”അതൊക്കെ നാച്ചുറൽ അല്ലെ മമ്മി , ഈ ഏജിൽ?”
“ഏത്?”
“ഞാൻ കതകടച്ച് ….എന്ന് മമ്മി പറഞ്ഞ കാര്യം,”
“ഓ! അതോ! അതിന് ഇന്ന ഏജ് എന്നൊന്നും ഇല്ല വിനൂ,”
“ഏഹ്? ന്ന് വെച്ചാ?”
“എന്ന് വെച്ചാ നീ കതകടച്ച് ചെയ്ത ആ കാര്യം …അതിപ്പോ നിന്റെ ഏജ് കാർക്ക് റിസേർവ് ചെയ്തേക്കണ ഒന്നുമല്ലന്ന്!”
“പിന്നെ? പിന്നെ മമ്മീടെ ഏജിൽ ഒള്ളോരും അങ്ങനെയൊക്കെ?”
“അല്ലാണ്ട് പിന്നെ!”
അവൾ അവനെ നോക്കി.
“ദ് നല്ല കഥ! ദെന്താ, എന്റെ ഏജ് ഒള്ളോർക്കൊന്നും ഇമ്മാതിരി ഫീലിങ്സ് ഒന്നും ല്ലേ? നീയെന്താ കരുതിയിരിക്കണേ? നിയ്ക്കിപ്പോ ഏജ് എത്രയായീന്നാ നിന്റെ വിചാരം? ന്ന് പറഞ്ഞെ? അറുപത് , എഴുപത്, എൺപത്?”
“അല്ല നൂറ്,”
അവൻ ചിരിച്ചു.
“ന്റെ മമ്മി..! മമ്മീടെ പ്രായം പ്പോ ഏറിയങ്ങട് പോയാ ഒരു മുപ്പത് തോന്നിക്കും..! ആക്ച്വൽ ഏജ് നാല്പതാന്ന് അറിയാം എനിക്ക്…നല്ല ഫീലിങ്ങ്സ് ഒക്കെ ഉള്ള ഏജ് ആണെന്നും അറിയാം…പക്ഷെ മമ്മി എന്നെപ്പോലെ അങ്ങനെ കതക് ഒക്കെ അടച്ചിട്ട്…”
കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് കൈ കഴുകി അവൾ തിരികെ വന്നിരുന്നു.
“യ്യേ! മിണ്ടാണ്ടിരി! നാണാവണൂ!”
വസുന്ധര കൈത്തലം കൊണ്ട് മുഖം പാതി മറച്ചു.
“അത് ശരി!”
അവളുടെ മനോഹരമായ നാണത്തിൽ നിന്ന് മിഴികൾ മാറ്റാതെ, മേശപ്പുറത്തിരുന്ന വസുന്ധരയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വിനായക് പറഞ്ഞു.
“ദായിപ്പം രസായെ! ഞാനാ ദൊക്കെ പറഞ്ഞെ?”
അവളുടെ വിരലുകൾ ചൂട് പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് വിനായക് അറിഞ്ഞു.
“എന്താ മമ്മി കതകടച്ച് എന്നും ണ്ടോ?”
“ഒന്ന് പോടാ!”
അവന്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റാതെ അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഹ! ദ് കൊള്ളാം! എന്തിനാ ഇത്ര നാണം? അന്യമ്മാരാ നമ്മള്? നമ്മള് ഇദ് വരെ എന്ത് സ്വകാര്യാ മറച്ചുവെച്ചിട്ടുള്ളെ മമ്മി?”
“ദൊന്നും അങ്ങനത്തെ കാര്യല്ല്യ ന്റെ വിനൂ…ദൊന്നും അമ്മമാര് മക്കളോട് പറയാൻ പാടില്ല…അല്ലെങ്കി ഇങ്ങനത്തെ ടോപ്പിക്കൊന്നും അമ്മമാരും മക്കളും ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യാൻ പാടില്ല…”
“ഓക്കേ ..ഓക്കേ…”
അവളുടെ വിരലുകളുടെ മൃദുലതയിലൂടെ കയ്യോടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
“ശരി ..സമ്മതിച്ചു ..ന്നാലും മമ്മിയും കതക്കൊക്കെ അടച്ച് അങ്ങനെ സ്വന്തം ചെയ്യുന്നൂന്ന് കേട്ടല്ലോ..അത് മതി…!”
വസുന്ധരയുടെ മുഖം മങ്ങി. അത് അവനെ വിഷമിപ്പിച്ചു.
വിനായക് പെട്ടെന്ന് വാഷ്ബേസിനടുത്തേക്ക് പോയി കൈ കഴുകി വന്നു.
പിന്നെ വസുന്ധരയുടെ പിമ്പിലേക്ക് പോയി.
അവളെ പിമ്പിൽ നിന്ന് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
അവളുടെ കാച്ചെണ്ണയും ജമന്തിപ്പൂക്കളും മണക്കുന്ന ഇടതൂർന്ന മുടിയുടെ മേൽ, നെറുകയിൽ താടി വെച്ചമർത്തി.
അവളുടെ തോളിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു.
“സോറി…”
അവൻ പറഞ്ഞു.
“നിയ്ക്ക് മമ്മീടെ പ്രോബ്ലം അറിയില്ലേ? പപ്പായ്ക്ക് ഇപ്പം മമ്മീടെ കാര്യത്തിൽ ശ്രദ്ധ ഒന്നും ഇല്ല…മമ്മി വളരെ ചെറുപ്പം ..സുന്ദരി ..ഈ ഏജിൽ വേണ്ടത് …നല്ല ഒരു ചുള്ളൻ ചൊങ്കൻ ചെക്കനാ …എനിക്കറിയാം …എനിക്കതിൽ ഒരു വെഷമോം ഇല്ല ..മമ്മിക്ക് ഇഷ്ടാണേൽ…”
അവൻ ഒന്ന് നിർത്തി.
വസുന്ധര ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“മമ്മി…”
അവൻ വിളിച്ചു.
“ഹ്മ്മ്…”
അവൾ മൂളി.
“കേക്കണൊണ്ടോ ഞാൻ പറയണേ?”
“ഹ്മ്മ്…”
അവൾ വീണ്ടും മൂളി .
“പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ?”
“നീ പറഞ്ഞോ, ഞാൻ കേക്കണൊണ്ട്…”
“ഓഹോ ….ശരി ..മമ്മിക്കിഷ്ടാണേൽ ഒരു സ്റ്റെപ്പിനി കണ്ടുപിടിച്ചോ…”
അവളുടെ ശ്വാസഗതിയേറുന്നത് വിനായക് ശ്രദ്ധിച്ചു.
“ഞാൻ സീക്രട്ടായി വെച്ചോളാം!”
.വസുന്ധര പെട്ടെന്ന് അവനെ നോക്കി.
“മോൻ എന്താ പറഞ്ഞെ ?”
